Nebiwolol jest składnikiem aktywnym tego preparatu. Należy do grupy leków znanych jako beta-adrenolityki lub beta-blokerzy. Działanie tych leków polega na blokowaniu specyficznych receptorów zwanych receptorami adrenergicznymi typu beta. Receptory te znajdują się na różnych komórkach nerwowych, mięśniowych i gruczołowych w różnych tkankach i narządach. Blokowanie receptorów beta uniemożliwia ich pobudzenie, co ogranicza skutki działania adrenaliny i noradrenaliny na tkanki, które posiadają te receptory. W efekcie nebiwolol zmniejsza częstość rytmu serca, siłę jego skurczu oraz ciśnienie tętnicze. Substancja ta działa selektywnie na receptory beta 1 w sercu, co zmniejsza ryzyko działań niepożądanych związanych z innymi receptorami w innych tkankach. Dodatkowo nebiwolol wykazuje niewielkie działanie rozszerzające naczynia krwionośne.
Po podaniu doustnym nebiwolol szybko się wchłania, a jego biodostępność zależy od genetycznych uwarunkowań dotyczących metabolizmu. Dawkę należy dostosować do potrzeb każdego pacjenta indywidualnie.

Preparat jest w formie tabletek i przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu, na przykład szklanką wody. Ważne jest, aby nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ może to zaszkodzić Twojemu zdrowiu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.
Dla dorosłych:
W przypadku nadciśnienia tętniczego zaleca się przyjmowanie 5 mg preparatu raz na dobę o tej samej porze dnia. Działanie przeciwnadciśnieniowe może się zauważyć po 1-2 tygodniach leczenia, a pełne działanie może wymagać 4 tygodni stosowania preparatu. Preparat może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Współdziałanie z hydrochlorotiazydem w dawce 12,5-25 mg może zwiększyć skuteczność działania przeciwnadciśnieniowego.
Dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę, a lekarz może zwiększyć ją do 5 mg w razie potrzeby. W przypadku chorych z zaburzeniami czynności wątroby stosowanie preparatu jest niewskazane ze względu na brak doświadczenia klinicznego. Dla osób powyżej 65. roku życia zaleca się dawkę początkową 2,5 mg, którą można zwiększyć do 5 mg pod nadzorem lekarza. Osoby po 75. roku życia powinny zachować szczególną ostrożność i regularnie konsultować się z lekarzem.
W przypadku przewlekłej stabilnej niewydolności serca preparat powinien być stosowany u pacjentów, u których nie wystąpiła ostra niewydolność serca w ciągu ostatnich 6 tygodni oraz u których nie było zmian w leczeniu choroby podstawowej przez ostatnie 2 tygodnie. Leczenie powinno być prowadzone przez doświadczonego lekarza, który stopniowo zwiększa dawkę leku, aż do osiągnięcia zalecanej dawki 10 mg raz na dobę. Maksymalna dawka to 10 mg na dobę. W przypadku zmniejszenia dawki, należy to robić stopniowo pod nadzorem lekarza. Leczenie jest długoterminowe i nie powinno być nagłego zaprzestania. Nagłe przerwanie leczenia nebiwololem może nasilić objawy niewydolności serca.
Dla pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowywania dawkowania. Stosowanie preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek nie jest zalecane. U pacjentów z niewydolnością wątroby stosowanie preparatu jest przeciwwskazane. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.
Dla dzieci i młodzieży:
Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u tej grupy wiekowej, dlatego nie zaleca się jego stosowania u dzieci i młodzieży.

Przed zastosowaniem leku w okresie ciąży lub karmienia piersią zawsze skonsultuj się z lekarzem. Należy dobrze zrozumieć potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego preparatu. Jeśli planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza. Niektóre leki mogą negatywnie wpływać na rozwój płodu i noworodka. Zawsze należy stosować preparaty tylko w przypadku, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne. W przypadku konieczności stosowania leku, zalecane są odpowiednie środki ostrożności oraz regularne badania kontrolne. Należy unikać stosowania leków w okresie karmienia piersią.

Nebilet, podobnie jak każdy inny lek, może wywołać działania niepożądane, ale nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów. Ważne jest, aby pamiętać, że korzyści wynikające z używania leku zazwyczaj przewyższają szkody spowodowane ewentualnymi skutkami ubocznymi.
Podczas leczenia niewydolności serca często może wystąpić spowolnienie rytmu serca (bradykardia). Do częstych działań niepożądanych należą: duszności, nasilenie niewydolności serca, bóle głowy, zaburzenia czucia, nudności, biegunka, zaparcia, obrzęki i zmęczenie. Rzadziej mogą wystąpić: obniżenie ciśnienia tętniczego (w tym ortostatyczne), pogorszenie objawów chromania przestankowego, zaostrzenie wcześniej istniejącej niewydolności serca, spowolnienie rytmu serca, zaburzenia przewodzenia węzła przedsionkowo-komorowego, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą lub chorobą obturacyjną dróg oddechowych, problemy żołądkowo-jelitowe, świąd, wysypka, depresja, zaburzenia snu, problemy z widzeniem, zaburzenia seksualne. Bardzo rzadko mogą wystąpić omdlenia, zaostrzenie objawów łuszczycy, obrzęk naczynioruchowy. Dodatkowo, mogą pojawić się inne działania niepożądane typowe dla beta-blokerów, takie jak psychozy, splątanie, omamy, objawy zespołu Raynauda, zmniejszone wydzielanie łez, problemy skórne i okulistyczne. Beta-blokery mogą maskować objawy hipoglikemii i nadczynności tarczycy; nagłe odstawienie leku może skutkować przełomem tarczycowym.