Solinco

1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
SOLINCO, 5 mg, tabletki powlekane
SOLINCO, 10 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
SOLINCO, 5 mg, tabletki powlekane
Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg solifenacyny bursztynianu (Solifenacini succinas), co
odpowiada 3,8 mg solifenacyny.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: 109,0 mg laktozy jednowodnej.
SOLINCO, 10 mg, tabletki powlekane
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu (Solifenacini succinas), co
odpowiada 7,5 mg solifenacyny.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: 104,0 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
SOLINCO, 5 mg, tabletki powlekane
Okrągła, jasnożółta tabletka o wymiarze około 8 mm, z oznaczeniem „390” na jednej stronie.
SOLINCO, 10 mg, tabletki powlekane
Okrągła, jasnoróżowa tabletka o wymiarze około 8 mm, z oznaczeniem „391” na jednej stronie.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
SOLINCO jest wskazany u dorosłych w leczeniu objawowym naglącego nietrzymania moczu i (lub)
częstomoczu oraz parcia naglącego, które mogą występować u pacjentów z zespołem pęcherza
nadreaktywnego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Zalecana dawka wynosi 5 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę. W razie konieczności dawkę tę
można zwiększyć do 10 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę. Lek można przyjmować podczas
jedzenia lub niezależnie od posiłków.
Szczególne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku
Nie ma konieczności modyfikacji dawki leku u osób w podeszłym wieku.
2
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny
>30 ml/min) nie ma konieczności modyfikacji dawkowania leku. W przypadku pacjentów z ciężkimi
zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) należy zachować ostrożność i nie
stosować dawki solifenacyny bursztynianu większej niż 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby nie ma konieczności modyfikacji
dawkowania leku. W przypadku pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do
9 wg skali Child-Pugh) należy zachować ostrożność i nie podawać dawki większej niż 5 mg raz na
dobę (patrz punkt 5.2).
Pacjenci leczeni silnymi inhibitorami cytochromu P450 3A4
Podczas jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub terapeutycznych dawek innych, silnych
inhibitorów CYP3A4, takich jak rytonawir, nelfawir, itrakonazol, maksymalna dawka produktu
leczniczego SOLINCO nie powinna być większa niż 5 mg (patrz punkt 4.5).
Dzieci i młodzież
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego
SOLINCO u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia. Dlatego produktu SOLINCO nie należy
stosować u dzieci i młodzieży.
Sposób podawania
Tabletki SOLINCO należy przyjmować doustnie, połykając w całości i popijając płynem. Lek można
przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.
4.3 Przeciwwskazania
Solifenacyna jest przeciwwskazana u pacjentów:
− z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
wymienioną w punkcie 6.1
− z zatrzymaniem moczu, ciężkimi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (m.in. toksycznym
rozdęciem okrężnicy), miastenią lub jaskrą z wąskim kątem przesączania, jak również
u pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia tych chorób
− poddawanych hemodializie (patrz punkt 5.2)
− z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2)
− z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności
wątroby, leczonych jednocześnie silnymi inhibitorami CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz
punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym SOLINCO należy uwzględnić inne przyczyny
częstomoczu (niewydolność serca, choroby nerek). W razie zakażenia układu moczowego należy
rozpocząć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne.
SOLINCO należy stosować ostrożnie u pacjentów:
• z istotnym klinicznie zwężeniem drogi odpływu moczu z pęcherza z ryzykiem zatrzymania
moczu;
• z zaburzeniami obstrukcyjnymi przewodu pokarmowego
• z ryzykiem zwolnionej perystaltyki przewodu pokarmowego
• z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min; patrz punkty 4.2
i 5.2); u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg
3
• z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 wg skali Child-Pugh; patrz punkty
4.2 i 5.2); u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg
• jednocześnie leczonych silnymi inhibitorami CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkty 4.2
i 4.5)
• z przepukliną rozworu przełykowego/refluksem żołądkowo-przełykowym i (lub) jednocześnie
stosujących leki, które mogą spowodować zapalenie przełyku lub je zaostrzyć (takie, jak
bisfosfoniany)
• z neuropatią autonomicznego układu nerwowego.
U pacjentów, u których występowały czynniki ryzyka, takie jak wcześniej stwierdzony zespół
wydłużonego odstępu QT i hipokaliemia, obserwowano wydłużenie odstępu QT oraz torsade de
pointes.
Bezpieczeństwo i skuteczność leku u pacjentów z nadreaktywnością wypieracza pochodzenia
neurogennego nie zostały dotąd ustalone.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją
galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
U niektórych pacjentów przyjmujących solifenacyny bursztynian obserwowano obrzęk
naczynioruchowy z obrzękiem dróg oddechowych. Jeżeli u pacjenta wystąpi obrzęk naczynioruchowy,
należy przerwać leczenie solifenacyny bursztynianem i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub)
stosowne środki zaradcze.
U niektórych pacjentów leczonych solifenacyny bursztynianem obserwowano występowanie reakcji
anafilaktycznej. Jeżeli u pacjenta rozwinie się reakcja anafilaktyczna, należy przerwać leczenie
solifenacyny bursztynianem i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) stosowne środki zaradcze.
Maksymalne działanie produktu leczniczego SOLINCO występuje najwcześniej po 4 tygodniach
leczenia.
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakologiczne
Jednoczesne stosowanie innych produktów leczniczych o własnościach cholinolitycznych może
prowadzić do nasilenia działania terapeutycznego i wystąpienia działań niepożądanych. Po
zaprzestaniu podawania produktu leczniczego SOLINCO należy zachować około tygodniową przerwę
przed podjęciem leczenia innym lekiem cholinolitycznym. Działanie terapeutyczne solifenacyny może
zmniejszać się w wyniku jednoczesnego stosowania agonistów receptorów cholinergicznych.
Solifenacyna może osłabiać działanie produktów leczniczych nasilających perystaltykę przewodu
pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd.
Interakcje farmakologiczne
W badaniach in vitro wykazano, że terapeutyczne stężenia solifenacyny nie hamują aktywności
CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 lub 3A4, pochodzących z mikrosomów ludzkiej wątroby. Z tego względu
jest mało prawdopodobne, aby solifenacyna wpływała na zmianę klirensu leków metabolizowanych
przez wymienione enzymy.
Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę solifenacyny
Solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4. Jednocześnie podawany ketokonazol
(200 mg/dobę), silny inhibitor CYP3A4, dwukrotnie zwiększał AUC solifenacyny, zaś ketokonazol
w dawce 400 mg/dobę, powodował trzykrotne zwiększenie AUC solifenacyny. Z tego względu
podczas podawania ketokonazolu lub innych silnych inhibitorów CYP3A4 (np. rytonawiru, nelfawiru,
4
itrakonazolu) w dawkach terapeutycznych, największa stosowana jednocześnie dawka produktu
leczniczego SOLINCO nie powinna być większa niż 5 mg (patrz punkt 4.2).
Jednoczesne stosowanie solifenacyny i silnych inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane
u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności
wątroby.
Nie badano wpływu indukcji enzymów na farmakokinetykę solifenacyny ani jej metabolitów, jak
również wpływu substratów o większym powinowactwie do CYP3A4 na ekspozycję na solifenacynę.
Solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4, zatem możliwe są interakcje farmakokinetyczne
solifenacyny z innymi substratami CYP3A4 o większym powinowactwie (np. werapamil, diltiazem)
oraz ze związkami o działaniu indukującym CYP3A4 (np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina).
Wpływ solifenacyny na farmakokinetykę innych produktów leczniczych
Doustne leki antykoncepcyjne
Podczas stosowania produktu leczniczego SOLINCO nie stwierdzono interakcji farmakokinetycznych
solifenacyny ze złożonymi, doustnymi lekami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol w skojarzeniu
z lewonorgestrelem).
Warfaryna
Podczas stosowania produktu leczniczego SOLINCO nie stwierdzono zmian farmakokinetyki
R-warfaryny i S-warfaryny ani ich wpływu na czas protrombinowy.
Digoksyna
Stosowanie produktu leczniczego SOLINCO nie wpływało na farmakokinetykę digoksyny.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania solifenacyny w czasie ciąży. Badania na
zwierzętach nie wykazały bezpośredniego szkodliwego wpływu na płodność, rozwój zarodka/płodu
lub przebieg porodu (patrz punkt 5.3).
Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Należy zachować ostrożność w przypadku
przepisywania produktu kobietom w ciąży.
Karmienie piersią
Nie ma danych dotyczących przenikania solifenacyny do mleka ludzkiego. W badaniach
wykonywanych na myszach stwierdzono, że solifenacyna i (lub) jej metabolity przenikały do mleka,
powodując zależne od dawki zaburzenia prawidłowego rozwoju noworodków myszy (patrz punkt
5.3). Z tego względu produktu leczniczego SOLINCO nie należy stosować u kobiet karmiących
piersią.
Płodność
Brak danych na temat wpływu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn
Ponieważ solifenacyna, podobnie jak inne leki cholinolityczne, może powodować niewyraźne
widzenie, zaś rzadziej senność i uczucie zmęczenia (patrz punkt 4.8 Działania niepożądane), ten
produkt leczniczy może wywierać niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
5
W wyniku farmakologicznego działania solifenacyny, produkt leczniczy SOLINCO może powodować
cholinolityczne działania niepożądane, na ogół o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu. Częstość
występowania cholinolitycznych działań niepożądanych jest zależna od dawki.
Najczęściej zgłaszaną reakcją niepożądaną w czasie przyjmowania produktu leczniczego SOLINCO
było uczucie suchości w jamie ustnej. Objaw ten występował u 11% pacjentów przyjmujących dawkę
5 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę, u 22% pacjentów przyjmujących dawkę 10 mg raz na
dobę i u 4% pacjentów otrzymujących placebo. Nasilenie uczucia suchości w jamie ustnej było na
ogół niewielkie i jedynie sporadycznie było przyczyną przerwania terapii. Generalnie współpraca
pacjentów w zakresie przestrzegania zaleceń była bardzo dobra (około 99%) i około 90% pacjentów
leczonych solifenacyną ukończyło badanie obejmujące 12 tygodni leczenia.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Klasyfikacja
MedDRA
dotycząca
układów
narządowych
Bardzo
często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do
<1/10)
Niezbyt
często
(≥1/1000 do
<1/100)
Rzadko
(≥1/10 000
do <1/1000)
Bardzo
rzadko
(<1/10 000)
Nieznana
(częstość nie
może być
określona na
podstawie
dostępnych
danych)
Zakażenia
i zarażenia
pasożytnicze
Zakażenia
układu
moczowego
Zapalenie
pęcherza
moczowego
Zaburzenia
psychiczne
Omamy*
Dezorientacja*
Majaczenie*
Zaburzenia
układu
nerwowego
Senność
Zaburzenia
smaku
Zawroty
głowy*
Ból głowy*
Zaburzenia
oka
Niewyraźne
widzenie
Zespół
suchego
oka
Jaskra*
Zaburzenia
serca
Wydłużenie
odstępu QT
w elektrokardiogramie*
Torsade de
Pointes*
Migotanie
przedsionków*
Kołatanie
serca*
Tachykardia*
Zaburzenia
układu
oddechowego, klatki
piersiowej
i śródpiersia
Suchość
w jamie
nosowej
Dysfonia*
Zaburzenia
żołądka i jelit
Suchość
w jamie
Zaparcia
Nudności
Refluks
żołądkowoNiedrożność
Niedrożność
jelita*
6
Klasyfikacja
MedDRA
dotycząca
układów
narządowych
Bardzo
często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do
<1/10)
Niezbyt
często
(≥1/1000 do
<1/100)
Rzadko
(≥1/10 000
do <1/1000)
Bardzo
rzadko
(<1/10 000)
Nieznana
(częstość nie
może być
określona na
podstawie
dostępnych
danych)
ustnej Niestrawność
Ból brzucha
przełykowy
Suchość
w gardle
okrężnicy
Zaklinowanie stolca
Wymioty*
Dyskomfort
w jamie
brzusznej*
Zaburzenia
skóry i tkanki
podskórnej
Suchość
skóry
Świąd*
Wysypka*
Rumień
wielopostaciowy*
Pokrzywka*
Obrzęk
naczynioruchowy*
Złuszczające
zapalenie
skóry*
Zaburzenia
nerek i dróg
moczowych
Trudności
w
oddawaniu
moczu
Zatrzymanie
moczu
Zaburzenia
czynności
nerek*
Zaburzenia
ogólne i stany
w miejscu
podania
Zmęczenie
Obrzęki
obwodowe
Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe
i tkanki
łącznej
Osłabienie
mięśni*
Zaburzenia
wątroby
i dróg
żółciowych
Zaburzenia
czynności
wątroby*
Nieprawidłowe
wyniki testów
czynności
wątroby*
Zaburzenia
metabolizmu
i odżywiania
Zmniejszony
apetyt*
Hiperkaliemia*
Zaburzenia
układu
immunologicznego
Reakcja
anafilaktyczna*
* obserwowane po wprowadzeniu solifenacyny do obrotu
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
7
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Działanie niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy
Przedawkowanie solifenacyny bursztynianu może teoretycznie powodować ciężkie działania
cholinolityczne. Największą dawką solifenacyny bursztynianu przypadkowo podaną temu samemu
pacjentowi było 280 mg w ciągu 5 godzin, co spowodowało wystąpienie zmian stanu psychicznego,
nie wymagających hospitalizacji pacjenta.
Leczenie
W przypadku przedawkowania solifenacyny bursztynianu należy zastosować leczenie węglem
aktywowanym. Płukanie żołądka jest skuteczne, jeśli zostanie wykonane w ciągu 1 godziny, lecz nie
należy prowokować wymiotów.
Podobnie jak w przypadku innych leków cholinolitycznych objawy można leczyć w następujący
sposób:
− ciężkie, ośrodkowe objawy cholinolityczne, takie jak omamy lub nadmierne pobudzenie:
zastosować fizostygminę lub karbachol
− drgawki lub nadmierne pobudzenie: zastosować benzodiazepiny
− niewydolność oddechowa: zastosować sztuczną wentylację
− tachykardia: zastosować leki blokujące receptory beta-adrenergiczne
− zatrzymanie moczu: zastosować cewnikowanie pęcherza
− rozszerzenie źrenic: zastosować pilokarpinę w kroplach i (lub) umieścić pacjenta w ciemnym
pomieszczeniu.
Podobnie jak w przypadku przedawkowania innych leków antymuskarynowych, należy zwrócić
szczególną uwagę na pacjentów ze znanymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT (np.
hipokaliemia, bradykardia, jednoczesne podawanie leków mogących wydłużać odstęp QT) oraz
pacjentów z istotnymi, współistniejącymi chorobami serca (np. niedokrwienie mięśnia sercowego,
zaburzenia rytmu, zastoinowa niewydolność serca).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki działające rozkurczowo na drogi moczowe, kod ATC: G04B D08.
Mechanizm działania
Solifenacyna jest kompetycyjnym, wybiórczym antagonistą receptora cholinergicznego.
Pęcherz moczowy jest unerwiony przez przywspółczulne włókna nerwowe cholinergiczne.
Acetylocholina powoduje skurcz mięśni gładkich wypieracza działając poprzez receptory
muskarynowe, z których największą rolę odgrywa podtyp M3. Wyniki badań farmakologicznych
prowadzonych w warunkach in vitro i in vivo wskazują, że solifenacyna jest kompetycyjnym
8
inhibitorem podtypu M3 receptora muskarynowego. Stwierdzono ponadto, że solifenacyna jest
wybiórczym antagonistą receptorów muskarynowych, ponieważ wykazuje małe powinowactwo
w stosunku do innych badanych receptorów i kanałów jonowych lub nie wykazuje go wcale.
Działanie farmakodynamiczne
Leczenie solifenacyną w dawkach 5 mg i 10 mg na dobę było przedmiotem kilku randomizowanych,
kontrolowanych badań klinicznych, prowadzonych na zasadzie podwójnie ślepej próby u mężczyzn
i kobiet z pęcherzem nadreaktywnym.
Jak przedstawiono w poniższej tabeli, zarówno dawka 5 mg jak i dawka 10 mg solifenacyny
powodowała statystycznie istotną poprawę w odniesieniu do pierwotnych i drugorzędowych punktów
końcowych, w porównaniu z placebo. Skuteczność leczenia stwierdzano po upływie tygodnia od jego
rozpoczęcia i działanie to stabilizowało się w okresie 12 tygodni. W długoterminowym badaniu
otwartym wykazano, że skuteczność produktu utrzymuje się przez co najmniej 12 miesięcy. Wśród
chorych, u których przed leczeniem stwierdzono nietrzymanie moczu, po 12 tygodniach leczenia
nietrzymanie moczu całkowicie ustąpiło u około 50% pacjentów, zaś u 35% leczonych częstość
oddawania moczu zmniejszyła się do mniej niż 8 mikcji na dobę. Leczenie objawów pęcherza
nadreaktywnego wpływało też korzystnie na liczne parametry jakości życia, takie jak ogólne poczucie
zdrowia, wpływ nietrzymania moczu na jakość życia, ograniczenia pełnionej roli, ograniczenia natury
fizycznej, ograniczenia społeczne, emocje, ciężkość objawów, nasilenie objawów i jakość snu i (lub)
napęd.
Wyniki (zsumowane) czterech kontrolowanych badań III. fazy, w których leczenie trwało 12 tygodni
Placebo Solifenacyna
5 mg
raz na dobę
Solifenacyna
10 mg
raz na dobę
Tolterodyna
2 mg
dwa razy na dobę
Liczba mikcji/dobę
Średnia wartość wyjściowa 11,9 12,1 11,9 12,1
Średnie zmniejszenie
względem wartości
wyjściowej
1,4 2,3 2,7 1,9
% zmiany względem
wartości wyjściowej
(12%) (19%) (23%) (16%)
n 1138 552 1158 250
wartość p* <0,001 <0,001 0,004
Liczba incydentów parcia naglącego/dobę
Średnia wartość wyjściowa 6,3 5,9 6,2 5,4
Średnie zmniejszenie
względem wartości
wyjściowej
2,0 2,9 3,4 2,1
% zmiany względem
wartości wyjściowej
(32%) (49%) (55%) (39%)
n 1124 548 1151 250
wartość p* <0,001 <0,001 0,031
Liczba incydentów nietrzymania moczu/dobę
Średnia wartość wyjściowa 2,9 2,6 2,9 2,3
Średnie zmniejszenie
względem wartości
wyjściowej
1,1 1,5 1,8 1,1
% zmiany względem
wartości wyjściowej
(38%) (58%) (62%) (48%)
n 781 314 778 157
9
wartość p* <0,001 <0,001 0,009
Liczba incydentów nykturii/dobę
Średnia wartość wyjściowa 1,8 2,0 1,8 1,9
Średnie zmniejszenie
względem wartości
wyjściowej
0,4 0,6 0,6 0,5
% zmiany względem
wartości wyjściowej
(22%) (30%) (33%) (26%)
n 1005 494 1035 232
wartość p* 0,025 <0,001 0,199
Objętość moczu/jedną mikcję
Średnia wartość wyjściowa 166 ml 146 ml 163 ml 147 ml
Średnie zmniejszenie
względem wartości
wyjściowej
9 ml 32 ml 43 ml 24 ml
% zmiany względem
wartości wyjściowej
(5%) (21%) (26%) (16%)
n 1135 552 1156 250
wartość p* <0,001 <0,001 <0,001
Liczba podpasek/dobę
Średnia wartość wyjściowa 3,0 2,8 2,7 2,7
Średnie zmniejszenie
względem wartości
wyjściowej
0,8 1,3 1,3 1,0
% zmiany względem
wartości wyjściowej
(27%) (46%) (48%) (37%)
n 238 236 242 250
wartość p* <0,001 <0,001 0,010
* Wartość p w porównaniu do placebo
Uwaga: W 4 kluczowych badaniach klinicznych stosowano solifenacynę 10 mg i placebo.
W 2 spośród tych 4 badań stosowano również solifenacynę 5 mg, zaś w jednym z nich podawano
także tolterodynę w dawce 2 mg dwa razy na dobę.
Nie wszystkie parametry i nie wszystkie badane grupy były oceniane w każdym z badań. Z tego
względu podana liczba pacjentów może różnić się w odniesieniu do poszczególnych parametrów
i leczonych grup.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Maksymalne stężenie solifenacyny w osoczu (Cmax) po przyjęciu tabletek produktu leczniczego
SOLINCO występuje po 3 do 8 godzinach. Czas tmax jest niezależny od dawki. Wartość Cmax i pole
pod krzywą (ang. Area Under the Curve, AUC) zwiększają się proporcjonalnie do dawki w zakresie
od 5 mg do 40 mg. Całkowita dostępność biologiczna wynosi w przybliżeniu 90%. Przyjmowanie
posiłków nie wpływa na wartości Cmax i AUC solifenacyny.
Dystrybucja
Pozorna objętość dystrybucji solifenacyny po podaniu dożylnym wynosi około 600 l. Solifenacyna
w znacznym stopniu (około 98%) wiąże się z białkami osocza, przede wszystkim z kwaśną
α1-glikoproteiną.
10
Metabolizm
Solifenacyna w większości jest metabolizowana w wątrobie, przede wszystkim przez układ
cytochromu P450 3A4 (CYP3A4). Istnieją również alternatywne szlaki metaboliczne, które mogą
uczestniczyć w przemianach solifenacyny. Klirens układowy solifenacyny wynosi około 9,5 l na
godzinę, a okres półtrwania w fazie końcowej wynosi 45-68 godzin. Po podaniu doustnym leku
wyodrębniono w osoczu jeden metabolit czynny farmakologicznie (4R-hydroksysolifenacyna) i trzy
metabolity nieczynne farmakologicznie (N-glukuronid, N-tlenek i 4R-hydroksy-N-tlenek
solifenacyny).
Eliminacja
Po 26 dobach od podania pojedynczej dawki 10 mg solifenacyny znakowanej radioizotopem 14C,
około 70% aktywności promieniotwórczej wykryto w moczu, zaś 23% w kale. Około 11% aktywności
promieniotwórczej w moczu pochodziło z substancji czynnej w postaci niezmienionej; około 18%
pochodziło z N-tlenku, 9% z 4R-hydroksy-N-tlenku i 8% z 4R-hydroksy metabolitu (czynny
metabolit).
Liniowość lub nieliniowość
W zakresie dawek terapeutycznych farmakokinetyka solifenacyny jest liniowo zależna od dawki.
Inne szczególne populacje
Wiek
Dostosowanie dawki leku w zależności od wieku pacjenta nie jest konieczne. Wyniki badań
prowadzonych u osób w podeszłym wieku wykazały, że ekspozycja na solifenacynę (wyrażona jako
AUC) po podaniu solifenacyny bursztynianu (5 mg i 10 mg raz na dobę) była podobna u zdrowych
osób w podeszłym wieku (65-80 lat) i u zdrowych osób młodych (w wieku poniżej 55 lat). Średnia
szybkość wchłaniania wyrażona jako tmax była nieco mniejsza u osób w podeszłym wieku, zaś okres
półtrwania w fazie końcowej był w tej grupie pacjentów o około 20% dłuższy. Te umiarkowane
różnice nie były istotne klinicznie.
Nie oceniano farmakokinetyki solifenacyny u dzieci i młodzieży.
Płeć
Farmakokinetyka solifenacyny nie jest zależna od płci.
Rasa
Farmakokinetyka solifenacyny nie jest zależna od rasy.
Zaburzenia czynności nerek
Wartości AUC i Cmax solifenacyny u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami
czynności nerek nie różniły się istotnie od tych, które stwierdzano u zdrowych ochotników.
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) ekspozycja na
solifenacynę była istotnie większa niż w grupie kontrolnej, co wyrażało się zwiększeniem Cmax o około
30%, AUC o ponad 100% oraz t1/2 o ponad 60%. Wykazano istotną statystycznie zależność pomiędzy
klirensem kreatyniny i klirensem solifenacyny.
Nie oceniano farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów poddawanych hemodializie (patrz punkty 4.2
i 4.3).
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 wg skali Child-Pugh)
wartość Cmax nie ulegała zmianie, wartość AUC zwiększała się o 60%, zaś t1/2 wydłużał się
dwukrotnie. Nie oceniano farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami
czynności wątroby (patrz Punkty 4.2 i 4.3).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
11
Dane przedkliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących
bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, wpływu na rozrodczość, wpływu na
rozwój zarodkowo-płodowy, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają
żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. Podczas prenatalnych i pourodzeniowych badań
wykonywanych na myszach stwierdzono, że podawanie solifenacyny karmiącym samicom
powodowało zależne od dawki, istotne klinicznie zmniejszenie liczby żywych urodzeń, zmniejszenie
urodzeniowej masy ciała i zwolnienie rozwoju fizycznego potomstwa. U młodych myszy, którym
począwszy od 10. lub od 21. dnia po urodzeniu podawano dawki wywołujące działanie
farmakologiczne, występowało, zależne od dawki, zwiększenie śmiertelności bez uprzednich objawów
klinicznych; w obydwu grupach śmiertelność była większa niż u dorosłych myszy. U młodych myszy ,
którym podawano solifenacynę od 10. dnia po urodzeniu, ekspozycja w osoczu była większa niż
u dorosłych myszy; od 21. dnia po urodzeniu, ogólnoustrojowa ekspozycja była porównywalna
z ekspozycją u dorosłych myszy. Kliniczne następstwa zwiększonej śmiertelności u młodych myszy
nie są znane.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki:
Laktoza jednowodna
Skrobia kukurydziana
Hypromeloza 6cP
Magnezu stearynian
Otoczka tabletki:
Hypromeloza
Makrogol 8000
Talk
Tytanu dwutlenek (E 171)
Tlenek żelaza żółty (E 172) (w tabletkach 5 mg)
Tlenek żelaza czerwony (E 172) (w tabletkach 10 mg).
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
3 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowaniu
Tabletki pakowane są w blistry PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowania
7, 10, 14, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 84, 90, 100 lub 120 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
12
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
+pharma arzneimittel gmbh
Hafnerstrasse 211
8054 Graz
Austria
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
SOLINCO, 5 mg, tabletki powlekane:
SOLINCO, 10 mg, tabletki powlekane:
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO