Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Aldara

Aldara

ANEKS I 

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO 

ALDARA 5% krem  

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY SUBSTANCJI CZYNNYCH 

Każda saszetka zawiera 12,5 mg imikwimodu w 250 mg kremu (5%). 

100 mg kremu zawiera 5 mg imikwimodu. 

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:  

metylu hydroksybenzoesan (E 218) 2,0 mg /g kremu 

propylu hydroksybenzoesan (E 216) 0,2 mg /g kremu 

alkohol cetylowy 22,0 mg /g kremu 

alkohol stearylowy 31,0 mg /g kremu 

alkohol benzylowy 20,0 mg/g kremu 

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.  

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA 

Krem, o kolorze białym do jasnożółtego. 

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 

4.1 Wskazania do stosowania 

Imikwimod w kremie jest wskazany w miejscowym leczeniu: 

- brodawek kończystych (kłykcin kończystych) zewnętrznych narządów płciowych i okolic odbytu u dorosłych, 

- powierzchownych ognisk raka podstawnokomórkowego (ang. superficial basal cell carcinoma - sBCC) u dorosłych, 

- rogowacenia słonecznego (ang. actinic keratoses – AKs) - bez cech przerostu i hiperkeratozy, o typowym przebiegu klinicznym - na twarzy lub owłosionej skórze głowy, u pacjentów z wydolnym układem immunologicznym, w przypadku gdy wielkość lub liczba zmian ograniczają skuteczność i (lub) możliwość zastosowania krioterapii oraz gdy inne metody miejscowego leczenia są przeciwwskazane lub nieodpowiednie. 

4.2 Dawkowanie i sposób podawania 

Dawkowanie:  

Częstość i czas trwania leczenia imikwimodem w kremie są różne, w zależności od wskazań. Brodawki zewnętrznych narządów płciowych u dorosłych 

Imikwimod w kremie należy nakładać 3 razy w tygodniu (na przykład w poniedziałek, środę i piątek  lub we wtorek, czwartek i sobotę) przed snem i pozostawić na skórze przez 6 do 10 godzin. Leczenie  imikwimodem w kremie powinno się kontynuować aż do ustąpienia widocznych brodawek płciowych  i brodawek okolicy odbytu lub maksymalnie przez 16 tygodni w leczeniu każdego epizodu  występowania brodawek. 

Nakładane ilości patrz punkt 4.2 Sposób podawania.

2  

Powierzchowny rak podstawnokomórkowy u dorosłych 

Imikwimod w kremie powinno się nakładać 5 razy w tygodniu przez 6 tygodni (na przykład: od  poniedziałku do piątku) wieczorem przed snem i pozostawić na skórze w przybliżeniu przez 8 godzin. Nakładane ilości patrz punkt 4.2 Sposób podawania. 

Rogowacenie słoneczne u dorosłych 

Leczenie powinno być rozpoczynane i monitorowane przez lekarza. Imikwimod w kremie należy  nakładać 3 razy w tygodniu (np. w poniedziałek, środę oraz piątek) przez cztery tygodnie przed snem  i pozostawić na skórze przez ok. 8 godzin. Należy nałożyć krem w ilości wystarczającej do pokrycia  leczonego miejsca. Po 4 tygodniach od zakończenia leczenia należy ocenić, czy rogowacenie  słoneczne ustąpiło. Jeżeli zmiany utrzymują się, leczenie należy kontynuować przez dalsze cztery  tygodnie.  

Maksymalna zalecana dawka to jedna saszetka.  

Należy rozważyć przerwanie leczenia w przypadku wystąpienia silnych zapalnych reakcji skórnych  (patrz punkt 4.4) lub zakażenia w obrębie leczonego miejsca. W przypadku zakażenia należy  zastosować odpowiednie metody leczenia. Każdy okres leczenia nie powinien przekraczać 4 tygodni,  nawet w przypadku pominięcia dawki leku lub przerwy w leczeniu.  

Jeżeli badanie kontrolne przeprowadzone około 8 tygodni po ostatnim, trwającym 4 tygodnie okresie  leczenia wykaże, że zmiany w leczonym miejscu nie ustąpiły całkowicie, można rozważyć dodatkowy  4-tygodniowy okres leczenia. 

Zalecane jest inne leczenie, jeśli leczone zmiany (leczona zmiana) nie wykażą wystarczającej  odpowiedzi na leczenie kremem Aldara. 

W przypadku wystąpienia nawrotu zmian w przebiegu rogowacenia słonecznego, które ustąpiły po  jednym lub dwóch okresach leczenia, można ponowić stosowanie jednego lub dwóch dodatkowych okresów leczenia kremem Aldara, z zachowaniem co najmniej 12-tygodniowej przerwy w leczeniu  (patrz punkt 5.1). 

Informacje dotyczące wszystkich wskazań: 

W przypadku pominięcia dawki, pacjent powinien nałożyć krem gdy tylko sobie o tym przypomni ,  a następnie powinien kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniami. Jednak nie należy stosować kremu  częściej niż raz na dobę. 

Dzieci i młodzież 

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży. Brak dostępnych danych dotyczących stosowania  imikwimodu u dzieci i młodzieży w zatwierdzonych wskazaniach. 

Preparatu Aldara nie należy stosować u dzieci i młodzieży z mięczakiem zakaźnym ze względu na  brak skuteczności w tym wskazaniu (patrz punkt 5.1). 

Sposób podawania 

Brodawki zewnętrznych narządów płciowych 

Imikwimod w kremie należy nakładać cienką warstwą i wcierać w oczyszczoną powierzchnię  brodawek, aż do zniknięcia kremu. Krem należy stosować tylko na miejsca zmienione chorobowo,  unikać nakładania go na powierzchnie wewnętrzne. Imikwimod w kremie należy stosować przed  snem. Należy unikać prysznica lub kąpieli przez 6 do 10 godzin po zastosowaniu kremu. Po tym  czasie imikwimod w kremie koniecznie należy zmyć wodą z łagodnym mydłem. Nałożenie  nadmiernej ilości kremu lub długotrwały kontakt leku ze skórą może spowodować silny odczyn 

w miejscu nałożenia (patrz punkty 4.4, 4.8 i 4.9). Krem z saszetki jednorazowego użytku wystarcza na  pokrycie brodawek o powierzchni 20 cm2. Kremu z otwartej saszetki nie należy używać ponownie.  Przed i po nałożeniu kremu należy dokładnie umyć ręce. 

Nieobrzezani mężczyźni leczący brodawki znajdujące się pod napletkiem powinni codziennie  odprowadzać napletek i myć całą jego powierzchnię (patrz punkt 4.4). 

Powierzchowny rak podstawnokomórkowy 

Przed nałożeniem imikwimodu w kremie pacjenci powinni zmyć leczone miejsca wodą z łagodnym  mydłem i starannie wysuszyć. Należy nałożyć ilość kremu wystarczającą do pokrycia leczonego  miejsca z jednocentymetrowym marginesem skóry otaczającej tkankę nowotworu. Wcierać krem  w leczone miejsce aż do zniknięcia kremu. Krem należy nakładać wieczorem przed snem i pozostawić  na skórze w przybliżeniu przez 8 godzin. W tym czasie nie należy korzystać z kąpieli ani prysznica.  Po tym czasie imikwimod w kremie koniecznie należy zmyć wodą z łagodnym mydłem.  Kremu z otwartej saszetki nie należy używać ponownie. Przed i po nałożeniu kremu należy dokładnie  umyć ręce. 

Odpowiedź kliniczną na imikwimod w kremie należy oceniać po 12 tygodniach od zakończenia  leczenia. W razie niezadowalającej odpowiedzi ze strony leczonego guza należy zastosować inną  metodę leczenia (patrz punkt 4.4). 

Jeżeli w leczonym miejscu wystąpi zakażenie lub reakcja skórna na imikwimod w kremie spowoduje  nadmierny dyskomfort, można przerwać leczenie na kilka dni (patrz punkt 4.4). W przypadku  zakażenia należy zastosować odpowiednie metody leczenia. 

Rogowacenie słoneczne 

Przed nałożeniem preparatu imikwimod w kremie pacjenci powinni zmyć leczony obszar wodą  z łagodnym mydłem i starannie wysuszyć. Należy nałożyć ilość kremu wystarczającą do pokrycia  leczonego miejsca. Krem należy wcierać aż do całkowitego wniknięcia do skóry. Krem należy  nakładać wieczorem przed snem i pozostawić na skórze przez ok. 8 godzin. W tym czasie nie należy  korzystać z kąpieli ani prysznica. Po tym okresie imikwimod w kremiw należy zmyć wodą  z łagodnym mydłem. Kremu z otwartej saszetki nie należy używać ponownie. Przed nałożeniem i po  nałożeniu kremu należy dokładnie umyć ręce. 

4.3 Przeciwwskazania 

Imikwimod w kremie jest przeciwwskazany u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na na substancję  czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. 

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania 

Brodawki zewnętrznych narządów płciowych, powierzchowny rak podstawnokomórkowy oraz  rogowacenie słoneczne: 

Unikać kontaktu z oczami, wargami i nozdrzami. 

Imikwimod może zaostrzać stany zapalne skóry. 

Należy zachować ostrożność podczas stosowania imikwimodu w kremie u pacjentów z chorobami  z autoagresji (patrz punkt 4.5). W tej grupie pacjentów zaleca się dokonanie bilansu korzyści  z leczenia imikwimodem i zagrożeń wynikających z ryzyka pogorszenia choroby z autoagresji. 

Imikwimod w postaci kremu należy stosować ostrożnie u pacjentów po przeszczepieniach narządów  (patrz punkt 4.5). W tej grupie pacjentów zaleca się przeprowadzenie bilansu korzyści z leczenia  imikwimodem i zagrożeń wynikających z ryzyka odrzucenia przeszczepu lub reakcji przeszczepu  przeciwko gospodarzowi. 

Nie zaleca się stosowania imikwimodu w kremie dopóty, dopóki skóra nie wygoi się po uprzednio  stosowanych lekach lub po zabiegu chirurgicznym. Stosowanie na uszkodzoną skórę może  spowodować zwiększone ogólnoustrojowe wchłanianie imikwimodu prowadzące do zwiększonego  ryzyka występowania zdarzeń niepożądanych (patrz punkt 4.8 i 4.9) 

Podczas leczenia imikwimodem w kremie nie zaleca się stosowania opatrunku okluzyjnego. 

Substancje pomocnicze: hydroksybenzoesan metylu (E 218) i hydroksybenzoesan propylu (E 216),  mogą powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Alkohol cetylowy i alkohol  stearynowy mogą powodować miejscowe reakcje skórne (np. kontaktowe zapalenie skóry). Alkohol  benzylowy może powodować reakcje alergiczne i łagodne miejscowe podrażnienie. 

Rzadko, tylko po kilkakrotnym zastosowaniu imikwimodu w kremie mogą wystąpić stany zapalne  skóry o znacznym nasileniu, przebiegające z sączeniem lub powstawaniem nadżerek. Miejscowym  reakcjom skórnym mogą towarzyszyć (lub nawet je poprzedzać) ogólne podmiotowe i przedmiotowe  objawy grypopodobne, w tym złe samopoczucie, gorączka, nudności, bóle mięśni i dreszcze. W takich  przypadkach należy rozważyć przerwanie leczenia. 

Należy zachować ostrożność podczas stosowania imikwimodu w kremie u pacjentów ze zmniejszona  rezerwą układu krwiotwórczego (patrz punkt 4.8.d).  

Brodawki zewnętrznych narządów płciowych 

Doświadczenia w leczeniu imikwimodem w kremie mężczyzn z brodawkami napletka są ograniczone.  Baza danych zawierająca informacje o bezpieczeństwie stosowania imikwimodu w kremie trzy razy  w tygodniu u nieobrzezanych mężczyzn, przestrzegających codziennej higieny napletka dotyczy mniej niż 100 pacjentów. W innych badaniach, w których nie przestrzegano codziennych zabiegów  higienicznych napletka, wystąpiły dwa przypadki zaawansowanej stulejki i jeden przypadek zwężenia,  który doprowadził do konieczności obrzezania. Leczenie w tej populacji pacjentów jest zatem  zalecane tylko u mężczyzn, którzy są w stanie lub są skłonni przestrzegać codziennych zabiegów  higienicznych napletka. Wczesne oznaki zwężenia mogą obejmować miejscowe reakcje skórne (np.  nadżerka, owrzodzenie, obrzęk, stwardnienie) lub narastającą trudność odprowadzania napletka. Jeśli  wystąpią te objawy, należy natychmiast przerwać leczenie. Na podstawie aktualnego stanu wiedzy, nie  zaleca się leczenia brodawek cewki moczowej, wewnątrzpochwowych, szyjki macicy, odbytu lub  wewnątrzodbytniczych. Leczenia imikwimodem w kremie nie należy rozpoczynać na tkankach, na  których znajdują się otwarte rany lub obrażenia przed ich wygojeniem. 

Często występują miejscowe reakcje skórne, takie jak rumień, nadżerka, otarcie naskórka, łuszczenie  się i obrzęk. Odnotowano także inne reakcje miejscowe, takie jak stwardnienie, owrzodzenie, strupy  i pęcherze. W razie wystąpienia skórnych reakcji nietolerancji, krem należy usunąć poprzez zmycie  wodą z łagodnym mydłem. Po złagodnieniu reakcji odczynów skórnych leczenie imikwimodem  w kremie można wznowić. 

Ryzyko wystąpienia silnych, miejscowych reakcji skórnych może się zwiększyć podczas stosowania  imikwimodu w dawkach wyższych niż zalecane (patrz punkt 4.2). Jednak w rzadkich przypadkach,  u pacjentów, którzy stosowali imikwimod zgodnie z zaleceniami, zaobserwowano ciężkie reakcje  miejscowe, które wymagały leczenia i(lub) spowodowały czasową niezdolność do zapłodnienia.  Gdy takie reakcje wystąpiły w ujściu cewki moczowej, u niektórych kobiet powodowały wystąpienie  trudności z oddawaniem moczu, czasem wymagające cewnikowania i leczenia okolicy zmienionej  chorobowo. 

Nie ma danych doświadczalnych dotyczących stosowania imikwimodu bezpośrednio po leczeniu  innymi, stosowanymi na skórę lekami w leczeniu zewnętrznych brodawek narządów płciowych lub  okolic odbytu. Imikwimod w kremie należy zmyć ze skóry przed stosunkiem płciowym. Imikwimod  w kremie może osłabiać kondomy i krążki maciczne, dlatego nie zaleca się równoczesnego stosowania  ich z imikwimodem w kremie. Należy rozważyć inne metody antykoncepcji. 

Nie zaleca się powtórnego leczenia imikwimodem w kremie pacjentów z upośledzoną odpornością.

Chociaż ograniczone dane wykazały zwiększenie stopnia redukcji brodawek u pacjentów zakażonych  HIV, imikwimod w kremie nie okazał się tak skuteczny w usuwaniu brodawek w tej grupie pacjentów. 

Powierzchowny rak podstawnokomórkowy 

Nie oceniano imikwimodu w kremie w leczeniu raka podstawnokomórkowego zlokalizowanego bliżej  niż 1 cm od powiek, nosa, warg lub linii owłosienia. 

Podczas leczenia, do czasu zagojenia zmian chorobowych, leczona skóra będzie się prawdopodobnie  znacząco różniła od prawidłowej skóry. Miejscowe reakcje skórne są częste, jednak ich nasilenie  zwykle zmniejsza się w trakcie leczenia lub zanikają po zaprzestaniu stosowania kremu imikwimod.  Występuje związek pomiędzy całkowitym ustępowaniem brodawek a nasileniem miejscowych reakcji  skórnych (np. rumienia). Wspomniane miejscowe reakcje skórne mogą być związane ze stymulacją  miejscowej odpowiedzi immunologicznej. Jeżeli jest to konieczne ze względu na dyskomfort lub  nasilenie miejscowej reakcji skórnej można zastosować kilkudniową przerwę w leczeniu.  Po złagodnieniu reakcji skórnych leczenie imikwimodem w kremie można wznowić. 

Wyniki kliniczne leczenia można określić po zakończeniu procesu regeneracji skóry – po około  12 tygodniach po zakończeniu leczenia.  

Nie ma doświadczeń klinicznych dotyczących stosowania imikwimodu w kremie u pacjentów  z upośledzoną odpornością. 

Nie ma doświadczeń klinicznych dotyczących stosowania u pacjentów z nawracającą postacią BCCs  ani pacjentów leczonych uprzednio z powodu BCCs. Dlatego nie zaleca się leczenia pacjentów,  u których uprzednio stosowano leczenie przeciwnowotworowe.  

Dane pochodzące z badań klinicznych prowadzonych metodą otwartej próby sugerują, że  w przypadku nowotworów znacznych rozmiarów (>7,25 cm2) prawdopodobieństwo odpowiedzi na  leczenie imikwimodem jest mniejsze. 

Skórę, na którą nałożono krem, należy chronić przed ekspozycją na światło słoneczne. Rogowacenie słoneczne 

W przypadku leczenia zmian chorobowych o objawach klinicznych nietypowych dla rogowacenia  słonecznego lub zmian budzących podejrzenie nowotworu należy pobrać wycinek, aby ustalić  odpowiednią metodę leczenia. 

Nie oceniono skuteczności leczenia imikwimodem rogowacenia słonecznego powiek, wewnętrznych  powierzchni nozdrzy lub uszu ani warg (czerwieni wargowej). 

Istnieją bardzo ograniczone dane na temat leczenia imikwimodem zmian o typie rogowacenia  słonecznego umiejscowionych poza twarzą i owłosioną skórą głowy. Ponieważ dostępne dane na  temat leczenia rogowacenia słonecznego na skórze przedramion i rąk nie potwierdzają jego  skuteczności, leczenie takich przypadków nie jest zalecane. 

Nie zaleca się stosowania imikwimodu w leczeniu rogowacenia słonecznego z cechami znacznej  hiperkeratozy lub przerostu, (np. w przypadku rogów skórnych). 

Podczas leczenia, do czasu zagojenia zmian chorobowych, wygląd zmienionego chorobowo miejsca  na skórze może być znacząco inny niż wygląd normalnej skóry. Miejscowe reakcje skórne występują  często, jednak wykle zmiejszają się stopniowo podczas leczenia lub ustępują po zaprzestaniu  stosowania imikwimodu w kremie. Istnieje związek pomiędzy całkowitym ustępowaniem zmian  a nasileniem miejscowych reakcji skórnych (np. rumienia). Wspomniane miejscowe reakcje skórne  mogą być związane z pobudzeniem miejscowej odpowiedzi immunologicznej. Jeżeli jest to konieczne, 

ze względu na dyskomfort lub nasilenie miejscowej reakcji skórnej, można zastosować kilkudniową  przerwę w leczeniu. Leczenie preparatem imikwimod w kremie można wznowić, gdy odczyn skórny  ulegnie zmniejszeniu. 

Leczenie nie powinnno trwać dłużej niż 4 tygodnie, również w przypadku pominięcia dawki lub  przerwy w leczeniu.  

Skuteczność kliniczną leczenia można ocenić po zakończeniu procesu regeneracji skóry – po około  4 do 8 tygodni od zakończenia leczenia.  

Brak doświadczeń klinicznych dotyczących stosowania imikwimodu w kremie u pacjentów  z upośledzoną odpornością. 

Informacje dotyczące ponownego leczenia zmian w przebiegu rogowacenia słonecznego, które  ustąpiły po jednym lub dwóch okresach leczenia, podano w punkcie 4.2 i 5.1. 

Dane pochodzące z otwartego badania klinicznego sugerują, że odsetek całkowitego ustąpienia  objawów rogowacenia słonecznego jest mniejszy u pacjentów, u których występuje ponad 8 ognisk  rogowacenia słonecznego niż u pacjentów z mniej niż 8 ogniskami. 

Skórę, na którą nałożono krem, należy chronić przed ekspozycją na światło słoneczne. 4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji 

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji, w tym z lekami immunosupresyjnymi. Interakcje  z lekami o działaniu ogólnoustrojowym są ograniczone ze względu na minimalną przezskórną  absorpcję imikwimodu w kremie. 

Ze względu na to, że imikwimod w kremie wykazuje działanie pobudzające układ odpornościowy,  należy stosować go ostrożnie u pacjentów, u których jest stosowane leczenie immunosupresyjne (patrz  punkt 4.4). 

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację 

Ciąża 

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania imikwimodu w czasie ciąży. Badania na  zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży,  rozwój zarodka lub płodu, przebieg porodu lub rozwój po urodzeniu (patrz punkt 5.3). Należy  zachować ostrożność, przepisując lek kobietom w ciąży. 

Karmienie piersią 

Ponieważ po pojedynczej dawce i wielokrotnych dawkach podanych miejscowo nie wykrywano  w surowicy mierzalnych stężeń imikwimodu (>5 ng/ml), nie można udzielić specjalnej porady  dotyczącej stosowania lub niestosowania leku u kobiet karmiących piersią. 

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn 

Aldara krem nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i  obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane 

a) Ogólny opis: 

Brodawki zewnętrznych narządów płciowych 

W osiowych badaniach klinicznych, z dawkowaniem 3 razy w tygodniu, najczęściej zgłaszanymi  działaniami niepożądanymi, ocenionymi jako prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane  z leczeniem imikwimodem w kremie, były reakcje w miejscu leczenia brodawek (33,7% pacjentów  otrzymujących imikwimod). Odnotowano także ogólnoustrojowe działania niepożądane, w tym bóle  głowy (3,7%), objawy grypopodobne (1,1%) i bóle mięśniowe (1,5%). 

Poniżej przedstawiono działania niepożądane odnotowane podczas badań kontrolowanych placebo  i badań otwartych, obejmujących 2292 pacjentów leczonych imikwimodem w kremie. Uważa się, że  te działania niepożądane były przynajmniej częściowo związane przyczynowo z leczeniem  imikwimodem. 

Powierzchowny rak podstawnokomórkowy 

W badaniach z dawkowaniem 5 razy w tygodniu u 58% pacjentów wystąpił co najmniej jeden  przypadek zdarzenia niepożądanego. Najczęściej zgłaszane w badaniach zdarzenia niepożądane,  oceniane jako prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane z leczeniem imikwimodem w kremie  obejmowały reakcje miejscowe, występujące u 28,1% pacjentów. Pacjenci otrzymujący imikwimod  w kremie zgłaszali również pewne ogólnoustrojowe działania niepożądane, w tym bóle pleców (1,1%)  i objawy grypopodobne (0,5%). 

Poniżej przedstawiono działania niepożądane odnotowane podczas badań III fazy z grupą kontrolną  otrzymującą placebo, obejmujących 185 pacjentów z powierzchownym rakiem  podstawnokomórkowym leczonych imikwimodem w kremie. Uważa się, że te działania niepożądane  były co najmniej częściowo związane z leczeniem imikwimodem. 

Rogowacenie słoneczne 

W osiowych badaniach klinicznych, w których podawano imikwimod 3 razy tygodniowo przez  maksymalnie dwa 4-tygodniowe cykle leczenia, 56% pacjentów stosujących imikwimod zgłosiło co  najmniej jedno zdarzenie niepożądane. We wspomnianych badaniach klinicznych najczęstszym  zdarzeniem niepożądanym, kwalifikowanym jako prawdopodobnie lub możliwie związane  z leczeniem imikwimodem, były odczyny w miejscu stosowania (występujące u 22% pacjentów  leczonych imikwimodem w kremie). Pacjenci otrzymujący imikwimod zgłaszali również  ogólnoustrojowe działania niepożądane, w tym bóle mięśniowe (2%).  

Poniżej przedstawiono działania niepożądane odnotowane w badaniach III fazy z grupą kontrolną  otrzymującą podłoże leku, obejmujących 252 pacjentów z rogowaceniem słonecznym. Uznaje się, że  wymienione zdarzenia niepożądane były co najmniej częściowo związane z leczeniem imikwimodem. 

b) Tabelaryczne zestawienie zdarzeń niepożądanych: 

Częstość występowania zdefiniowano jako „bardzo często” (≥1/10), „często” (≥1/100–<1/10)  i „niezbyt często” (≥1/1000–<1/100). Nie opisano odnotowanych w badaniach klinicznych działań  występujących z mniejszą częstością.

 

Brodawki  

zewnętrznych  

narządów  

płciowych u  

dorosłych  

(3 x tyg./16 tyg.) n = 2292
Powierzchown y rak  

podstawnokom órkowy u  

dorosłych  

(5 x tyg./6 tyg.) n = 185
Rogowacenie  słoneczne 

(3 x tyg./4 lub  8 tyg.) 

n = 252
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:

 

 


Zakażenie 
Często 
Często 
Niezbyt często
Krosty 


Często 
Niezbyt często
Opryszczka pospolita 
Niezbyt często

 


Kandydoza narządów płciowych 
Niezbyt często

 


Zapalenie pochwy 
Niezbyt często

 


Zakażenie bakteryjne 
Niezbyt często

 


Zakażenie grzybicze 
Niezbyt często

 


Zakażenie górnych dróg oddechowych 
Niezbyt często

 


Zapalenie sromu 
Niezbyt często

 


Zapalenie błony śluzowej nosa 

 


Niezbyt często
Grypa 

 


Niezbyt często
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

 

 


Limfadenopatia 
Niezbyt często 
Często 
Niezbyt często
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:

 

 


Anoreksja 
Niezbyt często 


Często
Zaburzenia psychiczne:

 

 


Bezsenność 
Niezbyt często

 


Depresja 
Niezbyt często 


Niezbyt często
Drażliwość 


Niezbyt często


Zaburzenia układu nerwowego:

 

 


Bóle głowy 
Często 


Często
Parestezje 
Niezbyt często

 


Zawroty głowy 
Niezbyt często

 


Migrena 
Niezbyt często

 


Senność 
Niezbyt często

 


Zaburzenia oka:

 

 


Podrażnienie spojówek 

 


Niezbyt często
Obrzęk powiek 

 


Niezbyt często
Zaburzenia ucha i błędnika:

 

 


Szum w uszach 
Niezbyt często

 


Zaburzenia naczyń:

 

 


Uderzenia gorąca 
Niezbyt często

 


Zaburzenia układu oddechowego, klatki  piersiowej i śródpiersia:

 

 


Zapalenie gardła 
Niezbyt często

 


Zapalenie błony śluzowej nosa 
Niezbyt często

 


Przekrwienie błony śluzowej nosa 

 


Niezbyt często
Ból gardła lub krtani 

 


Niezbyt często
Zaburzenia żołądka i jelit:

 

 


Nudności 
Często 
Niezbyt często 
Często
Ból brzucha 
Niezbyt często

 


Biegunka 
Niezbyt często 


Niezbyt często
Wymioty 
Niezbyt często

 


Dolegliwości odbytnicy 
Niezbyt często

 


Bolesne parcie na stolec 
Niezbyt często

 


Suchość w jamie ustnej 


Niezbyt często

 


9

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

 

 


Świąd 
Niezbyt często

 


Zapalenie skóry 
Niezbyt często 
Niezbyt często


Zapalenie mieszków włosowych 
Niezbyt często

 


Wysypka z rumieniem 
Niezbyt często

 


Wyprysk 
Niezbyt często

 


Wysypka 
Niezbyt często

 


Zwiększona potliwość 
Niezbyt często

 


Pokrzywka 
Niezbyt często

 


Rogowacenie słoneczne 

 


Niezbyt często
Rumień 

 


Niezbyt często
Obrzęk twarzy 

 


Niezbyt często
Owrzodzenie skóry 

 


Niezbyt często
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i  tkanki łącznej:

 

 


Ból mięśni 
Często 


Często
Ból stawów 
Niezbyt często 


Często
Ból pleców 
Niezbyt często 
Często


Ból kończyny 

 


Niezbyt często
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

 

 


Dyzuria 
Niezbyt często

 


Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:

 

 


Ból narządów płciowych u mężczyzn 
Niezbyt często

 


Dolegliwości prącia 
Niezbyt często

 


Dyspareunia 
Niezbyt często

 


Zaburzenia wzwodu prącia 
Niezbyt często

 


Wypadanie macicy i pochwy 
Niezbyt często

 


Ból pochwy 
Niezbyt często

 


Zanikowe zapalenie pochwy 
Niezbyt często

 


Dolegliwości sromu 
Niezbyt często

 


Zaburzenia ogólne i stany w miejscu  podania:

 

 


Świąd w miejscu aplikacji 
Bardzo często 
Bardzo często 
Bardzo często
Ból w miejscu aplikacji 
Bardzo często 
Często 
Często
Pieczenie w miejscu aplikacji 
Często 
Często 
Często
Podrażnienie w miejscu aplikacji 
Często 
Często 
Często
Rumień w miejscu aplikacji 


Często 
Często
Odczyn w miejscu aplikacji 

 


Często
Krwawienie w miejscu aplikacji 


Często 
Niezbyt często
Grudki w miejscu aplikacji 


Często 
Niezbyt często
Parestezje w miejscu aplikacji 


Często 
Niezbyt często
Wysypka w miejscu aplikacji 


Często


Zmęczenie 
Często 


Często
Gorączka 
Niezbyt często 


Niezbyt często
Objawy grypopodobne 
Niezbyt często 
Niezbyt często


Ból 
Niezbyt często

 


Osłabienie 
Niezbyt często 


Niezbyt często
Złe samopoczucie 
Niezbyt często

 


Dreszcze 
Niezbyt często 


Niezbyt często
Zapalenie skóry w miejscu aplikacji 

 


Niezbyt często
Wydzielina w miejscu aplikacji 


Niezbyt często 
Niezbyt często
Przeczulica w miejscu aplikacji 

 


Niezbyt często
Zapalenie w miejscu aplikacji 


Niezbyt często


Obrzęk w miejscu aplikacji 


Niezbyt często 
Niezbyt często


10 

Łuszczenie w miejscu aplikacji 


Niezbyt często 
Niezbyt często
Blizna w miejscu aplikacji 

 


Niezbyt często
Pęknięcie skóry w miejscu aplikacji 


Niezbyt często


Obrzmienie w miejscu aplikacji 


Niezbyt często 
Niezbyt często
Owrzodzenie w miejscu aplikacji 

 


Niezbyt często
Pęcherzyki w miejscu aplikacji 


Niezbyt często 
Niezbyt często
Wzrost ciepłoty tkanek w miejscu  

aplikacji

 


Niezbyt często
Letarg 


Niezbyt często


Uczucie dyskomfortu 

 


Niezbyt często
Zapalenie 

 


Niezbyt często


c) Często występujące działania niepożądane 

Brodawki zewnętrznych narządów płciowych 

Badacze prowadzący badanie z grupą kontrolną otrzymującą placebo oceniali, zgodnie z protokołem  badania, objawy przedmiotowe (reakcje skórne). Ocena objawów przedmiotowych, zgodnie  z protokołem, wykazała, że miejscowe reakcje skórne – w tym rumień (61%), nadżerki (30%), otarcia,  złuszczanie lub łuski (23%) i obrzęk (14%) – występowały często w badaniach z grupą kontrolną  otrzymującą placebo, w których imikwimod w kremie stosowano trzy razy tygodniowo (patrz punkt  4.4). Miejscowe reakcje skórne, takie jak rumień, prawdopodobnie wynikają z dodatkowych działań  farmakologicznych imikwimodu w kremie.  

W badaniach kontrolowanych placebo donoszono także o odległych reakcjach skórnych, głównie  w postaci rumienia (44%). Przedstawione reakcje występowały w miejscach, w których nie było brodawek, ale które mogły stykać się z imikwimodem w kremie. W większości reakcje skórne były  łagodne do umiarkowanych i ustępowały w ciągu 2 tygodni po zaprzestaniu leczenia. Jednak  w niektórych przypadkach reakcje te miały ciężki charakter, wymagały leczenia i (lub) powodowały  dysfunkcje. W bardzo rzadkich przypadkach ciężkie reakcje w ujściu cewki moczowej powodowały  dyzurię (patrz punkt 4.4). 

Powierzchowny rak podstawnokomórkowy 

Badacze prowadzący badanie z grupą kontrolną otrzymującą placebo oceniali, zgodnie z protokołem  badania, objawy przedmiotowe (reakcje skórne). Ocena objawów przedmiotowych, zgodna  z protokołem badania, wskazuje, że w badaniach, w których stosowano imikwimod w kremie 5 razy  tygodniowo, bardzo często stwierdzano rumień (31%), zaawansowane nadżerki (13%) oraz nasilone  łuszczenie skóry i tworzenie strupów (19%). Miejscowe reakcje skórne, takie jak rumień,  prawdopodobnie wynikają z dodatkowego działania farmakologicznego imikwimodu w kremie. 

Podczas leczenia imikwimodem odnotowano zakażenia skóry. Wprawdzie nie obserwowano  poważnych następstw, jednak w przypadku uszkodzenia ciągłości skóry zawsze należy uwzględniać  możliwość zakażenia. 

Rogowacenie słoneczne 

W badaniach klinicznych, w których podawano imikwimod w kremie 3 razy w tygodniu przez 4 lub 8  tygodni do najczęściej występujących reakcji w miejscu podania należały: świąd (14%) oraz pieczenie  (5%) leczonej okolicy. Silny rumień (24%) oraz złuszczanie lub tworzenie się strupów (20%)  występowały bardzo często. Miejscowe reakcje skórne, np. rumień, są prawdopodobnie następstwem  dodatkowych działań farmakologicznych imikwimodu w kremie. Informacje na temat okresów  przerwy w leczeniu — patrz punkt 4.2 i 4.4. 

Podczas leczenia preparatem imikwimod obserwowano zakażenia skóry. Wprawdzie nie doszło do  poważnych następstw, jednak w przypadku uszkodzenia ciągłości skóry zawsze należy uwzględniać  możliwość zakażenia.

11 

d) Zdarzenia niepożądane występujące we wszystkich wskazaniach: 

Donoszono o miejscowych odbarwieniach lub przebarwieniach po stosowaniu imikwimodu w kremie.  Informacje uzyskane z badań kontrolnych sugerują, że zmiany zabarwienia skóry u niektórych  pacjentów mogą być trwałe. Po 5 latach po zakończeniu leczenia sBCC przeprowadzono badania  kontrolne u 162 pacjentów. U 37% pacjentów obserwowano lekkie odbarwienia, a u 6% -  umiarkowane odbarwienia. U 56% pacjentów nie wystąpiły odbarwienia; nie notowano przebarwień. 

W badaniach klinicznych dotyczących leczenia rogowacenia słonecznego imikwimodem częstość  występowania łysienia w miejscu aplikacji kremu lub jego otoczeniu wynosiła 0,4% (5 z 1214).  Po wprowadzeniu preparatu do obrotu otrzymano raporty dotyczące możliwego związku łysienia  z leczeniem niewielkich, powierzchownych ognisk raka podstawnokomórkowego oraz brodawek  narządów płciowych zewnętrznych. 

W badaniach klinicznych obserwowano również zmniejszenie stężenia hemoglobiny, białych krwinek,  bezwzględnej liczby neutrofilów i trombocytów. Uważa się, że nie jest to istotne klinicznie  u pacjentów z prawidłową rezerwą układu krwiotwórczego. Badania kliniczne nie obejmowały  pacjentów z nieprawidłową rezerwą układu krwiotwórczego. W raportach otrzymanych po  wprowadzeniu preparatu do obrotu opisywano również zmniejszenie wartości parametrów  hematologicznych, wskazujące na konieczność leczenia. Po wprowadzeniu do obrotu produktu  leczniczego odnotowano przypadki zwiększonej aktywności enzymów wątrobowych. 

Rzadko zgłaszano zaostrzenie przebiegu chorób autoimmunologicznych. 

W badaniach klinicznych rzadko zgłaszano przypadki reakcji skórnych występujących w miejscach  nie związanych z miejscem występowania choroby, w tym rumień wielopostaciowy. Ciężkie reakcje  skórne zgłaszane po wprowadzeniu preparatu do obrotu obejmowały rumień wielopostaciowy, zespół  Stevensa-Johnsona oraz skórną postać tocznia rumieniowatego.  

e) Dzieci i młodzież 

Przeprowadzono kontrolowane badania kliniczne imikwimodu w grupie dzieci i młodzieży (patrz  punkt 4.2 i 5.1). Nie było dowodów na działanie ogólnoustrojowe. Reakcje w miejscu podania częściej  występowały po aplikacji imikwimodu, niż podłoża. Częstość występowania i nasilenie tych reakcji  nie różniło się jednak od obserwowanych podczas stosowania imikwimodu u dorosłych zgodnie  z zatwierdzonymi wskazaniami. Nie donoszono o ciężkich działaniach niepożądanych  spowodowanych przez imikwimod u dzieci i młodzieży. 

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych 

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań  niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania  produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać  wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania  wymienionego w załączniku V.  

4.9 Przedawkowanie 

Podczas stosowania miejscowego nie jest możliwe ogólnoustrojowe przedawkowanie imikwimodu  w kremie, ze względu na minimalne wchłanianie przezskórne. Badania na królikach wykazały, że  w przypadku podania imikwimodu na skórę śmiertelna dawka jest większa niż 5g/kg mc. Długotrwałe  przedawkowywanie imikwimodu w kremie może spowodować wystąpienie ciężkich miejscowych  odczynów skórnych. 

Po przypadkowym spożyciu pojedynczej dawki 200 mg imikwimodu, co odpowiada zawartości około  16 saszetek, mogą wystąpić nudności, wymioty, ból głowy, bóle mięśniowe i gorączka.  Po wielokrotnym doustnym podaniu dawki ≥ 200 mg najcięższym klinicznie, zgłoszonym zdarzeniem  niepożądanym był spadek ciśnienia, który ustąpił po doustnym lub dożylnym podaniu płynów.

12  

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 

5.1 Właściwości farmakodynamiczne 

Grupa farmakoterapeutyczna: chemioterapeutyki do stosowania miejscowego, leki przeciwwirusowe. Kod ATC: D06B B10. 

Imikwimod jest modulatorem odpowiedzi immunologicznej. Badania wysycenia wiązań sugerują, że na komórkach odpowiedzi immunologicznej istnieje receptor błonowy dla imikwimodu. Imikwimod  nie posiada bezpośredniej aktywności przeciwwirusowej. W modelowych badaniach na zwierzętach  imikwimod jest skutecznym środkiem przeciwwirusowym i przeciwnowotworowym, głównie  

w związku z indukcją interferonu alfa i innych cytokin. W badaniach klinicznych wykazano indukcję  interferonu alfa i innych cytokin po podaniu imikwimodu w kremie na brodawki narządów płciowych. 

W badaniach farmakokinetycznych wykazano wzrost poziomu interferonu alfa i innych cytokin  w ustroju po miejscowym podaniu imikwimodu. 

Brodawki zewnętrznych narządów płciowych 

Skuteczność kliniczna: 

W 3 osiowych badaniach III fazy, oceniających skuteczność imikwimodu, wykazano, że leczenie  imikwimodem przez szesnaście tygodni było znacznie skuteczniejsze niż leczenie podłożem leku.  Skuteczność leczenia mierzono całkowitym ustępowaniem brodawek. 

U 119 pacjentek leczonych imikwimodem łączny odsetek ustąpienia zmian wyniósł 60%  w porównaniu z 20% u 105 pacjentek leczonych podłożem leku (95%CI dla różnicy w odsetku  ustąpienia zmian: 20% do 61%, p<0,001). U pacjentek leczonych imikwimodem, u których uzyskano  całkowite ustąpienie brodawek, mediana czasu potrzebnego do ustąpienia zmian wynosiła 8 tygodni. 

U 157 pacjentów leczonych imikwimodem, łączny odsetek ustąpienia zmian wyniósł 23%  w porównaniu z 5% u 161 pacjentów leczonych podłożem leku (95%CI dla różnicy w odsetku  ustąpienia zmian: 3% do 36%, p<0,001). U pacjentów leczonych imikwimodem, u których uzyskano  całkowite ustąpienie brodawek, mediana czasu potrzebnego do ustapienia zmian wynosiła 12 tygodni. 

Powierzchowny rak podstawnokomórkowy 

Skuteczność kliniczna: 

W dwóch badaniach prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby z grupą kontrolną otrzymującą  podłoże kremu oceniano skuteczność imikwimodu podawanego 5 razy w tygodniu przez 6 tygodni.  Histologicznie potwierdzono rozpoznanie jednoogniskowych pierwotnych raków  podstawnokomórkowych typu powierzchownego o minimalnej powierzchni wynoszącej 0,5 cm2 i maksymalnej średnicy 2 cm. Z badania wyłączono guzy zlokalizowane w odległości mniejszej niż  1 cm od oczu, nosa, ust, uszu lub linii owłosienia.  

W sumarycznej analizie podanych dwóch badań całkowite ustąpienie potwierdzono histologicznie  u 82% (152/185) pacjentów. Rozpatrując punkt końcowy złożony dodatkowo z oceny stanu  klinicznego, całkowite ustąpienie zmian zaobserwowano u 75% (139/185) pacjentów. Po porównaniu  uzyskanych wyników z grupą otrzymującą tylko podłoże kremu (odpowiednio – 3% [6/179] i 2%  [3/179]) stwierdzono znamienność statystyczną (p<0,001). Stwierdzono istotny związek między  nasileniem miejscowej reakcji skórnej (np. rumienia) w czasie leczenia, a całkowitym ustępowaniem  raka podstawnokomórkowego.

13 

Wyniki pięcioletnich obserwacji, pochodzące z długoterminowych badań prowadzonych metodą  otwartą bez grupy kontrolnej wskazują, że u około 77.9% [95%, CI (71.9%, 83.8%)] leczonych  pacjentów uzyskano pełne wyleczenie, które utrzymywało się przez 60 miesięcy.  

Rogowacenie słoneczne 

Skuteczność kliniczna: 

W dwóch badaniach klinicznych prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, z grupą kontrolną  otrzymującą podłoże kremu, analizowano skuteczność imikwimodu podawanego 3 razy w tygodniu  w jednym lub dwóch 4-tygodniowych cyklach leczenia z 4-tygodniowym okresem przerwy  w leczeniu. U pacjentów rozpoznano typowe, widoczne gołym okiem, nieznaczne zmiany  charakterystyczne dla rogowacenia słonecznego, bez cech hiperkeratozy i przerostu, zlokalizowane na  ciągłym obszarze twarzy lub owłosionej skórze głowy, o powierzchni 25 cm2. Kuracji poddano  4-8 ognisk rogowacenia słonecznego. Całkowity odsetek wyleczenia (imikwimod minus placebo) dla  wszystkich badań wyniósł 46,1% (CI 39,0%, 53,1%).  

Łaczna analiza danych, pochodzących z 2 badań, polegających na rocznej obserwacji pacjentów  wskazuje, że częstość występowania nawrotów choroby po 12 miesiącach wyniosła 27% (35/128  pacjentów) u tych uczestników badania kontrolnego, u których ustąpiły objawy kliniczne po 1 lub  2 cyklach leczenia. Częstość występowania nawrotów pojedynczych zmian wyniosła 5,6% (41/737).  Odsetek występowania nawrotów u pacjentów, którym podano podłoże wyniosła odpowiednio 47%  (8/17 pacjentów) i 7,5% (6/80 ognisk). 

W dwóch kontrolowanych, randomizowanych badaniach klinicznych i otwartą próbą porównywano  długotrwałe wyniki leczenia imikwimodem do leczenia diklofenakiem stosowanym miejscowo u  pacjentów z rogowaceniem słonecznym, w odniesieniu do ryzyka przekształcenia się zmian w postać  przedinwazyjną (in situ) lub inwazyjną raka płaskonabłonkowego. Leczenie stosowano zgodnie  z oficjalnymi zaleceniami. Jeśli w leczonych obszarach rogowacenia słonecznego zmiany nie  ustępowały całkowicie, można było rozpocząć dodatkowe okresy leczenia. Wszystkich pacjentów  obserwowano do czasu wycofania z badania lub do 3 lat po randomizacji. Uzyskane wyniki pochodzą  z metaanalizy danych z obydwu badań. 

Spośród łącznej liczby 482 pacjentów włączonych do badania, 481 pacjentów otrzymało leczenie,  w tym 243 pacjentów leczono imikwimodem i 238 pacjentów diklofenakiem stosowanym miejscowo.  Leczone obszary rogowacenia słonecznego o ciągłej powierzchni około 40 cm², były zlokalizowane na  nieowłosionej skórze głowy lub twarzy, w obydwu leczonych grupach ze średnią liczbą  7 początkowych zmian rogowacenia słonecznego o typowym przebiegu klinicznym. Uzyskano doświadczenie kliniczne z 3-letniego okresu badania, w którym u 90 pacjentów zastosowano 3 lub  więcej okresów leczenia imikwimodem, u 80 pacjentów zastosowano 5 lub więcej okresów leczenia  imikwimodem. 

Jeśli chodzi o pierwszorzędowy punkt końcowy, tj. histologiczną progresję, wykazano że doszło do  histologicznej progresji zmian do postaci przedinwazyjnej (in situ) lub inwazyjnej raka  płaskonabłonkowego w ciągu 3 lat w sumie u 13 spośród 242 pacjentów (5,4%) w grupie leczonej  imikwimodem i u 26 spośród 237 pacjentów (11,0%) w grupie leczonej diklofenakiem, przy czym  różnica wyniosła -5,6% (95% CI: -10,7% do -0,7%). Histologiczną progresję zmian do postaci  inwazyjnej raka płaskonabłonkowego w okresie 3 lat wykazano u 4 spośród 242 pacjentów (1,7%)  w grupie leczonej imikwimodem i u 7 spośród 237 pacjentów (3,0%) w grupie leczonej  diklofenakiem. 

W sumie, u 126 spośród 242 pacjentów leczonych imikwimodem (52,1%) i u 84 spośród  237 pacjentów leczonych diklofenakiem stosowanym miejscowo (35,4%), stwierdzono całkowite  ustąpienie objawów klinicznych w leczonych obszarach rogowacenia słonecznego po upływie  20 tygodni (tj. około 8 tygodni od zakończenia pierwszego okresu leczenia); różnica wyniosła 16,6%  (95% CI: 7,7% do 25,1%). Pacjenci z całkowitym ustąpieniem objawów klinicznych w leczonych  obszarach rogowacenia słonecznego byli oceniani w zakresie wystąpienia nawrotu zmian rogowacenia  słonecznego. W badaniach tych jako nawrót zmian u pacjenta liczono zaobserwowaną przynajmniej 

14 

jedną zmianę rogowacenia słonecznego w obszarze całkowitego ustąpienia zmian. W związku z tym  zmiana, która nawróciła mogła być zmianą, która pojawiła się w tym samym miejscu co zmiana, która poprzednio ustąpiła lub była zmianą nowo zidentyfikowaną gdziekolwiek w leczonym obszarze  rogowacenia słonecznego. Ryzyko nawrotu zmian rogowacenia słonecznego w leczonym obszarze  (jak określono powyżej) w okresie do 12 miesięcy wynosiło 39,7% (50 spośród 126 pacjentów)  u pacjentów leczonych imikwimodem w porównaniu z 50,0% (42 spośród 84 pacjentów) u pacjentów  leczonych diklofenakiem stosowanym miejscowo; różnica wyniosła -10,3% (95% CI: -23,6% do  3,3%) oraz w okresie do 36 miesięcy wynosiło 66,7% (84 spośród 126 pacjentów) leczonych imikwimodem i 73,8% (62 spośród 84 pacjentów) leczonych diklofenakiem stosowanym miejscowo; różnica wyniosła -7,1% (95% CI: -19,0% do 5,7%). 

Prawdopodobieństwo całkowitego ponownego ustąpienia zmian u pacjenta z nawrotem zmian  w przebiegu rogowacenia słonecznego (jak opisano powyżej) w obszarach całkowitego ustąpienia  zmian po kolejnym dodatkowym okresie leczenia imikwimodem, wynosi około 80%, w porównaniu  do około 50%, po ponownym leczeniu diklofenakiem stosowanym miejscowo. Dzieci i młodzież 

Nie badano stosowania preparatu u dzieci w zatwierdzonych wskazaniach: leczenie brodawek  kończystych, rogowacenia słonecznego i powierzchownego raka podstawnokomórkowego, gdyż  schorzenia te zwykle nie występują w tej populacji. 

W czterech randomizowanych badaniach, przeprowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, z grupą  kontrolną otrzymującą podłoże kremu, oceniano stosowanie preparatu Aldara w postaci kremu  w leczeniu mięczaka zakaźnego u dzieci w wieku od 2 do 15 lat (imikwimod: n=576, podłoże: n=313).  Próby te nie wykazały skuteczności imikwimodu w żadnym z testowanych schematów dawkowania  (3 × w tygodniu przez ≤ 16 tygodni i 7 × w tygodniu przez ≤ 8 tygodni). 

5.2 Właściwości farmakokinetyczne 

Brodawki zewnętrznych narządów płciowych, powierzchowny rak podstawnokomórkowy oraz  rogowacenie słoneczne: 

Mniej niż 0,9% podanej miejscowo jednorazowej dawki znakowanego radioizotopem imikwimodu  uległo wchłonięciu przez skórę u ludzi. Ta mała ilość leku, wchłonięta do krążenia ogólnego była  szybko wydalana zarówno z moczem, jak i z kałem w stosunku około 3 do 1. Po podaniu miejscowym  pojedynczej dawki i dawek wielokrotnych imikwimodu wykrywa się go w osoczu w stężeniach nie  mierzalnych ilościowo (>5 ng/ml). 

Wchłanianie układowe (przenikanie przezskórne) zostało wyliczone na podstawie odzyskanego  z moczu i kału węgla-14 z imikwimodu znakowanego węglem 14C. 

U 58 pacjentów z rogowaceniem słonecznym, otrzymujących 5% krem imikwimod 3 razy w tygodniu  przez 16 tygodni, obserwowano minimalne wchłanianie ogólne. Wartości przezskórnej absorpcji  między pierwszą i ostatnią dawką podawaną w czasie badania nie różniły się znacząco. Maksymalne  stężenia leku w surowicy pod koniec 16. tygodnia mierzone między godziną 9 a 12 wynosiły 0,1 ng/ml w przypadku aplikacji kremu w obrębie twarzy (jedna jednorazowa saszetka – 12,5 mg), 0,2 ng/ml w przypadku aplikacji na owłosioną skórę głowy (2 saszetki – 25 mg) oraz 1,6 ng/ml  w przypadku aplikacji na kończyny górne (6 saszetek – 75 mg). Na owłosionej skórze głowy i na  skórze kończyn dolnych nie kontrolowano powierzchni aplikacji. Nie obserwowano proporcjonalności  dawek. W poprzednim badaniu pozorny, wyliczony okres półtrwania był około 10 razy większy niż  okres półtrwania po 2 godzinach po podaniu podskórnym, co wskazuje na wydłużenie retencji leku  w skórze. W tej grupie pacjentów wartość leku odzyskanego z moczu w 16. tygodniu wynosiła mniej  niż 0,6% podanej dawki leku. 

Dzieci i młodzież 

Oceniano właściwości farmakokinetyczne imikwimodu po jednorazowym i wielokrotnym podaniu  miejscowym u dzieci i młodzieży z mięczakiem zakaźnym (ang. molluscum contagiosum - MC). Dane  dotyczące narażenia ogólnoustrojowego wykazały mały stopień wchłaniania imikwimodu po podaniu 

15 

miejscowym na skórę ze zmianami wywołanymi MC u dzieci w wieku od 6 do 12 lat, porównywalny  do obserwowanego u zdrowych dorosłych i u dorosłych pacjentów z rogowaceniem słonecznym lub  powierzchownym rakiem podstawnokomórkowym. U młodszych pacjentów w wieku od 2 do 5 lat  wchłanianie, określone na podstawie wartości Cmax, było większe niż u dorosłych. 

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie 

Dane niekliniczne uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań dotyczących bezpieczeństwa  stosowania, działania mutagennego i teratogennego, nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi. W czteromiesięcznym badaniu toksycznego działania na skórę u szczurów zaobserwowano znaczne  zmniejszenie masy ciała i zwiększenie masy śledziony podczas stosowania imikwimodu w dawkach  0,5 i 2,5 mg/kg mc.; podobnych efektów nie obserwowano w czteromiesięcznym badaniu toksycznego  działania na skórę u myszy. U zwierząt obu gatunków zauważono miejscowe podrażnienie skóry,  zwłaszcza podczas miejscowego stosowania większych dawek leku. 

W dwuletnim badaniu działania rakotwórczego u myszy, nakładanie leku na skórę przez 3 dni  w tygodniu nie indukowało powstawania nowotworów w miejscu nałożenia. Jednak zapadalność na  guzy pochodzące z komórek wątrobowych wśród leczonych zwierząt była większa niż u zwierząt  z grupy kontrolnej. Mechanizm tego zjawiska nie jest znany, ale ponieważ imikwimod jest słabo  absorbowany ze skóry u ludzi i nie jest mutagenny, prawdopodobnie jakiekolwiek ryzyko dla ludzi  wskutek ekspozycji układowej na lek jest małe. Poza tym, nie odnotowano nowotworów  w jakiejkolwiek lokalizacji w ciągu dwuletnich badań działania rakotwórczego u szczurów po  podawaniu doustnym. 

Oceniano działanie rakotwórcze imikwimodu w kremie w badaniu prowadzonym na bezwłosych  myszach albinosach, które poddawano działaniu symulowanego słonecznego promieniowania  ultrafioletowego (UVR). Na skórę zwierząt aplikowano imikwimod w kremie trzy razy tygodniowo,  a następnie stosowano napromienianie 5 dni w tygodniu przez 40 tygodni. Myszy poddano obserwacji  przez kolejne 12 tygodni – w sumie okres obserwacji wynosił 52 tygodnie. Stwierdzono wcześniejsze  i bardziej liczne występowanie nowotworów w grupie myszy otrzymującej samo podłoże kremu  w porównaniu z grupą kontrolną poddaną słabemu działaniu UVR. Znaczenie tej obserwacji dla ludzi  jest nieznane. Miejscowe podawanie imikwimodu w kremie w porównaniu z podawaniem samego  podłoża kremu nie powodowało nasilenia wzrostu nowotworu niezależnie od dawki. 

6. DANE FARMACEUTYCZNE: 

6.1 Wykaz substancji pomocniczych 

kwas izostearynowy 

alkohol benzylowy 

alkohol cetylowy 

alkohol stearylowy 

wazelina biała 

polisorbat 60 

sorbitanu stearynian  

glicerol 

metylu hydroksybenzoesan (E 218) 

propylu hydroksybenzoesan (E 216) 

guma ksantan 

woda oczyszczona 

6.2 Niezgodności farmaceutyczne 

Nie dotyczy.

16 

6.3 Okres ważności 

2 lata. 

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania  

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. 

Kremu z otwartej saszetki nie należy używać ponownie. 

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania 

Opakowanie z 12 lub 24 saszetkami jednorazowego użytku z folii poliestrowej/aluminiowej,  zawierającymi po 250 mg kremu. Nie wszystkie wielkości opakowań mogą być dostepne na rynku. 

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania  

Brak szczególnych wymagań. 

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 

Viatris Healthcare Limited 

Damastown Industrial Park 

Mulhuddart  

Dublin 15  

DUBLIN 

Irlandia 

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 

EU/1/98/080/001-002 

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18/09/1998 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 03/09/2008 

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 

Szczegółowe informacje o tym produkcie leczniczym są dostępne na stronie internetowej Europejskiej  Agencji Leków http://www.ema.europa.eu

17  

ANEKS II 

A. WYTWÓRCY ODPOWIEDZIALNI ZA ZWOLNIENIE SERII 

B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA 

C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU 

D. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

18  

A. WYTWÓRCY ODPOWIEDZIALNI ZA ZWOLNIENIE SERII 

Nazwa i adres wytwórców odpowiedzialnych za zwolnienie serii: 

Swiss Caps GmbH 

Grassingerstraße 9 

83043 Bad Aibling 

Niemcy 

B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA Produkt leczniczy wydawany na receptę. 

C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU 

• Okresowe raporty o bezpieczeństwie stosowania (ang. Periodic Safety update reports, PSURs) 

Wymagania do przedłożenia okresowych raportów o bezpieczeństwie stosowania tego produktu  leczniczego są określone w wykazie unijnych dat referencyjnych (wykaz EURD), o którym mowa  w art. 107c ust. 7 dyrektywy 2001/83/WE i jego kolejnych aktualizacjach ogłaszanych na europejskiej  stronie internetowej dotyczącej leków.  

D. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO 

• Plan zarządzania ryzykiem (ang. Risk Management Plan, RMP) 

Podmiot odpowiedzialny podejmie wymagane działania i interwencje z zakresu nadzoru nad  bezpieczeństwem farmakoterapii wyszczególnione w RMP, przedstawionym w module 1.8.2  dokumentacji do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, i wszelkich jego kolejnych aktualizacjach. 

Uaktualniony RMP należy przedstawiać: 

• na żądanie Europejskiej Agencji Leków; 

• w razie zmiany systemu zarządzania ryzykiem, zwłaszcza w wyniku uzyskania nowych informacji, które mogą istotnie wpłynąć na stosunek ryzyka do korzyści, lub w wyniku uzyskania istotnych informacji, dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego lub odnoszących się do minimalizacji ryzyka. 

Jeśli daty przedłożenia PSUR i aktualizacji RMP są zbliżone, raporty należy złożyć w tym samym  czasie.

19  

ANEKS III 

OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ I ULOTKA DLA PACJENTA

20  

A. OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ

21  

INFORMACJE ZAMIESZCZONE NA OPAKOWANIU ZEWNĘTRZNYM


1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Aldara 5% krem 

imikwimod 

2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ (CZYNNYCH)


Każda saszetka zawiera 12,5 mg imikwimodu w 250 mg kremu (5%). 

100 mg kremu zawiera 5 mg imikwimodu. 

3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH


Substancje pomocnicze: kwas izostearynowy, alkohol benzylowy, alkohol cetylowy, alkohol  stearylowy, wazelina biała, polisorbat 60, sorbitanu stearynian, glicerol, metylu hydroksybenzoesan  (E 218), propylu hydroksybenzoesan (E 216), guma ksantan, woda oczyszczona. 

Dalsze informacje – patrz ulotka. 

4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA


Krem 

12 saszetek. Każda saszetka zawiera 250 mg kremu. 

24 saszetki. Każda saszetka zawiera 250 mg kremu. 

5. SPOSÓB I DROGA (DROGI) PODANIA


Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku. 

Podanie na skórę. 

6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI


Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. 

7. OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE


Tylko do jednorazowego użytku. Po użyciu należy usunąć saszetkę z pozostałością kremu.  

8. TERMIN WAŻNOŚCI


Termin ważności:

22  

9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA


Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.  

10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE


11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO POSIADAJĄCEGO POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU


Viatris Healthcare Limited 

Damastown Industrial Park 

Mulhuddart  

Dublin 15  

DUBLIN 

Irlandia 

12. NUMER (NUMERY) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU


EU/1/98/080/001 12 saszetek 

EU/1/98/080/002 24 saszetki 

13. NUMER SERII


Nr serii:  

14. KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI


15. INSTRUKCJA UŻYCIA


Nie dotyczy. 

16. INFORMACJA PODANA BRAJLEM


Aldara 

17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D


Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora. 

18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA


PC 

SN 

NN

23  

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA MAŁYCH OPAKOWANIACH  BEZPOŚREDNICH 

SASZETKA 


1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA(I) PODANIA


Aldara 5% krem 

imikwimod 

Podanie na skórę 

2. SPOSÓB PODAWANIA


3. TERMIN WAŻNOŚCI


Termin ważności: 

4. NUMER SERII


Nr serii: 

5. ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, OBJĘTOŚCI LUB LICZBY JEDNOSTEK


250 mg kremu

6. INNE


24  

B. ULOTKA DLA PACJENTA

25  

Ulotka dla pacjenta dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika 

Aldara 5% krem 

imikwimod 

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowania leku, ponieważ zawiera ona  informacje ważne dla pacjenta. 

- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. 

- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.


Spis treści ulotki 

1. Co to jest lek Aldara krem i w jakim celu się go stosuje 

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Aldara krem 

3. Jak stosować lek Aldara krem 

4. Możliwe działania niepożądane 

5. Jak przechowywać lek Aldara krem 

6. Zawartość opakowania i inne informacje 

1. Co to jest lek Aldara krem i w jakim celu się go stosuje 

Krem Aldara może być stosowany w leczeniu trzech różnych chorób. Lekarz prowadzący może  przepisać krem Aldara w celu leczenia: 

● brodawek - kłykcin kończystych (condylomata acuminata) występujących na powierzchni narządów płciowych i wokół odbytu 

● powierzchownego raka podstawnokomórkowego 

Powierzchowny rak podstawnokomórkowy to częsty rodzaj nowotworu skóry, który cechuje się powolnym wzrostem i bardzo niewielkim prawdopodobieństwem szerzenia do innych części ciała. Zwykle występuje w średnim lub podeszłym wieku na skutek zbyt dużego narażenia na promieniowanie słoneczne, szczególnie u osób o jasnej karnacji. Nieleczony rak podstawnokomórkowy może powodować zniekształcenia, szczególnie twarzy. Dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie i leczenie. 

● rogowacenia słonecznego 

Rogowacenie słoneczne to choroba cechująca się występowaniem szorstkich miejsc na skórze u osób, które były narażone na długotrwałe działanie promieni słonecznych. Niektóre ze zmian skórnych są koloru skóry, inne mogą być szarawe, różowe, czerwone lub brązowe. Zmiany te moga być płaskie i łuskowate lub wypukłe, szorstkie, twarde i podobne do brodawek. Aldara może być stosowana jedynie na występujące na twarzy i owłosionej skórze głowy rogowacenie słoneczne o charakterze płaskim, u pacjentów z prawidłowo funkcjonującym układem immunologicznym, jeżeli lekarz uznał że leczenie kremem Aldara jest najbardziej odpowiednie. 

Krem Aldara wspomaga układ odpornościowy organizmu w wytwarzaniu naturalnych substancji,  które pomagają zwalczyć raka podstawnokomórkowego, rogowacenie słoneczne lub wirusa  powodującego powstanie brodawek (kłykcin kończystych).

26  

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Aldara krem 

Nie stosować kremu Aldara: 

- jeśli pacjent ma uczulenie na imikwimod lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). 

Ostrzeżenia i środki ostrożności 

Przed rozpoczęciem stosowania kremu Aldara, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. o Jeśli wcześniej stosowany był krem Aldara lub inne podobne leki, należy o tym powiedzieć lekarzowi przed rozpoczęciem leczenia. 

o Jeśli u pacjenta występują zaburzenia autoimmunologiczne. 

o Jeśli pacjent jest po przeszczepieniu narządu. 

o Nie należy używać kremu Aldara zanim leczone miejsce nie zagoi się po uprzednim leczeniu lekami lub po zabiegu chirurgicznym. 

o Unikać kontaktu z oczami, wargami i nozdrzami. W razie przypadkowego kontaktu usunąć krem, spłukując go wodą. 

o Nie stosować kremu wewnętrznie. 

o Nie używać więcej kremu niż zalecił lekarz 

o Nie zakrywać leczonego miejsca bandażami lub innymi opatrunkami po nałożeniu kremu Aldara. 

o Jeżeli objawy w leczonym miejscu staną się zbyt dokuczliwe, zmyć krem wodą z łagodnym mydłem. Po ustąpieniu objawów można ponownie rozpocząć stosowanie kremu. 

o Jeżeli liczba krwinek nie mieści się w granicach normy, należy o tym powiedzieć lekarzowi. 

Z uwagi na mechanizm działania, krem Aldara może powodować pogorszenie istniejącego stanu  zapalnego w obrębie leczonego miejsca. 

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu brodawek (kłykcin) narządów płciowych, powinien przestrzegać następujących środków ostrożności: 

Mężczyźni leczący brodawki pod napletkiem powinni codziennie odprowadzać napletek i myć  jego wewnętrzną powierzchnię. Jeśli powierzchnia pod napletkiem nie będzie codzienne myta,  częściej mogą wystąpić objawy ścieśnienia skóry napletka, obrzęk i wygładzenie skóry oraz,  w rezultacie, trudność odprowadzania napletka. Jeśli pojawią się te objawy, należy natychmiast  przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem. 

Jeśli występują otwarte rany: nie rozpoczynać stosowania kremu Aldara do czasu całkowitego  wygojenia się ran. 

Jeśli występują brodawki wewnętrzne: nie wprowadzać kremu Aldara do cewki moczowej  (otwór, z którego wycieka mocz), pochwy (kanał rodny), szyjki macicy (wewnętrzny organ żeński) lub gdziekolwiek do odbytu (odbytnica). 

Nie stosować leku dłużej niż w ciągu jednego kursu leczenia, jeśli występują zaburzenia układu  immunologicznego spowodowane chorobą lub po stosowanych lekach. Jeśli pacjent sądzi, że  odnosi się to do niego, powinien porozmawiać o tym z lekarzem. 

Jeśli pacjent jest zakażony HIV powinien poinformować o tym lekarza, gdyż krem Aldara może nie być skuteczny u takich pacjentów. Jeśli pacjent zdecyduje się na podjęcie współżycia  płciowego, wciąż jeszcze mając brodawki, krem Aldara powinien nakładać po – nie przed –  aktywnością seksualną. Krem Aldara może osłabiać kondomy i krążki maciczne, dlatego nie  należy pozostawiać kremu w czasie stosunku płciowego. Należy pamiętać - krem Aldara nie  chroni przed zarażeniem innych osób wirusem HIV ani innymi chorobami przekazywanymi  drogą płciową. 

27  

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu raka podstawnokomórkowego lub rogowacenia słonecznego, powinien przestrzegać następujących środków ostrożności: 

Podczas leczenia kremem Aldara nie należy korzystać z solarium oraz w miarę możliwości unikać światła słonecznego. Podczas przebywania na świeżym powietrzu należy stosować odzież ochronną i nakrycia głowy z szerokim rondem. 

Podczas stosowania kremu Aldara, do czasu zagojenia zmian chorobowych, leczone miejsce może się  znacząco różnić od prawidłowej skóry. 

Dzieci i młodzież  

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży. 

Krem Aldara a inne leki 

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta  obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.  

Nie są znane leki, które wykazują interakcję z kremem Aldara. 

Ciąża i karmienie piersią 

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. 

Jednak, jeśli pacjentka jest w ciąży lub zamierza zajść w ciążę musi powiedzieć o tym lekarzowi.  Lekarz omówi zagrożenia i korzyści dotyczące stosowania kremu Aldara w czasie ciąży. Badania na  zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę. 

Podczas leczenia kremem Aldara nie powinno się karmić niemowlęcia piersią, gdyż nie wiadomo czy  imikwimod wydziela się z mlekiem matki.  

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn 

Ten lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów  i obsługiwanie maszyn.  

Krem Aldara zawiera metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan,  alkohol cetylowy, alkohol stearylowy i alkohol benzylowy.  

Metylu hydroksybenzoesan (E 218) i propylu hydroksybenzoesan (E 216) mogą powodować reakcje  alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Alkohol cetylowy i alkohol stearylowy mogą powodować  miejscowe odczyny skórne (np. kontaktowe zapalenie skóry).  

Lek zwiera 5 mg alkoholu benzylowego w każdej saszetce. Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne i łagodne miejscowe podrażnienie. 

3. Jak stosować lek Aldara krem 

Dzieci i młodzież:  

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży. 

Dorośli: 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić  się do lekarza lub farmaceuty.  

Przed i po nałożeniu kremu należy dokładnie umyć ręce. Nie zakrywać leczonego miejsca bandażami  lub innymi opatrunkami po nałożeniu kremu Aldara.

28  

Za każdym razem, gdy używa się kremu należy używać nowej saszetki. Po użyciu kremu z saszetki  należy wyrzucić saszetkę z pozostałą ilością kremu. Nie należy zostawiać otwartej saszetki w celu  późniejszego użycia.  

Częstość aplikacji i czas trwania leczenia brodawek narządów płciowych, raka  

podstawnokomórkowego i rogowacenia słonecznego są różne (patrz specjalne instrukcje dotyczące  każdego wskazania). 

Krem Aldara - Instrukcje dotyczące stosowania 

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu brodawek narządów płciowych: 

Instrukcje dotyczące stosowania (poniedziałek, środa i piątek) 

1. Przed pójściem spać należy umyć ręce oraz leczone miejsce wodą z łagodnym mydłem. Starannie wysuszyć. 

2. Otworzyć nową saszetkę i wycisnąć krem na koniuszek palca. 

3. Nałożyć cienką warstwę kremu na czystą, suchą powierzchię brodawek i wcierać delikatnie, aż krem zniknie. 

4. Po nałożeniu kremu należy wyrzucić otwartą saszetkę i umyć ręce wodą z mydłem. 5. Pozostawić krem Aldara na brodawkach przez 6 do 10 godzin. Przez ten czas nie należy korzystać z prysznica ani brać kąpieli. 

6. Po upływie 6 do 10 godzin umyć miejsce, na które nałożono krem Aldara wodą z łagodnym mydłem. 

Krem Aldara należy nakładać 3 razy w tygodniu. Na przykład: należy nałożyć krem w poniedziałek,  środę i piątek. Jedna saszetka zawiera ilość kremu, która wystarcza do pokrycia powierzchni 20 cm2.  

Mężczyźni leczący brodawki pod napletkiem powinni codziennie odprowadzać napletek i myć jego  wewnętrzną powierzchnię (patrz punkt 2 „Środki ostrożności, jakie należy zachować stosując krem  Aldara”). 

Stosowanie kremu Aldara należy kontynuować zgodnie z zaleceniami aż do całkowitego ustąpienia  brodawek (u połowy kobiet może to nastąpić w ciągu 8 tygodni, u połowy mężczyzn w ciągu 12 tygodni,  a u niektórych pacjentów brodawki mogą ustąpić nawet po 4 tygodniach).  

Kremu Aldara nie należy stosować dłużej niż przez 16 tygodni w leczeniu każdego epizodu  wystąpienia brodawek. 

Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie kremu Aldara jest za mocne lub za słabe, powinien porozmawiać  o tym z lekarzem lub farmaceutą. 

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu raka podstawnokomórkowego: 

Instrukcje dotyczące stosowania (poniedziałek, wtorek, środa, czwartek i piątek) 1. Przed pójściem spać należy umyć ręce oraz leczone miejsce wodą z łagodnym mydłem. Starannie wysuszyć. 

2. Otworzyć nową saszetkę i wycisnąć niewielką ilość kremu na koniuszek palca.

29  

3. Nakładać krem Aldara na miejsce zmienione chorobowo i około 1 cm wokół niego. Wcierać delikatnie krem, aż zniknie. 

4. Po nałożeniu kremu należy wyrzucić otwartą saszetkę. Umyć ręce wodą z mydłem. 5. Pozostawić krem Aldara na skórze przez około 8 godzin. Przez ten czas nie należy korzystać z prysznica ani brać kąpieli. 

6. Po upływie około 8 godzin należy zmyć miejsce, na które nałożono krem Aldara, wodą z łagodnym mydłem. 

Należy nałożyć ilość kremu wystarczającą do pokrycia leczonego miejsca i około 1 cm wokół niego  codziennie przez 6 tygodni, 5 kolejnych dni tygodniowo. Na przykład należy nakładać krem od  poniedziałku do piątku i nie nakładać w sobotę i niedzielę. 

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu rogowacenia słonecznego 

Instrukcje dotyczące dawkowania (poniedziałek, środa i piątek) 

1. Przed pójściem spać należy umyć ręce oraz leczone miejsce wodą z łagodnym mydłem. Starannie wysuszyć. 

2. Otworzyć nową saszetkę i wycisnąć krem na koniuszek palca. 

3. Nakładać cienką warstwę kremu na miejsce zmienione chorobowo. Wcierać delikatnie aż do całkowitego wniknięcia kremu do skóry. 

4. Po nałożeniu kremu należy wyrzucić otwartą saszetkę. Umyć ręce wodą z mydłem. 5. Pozostawić krem Aldara na skórze przez około 8 godzin. Przez ten czas nie należy korzystać z prysznica ani brać kąpieli. 

6. Po upływie około 8 godzin należy zmyć miejsce, na które nałożono krem Aldara wodą z łagodnym mydłem. 

Krem Aldara należy nakładać 3 razy w tygodniu, na przykład w poniedziałek, środę oraz piątek. Jedna  saszetka zawiera ilość kremu wystarczającą do pokrycia powierzchni odpowiadającej 25 cm2.  Kontynuować leczenie przez 4 tygodnie. Po upływie pierwszych 4 tygodni leczenia lekarz prowadzący  oceni stan skóry pacjenta. Jeżeli zmiany nie ustąpiły, może być konieczne wydłużenie leczenia  o dodatkowe 4 tygodnie. 

Jeśli zastosuje się większą dawkę kremu Aldara niż zalecana 

Należy zmyć nadmiar wodą z mydłem. Po ustąpieniu odczynów skórnych można ponownie  kontynuować leczenie. 

W razie przypadkowego połknięcia kremu Aldara należy skontaktować się z lekarzem. 

Jeśli zapomni się zastosować krem Aldara 

W przypadku pominięcia dawki, należy nałożyć krem natychmiast po przypomnieniu sobie o tym,  a następnie kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniami. Nie należy stosować kremu częściej niż raz na  dobę. 

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub  farmaceuty. 

4. Możliwe działania niepożądane 

Klasyfikacja działań niepożądanych na podstawie częstości ich występowania: 

bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych osób)  

często (mniej niż 1 na 10 leczonych osób)  

niezbyt często (mniej niż 1 na 100 leczonych osób)  

rzadko (mniej niż 1 na 1 000 leczonych osób)  

bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10 000 leczonych osób).  

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

30  

Jeśli podczas stosowania kremu Aldara wystąpi złe samopoczucie, należy powiedzieć o tym jak  najszybciej lekarzowi lub farmaceucie.  

U niektórych pacjentów wystąpiła zmiana zabarwienia skóry w miejscu stosowania kremu Aldara.  Wprawdzie te zmiany ustępują z czasem, u niektórych pacjentów mogą być trwałe. Jeśli skóra reaguje źle w czasie stosowania kremu Aldara, należy zaprzestać stosowania kremu, umyć  leczone miejsce wodą z łagodnym mydłem i skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.  U niektórych pacjentów zaobserwowano zmniejszenie liczby krwinek. Zmniejszenie liczby krwinek  może zwiększać ryzyko wystapienia zakażeń, spowodować częstsze występowanie siniaków lub  powodować zmęczenie. W przypadku pojawienia się takich objawów, należy o tym powiedzieć  lekarzowi.  

U niektórych pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi, może dojść do pogorszenia ich stanu.  Jeśli podczas leczenia kremem Aldara pacjent zauważy jakąkolwiek zmianę, powinien o tym powiedzieć  lekarzowi. 

Rzadko zgłaszano poważne zmiany skórne. W przypadku pojawienia się zmian skórnych lub plam na  skórze (początkowo w postaci małych czerwonych miejsc, a następnie małych punkcików, którym mogą  towarzyszyć objawy, takie jak swędzenie, gorączka, ogólne złe samopoczucie, bóle stawów, problemy  z widzeniem, pieczenie, ból lub swędzenie oczu oraz owrzodzenia jamy ustnej), należy przerwać  stosowanie leku Aldara i poinformować o tym lekarza.  

U niewielkiej liczby pacjentów stwierdzono wypadanie włosów w miejscu stosowania lub w jego  okolicy.  

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu brodawek narządów płciowych: 

Wiele działań niepożądanych kremu Aldara występuje z powodu miejscowego działania na skórę. 

Bardzo częste działania niepożądane obejmują: zaczerwienienie (61% pacjentów), wygładzenie się  skóry (30% pacjentów), łuszczenie się i obrzęk. Mogą także wystąpić stwardnienia podskórne,  niewielkie otwarte rany, strup, który tworzy się podczas gojenia i drobne pęcherzyki podskórne. Można  także odczuwać swędzenie (32% pacjentów), uczucie pieczenia (26% pacjentów) lub ból w miejscach,  gdzie nałożono krem Aldara (8% pacjentów). W większości reakcje skórne są łagodne, a skóra powraca  do normalnego stanu w ciągu mniej więcej 2 tygodni po zaprzestaniu leczenia.  

Często niektórzy pacjenci (4% lub mniej) uskarżali się na bóle głowy, gorączkę oraz objawy  grypopodobne i bóle stawów lub mięśni, wypadanie macicy, ból podczas stosunku u kobiet, zaburzenia  wzwodu prącia, zwiększenie ilości wydzielanego potu, złe samopoczucie, objawy ze strony żołądka  i jelit, wrażenie dzwonienia w uszach, uderzenia gorąca, zmęczenie, zawroty głowy, migrenę, uczucie  mrowienia, bezsenność, depresję, utratę apetytu, obrzęk węzłów chłonnych, zakażenia bakteryjne,  wirusowe i grzybicze (np. opryszczka wargowa, zimno), zakażenia pochwy, w tym pleśniawki, kaszel  i przeziębienie oraz ból gardła. 

Bardzo rzadko występowały ciężkie i bolesne reakcje, zwłaszcza po użyciu większej niż zalecana ilości  kremu. Bolesne reakcje skórne w okolicy ujścia pochwy bardzo rzadko powodowały trudności  w oddawaniu moczu u niektórych kobiet. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast  skontaktować się z lekarzem. 

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu raka podstawnokomórkowego: 

Wiele działań niepożądanych kremu Aldara występuje z powodu miejscowego działania na skórę.  Miejscowe reakcje skórne mogą świadczyć o działaniu leku zgodnym z zamierzonym.  

Bardzo często występuje lekki świąd w obrębie leczonej skóry.  

Do częstych działań niepożądanych należą: uczucie mrowienia, niewielkie obszary obrzęku skóry,  ból, pieczenie, podrażnienie, krwawienie, zaczerwienienie lub wysypka. 

31  

Jeżeli reakcje skórne podczas leczenia staną się zbyt uciążliwe, należy poinformować o tym lekarza  prowadzącego. Lekarz może zalecić przerwanie stosowania kremu Aldara przez kilka dni (np. krótką  przerwę w leczeniu). W przypadku zauważenia ropy lub objawów sugerujących zakażenie należy  poinformować o tym lekarza prowadzącego. Poza reakcjami w obrębie skóry inne częste działania  niepożądane to obrzęk węzłów chłonnych i ból pleców. 

Niezbyt często u niektórych pacjentów występują objawy w miejscu podania (wydzielina, zapalenie,  obrzęk, łuszczenie, pęknięcia skóry, pęcherzyki, zapalenie skóry) lub drażliwość, złe samopoczucie,  suchość w jamie ustnej, objawy grypopodobne i uczucie zmęczenia. 

● Jeżeli pacjent jest leczony z powodu rogowacenia słonecznego: 

Przyczyną wielu działań niepożądanych kremu Aldara jest miejscowe działanie na skórę. Miejscowe  odczyny skórne. mogą świadczyć o działaniu leku zgodnym z zamierzonym.  

Bardzo często może występować lekkie swędzenie w obrębie leczonej skóry. 

Częste działania niepożądane obejmują ból, uczucie pieczenia, podrażnienie lub zaczerwienienie.  Jeżeli dolegliwości skórne podczas leczenia staną się zbyt uciążliwe, należy poinformować o tym  lekarza prowadzącego. Lekarz może zalecić przerwanie stosowania kremu Aldara przez kilka dni (np.  krótką przerwę w leczeniu). 

W przypadku zauważenia ropy (wydzieliny) lub objawów sugerujących zakażenie należy  poinformować o tym lekarza prowadzącego. Poza reakcjami w obrębie skóry, inne częste działania  niepożądane obejmują ból głowy, jadłowstręt, nudności, bóle mięśni i stawów oraz uczucie  zmęczenia. 

Niezbyt często u niektórych pacjentów występowały zmiany w miejscu nałożenia kremu (krwawienie,  odczyn zapalny, wydzielina, nadwrażliwość, obrzęk, obrzęk na niewielkich powierzchniach skóry,  uczucie mrowienia, łuszczenie, bliznowacenie, owrzodzenie bądź uczucie ocieplenia lub dyskomfortu)  lub zmiany zapalne błony śluzowej wyścielającej nos, zatkanie nosa, objawy grypy lub grypopodobne,  depresja, podrażnienie oczu, obrzęk powiek, ból gardła, biegunki, rogowacenie słoneczne,  zaczerwienienie, obrzęk twarzy, owrzodzenia, bóle kończyn, gorączka, osłabienie lub dreszcze. 

Zgłaszanie działań niepożądanych 

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione  w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać  bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu  działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania  leku. 

5. Jak przechowywać lek Aldara krem 

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. 

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na kartonowym opakowaniu zewnętrznym i saszetce po określeniu Termin ważności.  

Kremu z otwartej saszetki nie należy używać ponownie. 

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać  farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

32  

6. Zawartość opakowania i inne informacje 

Co zawiera krem Aldara 

- Substancją czynną jest imikwimod. Każda saszetka zawiera 250 mg kremu (100 mg kremu zawiera 5 mg imikwimodu). 

Pozostałe składniki: kwas izostearynowy, alkohol benzylowy, alkohol cetylowy, alkohol stearylowy,  wazelina biała, polisorbat 60, sorbitanu stearynian, glicerol, metylu hydroksybenzoesan (E 218),  propylu hydroksybenzoesan (E 216), guma ksantanowa, woda oczyszczona (patrz również punkt 2  „Krem Aldara zawiera metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan, alkohol  cetylowy, alkohol stearylowy i alkohol benzylowy”).  

Jak wygląda krem Aldara i co zawiera opakowanie 

- Każda saszetka 5% kremu Aldara zawiera 250 mg kremu w kolorze białym do jasnożółtego. 

- Każde opakowanie zawiera 12 lub 24 saszetki jednorazowego użytku z folii poliestrowej/aluminiowej. Nie wszystkie wielkości opakowań mogą być dostepne na rynku. 

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca 

Podmiot odpowiedzialny 

Viatris Healthcare Limited 

Damastown Industrial Park 

Mulhuddart 

Dublin 15 

DUBLIN 

Irlandia 

Wytwórca 

Swiss Caps GmbH 

Grassingerstraße 9 

83043 Bad Aibling 

Niemcy 

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.  


België/Belgique/Belgien Viatris  

Tél/Tel: +32 2 658 61 00 

България 

Майлан ЕООД 

Тел.: +359 2 44 55 400 

Česká republika 

Viatris CZ s.r.o. 

Tel: +420 222 004 400 

Danmark 

Viatris ApS 

Tlf: +45 28 11 69 32 

Luxembourg/Luxemburg Viatris  

Tél/Tel: +32 2 658 61 00 (Belgique/Belgien) 

Magyarország 

Viatris Healthcare Kft. 

1138 Budapest 

Váci út 150.  

Tel: +36 1 465 2100 

Malta 

V.J. Salomone Pharma Limited Upper Cross Road 

Marsa, MRS 1542 

Tel: +356 21 22 01 74 

Nederland 

Mylan Healthcare B.V. 

Krijgsman 20 

1186 DM Amstelveen 

Tel: +31 (0)20 426 3300


33  


Deutschland 

Viatris Healthcare GmbH 

Tel: +49 800 0700 800 

Eesti 

Viatris OÜ  

Tel: +372 63 63 052 

Ελλάδα 

Viatris Hellas Ltd 

Τηλ: +30 210 010 0002 

España 

Viatris Pharmaceuticals, S.L. 

Tel: +34 900 102 712 

France 

Viatris Santé  

1 bis place de la Défense – Tour Trinity 92400 Courbevoie 

Tél: +33 (0)1 40 80 15 55  

Hrvatska 

Viatris Hrvatska d.o.o. 

Koranska 2 

10 000 Zagreb 

Tel: +385 1 2350 599 

Ireland 

Mylan Ireland Limited 

Tel: +353 1 8711600 

Ísland 

Icepharma hf. 

Sími: +354 540 8000 

Italia 

Viatris Italia 

Via Vittor Pisani, 20 

20124 Milano 

Tel: +39 0261246921 

Κύπρος 

GPA Pharmaceuticals Ltd 

Τηλ: +357 22863100 

Latvija 

Viatris SIA 

101 Mūkusalas str. 

Rīga LV‐1004 

Tālr: +371 67616137 

Lietuva 

Viatris UAB 

Žalgirio str. 90-100 

Vilnius LT-09303  

Tel. + 370 52051288

Norge 

Viatris AS 

Hagaløkkveien 26 

1383 Asker 

Tlf: +47 66 75 33 00 

Österreich 

Viatris Austria GmbH 

Guglgasse 15 

1110 Wien 

Tel: + 43 (0)1 86 390 

Polska 

Viatris Healthcare Sp. z o.o. 

ul. Postępu 21B 

02-676 Warszawa 

Tel: +48 22 546 6400 

Portugal 

Viatris Healthcare, Lda. 

Av. D. João II,  

Edifício Atlantis, nº 44C – 7.3 e 7.4 1990-095 Lisboa 

Tel: +351 214 127 200 

România 

BGP PRODUCTS SRL 

Tel.: +40372 579 000 

Slovenija 

Viatris d.o.o. 

Tel: +386 1 23 63 180 

Slovenská republika 

Viatris Slovakia s.r.o. 

Tel: +421 2 32 199 100 

Suomi/Finland 

Viatris Oy 

Vaisalantie 2-8/Vaisalavägen 2-8 02130 Espoo/Esbo 

Puh/Tel: +358 20 720 9555 

Sverige 

Viatris AB 

Box 23033 

104 35 Stockholm 

+46 (0) 8 630 19 00 

United Kingdom (Northern Ireland) Mylan IRE Healthcare Limited Tel: +353 18711600 


34 

Data ostatniej aktualizacji ulotki: (MM/RRRR) 

Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków (EMA) http://www.ema.europa.eu.

35 

Zamów konsultację
Wypełnij formularz i uzyskaj receptę w 5 minut.
Lek:  Aldara
Cena konsultacji:  59,00 zł

Ilość opakowań
Tabletek w opakowaniu