- Co zawiera i jak działa Torsemed - tabletki?
- Kiedy stosować Torsemed - tabletki?
- Kiedy nie stosować preparatu Torsemed - tabletki?
- Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Torsemed- tabletki?
- Dawkowanie preparatu Torsemed - tabletki
- Czy można stosować Torsemed - tabletki w okresie ciąży ikarmienia piersią?
- Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
- Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Torsemed- tabletki?
Co zawiera i jak działa Torsemed - tabletki?
Substancją czynną tego preparatu jest torasemid, lek o potężnym działaniu moczopędnym, którego pochodną jest sulfonamid. Torasemid jest nazywany diuretykiem pętlowym, ponieważ działa w obszarze pętli nefronu. Działa poprzez zahamowanie zwrotnego wchłaniania sodu i chloru, co przekłada się na zwiększone wydalanie tych substancji z organizmu. Jest również skuteczny w redukcji objętości wydalanej wody oraz zwiększonym wydalaniu potasu. Dodatkowo, torasemid może prowadzić do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia oporu naczyniowego. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków.
Po przyjęciu doustnym torasemid jest szybko i w znacznym stopniu wchłaniany, a maksymalne stężenie we krwi występuje około 1-2 godziny po podaniu preparatu.
Kiedy stosować Torsemed - tabletki?
Preparat jest zalecany do stosowania w:
leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego (tylko dostępny w postaci tabletek 5 mg)
leczeniu obrzęków spowodowanych zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby.
Kiedy nie stosować preparatu Torsemed - tabletki?
Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do zastosowania preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Nie wolno go stosować w przypadku uczulenia na którąkolwiek substancję w preparacie lub na inne pochodne sulfonylomocznika. Należy unikać stosowania w przypadku: - zaburzeń czynności nerek z bezmoczem - śpiączki wątrobowej i stanów przedśpiączkowych - niedociśnienia tętniczego - hipowolemii - hiponatremii - hipokaliemii - ciężkich zaburzeń opróżniania pęcherza moczowego - dny moczanowej - zaburzeń rytmu serca - zaburzeń nerek spowodowanych lekami nefrotoksycznymi oraz w przypadku równoczesnego stosowania antybiotyków z grupy aminoglikozydów lub cefalosporyn.
Nie stosować w ciąży, chyba że lekarz uzna to za konieczne. Stosowanie w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Torsemed- tabletki?
Niektóre choroby i inne sytuacje mogą być przeszkodą do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawkowania preparatu. W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleca kontrolę poziomu elektrolitów, aby przywrócić równowagę wodno-elektrolitową (wypełnienie braków potasu, sodu oraz zapewnienie odpowiedniego nawodnienia).
Na początku leczenia oraz u osób starszych należy zwrócić szczególną uwagę na wszelkie objawy mogące sugerować zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej.
W okresie długotrwałego stosowania zalecana jest regularna kontrola poziomu:
• elektrolitów, zwłaszcza potasu we krwi (szczególnie u pacjentów przyjmujących glikozydy naparstnicy, kortykosteroidy lub leki przeczyszczające)
• glukozy
• kwasu moczowego
• kreatyniny
• lipidów
• oraz badania morfologii krwi (krwinki białe i czerwone, płytki krwi).
Szczególnie należy uważać u pacjentów ze skłonnością do zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia) i dny moczanowej.
W okresie stosowania preparatu pacjenci z cukrzycą powinni być ostrożni i monitorować stężenie glukozy. Torasemid może zmniejszyć skuteczność doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz insuliny i może być konieczne dostosowanie dawki.
Z powodu niewystarczającego doświadczenia klinicznego, nie należy stosować preparatu w przypadku:
• zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej
• równoczesnego stosowania litu
• zaburzeń hematologicznych, takich jak małopłytkowość lub niedokrwistość u pacjentów bez niewydolności nerek
• u dzieci i młodzieży przed ukończeniem 18. roku życia.
U pacjentów z zaburzeniami odpływu moczu (np. z rozrostem gruczołu krokowego) istnieje zwiększone ryzyko nagłego zatrzymania moczu. Zaburzenia w oddawaniu moczu powinny być wyrównane przed rozpoczęciem stosowania preparatu.
U pacjentów z zaburzeniami rytmu serca wystąpienie zaburzeń poziomu elektrolitów (potasu, sodu, wapnia i magnezu) spowodowane stosowaniem diuretyków pętlowych może stanowić zagrożenie życia. Konieczna jest regularna kontrola poziomu elektrolitów we krwi.
Informacje dodatkowe o innych składnikach preparatu:
• preparat zawiera laktozę; osoby nietolerujące galaktozy, niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny go stosować.
Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może wpływać na czas reakcji i upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Dotyczy to zwłaszcza początkowego okresu leczenia, okresu zwiększania dawki lub zmiany leku, a także gdy do leczenia dodawane są inne leki lub gdy pacjent spożywa alkohol.
Dawkowanie preparatu Torsemed - tabletki
Preparat występuje w postaci tabletek do zażywania przez ust. Nie należy przekraczać zalecanych dawek, ponieważ może to zaszkodzić zdrowiu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.
Tabletki należy przyjmować rano, popijając niewielką ilością płynu; nie należy ich rozgryzać.
W przypadku dorosłych:
W nadciśnieniu tętniczym pierwotnym: zalecana dawka wynosi 2,5 mg raz dziennie, najlepiej rano, podczas śniadania. Nie zaleca się zwiększania dawki przed dwumiesięcznym okresem, w którym lek osiąga pełne działanie przeciwnadciśnieniowe. Jeśli konieczne, lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg raz dziennie, co jest maksymalną dawką. Dawki większe niż 5 mg dziennie nie przynoszą dodatkowego obniżenia ciśnienia tętniczego.
W przypadku obrzęków: zalecana dawka to 5 mg raz dziennie. W razie potrzeby, lekarz może stopniowo zwiększyć dawkę do 20 mg raz dziennie (a w wyjątkowych przypadkach nawet do 40 mg dziennie). Lek stosuje się przez długi czas lub do ustąpienia obrzęków.
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby powinny być pod szczególnym nadzorem medycznym ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.
U osób starszych nie ma konieczności dostosowywania dawkowania.
W przypadku dzieci i młodzieży:
Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania preparatu u osób poniżej 18. roku życia.
Czy można stosować Torsemed - tabletki w okresie ciąży ikarmienia piersią?
W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnych leków bez konsultacji z lekarzem!
Należy uprzednio skonsultować się z lekarzem i dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z przyjmowaniem leku w okresie ciąży lub karmienia piersią. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, powiadom lekarza o przyjmowanych lekach.
Nie zaleca się stosowania preparatu w ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. W przypadku konieczności podania torasemidu w przypadku niewydolności serca lub nerek u kobiety w ciąży, lekarz zaleci odpowiednie środki ostrożności i monitorowanie elektrolitów, hematokrytu oraz wzrostu płodu.
Nie należy stosować preparatu podczas karmienia piersią.
Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?
Informuj lekarza o stosowanych lekach; preparat może zmniejszyć skuteczność innych leków, takich jak insulina. Preparaty wiążące kwasy żółciowe mogą osłabić działanie preparatu. Należy kontrolować stężenie teofiliny we krwi przy równoczesnym stosowaniu. Torasemid może wzmacniać działanie niektórych leków i osłabiać reakcję tętnic na inne leki. Istnieje ryzyko interakcji z lekami przeciwdepresyjnymi, antybiotykami aminoglikozydowymi i innymi. Ważne jest monitorowanie stężenia potasu i magnezu we krwi oraz EKG u chorych stosujących glikozydy nasercowe. Starannie dobieraj dawki innych leków przy równoczesnym stosowaniu torasemidu.
Preparat może również nasilać działanie niektórych leków przeciwcukrzycowych. Również niesteroidowe leki przeciwzapalne i probenecyd mogą wpływać na skuteczność torasemidu. Istnieje ryzyko obniżenia ciśnienia tętniczego przy równoczesnym stosowaniu inhibitorów konwertazy angiotensyny. Ostrzega się przed równoczesnym stosowaniem torasemidu z lekami przeczyszczającymi.¯¯¯¯¯
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Torsemed- tabletki?
Torsemed, podobnie jak każdy lek, może wywołać efekty uboczne, chociaż nie muszą one wystąpić u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści wynikające z używania leku z reguły przewyższają szkody wynikające z potencjalnych działań niepożądanych.
Do częstych działań niepożądanych należą: problemy żołądkowo-jelitowe (takie jak nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból brzucha), zmniejszenie apetytu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, bóle głowy, zawroty głowy, osłabienie, pogorszenie objawów zasadowicy metabolicznej, kurcze mięśni (szczególnie na początku leczenia), podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi, podwyższone stężenie glukozy i lipidów we krwi, zaburzenia równowagi elektrolitowej: hipokaliemia (szczególnie u pacjentów z zaburzeniami wątroby oraz przy występowaniu wymiotów lub biegunki), hiponatremia, odwodnienie (hipowolemia).
Do mniej częstych działań niepożądanych należą: podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny we krwi, nagłe zatrzymywanie moczu u pacjentów z trudnościami w odpływie moczu (np. z powiększeniem gruczołu krokowego); możliwe uszkodzenie pęcherza moczowego, suchość w jamie ustnej, zaburzenia czuciowe - mrowienie lub drętwienie (parestezje).
Do bardzo rzadkich lub niesprecyzowanych działań niepożądanych należą: zaburzenia widzenia, problemy ze słuchem (szumy w uszach, utrata słuchu), zmniejszenie liczby krwinek białych i/lub czerwonych, małopłytkowość, powikłania zakrzepowo-zatorowe i problemy z krążeniem (takie jak niedotlenienie serca i/lub mózgu, które mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca, dusznicy piersiowej, zawału serca, omdlenia, niedociśnienia tętniczego, stanu splątania/dezorientacji), zapalenie trzustki, reakcje nadwrażliwości (np. swędzenie, wysypka, nadwrażliwość na światło) oraz poważne reakcje skórne: zespół Stevensa i Johnsona oraz martwicze zapalenie naskórka.