Bylica piołun, znana także jako psia ruta, absynt lub wermut, to roślina z rodziny astrowatych, występująca w Europie, Azji, Afryce i Ameryce Północnej.

Piołun posiada gorzki smak, którego główną przyczyną jest związek absyntyna, oraz inne substancje takie jak flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne i olejki eteryczne.

Badania wykazały, że piołun wykazuje działanie antyoksydacyjne, przeciwgrzybicze, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwnowotworowe, hepatoprotekcyjne oraz neuroprotekcyjne, chociaż głównie na podstawie badań na zwierzętach i komórkach.

Zgodnie z opisem preparatu leczniczego, zastosowanie ziela piołunu obejmuje: - poprawę apetytu w przypadku okresowej utraty, - łagodzenie łagodnych zaburzeń trawienia i dolegliwości żołądkowo-jelitowych.

Ziele piołunu jest uznawane za tradycyjny roślinny środek leczniczy zalecany jedynie w powyższych wskazaniach, wynikających z długotrwałego stosowania.

Roślina ta cechuje się listkami o szarozielonym kolorze i drobnymi włoskami. Natomiast kwiaty piołunu, żółtej barwy, są zebrane w kuliste koszyczki i tworzą rozłożystą wiechę.

Na rynku dostępne są mieszanki ziół oraz suplementy diety, które mogą działać przeciwpasożytniczo i zawierają w sobie ziele piołunu. Niestety, brak jest solidnych badań klinicznych potwierdzających rzeczywistą skuteczność i bezpieczeństwo tych produktów w leczeniu chorób pasożytniczych.

Olejek eteryczny obecny w piołunie zawiera substancję znaną jako tujon. Przedawkowanie może skutkować uszkodzeniem układu nerwowego lub zaburzeniami trawiennymi. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu ziela piołunu i przestrzegać zalecanego dawkowania produktów zawierających to zioło.

Osoby uczulone na rośliny z rodziny astrowatych, cierpiące na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy czy hemoroidy, nie powinny sięgać po preparaty zawierające piołun.

Niebezpieczne jest również stosowanie ziela piołunu przez osoby młodsze niż 18 lat oraz przez kobiety w ciąży i matki karmiące piersią.

W przypadku chwilowej utraty apetytu lub łagodnych problemów żołądkowo-jelitowych zaleca się zaparzenie 1 g ziela piołunu w 150 ml wrzącej wody i pozostawienie pod przykryciem przez 10 minut. Następnie należy odcedzić napar i spożywać go 30 minut przed posiłkiem, 2–3 razy dziennie (zawsze przygotowując świeży napar).

Warto zaznaczyć, że czas korzystania z naparów z ziela piołunu w powyższych przypadkach nie powinien przekraczać 2 tygodni. Jeśli objawy utrzymują się, zaleca się konsultację z lekarzem lub farmaceutą.