Składnikiem aktywnym w preparacie jest flutykazon, który jest syntetycznym kortykosteroidem o silnym działaniu przeciwzapalnym. Kiedy jest podawany wziewnie, działa przeciwzapalnie na proces rozwijający się w ścianie oskrzeli. Jest to skuteczne we hamowaniu aktywności komórek i mediatorów stanu zapalnego, zmniejsza obrzęk i podrażnienie, a także częściowo likwiduje zmiany anatomiczne w ścianie oskrzeli u osób z astmą. Działanie flutykazonu polega głównie na hamowaniu lub pobudzaniu ekspresji genów, które wpływają na proces zapalny. Ponadto, kortykosteroidy mogą działać na inne sposoby, które są nadal słabo poznane.

Podczas wziewnego stosowania kortykosteroidów, ogólne objawy uboczne zazwyczaj nie występują, chyba że stosowane są duże dawki przez długi czas. Działanie terapeutyczne preparatu można zaobserwować w ciągu 4-7 dni od rozpoczęcia stosowania.

Produkt ten jest zalecany do stosowania profilaktycznego u pacjentów dorosłych:

- z łagodną postacią astmy oskrzelowej, którzy potrzebują codziennego stosowania leków rozszerzających oskrzela;

- z umiarkowaną postacią astmy oskrzelowej, u których choroba postępuje niestabilnie lub nasila się, mimo regularnego stosowania leków zapobiegających napadom astmy lub tylko leków rozszerzających oskrzela;

- z ciężką postacią astmy oskrzelowej, którzy muszą przyjmować doustne kortykosteroidy w celu kontrolowania objawów astmy; u wielu pacjentów rozpoczęcie stosowania flutykazonu do inhalacji pozwala zmniejszyć dawki doustnych kortykosteroidów lub całkowicie odstawić ich stosowanie.

Preparat o stężeniu 50 lub 125 mikrogramów/dawkę jest zalecany do użytku u dzieci:

- cierpiących na astmę oskrzelową, które wymagają stosowania leków zapobiegających napadom astmy, również u dzieci nieskutecznie leczonych innymi lekami profilaktycznymi (preparat o stężeniu 250 mikrogramów/dawkę nie jest wskazany dla dzieci).

W przypadku przewlekłej obturacyjnej choroby płuc u dorosłych:

- preparat o stężeniu 250 mikrogramów/dawkę jest zalecany do leczenia objawowego pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), w połączeniu z długodziałającym beta2-agonistą, takim jak salmeterol.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do używania specyfiku, nie zawsze jest możliwe jego zastosowanie. Nie można stosować preparatu, jeśli występuje nadwrażliwość na którykolwiek składnik tego preparatu.

Nie przyjmuj tego preparatu w celu przerwania nagłego napadu duszności! W przypadku nagłego napadu duszności należy sięgnąć po lek rozszerzający oskrzela o szybkim działaniu (np. salbutamol).

Preparatu o dawce 250 mikrogramów nie powinno się stosować u dzieci.

Pamiętaj, że w trakcie ciąży zawsze skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku!

Nie ryzykuj, zawsze przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w ciąży lub podczas karmienia piersią zwróć się do lekarza o poradę. Dowiedz się, jakie mogą być potencjalne skutki uboczne i korzyści związane z przyjmowaniem danego leku. Jeśli spodziewasz się dziecka lub już jesteś w ciąży, koniecznie poinformuj o tym lekarza przed zastosowaniem tego leku.

W przypadku kobiet w ciąży stosowanie leku jest dopuszczalne tylko w sytuacjach, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne i gdy przewagają oczekiwane korzyści nad ewentualnym ryzykiem. To tylko lekarz może ocenić balans korzyści i ryzyka w Twoim przypadku!

Składnik aktywny leku przenika do mleka matki. Przed przyjęciem leku w okresie karmienia piersią zawsze skonsultuj się z lekarzem.

Powiadom swojego lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, w tym o tych, które można kupić bez recepty.

Jeśli stosowałeś kortykosteroidy działające ogólnoustrojowo (podawane doustnie lub w zastrzykach), poinformuj o tym swojego lekarza. Dzięki temu będzie można zminimalizować ryzyko związane z zaburzeniami czynności nadnerczy. Przejście z kortykosteroidów doustnych na te podawane wziewnie wymaga ostrożności i dokładnego stosowania się do zaleceń lekarza. Istnieje ryzyko wystąpienia objawów niewydolności kory nadnerczy. Przy przejściu na leczenie sterydami wziewnymi, stopniowo zmniejszaj dawkę sterydów doustnych zgodnie z zaleceniami lekarza. Nigdy nie przerywaj nagle leczenia sterydami doustnymi.

Rytonawir oraz inne leki silnie hamujące aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (np. itrakonazol, ketokonazol) oraz preparaty zawierające kobicystat mogą spowodować znaczne zwiększenie stężenia flutykazonu we krwi. Związane jest to z ryzykiem wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów (jak zespół Cushinga czy zahamowanie czynności kory nadnerczy). Ważne jest unikanie stosowania tych leków jednocześnie. W przypadku konieczności zastosowania takiej kombinacji leków, lekarz musi uwzględnić zarówno korzyści, jak i ryzyko związane z takim leczeniem. Mogą być zalecane dodatkowe środki ostrożności, takie jak wydłużenie odstępu między przyjmowaniem leków czy zmniejszenie dawki flutykazonu.

Flixotide może wywoływać niechciane skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u wszystkich pacjentów stosujących ten lek. Zawsze należy pamiętać, że korzyści wynikające z zażywania leku z reguły przewyższają ewentualne szkody spowodowane działaniami niepożądanymi.

Do częstych działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem preparatu należy kandydoza jamy ustnej i gardła, a także możliwa chrypka, podrażnienie gardła, bezgłos oraz łatwe powstawanie siniaków. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia kandydozy, po każdym użyciu inhalatora należy przepłukać jamę ustną wodą. Często można zaobserwować zapalenie płuc u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). W mniej częstych przypadkach mogą pojawić się reakcje skórne nadwrażliwości. Do rzadkich objawów niepożądanych należy kandydoza przełyku, a bardzo rzadko mogą wystąpić obrzęk naczynioruchowy oraz reakcje anafilaktyczne (które mogą być groźne i zagrażać życiu).

Warto również wiedzieć, że Flixotide może wywoływać reakcje ogólnoustrojowe typowe dla kortykosteroidów, takie jak zahamowanie czynności kory nadnerczy, zespół Cushinga, nadciśnienie tętnicze czy zmniejszenie gęstości kości. W niektórych przypadkach można także zaobserwować objawy psychiatryczne, takie jak niepokój, depresja czy zmiany zachowania. Istnieje również ryzyko wystąpienia paradoksalnego skurczu oskrzeli, co może powodować trudności w oddychaniu.