CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
METFORMAX 500, 500 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 500 mg Metformini hydrochloridum (metforminy chlorowodorku).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
Leczenie cukrzycy typu 2, zwłaszcza u pacjentów otyłych, gdy za pomocą ściśle przestrzeganej diety
i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowego stężenia glukozy we krwi.
Metformax 500 można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami
przeciwcukrzycowymi lub insuliną.
Metformax 500 stosuje się w nieprawidłowej tolerancji glukozy (stanie przedcukrzycowym) gdy za
pomocą ściśle przestrzeganej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowego stężenia
glukozy we krwi.
Metformax 500 stosuje się w leczeniu zespołu policystycznych jajników (ang. Polycystic Ovary
Syndrome - PCOS).
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dorośli z prawidłową czynnością nerek (GFR ≥ 90 ml/min)
Monoterapia i leczenie skojarzone z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi
 Zazwyczaj dawka początkowa wynosi 500 mg chlorowodorku metforminy (1 tabletka) 2 lub 3
razy na dobę w trakcie lub po posiłku.
 Po 10-15 dniach leczenia należy dostosować dawkę na podstawie pomiaru stężenia glukozy we
krwi. Powolne zwiększanie dawki może poprawić tolerancję produktu leczniczego
w przewodzie pokarmowym.
 Maksymalna zalecana dawka metforminy wynosi 3 g na dobę.
 Jeśli jest planowana zamiana innego doustnego leku przeciwcukrzycowego na metforminę,
należy przerwać podawanie poprzednio stosowanego leku i rozpocząć stosowanie metforminy
w dawce podanej powyżej.
Leczenie skojarzone z insuliną
Produkt leczniczy Metformax 500 i insulina mogą być stosowane w leczeniu skojarzonym w celu
uzyskania lepszej kontroli stężenia glukozy we krwi.
Metforminę stosuje się zwykle w dawce początkowej 500 mg (1 tabletka) od 2 do 3 razy na dobę,
natomiast dawkę insuliny ustala się na podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi.
Zaburzenie czynności nerek
Wartość GFR należy oznaczyć przed rozpoczęciem leczenia produktem zawierającym metforminę, a
następnie co najmniej raz na rok. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem dalszego pogorszenia
czynności nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku czynność nerek należy oceniać częściej, np.
co 3–6 miesięcy.
GFR ml/min Całkowita maksymalna dawka
dobowa
(w 2-3 dawkach podzielonych na
dobę)
Dodatkowe okoliczności
60–89 3000 mg Można rozważyć zmniejszenie dawki w reakcji na
pogarszającą się czynność nerek.
45–59 2000 mg Przed rozważaniem rozpoczęcia leczenia
metforminą, należy przeanalizować czynniki
mogące zwiększyć ryzyko kwasicy mleczanowej
(patrz punkt 4.4).
Dawka początkowa nie jest większa niż połowa
dawki maksymalnej.
30–44 1000 mg
< 30 - Metformina jest przeciwwskazana.
Pacjenci w podeszłym wieku
Z uwagi na możliwość wystąpienia zaburzeń czynności nerek u pacjentów w podeszłym wieku, dawkę
metforminy należy dostosować na podstawie parametrów czynności nerek. Podczas leczenia
konieczna jest regularna ocena czynności nerek (patrz punkt 4.4).
Nieprawidłowa tolerancja glukozy (stan przedcukrzycowy)
W nieprawidłowej tolerancji glukozy (stanie przedcukrzycowym) Metformax 500 stosuje się zwykle
w dawce 500 mg (1 tabletka) 2 razy na dobę.
Zespół policystycznych jajników (ang. PCOS)
Zwykle dawka wynosi 500 mg (1 tabletka leku Metformax 500) trzy razy na dobę lub 850
mg (1 tabletka leku Metformax 850) dwa razy na dobę.
Droga podania
Podanie doustne.
4.3. Przeciwwskazania
 Nadwrażliwość na metforminy chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
wymieniona w punkcie 6.1.
 Ostre stany z ryzykiem zaburzeń zmiany czynności nerek takie, jak: odwodnienie, ciężkie
zakażenie, wstrząs, donaczyniowe podanie środków kontrastowych zawierających jod (patrz
punkt 4.4).
 Ostre lub przewlekłe choroby, które mogą powodować hipoksję tkanek takie, jak: niewydolność
serca lub niewydolność oddechowa, niedawno przebyty zawał serca, wstrząs.
 Niewydolność wątroby, ostre zatrucie alkoholem, alkoholizm.
 Karmienie piersią
 Każdy rodzaj ostrej kwasicy metabolicznej (takiej jak kwasica mleczanowa, cukrzycowa
kwasica ketonowa).
 Ciężka niewydolność nerek (GFR < 30 ml/min).
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Kwasica mleczanowa
Kwasica mleczanowa, bardzo rzadkie, ale ciężkie powikłanie metaboliczne, występuje najczęściej w
ostrym pogorszeniu czynności nerek, chorobach układu krążenia lub chorobach układu oddechowego,
lub posocznicy. W przypadkach nagłego pogorszenia czynności nerek dochodzi do kumulacji
metforminy, co zwiększa ryzyko kwasicy mleczanowej.
W przypadku odwodnienia (ciężka biegunka lub wymioty, gorączka lub zmniejszona podaż płynów)
należy tymczasowo wstrzymać stosowanie metforminy i zalecane jest zwrócenie się do lekarza.
U pacjentów leczonych metforminą należy ostrożnie rozpoczynać leczenie produktami leczniczymi,
które mogą ciężko zaburzyć czynność nerek (takimi jak leki przeciwnadciśnieniowe, moczopędne lub
NLPZ). Inne czynniki ryzyka kwasicy mleczanowej to nadmierne spożycie alkoholu, niewydolność
wątroby, źle kontrolowana cukrzyca, ketoza, długotrwałe głodzenie i wszelkie stany związane z
niedotlenieniem, jak również jednoczesne stosowanie produktów leczniczych mogących wywołać
kwasicę mleczanową (patrz punkty 4.3 i 4.5).
Rozpoznanie
Pacjentów i (lub) ich opiekunów należy poinformować o ryzyku wystąpienia kwasicy mleczanowej.
Kwasicę mleczanową charakteryzuje występowanie duszności kwasiczej, bólu brzucha, skurczów
mięśni, astenii i hipotermii, po której następuje śpiączka. W razie wystąpienia podejrzanych objawów
pacjent powinien odstawić metforminę i szukać natychmiastowej pomocy medycznej. Odchylenia od
wartości prawidłowych w wynikach badań laboratoryjnych obejmują zmniejszenie wartości pH krwi
(< 7,35), zwiększenie stężenia mleczanów w osoczu (> 5 mmol/l) oraz zwiększenie luki anionowej i
stosunku mleczanów do pirogronianów.
Czynność nerek
Wartość GFR powinna być oznaczona przed rozpoczęciem leczenia, a następnie w regularnych
odstępach czasu, patrz punkt 4.2. Metformina jest przeciwwskazana u pacjentów z GFR < 30 ml/min i
należy ją tymczasowo odstawić w razie występowania stanów wpływających na czynność nerek, patrz
punkt 4.3.
Stosowanie środków kontrastowych zawierających jod
Donaczyniowe podanie środków kontrastowych zawierających jod może doprowadzić do nefropatii
wywołanej środkiem kontrastowym, powodując kumulację metforminy i zwiększenie ryzyka kwasicy
mleczanowej. Należy przerwać stosowanie metforminy przed badaniem lub podczas badania
obrazowego i nie stosować jej przez co najmniej 48 godzin po badaniu, po czym można wznowić
podawanie metforminy pod warunkiem ponownej oceny czynności nerek i stwierdzeniu, że jest ona
stabilna (patrz punkty 4.2 i 4.5).
Zabiegi chirurgiczne
Podawanie metforminy musi być przerwane bezpośrednio przed zabiegiem chirurgicznym w
znieczuleniu ogólnym, podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym. Leczenie można wznowić nie
wcześniej niż po 48 godzinach po zabiegu chirurgicznym lub wznowieniu odżywiania doustnego oraz
dopiero po ponownej ocenie czynności nerek i stwierdzeniu, że jest stabilna.
Inne ostrzeżenia
 Wszyscy pacjenci powinni kontynuować dietę z regularnym przyjmowaniem węglowodanów
podczas dnia. Pacjenci z nadwagą powinni kontynuować dietę z ograniczoną podażą kalorii.
 Należy regularnie wykonywać badania laboratoryjne rutynowo stosowane w celu kontroli
cukrzycy.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Niezalecane jednoczesne stosowanie
Alkohol
Zatrucie alkoholem związane jest ze zwiększonym ryzykiem kwasicy mleczanowej, szczególnie w
przypadkach głodzenia, niedożywienia lub zaburzeń czynności wątroby
Należy unikać spożywania alkoholu oraz leków zawierających alkohol w składzie.
Środki kontrastowe zawierające jod.
Stosowanie metforminy musi być przerwane przed badaniem lub podczas badania obrazowego; nie
wolno wznawiać jej stosowania przez co najmniej 48 godzin po badaniu, po czym można wznowić
podawanie metforminy pod warunkiem ponownej oceny czynności nerek i stwierdzeniu, że jest ona
stabilna (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Skojarzenie leków wymagające środków ostrożności podczas stosowania
Pewne produkty lecznicze mogą wywierać niekorzystne działanie na czynność nerek, co może
zwiększać ryzyko kwasicy mleczanowej, np. niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym
selektywne inhibitory cyklooksygenazy (COX) II, inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny
II i leki moczopędne, w szczególności pętlowe. W razie rozpoczynania stosowania lub stosowania
takich produktów w skojarzeniu z metforminą, konieczne jest dokładne monitorowanie czynności
nerek.
Produkty lecznicze wykazujące wewnętrzną aktywność hiperglikemiczną takie,
jak glikokortykosteroidy (podawane ogólnie lub miejscowo) oraz sympatykomimetyki
Może być wówczas koniecznaczęstsza kontrola stężenia glukozy we krwi, szczególnie na początku
leczenia. W razie potrzeby należy dostosować dawkę metforminy podczas skojarzonej terapii z takim
lekiem.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Niekontrolowana cukrzyca w okresie ciąży (ciążowa lub trwała) może powodować zwiększone ryzyko
wrodzonych nieprawidłowości i okołoporodowej umieralności.
Ograniczona ilość danych na temat stosowania metforminy u kobiet ciężarnych nie wskazuje na
zwiększone ryzyko wystąpienia wrodzonych nieprawidłowości. Badania na zwierzętach nie wykazały
szkodliwego wpływu metforminy na ciążę, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu i rozwój dziecka
po urodzeniu (patrz także punkt 5.3)
Jeśli pacjentka planuje ciążę i podczas ciąży, cukrzyca nie powinna być leczona metforminą lecz
insuliną, w celu utrzymania stężenia glukozy we krwi w zakresie możliwie najbliższym wartościom
prawidłowym w celu zmniejszenia ryzyka wad rozwojowych u płodu spowodowanych
nieprawidłowym stężeniem glukozy.
Karmienie piersią
Metformina przenika do mleka matek karmiących. Nie obserwowano wystąpienia działań
niepożądanych u noworodków/dzieci karmionych piersią. Jednakże, ponieważ dostępne są jedynie
ograniczone dane, nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia metforminą. Decyzję o
ewentualnym zaprzestaniu karmienia piersią należy podjąć biorąc pod uwagę korzyści z karmienia
piersią oraz potencjalne ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u dziecka.
Płodność
Metformina nie wpływa na płodność samców lub samic szczurów, po podaniu wysokich dawek rzędu
600mg/kg/dzień, które opierając się na porównaniu powierzchni ciała, stanowią w przybliżeniu
trzykrotność
maksymalnego zalecanego dziennego dawkowania u ludzi.
Brak szczegółowych danych na temat wpływu metforminy na płodność u ludzi.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Monoterapia metforminą nie powoduje hipoglikemii i tym samym nie ma wpływu na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Należy jednak zwrócić pacjentowi uwagę na ryzyko wystąpienia hipoglikemii w przypadku
stosowania metforminy jednocześnie z innymi lekami przeciwcukrzycowymi (pochodne
sulfonylomocznika, insulina, repaglinid).
4.8. Działania niepożądane
W czasie leczenia metforminą mogą wystąpić niżej wymienione działania niepożądane.
Częstość występowania działań niepożądanych jest definiowana następująco: bardzo często (≥1/10);
często (≥1/100, <1/10); niezbyt często (≥1/1000, <1/100); rzadko (≥1/10 000, <1/1000); bardzo
rzadko: (<1/10 000, w tym pojedyncze przypadki), częstość nieznana (nie może być ustalona na
podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Bardzo rzadko: kwasica mleczanowa (patrz punkt 4.4);
Zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 i zmniejszenie jej stężenia
w surowicy podczas długotrwałego stosowania metforminy. Zaleca się
rozważenie takiej etiologii u pacjentów z występującą niedokrwistością
megaloblastyczną.
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zaburzenia smaku
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie, jak nudności, wymioty, biegunka, ból
brzucha i utrata apetytu. Te objawy niepożądane występują najczęściej na
początku leczenia i w większości przypadków przemijają samoistnie. Aby
im zapobiec, zaleca się przyjmowanie metforminy w 2 lub 3 dawkach na
dobę w czasie lub po posiłku. Powolne zwiększanie dawki może poprawić
tolerancję leku ze strony przewodu pokarmowego.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bardzo rzadko: pojedyncze przypadki nieprawidłowych wyników badań czynnościowych
wątroby lub zapalenia wątroby, ustępujące po zaprzestaniu leczenia
metforminą.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo rzadko: reakcje skórne takie, jak rumień, świąd skóry, pokrzywka.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
Podczas podawania dawek metforminy do 85 g nie stwierdzono występowania hipoglikemii,
aczkolwiek opisano w takich przypadkach występowanie kwasicy mleczanowej. Znaczne
przedawkowanie metforminy lub współistniejące czynniki ryzyka mogą powodować kwasicę
mleczanową. Kwasica mleczanowa jest stanem zagrożenia życia i musi być leczona w szpitalu.
Najbardziej skuteczną metodą usuwania mleczanów i metforminy jest hemodializa.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwcukrzycowe, pochodne biguanidu
Kod ATC: A 10 BA 02
Mechanizm działania:
Chlorowodorek metforminy jest lekiem przeciwcukrzycowym z grupy pochodnych biguanidów, który
zmniejsza stężenie glukozy na czczo i po posiłkach. Nie pobudza wydzielania insuliny i dzięki temu
nie powoduje hipoglikemii.
Metformina ma trzy mechanizmy działania przeciwcukrzycowego:
(1) zmniejsza wytwarzanie glukozy w wątrobie poprzez hamowanie glukoneogenezy
i glikogenolizy,
(2) w mięśniach zwiększa wrażliwość na insulinę wzmagając obwodowy wychwyt glukozy i jej
zużycie,
(3) opóźnia absorpcję glukozy w jelicie.
Metformina pobudza wewnątrzkomórkową syntezę glikogenu działając na syntezę glikogenu.
Metformina zwiększa zdolności transportowe wszystkich rodzajów nośników glukozy przez błony
komórkowe (GLUT).
U ludzi, niezależnie od wpływu na glikemię, metformina wywiera korzystny wpływ na metabolizm
lipidów. W kontrolowanych średnio- i długoterminowych badaniach klinicznych wykazano, że
metformina w dawkach terapeutycznych zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego, cholesterolu
frakcji LDL i trójglicerydów.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo
W prospektywnym randomizowanym badaniu (UKPDS) wykazano długotrwałe korzyści z
intensywnej kontroli stężenia glukozy we krwi u dorosłych chorych na cukrzycę typu 2.
Analiza wyników uzyskanych u pacjentów z nadwagą leczonych metforminą po nieskutecznym
leczeniu samą dietą wykazała:
 istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka powikłań cukrzycowych w grupie leczonej
chlorowodorkiem metforminy (29,8 zdarzeń/1000 pacjento-lat) w porównaniu z grupą leczoną
samą dietą (43,3 zdarzeń/1000 pacjento-lat), p=0,0023 i w porównaniu z łącznymi wynikami dla
grup leczonych pochodnymi sulfonylomocznika i insuliną w monoterapii (40,1 zdarzeń/1000
pacjento-lat), p=0,0034;
 istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka śmiertelności związanej z cukrzycą: chlorowodorek
metforminy 7,5 zdarzeń/1000 pacjento-lat, sama dieta 12,7 zdarzeń/1000 pacjento-lat, p=0,017;
 istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka śmiertelności ogólnej: chlorowodorek metforminy
13,5 zdarzeń/1000 pacjento-lat w porównaniu z grupą leczoną samą dietą 20,6 zdarzeń/1000
pacjento-lat (p=0,011) oraz w porównaniu z łącznymi wynikami dla grup leczonych
pochodnymi sulfonylomocznika i insuliną w monoterapii 18,9 zdarzeń/1000 pacjento-lat
(p=0,021);
 istotne zmniejszenie całkowitego ryzyka zawału serca: chlorowodorek metforminy
11 zdarzeń/1000 pacjento-lat, sama dieta 18 zdarzeń/1000 pacjento-lat (p=0,01).
W przypadku stosowania metforminy jako leku drugiego rzutu w skojarzeniu
z pochodnymi sulfonylomocznika nie wykazano korzyści w zakresie klinicznych punktów
końcowych.
W cukrzycy typu 1 skojarzone leczenie metforminą i insuliną zastosowano w wybranych
przypadkach, ale nie ustalono klinicznych korzyści wynikających z tego skojarzenia.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Po doustnym podaniu metforminy maksymalne stężenie występuje po 2,5 godzinach (Tmax).
U zdrowych ochotników całkowita biodostępność po podaniu tabletki 500 mg lub 850 mg metforminy
sięga 50-60%. Około 20-30% dawki doustnej jest wydalane z kałem w stanie niezmienionym.
Po podaniu doustnym wchłanianie metforminy podlega wysyceniu i nie jest całkowite. Uważa się, że
farmakokinetyka wchłaniania metforminy jest nieliniowa.
W przypadku stosowania zalecanych dawek metforminy i standardowego schematu dawkowania,
stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym występuje w czasie od 24 do 48 godzin i zwykle jest
mniejsze niż 1 μg/ml. W kontrolowanych badaniach klinicznych maksymalne stężenie metforminy
w osoczu (Cmax) nie przekracza 4 μg/ml, nawet po zastosowaniu dawek maksymalnych.
Pokarm zmniejsza i w niewielkim stopniu opóźnia wchłanianie metforminy. W przypadku podania
dawki 850 mg obserwowano o 40% mniejsze stężenie maksymalne w osoczu, o 25% mniejszą
powierzchnię pod krzywą (AUC) oraz wydłużenie o 35 minut czasu wystąpienia stężenia
maksymalnego w osoczu. Kliniczne znaczenie zjawisk opisanych powyżej nie jest znane.
Dystrybucja
Metformina w nieznacznym stopniu wiąże się z białkami osocza. Metformina przenika do
erytrocytów. Maksymalne stężenie leku we krwi jest mniejsze niż w osoczu i występuje mniej więcej
w tym samym czasie. Krwinki czerwone stanowią prawdopodobnie drugi przedział dystrybucji
metforminy. Średnia objętość dystrybucji (Vd) wynosi 63-276 l.
Metabolizm
Metformina jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej. Nie stwierdzono obecności żadnych
metabolitów metforminy u ludzi.
Wydalanie
Klirens nerkowy metforminy jest większy niż 400 ml/min, co wskazuje, iż metformina jest wydalana
w wyniku przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Po podaniu doustnym okres
półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynosi około 6,5 godz.
W przypadku zaburzenia czynności nerek klirens nerkowy ulega zmniejszeniu proporcjonalnie do
klirensu kreatyniny, w związku z tym jawny okres półtrwania jest wydłużony. Prowadzi to do
zwiększenia stężenia metforminy w osoczu.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne pochodzące z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących
bezpieczeństwa stosowania leku, badań toksyczności po podaniu dawki wielokrotnej,
genotoksyczności, karcynogenności i toksycznego wpływu na rozród, nie wykazały szczególnego
zagrożenia stosowania leku u ludzi.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Powidon, talk, magnezu stearynian.
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności
3 lata
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25oC.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Lek Metformax 500 jest pakowany w blistry PVC/Al.
W tekturowym pudełku znajduje się 30, 60, 90 lub 120 tabletek
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Brak szczególnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi
przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr R/1263
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16.02.1983 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.06.2013 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
12.04.2022 r.