- Co zawiera i jak działa Ozempic - roztwór do wstrzykiwań?
- Kiedy stosować Ozempic - roztwór do wstrzykiwań?
- Kiedy nie stosować preparatu Ozempic - roztwór do wstrzykiwań?
- Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Ozempic- roztwór do wstrzykiwań?
- Dawkowanie preparatu Ozempic - roztwór do wstrzykiwań
- Czy można stosować Ozempic - roztwór do wstrzykiwań w okresie ciąży ikarmienia piersią?
- Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
- Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Ozempic- roztwór do wstrzykiwań?
Co zawiera i jak działa Ozempic - roztwór do wstrzykiwań?
Kiedy stosować Ozempic - roztwór do wstrzykiwań?
Środek ten jest zalecany dla osób dorosłych z niesatysfakcjonującym kontrolowaniem cukrzycy typu 2, jako dodatek do diety i aktywności fizycznej:
- w przypadku braku możliwości stosowania metforminy z powodu nietolerancji lub istniejących przeciwwskazań
- w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.
Kiedy nie stosować preparatu Ozempic - roztwór do wstrzykiwań?
Niestety, choć mogą być wskazania do korzystania z produktu, nie zawsze jest to możliwe. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na którekolwiek ze składników.
Nie należy podawać tego preparatu dożylnie ani domięśniowo.
Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Ozempic- roztwór do wstrzykiwań?
Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być powodem do zmiany dawkowania leku, a czasem nawet do jego całkowitego zaprzestania. W niektórych przypadkach konieczne może być regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta.
Nie zaleca się stosowania tego leku u pacjentów z cukrzycą typu 1 ani w przypadkach kwasicy ketonowej towarzyszącej cukrzycy.
Preparat nie powinno się stosować jako substytut insuliny. Nagłe przerwanie podawania insuliny lub zmniejszenie jej dawki po rozpoczęciu leczenia tym lekiem może zwiększyć ryzyko wystąpienia kwasicy ketonowej.
Lek przeznaczony jest do podawania podskórnego. Nie należy go stosować dożylnie ani domięśniowo.
Brak doświadczenia związanego z użyciem tego preparatu u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca IV stopnia według klasyfikacji NYHA, dlatego nie zaleca się jego stosowania w tej grupie chorych.
Stosowanie leku nie jest zalecane u osób z zaawansowaną niewydolnością nerek, będących w trakcie dializ.
Lek często wywołuje działania niepożądane związane z przewodem pokarmowym, takie jak nudności, wymioty i biegunka, które mogą prowadzić do odwodnienia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami nerek, ponieważ odwodnienie może negatywnie wpłynąć na ich stan zdrowia. Należy zapobiegać odwodnieniu związanemu z działaniami niepożądanymi dotyczącymi przewodu pokarmowego, takimi jak wymioty i biegunka.
Wśród działań niepożądanych wymieniane jest także ryzyko wystąpienia ostrego zapalenia trzustki, które może wymagać przerwania stosowania leku. W przypadku uporczywego, silnego bólu brzucha należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ może to świadczyć o zapaleniu trzustki. Jeśli dojdzie do zapalenia trzustki, lek powinien zostać odstawiony (po uprzedniej konsultacji z lekarzem) i nie należy go ponownie stosować. Osoby, u których w przeszłości występowało ostre zapalenie trzustki, powinny zachować szczególną ostrożność.
W przypadku stosowania leku w połączeniu z pochodnymi sulfonylomocznika lub insuliną, istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii. W celu zmniejszenia tego ryzyka może być konieczne zmniejszenie dawki stosowanej pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny; należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
Osoby z retinopatią cukrzycową leczone insuliną powinny stosować ten preparat ostrożnie. Intensywne leczenie cukrzycy i nagłe poprawy kontroli stężenia glukozy we krwi mogą skutkować nasileniem objawów retinopatii cukrzycowej. Osoby z cukrzycą typu 2 i retinopatią cukrzycową nie powinny używać semaglutydu w dawce 2 mg.
Preparat zawiera mniej niż 23 mg sodu na dawkę, co klasyfikuje go jako „wolny od sodu”.
Czy lek ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma istotnych dowodów na to, że lek wpływa negatywnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Należy jednak pamiętać o możliwości wystąpienia hipoglikemii przy stosowaniu leku w połączeniu z pochodnymi sulfonylomocznika lub insuliną. Konieczne jest unikanie hipoglikemii, ponieważ może ona zaburzyć psychofizyczną sprawność, a tym samym stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.
Dawkowanie preparatu Ozempic - roztwór do wstrzykiwań
Produkt występuje w postaci roztworu do podawania wstrzyknięć (roztwór w strzykawce) i jest przeznaczony do podawania podskórnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, ponieważ przekroczenie ich nie przyniesie dodatkowej skuteczności, a może zaszkodzić zdrowiu i życiu. W razie wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.
Dla dorosłych: początkowo zaleca się 0,25 mg raz w tygodniu; po 4 tygodniach lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 0,5 mg raz w tygodniu, a po kolejnych 4 tygodniach do 1 mg raz w tygodniu; w razie potrzeby lekarz może zalecić dawkę 2 mg raz w tygodniu po kolejnych 4 tygodniach. Nie należy przekraczać 2 mg raz w tygodniu.
W przypadku stosowania preparatu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, może być konieczne zmniejszenie dawki tych leków w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii. Konieczna może być samodzielna kontrola poziomu glukozy we krwi w celu dostosowania dawki. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
W przypadku stosowania innych leków przeciwcukrzycowych, lekarz określi konieczność dostosowania dawki.
Osoby należące do szczególnych grup chorych:
Nie ma potrzeby dostosowywania dawki u osób starszych (powyżej 65. roku życia). Doświadczenie kliniczne w stosowaniu preparatu u osób powyżej 75. roku życia jest ograniczone.
U pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami funkcji nerek nie ma konieczności dostosowania dawki. Brak doświadczenia w stosowaniu preparatu u osób z zaawansowaną niewydolnością nerek, więc nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie chorych.
U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami funkcji wątroby nie ma konieczności dostosowania dawki. Doświadczenie kliniczne w stosowaniu preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami funkcji wątroby jest ograniczone, więc w tej grupie chorych należy stosować preparat ostrożnie.
Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci do ukończenia 18. roku życia.
Sposób podawania:
Preparat należy podawać jedynie podskórnie (w udo, brzuch lub ramię). Nie wolno stosować go dożylnie ani domięśniowo. Preparat powinien być podawany raz w tygodniu o dowolnej godzinie, niezależnie od posiłku. Nie wolno mieszać go z innymi lekami do podawania wstrzyknięć.
Czy można stosować Ozempic - roztwór do wstrzykiwań w okresie ciąży ikarmienia piersią?
W trakcie ciąży nie należy używać żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Należy skonsultować się z lekarzem i omówić możliwe zagrożenia i korzyści związane z zażyciem leku w okresie ciąży lub karmienia piersią. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę, poinformuj lekarza o przyjmowanych lekach.
Niezalecane jest stosowanie preparatu u kobiet w ciąży oraz matek karmiących piersią.
Jeśli planujesz ciążę lub już jesteś w ciąży, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniej dawki leków przeciwcukrzycowych. Zaleca się zaprzestanie przyjmowania semaglutydu co najmniej 2 miesiące przed planowanym poczęciem dziecka z uwagi na jego długi czas działania.
Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące lek powinny porozmawiać z lekarzem o zastosowaniu odpowiedniej metody antykoncepcji podczas leczenia.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Należy powiadomić lekarza o wszystkich niedawno zażywanych lekach, również tych dostępnych bez recepty. Podczas stosowania tego preparatu, przyjmowanie innych leków jest możliwe tylko za zgodą lekarza lub na jego polecenie.
Przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z pochodnymi sulfonylomocznika lub insuliną istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii (w tym ciężkiej hipoglikemii). Lekarz może zalecić odpowiednie zmniejszenie dawki pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny oraz regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi. Nie należy zmieniać dawki leków bez konsultacji z lekarzem.
Preparat może spowolnić opróżnianie żołądka, co może wpłynąć na wchłanianie doustnie przyjmowanych leków. Warto zachować ostrożność, gdy stosuje się leki wymagające szybkiego wchłaniania w przewodzie pokarmowym.
Nie ma konieczności dostosowywania dawki przy jednoczesnym stosowaniu paracetamolu, atorwastatyny, digoksyny lub metforminy.
Nie zaobserwowano istotnych klinicznie interakcji z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.
Przy stosowaniu preparatu u pacjentów przyjmujących warfarynę lub inne pochodne kumaryny zaleca się częste monitorowanie parametru INR (znormalizowany współczynnik czasu protrombinowego).
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Ozempic- roztwór do wstrzykiwań?
Ozempic, podobnie jak każdy inny lek, może wywołać niepożądane skutki uboczne, choć nie u każdego pacjenta korzystającego z tego preparatu. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z przyjmowania leku z reguły przewyższają ewentualne szkody wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.
Często obserwowane niepożądane działania ze strony układu pokarmowego to nudności i biegunka.
Objawy hipoglikemii podczas stosowania w połączeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi są częste, a w przypadku stosowania w połączeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną – bardzo częste (w tym ciężka hipoglikemia).
Do często obserwowanych skutków ubocznych należą także zmniejszenie apetytu, wymioty, zaparcia, ból brzucha, niestrawność, zapalenie żołądka, refluks żołądkowo-przełykowy, nadmierna produkcja gazów jelitowych, odbijanie, wzdęcia, a także zawroty głowy, zmęczenie, powikłania związane z retinopatią cukrzycową (konieczność fotokoagulacji siatkówki, podawania leków do ciała szklistego, krwawienia do ciała szklistego, utrata wzroku), zwiększona aktywność lipazy i amylazy, kamica żółciowa, zmniejszenie masy ciała.
Niezbyt często występują zaburzenia smaku, zwiększenie częstości rytmu serca, ostre zapalenie trzustki, reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd), reakcje w miejscu podania leku.
Rzadko, lub o nieznanym nasileniu, mogą wystąpić reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, uczucie kołatania serca, duszność, niedociśnienie tętnicze, wstrząs anafilaktyczny).
Preparat (podobnie jak inne leki mające charakter peptydów lub białek) może wywoływać działanie immunogenne i mogą prowadzić do produkcji przeciwciał przeciwko semaglutydowi.