Choroba skóry zakaźna, często występująca u małych dzieci (około 90% przypadków u niemowląt i najmłodszych dzieci), rzadko diagnozowana po 4. roku życia. Wywoływana jest przez wirusy HHV6 i HHV7, a czasem przez inne wirusy. Zarażenie następuje poprzez kontakt z zakażoną osobą, najczęściej dzieckiem z pierwotnym lub bezobjawowym zakażeniem lub rzadziej dorosłym podczas bezobjawowej reaktywacji wirusa HHV 6. Choroba jest bardzo zaraźliwa.

Zarażenie wirusami HHV6 i HHV7 jest spotykane, często przebiega bez podwyższonej temperatury oraz typowych objawów klinicznych. Zazwyczaj nie występuje u niemowląt poniżej 2 miesiąca życia (odporność odmatczyna) oraz po ukończeniu 3. roku życia.

Objawy zakażenia pojawiające się u dzieci powyżej 6. miesiąca życia mają tendencję do występowania częściej. Charakterystycznym objawem klasycznej postaci choroby, znanej jako "gorączka trzydniowa", jest gwałtownie wzrastająca temperatura ciała (do 40°C) utrzymująca się przez 2 do 4 dni, przy jednoczesnym minimalnym pogorszeniu ogólnego stanu zdrowia. Na 3.–4. dzień gorączki następuje nagły spadek temperatury. W tym samym czasie pojawia się delikatna, różowa wysypka w postaci drobnych plamek, głównie na korpusie. Wysypka znika po przyłożeniu nacisku i nie pozostawia śladów. Objawy ze strony dróg oddechowych oraz biegunka (bez wymiotów) mogą być obecne podczas gorączki.

Zły stan dziecka wynika głównie z podwyższonej temperatury ciała. Jeśli nie ma innych niepokojących objawów i dziecko reaguje dobrze na leki przeciwgorączkowe, można odroczyć wizytę u lekarza. Pojawienie się wysypki zazwyczaj oznacza ustąpienie gorączki i kończy chorobę.

Jednak jeśli gorączka nadal utrzymuje się, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu ustalenia przyczyny i ostatecznego diagnozowania. W przypadku wysokiej gorączki i młodego wieku istnieje ryzyko wystąpienia drgawek gorączkowych u niektórych dzieci, dlatego istotne jest odpowiednie postępowanie.

Leczenie zakażenia wirusami HHV6 i HHV7 polega na łagodzeniu objawów za pomocą leków przeciwgorączkowych oraz zapewnieniu odpowiedniej podaży płynów i kalorii. Wirusowe zakażenie nie zwiększa ryzyka wystąpienia nadkażeń bakteryjnych.

Po zdiagnozowaniu typowej postaci choroby, doktor powinien odnotować diagnozę w karcie zdrowia pacjenta.

Nie istnieje szczepionka zapobiegająca gorączce trzydniowej. Najlepiej unikać kontaktów z chorymi (choć nie gwarantuje to uniknięcia zakażenia) i przestrzegać zasad higieny.