Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Lek powinien być przyjmowany regularnie przez osoby spożywające regularne posiłki, w tym śniadanie. Podobnie jak inne leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika, może on spowodować hipoglikemię, zwłaszcza gdy posiłki są spożywane nieregularnie, pomijane lub zawierają zbyt mało węglowodanów.

Hipoglikemia występuje częściej przy diecie niskokalorycznej, intensywnym wysiłku fizycznym, spożyciu alkoholu oraz równoczesnym stosowaniu innych leków obniżających stężenie glukozy we krwi. Objawy hipoglikemii mogą obejmować ból głowy, wilczy głód, nudności, wymioty, znużenie, senność, problemy ze snem, niepokój, agresywność, zaburzenia koncentracji, splątanie, zaburzenia świadomości, depresję, zaburzenia mowy i widzenia, drżenie mięśni, niedowłady, problemy z czuciem, zawroty głowy, utratę kontroli, majaczenie, drgawki, utratę świadomości, śpiączkę, płytki oddech, spadek częstości akcji serca oraz objawy związane z aktywacją współczulnego układu nerwowego, takie jak pocenie się, niepokój, wilgotna skóra, przyspieszenie rytmu serca, wzrost ciśnienia, kołatanie serca, dławienie oraz zaburzenia rytmu serca. Objawy ciężkiej hipoglikemii mogą przypominać udar. Szybka poprawa zazwyczaj następuje po spożyciu węglowodanów. Sztuczne słodziki nie są skuteczne. Ustąpienie objawów hipoglikemii może być krótkotrwałe, a nawrót hipoglikemii jest możliwy. W przypadku ciężkiej lub długotrwałej hipoglikemii konieczna jest konsultacja lekarska, a w niektórych przypadkach hospitalizacja i dożylne podanie glukozy przez kilka dni. Ryzyko hipoglikemii wzrasta w przypadku: - braku współpracy z lekarzem, co zdarza się często u osób starszych - niedożywienia, nieregularnego spożywania posiłków, pomijania posiłków, okresów postu - zmiany sposobu żywienia - spożywania niewłaściwej ilości węglowodanów w stosunku do wysiłku fizycznego - zaburzeń nerek - ciężkich zaburzeń funkcji wątroby - nadmiernego stosowania leku (przedawkowania) - niewyrównanych zaburzeń wewnętrznego wydzielania gruczołów, np. zaburzeń tarczycy, niedoczynności przysadki mózgowej, niedoczynności nadnerczy - spożywania alkoholu - równoczesnego stosowania innych leków. Jeśli należysz do któregokolwiek z powyższych grup, powinieneś poinformować lekarza przed zastosowaniem preparatu. Lekarz może zalecić częste badania laboratoryjne, ścisłą kontrolę lub zmianę leczenia. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami nerek lub wątroby, bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatu może ulec zmianie. W tych przypadkach hipoglikemia może przedłużyć się, co może wymagać odpowiedniego leczenia lub hospitalizacji. Podczas leczenia konieczne jest regularne kontrolowanie poziomu glukozy we krwi i moczu oraz oznaczanie hemoglobiny glikowanej. Pamiętaj, że odpowiednia dieta i regularny wysiłek fizyczny mają istotny wpływ na kontrolę stężenia glukozy we krwi i skuteczność leczenia. W sytuacjach, które mogą zakłócić kontrolę poziomu glukozy we krwi, np. wypadki, urazy, zabiegi chirurgiczne, należy skonsultować się z lekarzem w sprawie tymczasowej zmiany preparatu na insulinę.

U niektórych pacjentów, po pewnym czasie stosowania preparatu, może wystąpić zjawisko tolerancji, polegające na zmniejszeniu skuteczności dotychczasowej dawki. Może to prowadzić do wzrostu poziomu glukozy we krwi, pomimo stosowania zaleconych dawek. U osób stosujących preparat razem z fluorochinolonami, zwłaszcza u osób starszych, może dojść do zmniejszenia (hipoglikemia) lub zwiększenia (hiperglikemia) poziomu glukozy we krwi. W tych przypadkach zaleca się dokładne monitorowanie stężenia glukozy. Stosowanie preparatu u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej wymaga ostrożności, ze względu na ryzyko hemolizy i wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej. W razie konieczności, lekarz może zalecić stosowanie innych leków, niebędących pochodnymi sulfonylomocznika. Lek zawiera laktozę. Osoby nietolerujące galaktozy, z niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny go stosować. Czy lek wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów? Należy pamiętać, że preparat może powodować hipoglikemię, co może wpłynąć na zdolności psychofizyczne, takie jak zdolność koncentracji i szybkość reakcji. W związku z tym należy zachować ostrożność, zwłaszcza na początku leczenia.

Informuj lekarza o wszystkich stosowanych lekach, również tych bez recepty. Stosowanie preparatu jednocześnie z mikonazolem jest niezalecane ze względu na ryzyko hipoglikemii i śpiączki. Unikaj spożywania alkoholu oraz preparatów zawierających alkohol podczas stosowania leku.

Ostrożnie stosuj leki, które mogą nasilać działanie hipoglikemizujące preparatu. Równoległe stosowanie niektórych leków może powodować zmniejszenie lub zwiększenie stężenia glukozy we krwi; konieczne jest monitorowanie stężenia glukozy. Stosowanie gliklazydu z fluorochinolonami może powodować zmiany stężenia glukozy we krwi; zalecane jest kontrolowanie glikemii.

Pochodne sulfonylomocznika mogą wpływać na działanie leków przeciwzakrzepowych; konieczne może być dostosowanie dawkowania leku przeciwzakrzepowego.