Preparat zawiera substancję czynną - indapamid, lek o umiarkowanym działaniu moczopędnym z grupy sulfonamidów, który działa podobnie do diuretyków tiazydowych. Indapamid hamuje zwrotny transport jonów sodu w kanalikach nerkowych, co prowadzi do zwiększonego wydalania sodu z moczem oraz zwiększenia ilości wydalanej wody. Zwiększone wydalanie sodu skutkuje także zwiększonym wydalaniem chloru i potasu, ale może zmniejszyć wydalanie wapnia. Ponadto, indapamid powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i obniżenie oporu naczyniowego. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Postać o przedłużonym uwalnianiu pozwala na przyjmowanie mniejszych dawek leku, zmniejsza ryzyko hipokaliemii i wydłuża czas działania obniżającego ciśnienie.

Lek jest polecany do stosowania w terapii nadciśnienia tętniczego przewlekłego.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do korzystania z preparatu, nie zawsze można go używać. Nie wolno stosować preparatu, jeśli jesteś uczulony na którekolwiek składniki preparatu lub na inne sulfonamidy.

Nie należy stosować, jeśli występują:

• ciężkie zaburzenia czynności nerek

• ciężkie zaburzenia czynności wątroby

• encefalopatia wątrobowa

• hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi).

W okresie ciąży trzeba unikać stosowania leków moczopędnych. Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Produkt występuje w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu przeznaczonych do podawania doustnego. Należy przestrzegać zalecanych dawek, ponieważ zwiększenie ilości leku może być szkodliwe dla zdrowia. W razie wątpliwości, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem.

Dla dorosłych zalecana dawka to 1 tabletka (1,5 mg) raz na dobę.

Osoby z łagodnymi lub umiarkowanymi problemami z funkcjonowaniem nerek powinny zachować ostrożność podczas stosowania preparatu. Preparat jest skuteczny przy prawidłowej lub lekko zaburzonej nerkowej czynności. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) preparat jest niewskazany.

W przypadku osób starszych należy zachować szczególną ostrożność; preparat może być stosowany przy prawidłowym funkcjonowaniu nerek lub niewielkim zaburzeniu.

Niedozwolone jest stosowanie preparatu u osób z ciężkimi problemami z funkcjonowaniem wątroby.

Dla dzieci i młodzieży:

Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u tej grupy wiekowej, dlatego nie jest zalecane jego stosowanie.

Sposób przyjmowania:

Tabletkę należy przyjmować raz na dobę, najlepiej rano. Należy ją połknąć w całości, popijając wodą.

Podczas ciąży zawsze konsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku!

Zanim zaczniesz brać jakiekolwiek leki podczas ciąży lub karmienia piersią, upewnij się, że skonsultujesz się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z danym lekiem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj lekarza o tym, gdy przepisuje lek.

Należy unikać stosowania leków moczopędnych, takich jak indapamid, w czasie ciąży. Leki moczopędne mogą negatywnie wpływać na ciążę, rozwój płodu i noworodka.

Nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.

Podobnie jak każdy lek, Indapen SR może wywoływać skutki uboczne, chociaż nie muszą one pojawić się u wszystkich pacjentów stosujących ten preparat. Należy pamiętać, że spodziewane korzyści z przyjmowania leku z reguły przewyższają ewentualne szkody związane z wystąpieniem działań niepożądanych.

Do najczęstszych lub mniej częstych działań niepożądanych należą: obniżenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia), obniżenie stężenia sodu (hiponatremia) oraz obniżenie objętości osocza (co może prowadzić do odwodnienia i niedociśnienia ortostatycznego), nudności, reakcje alergiczne w postaci krostek, plamistości skóry, impotencji.

Do rzadszych skutków ubocznych należą: zawroty i bóle głowy, uczucie zmęczenia, drętwienie lub mrowienie (parestezje), nudności, suchość w ustach, zaparcia, zmęczenie, zmniejszenie stężenia chloru (hipochloremia), obniżenie stężenia magnezu (hipomagnezemia).

Z kolei bardzo rzadko można zaobserwować: zaburzenia krwi (aplastyczna niedokrwistość, hemolityczna niedokrwistość, leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość), zaburzenia rytmu serca (bradykardia, tachykardia, migotanie przedsionków), niskie ciśnienie krwi, wzrost poziomu wapnia we krwi, zapalenie trzustki, zaburzenia wątroby, niewydolność nerek, nadwrażliwość na światło, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywkę, martwicę toksyczną naskórka, zespół Stevensa i Johnsona.

Do skutków ubocznych o nieustalonej częstości należą: omdlenia, encefalopatia wątrobowa, problemy ze wzrokiem, wydłużenie odstępu QT na EKG, groźne zaburzenia rytmu serca, zapalenie wątroby, bóle i skurcze mięśni, osłabienie mięśni, rabdomioliza, nasilenie objawów tocznia rumieniowatego, wzrost aktywności enzymów wątrobowych, podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi, hiperglikemia.