Normalnie w oczach występują łzy jako naturalna wydzielina. W przypadku stanów zapalnych oka może pojawić się dodatkowy wysięk zapalny. Powstaje on w wyniku zapalnego procesu zachodzącego w oku, który zwiększa przepuszczalność naczyń włosowatych. Wysięk zawiera składniki osocza krwi i komórki zapalne, a jeśli występuje ropa - również bakterie.

Zapalenie spojówek jest najczęstszym rodzajem stanu zapalnego gałki ocznej, jednakże nie ma dokładnych statystyk dotyczących jego rozpowszechnienia.

Wydzielina patologiczna w oku charakteryzuje się nadmierną ilością płynu i zmienioną konsystencją w porównaniu do łez. Towarzyszy jej zazwyczaj zaczerwienienie oczu, jednak w przypadku nadmiernego łzawienia oczy pozostają blade.

Wydzielina najpierw gromadzi się w kącikach oczu, gdzie jest łatwo ją zauważyć. Duża ilość wydzieliny, zwłaszcza ropnej, może spowodować sklejanie się rzęs, a nawet zlepianie powiek. Rodzaj wydzieliny w worku spojówkowym może wskazywać na przyczynę zapalenia:

• wydzielina w kolorze żółtym towarzyszy zakażeniom bakteryjnym;
• wydzielina w kolorze białożółtym występuje przy łagodnych zakażeniach bakteryjnych oraz chlamydiowych;
• wydzielina o kolorze białym pojawia się przy zespole suchego oka;
• przezroczysta wydzielina jest objawem zakażeń wirusowych oraz reakcji toksycznych spojówki na działanie leków.

W tabeli przedstawiono dodatkowe cechy zakażeń spojówki spowodowanych przez bakterie, wirusy lub chlamydie.

Zakażenia oczu wymagają konsultacji lekarskiej w ciągu 1–2 dni od wystąpienia objawów. Należy udać się do lekarza w poradni, a nie do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego. Osobną sytuację stanowią pacjenci noszący soczewki kontaktowe. Powinni oni natychmiast szukać pomocy medycznej, ponieważ istnieje duże ryzyko uszkodzenia rogówki w tej grupie pacjentów. W przypadku chorób zakaźnych ważne jest przestrzeganie kilku podstawowych zasad higieny: po każdym dotknięciu okolic oczu należy dokładnie umyć ręce, unikać współdzielenia ręczników i pościeli z domownikami, nie dzielić przyborów do makijażu, nie nosić soczewek kontaktowych podczas zakażenia i wyrzucić zakażone soczewki wraz z płynem do ich pielęgnacji, a także nie stosować wspólnie kropli czy maści do oczu.

Zazwyczaj przeprowadzenie wywiadu i dokładne badanie okulistyczne, które obejmuje sprawdzenie ostrości wzroku, sprawność ruchową gałek ocznych oraz przeprowadzenie badania w lampie szczelinowej i wziernikowanie dna oka, są wystarczające do postawienia diagnozy. W niektórych przypadkach lekarz może pobrać wymaz z worka spojówkowego do badań mikrobiologicznych, jednak z reguły terapia inicjowana jest na podstawie badania klinicznego.

Więcej szczegółowych informacji można znaleźć w analizie różnych schorzeń.

Więcej szczegółów na temat poszczególnych schorzeń można znaleźć w ich opisach.

Szczegółowe informacje można znaleźć przy analizie różnych schorzeń.