Lek jest zalecany dla osób dorosłych i dzieci powyżej 12 roku życia w terapii schorzeń wywołanych lub spowodowanych przez bakterie wrażliwe na rifaksyminę, takich jak: choroby układu pokarmowego - infekcje jelitowe, biegunka podróżnych oraz encefalopatia wątrobowa.

Niestety, nawet jeśli są wskazania do zastosowania produktu, nie zawsze można go używać. Nie wolno stosować go, jeśli jesteś uczulony na którąkolwiek z substancji w nim zawartych lub na inne pochodne ryfamycyny.
Nie należy stosować w przypadku:
· niedrożności jelit (również częściowej)
· ciężkich wrzodziejących uszkodzeń jelit.
Nie stosować u kobiet w ciąży ani karmiących piersią.
Nie stosować u dzieci do 12. roku życia.

Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie określonych badań kontrolnych.
Nie należy używać preparatu w przypadku wystąpienia biegunki z objawami zakażenia ogólnego, gorączką lub obecnością krwi w kale. Preparat nie jest wchłaniany z przewodu pokarmowego i nie jest skuteczny w takich przypadkach. Warto skonsultować się z lekarzem i podjąć odpowiednie leczenie.
Jeśli biegunka infekcyjna utrzymuje się dłużej niż 24–48 godzin lub jej objawy się nasilają, należy skonsultować się z lekarzem; konieczne jest dokładne rozpoznanie i zastosowanie innej terapii.
Stosowanie wielu antybiotyków może być związane z wystąpieniem rzekomobłoniastego zapalenia jelit o różnym nasileniu, niekiedy bardzo poważnego. W przypadku pojawienia się biegunki po antybiotykoterapii należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit.
Jeśli preparat jest stosowany przez długi czas i/lub w dużych dawkach, a także w przypadku uszkodzenia błony śluzowej jelita, wchłanianie leku może zostać zwiększone. Zwiększone wchłanianie może powodować czerwone zabarwienie moczu, spowodowane przez substancję czynną preparatu (pochodne ryfamycyny mają kolor czerwono – pomarańczowy).
Informacje dodatkowe na temat innych składników preparatu:
· preparat w postaci granulatu do przygotowania zawiesiny doustnej zawiera sacharozę (ok. 5,8 g w 20 ml); osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny stosować preparatu;
· preparat w postaci granulatu do przygotowania zawiesiny doustnej zawiera sacharozę; należy zachować ostrożność u chorych na cukrzycę.

Czy preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Brak dostępnych danych na temat wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Lek dostępny jest w postaci tabletek lub granulatu do przygotowania zawiesiny doustnej i przeznaczony jest do stosowania doustnego. Ważne jest, aby nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.
Dla dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia zalecane dawki zależą od rodzaju choroby, na przykład od 200 mg do 400 mg co 8-12 godzin. W przypadku encefalopatii wątrobowej zaleca się przyjmowanie 400 mg co 8 godzin.
Przyjmując lek w postaci zawiesiny doustnej, należy korzystać z miarki dołączonej do opakowania w celu odmierzenia odpowiedniej dawki. Nie należy stosować preparatu dłużej niż 7 dni, a u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczna zmiana dawkowania.
Brak danych dotyczących stosowania leku u dzieci poniżej 12. roku życia oraz osób z niewydolnością nerek lub po 65. roku życia.

W trakcie ciąży zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku!
Należy pamiętać o konieczności uzyskania porady lekarskiej przed sięgnięciem po jakikolwiek lek w okresie ciąży lub karmienia piersią. To ważne, aby dokładnie omówić potencjalne ryzyko i korzyści związane z zażyciem konkretnego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, zawsze poinformuj lekarza o swojej sytuacji.
Należy unikać stosowania leków przez kobiety w ciąży oraz kobiety karmiące piersią.

Powiadom swojego lekarza o wszystkich ostatnio stosowanych lekach, włącznie z tymi, które są dostępne bez recepty.
Nie zaobserwowano istotnych klinicznie interakcji tego preparatu z lekami metabolizowanymi przez enzymy cytochromu P450.

Podobnie jak każdy lek, Xifaxan może wywoływać różnego rodzaju skutki uboczne, chociaż nie u każdego pacjenta. Należy pamiętać, że korzyści z jego stosowania z reguły przewyższają ewentualne szkody spowodowane działaniami niepożądanymi.
Typowe działania niepożądane zazwyczaj są łagodne lub umiarkowane i zwykle ustępują samoistnie, bez konieczności zmiany dawkowania lub przerwania terapii. Często można zaobserwować: bóle brzucha, zaparcia, nagłe parcie na stolec, biegunkę, wzdęcia, nudności, wymioty, gorączkę i bóle głowy. Mniej często mogą pojawić się: ból w górnej części brzucha, wodobrzusze, niestrawność, suchość w ustach, zaburzenia motoryki jelit, stolce z krwią lub śluzem, jadłowstręt, suchość w gardle, duszność, zaburzenia smaku, zawroty głowy, podwójne widzenie, kołatanie serca, problemy ze snem, astenia, ból w klatce piersiowej, dreszcze, zmęczenie, objawy grypopodobne, obrzęk kończyn, bóle pleców, bóle mięśni, osłabienie mięśni, zimne poty, wysypka, zaczerwienienie skóry, infekcje grzybicze, oparzenia słoneczne, nieregularne miesiączki, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wzrost ciśnienia krwi, krwinkomocz, glikozuria, częstomocz, wielomocz, zaburzenia krwi (np. limfocytoza, monocytoza, neutropenia). Niezwykle rzadko można zaobserwować: reakcje alergiczne, obrzęki, zapalenie skóry, pokrzywkę, świąd.