Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Itrax

Itrax

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO 

Itrax, 100 mg, kapsułki twarde 

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY  

Jedna kapsułka zawiera 100 mg itrakonazolu (Itraconazolum). 

Substancje pomocnicze biologicznie czynne: sacharoza. 

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA 

Kapsułki twarde. 

Kapsułki składające się z dwóch części, koloru białego.  

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 

4.1 Wskazania do stosowania 

Itrax w postaci kapsułek jest wskazany w leczeniu: 

∙ zakażeń narządów płciowych: grzybica pochwy i sromu; 

∙ zakażeń skóry, błony śluzowej lub oczu: 

o zakażenia wywołane przez dermatofity, 

o łupież pstry, 

o kandydoza jamy ustnej, 

o grzybicze zakażenie rogówki;  

∙ grzybic paznokci, wywołanych przez dermatofity i (lub) drożdżaki; 

∙ grzybic układowych:  

o aspergiloza układowa i kandydoza układowa,  

o kryptokokoza układowa (w tym kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych):  u pacjentów z kryptokokozą i osłabioną odpornością oraz u wszystkich pacjentów  z kryptokokozą ośrodkowego układu nerwowego; Itrax jest wskazany tylko  w przypadkach braku skuteczności leczenia pierwszego rzutu lub, gdy leczenie  pierwszego rzutu jest nieskuteczne, 

o histoplazmoza,  

o sporotrychoza, 

o parakokcydioidomikoza, 

o blastomikoza, 

o inne, rzadko występujące, grzybicze zakażenia układowe.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania 

W celu uzyskania najlepszego wchłaniania Itrax należy podawać bezpośrednio po pełnym posiłku. Kapsułki należy połykać w całości.

W ginekologii
Wskazanie 
Dawkowanie 
Okres stosowania
Kandydoza sromu i pochwy
200 mg 2 razy na dobę 

lub 

200 mg raz na dobę
1 dzień 

lub 

3 dni


W dermatologii 
Wskazanie 
Dawkowanie 
Okres stosowania
Zakażenia wywołane przez  

dermatofity
200 mg raz na dobę 

lub 

100 mg raz na dobę
7 dni 

lub 

15 dni
Zakażenia okolic o zwiększonej  keratynizacji, takie jak grzybica  podeszwy stóp i dłoni
200 mg dwa razy na dobę 

lub 100 mg raz na dobę
7 dni 

lub 

30 dni
Łupież pstry 
200 mg raz na dobę 
7 dni
Kandydoza jamy ustnej 
100 mg raz na dobę 
15 dni
U niektórych pacjentów z osłabieniem odporności (np. u pacjentów z neutropenią, AIDS lub po  przeszczepach narządowych) może wystąpić zmniejszenie biodostępności itrakonazolu po doustnym  podaniu produktu Itrax. Z tego powodu może być konieczne podwojenie dawki. 


W okulistyce
Wskazanie 
Dawkowanie 
Okres stosowania
Grzybicze zapalenie rogówki 
200 mg raz na dobę
21 dni 

Długość stosowania należy  dostosować do odpowiedzi  klinicznej na leczenie


Grzybica paznokci, wywołana przez dermatofity i (lub) drożdżaki
Terapia pulsowa
Terapia pulsowa polega na przyjmowaniu dwóch kapsułek dwa razy na dobę (200 mg dwa razy na  dobę) przez jeden tydzień. Okresy przyjmowania leku (pulsy) są oddzielone trzytygodniową przerwą,  w czasie której lek nie jest przyjmowany.  

W leczeniu grzybicy paznokci rąk stosuje się dwa pulsy. W leczeniu grzybicy paznokci stóp stosuje się  trzy pulsy (patrz poniższa tabela). Reakcja na leczenie staje się widoczna po zakończeniu terapii  i odrośnięciu paznokci.
Lokalizacja grzybicy  paznokci
Tydzień 

1.
Tydzień 

2.
Tydzień 

3.
Tydzień 

4.
Tydzień 

5.
Tydzień 

6.
Tydzień 

7.
Tydzień 

8.
Tydzień 

9.
Wyłącznie  

paznokcie stóp  lub wraz  

z paznokciami  rąk
Puls 1. 
Przerwa w przyjmowaniu  itrakonazolu
Puls 2. 
Przerwa w przyjmowaniu  itrakonazolu
Puls 3.
Wyłącznie  

paznokcie rąk
Puls 1. 
Przerwa w przyjmowaniu  itrakonazolu
Puls 2.

 

 

 

 


Terapia ciągła
Lokalizacja grzybicy paznokci 
Dawkowanie 
Okres stosowania
Wyłącznie paznokcie stóp lub  wraz z paznokciami rąk 
200 mg raz na dobę 
3 miesiące


Eliminacja itrakonazolu ze skóry i paznokci zachodzi wolniej niż z osocza. Optymalne wyniki leczenia  pod względem objawów klinicznych i rezultatów badań mikologicznych uzyskuje się w ciągu 2 do  4 tygodni po zakończeniu leczenia zakażeń skóry i po 6 do 9 miesiącach od zakończenia leczenia  zakażeń paznokci.

Grzybice układowe
Wskazanie 
Dawkowanie 
Średni 

okres stosowania1 
Uwagi
Aspergiloza 
200 mg raz na dobę 
2 do 5 miesięcy
Zwiększyć dawkę do 200  mg 2 razy na dobę, jeżeli  zmiany są głębokie lub  rozsiane
Kandydoza 
100 do 200 mg raz na  dobę 
3 tyg. do 7 miesięcy
Zwiększyć dawkę do 200  mg 2 razy na dobę, jeżeli  zmiany są głębokie lub  rozsiane
Kryptokokoza (bez  

zapalenia opon  

mózgowo 

rdzeniowych)
200 mg raz na dobę 
2 miesiące do 1 roku


Kryptokokowe  

zapalenie opon  

mózgowo-rdzeniowych
200 mg 2 razy na  

dobę 
2 miesiące do 1 roku 
Leczenie podtrzymujące:  patrz punkt 4.4
Histoplazmoza
od 200 mg raz na  

dobę do 200 mg  

2 razy na dobę
8 miesięcy

 


Blastomikoza
od 100 mg raz na  

dobę do 200 mg  

2 razy na dobę
6 miesięcy


Sporotrychoza  

limfatyczno-skórna i  skórna
100 mg raz na dobę 
3 miesiące


Parakokcydio 

idomikoza 
100 mg raz na dobę 
6 miesięcy
Brak danych dotyczących  skuteczności stosowania  produktu Itrax w leczeniu  prakokcydioidomikozy  u pacjentów z AIDS
Chromomikoza 
100 do 200 mg raz na  dobę 
6 miesięcy


1Długość leczenia należy dostosować do odpowiedzi klinicznej


Stosowanie u dzieci 

Dostępne są nieliczne dane dotyczące stosowania produktu Itrax w postaci kapsułek u dzieci. Produkt  ten można stosować u dzieci tylko wówczas, jeżeli spodziewane korzyści przewyższają potencjalne  ryzyko. Patrz punkt 4.4. 

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby 

Dostępne są ograniczone dane dotyczące stosowania itrakonazolu po podaniu doustnym u pacjentów  z niewydolnością wątroby. Należy zachować ostrożność, jeśli produkt jest stosowany w tej grupie  pacjentów (patrz punkt 5.2). 

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek 

Dostępne są ograniczone dane dotyczące stosowania itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością  nerek. Należy zachować ostrożność, jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów. 

4.3 Przeciwwskazania 

∙ Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. 

∙ Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie z produktem Itrax następujących leków (patrz  punkt 4.5): 

o substratów metabolizowanych przez CYP3A4, mogących spowodować wydłużenie  odstępu QT w zapisie EKG. Należą do nich: astemizol, beprydyl, cyzapryd, dofetylid,  lewacetylmetadol (lewometadyl), mizolastyna, pimozyd, chinidyna, sertindol 

i terfenadyna. Jednoczesne stosowanie tych leków z produktem Itrax może zwiększyć ich  stężenie w osoczu, co może doprowadzić do wydłużenia odstępu QT i w rzadkich  przypadkach spowodować wystąpienie zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes.  

o inhibitorów reduktazy HMG-CoA metabolizowanych przez CYP3A4, takich jak  lowastatyna i symwastatyna,  

o triazolamu i podawanego doustnie midazolamu, 

o alkaloidów sporyszu, takich jak: dihydroergotamina, ergometryna (ergonowina),  ergotamina i metyloergometryna (metyloergonowina) 

o nizoldypiny. 

∙ Produktu Itrax nie należy stosować u pacjentów z rozpoznanymi zaburzeniami czynności komór  serca, takimi jak zastoinowa niewydolność serca (ang. congestive heart failure, CHF) lub  zastoinowa niewydolność serca w wywiadzie, z wyjątkiem leczenia zakażeń zagrażających  życiu lub innych ciężkich zakażeń, patrz punkt 4.4. 

∙ Stosowanie produktu Itrax jest przeciwwskazane w ciąży (z wyjątkiem przypadków zagrożenia  życia), patrz punkt 4.6.

∙ Kobiety w wieku rozrodczym, leczone produktem Itrax powinny stosować skuteczną metodę  antykoncepcji. Należy ją kontynuować, aż do okresu wystąpienia krwawienia miesiączkowego  po zakończeniu stosowania produktu Itrax. 

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania 

Wpływ na serce 

W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali itrakonazol w postaci dożylnej,  obserwowano przemijające, bezobjawowe zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory. Zaburzenia  te ustępowały przed podaniem następnego wlewu dożylnego. Nie wiadomo, czy opisywane zjawisko  ma znaczenie kliniczne w odniesieniu do postaci doustnych leku. 

Wykazano, że itrakonazol ma działanie inotropowe ujemne. Opisywano przypadki zastoinowej  niewydolności serca w związku z jego stosowaniem. W doniesieniach spontanicznych niewydolność  serca była stwierdzana częściej po podaniu dawki dobowej 400 mg niż po zastosowaniu innych,  mniejszych dawek dobowych, co świadczy o tym, że ryzyko wystąpienia niewydolności serca może  zwiększać się wraz z dawką dobową itrakonazolu. 

Produktu Itrax nie należy stosować u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub zastoinową  niewydolnością serca w wywiadzie, o ile spodziewane korzyści wyraźnie nie przeważają nad  ryzykiem. Określając, indywidualnie dla każdego pacjenta, stosunek korzyści do ryzyka, należy wziąć  pod uwagę takie czynniki, jak: nasilenie choroby stanowiącej wskazanie do stosowania leku, schemat  dawkowania (tj. całkowita dawka dobowa) oraz wystąpienie poszczególnych czynników ryzyka  rozwoju zastoinowej niewydolności serca. Do tych czynników ryzyka należą choroby serca, takie jak  choroba niedokrwienna serca, wady zastawkowe, poważne choroby płuc, takie jak przewlekła  obturacyjna choroba płuc, a także niewydolność nerek i inne choroby, w przebiegu których występują  obrzęki. Pacjentów zagrożonych rozwojem zastoinowej niewydolności serca należy poinformować o  jej objawach podmiotowych i przedmiotowych. Leczenie tych pacjentów należy prowadzić ostrożnie.  Podczas leczenia należy obserwować szczególnie wnikliwie, czy nie występują u pacjentów objawy  podmiotowe i przedmiotowe zastoinowej niewydolności serca. W razie wystąpienia tego typu  objawów należy przerwać stosowanie produktu Itrax. 

Leki z grupy antagonistów wapnia mogą mieć działanie inotropowe ujemne, które może się sumować  z inotropowo-ujemnym działaniem itrakonazolu. Ponadto itrakonazol może hamować metabolizm tych  leków. Z tych powodów należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu  i antagonistów wapnia, gdyż zwiększa się ryzyko wystąpienia zastoinowej niewydolności serca. 

Możliwe interakcje z innymi lekami 

Itrakonazol wykazuje klinicznie ważne interakcje z innymi lekami (patrz punkt 4.5). 

Zmniejszona kwaśność soku żołądkowego 

Wchłanianie itrakonazolu po podaniu doustnym jest słabsze w przypadku zmniejszonej kwaśności  soku żołądkowego. Pacjenci przyjmujący leki zobojętniające (np. wodorotlenek glinu) powinni  stosować je co najmniej 2 godziny po podaniu produktu Itrax. Pacjentom z achlorhydrią, występującą  u niektórych pacjentów z AIDS oraz u pacjentów przyjmujących leki zmniejszające wydzielanie  kwasu solnego (np. antagoniści receptora H2, inhibitory pompy protonowej), zaleca się podawanie  produktu Itrax kapsułki z napojami typu „cola”. 

Stosowanie u dzieci 

Dane kliniczne dotyczące stosowania produktu Itrax w postaci kapsułek u dzieci są ograniczone.  Produktu Itrax w postaci kapsułek nie należy stosować u dzieci, o ile możliwe korzyści nie przeważają  potencjalnego ryzyka.

Wpływ produktu na czynność wątroby 

Podczas leczenia produktem Itrax bardzo rzadko zaobserwowano występowanie ciężkiej  hepatotoksyczności, w tym przypadków ostrej niewydolności wątroby zakończonych zgonem.  Większość z tych przypadków miało miejsce u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby,  leczonych z powodu grzybic układowych, mających inne poważne obciążenia zdrowotne i (lub)  przyjmujących inne leki hepatotoksyczne. U niektórych z tych pacjentów nie występowały oczywiste  czynniki ryzyka choroby wątroby. Niektóre z tych przypadków wystąpiły w ciągu pierwszego  miesiąca leczenia, w tym kilka w ciągu pierwszego tygodnia. U pacjentów leczonych produktem Itrax należy rozważyć monitorowanie czynności wątroby. Pacjentów należy poinformować, by  niezwłocznie powiadomili lekarza, jeśli wystąpią u nich objawy świadczące o zapaleniu wątroby, takie  jak: brak łaknienia, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, ból brzucha lub ciemna barwa moczu.  U pacjentów zgłaszających takie objawy należy natychmiast przerwać stosowanie produktu Itrax oraz  przeprowadzić ocenę czynności wątroby. U pacjentów, u których stwierdza się podwyższoną  aktywność enzymów wątrobowych, czynną chorobę wątroby, a także u pacjentów, u których po  zastosowaniu innych leków występowały objawy toksycznego działania na wątrobę, nie należy  rozpoczynać stosowania produktu Itrax, chyba że spodziewane korzyści z leczenia przeważają nad  ryzykiem uszkodzenia wątroby. W przypadkach tych konieczne jest kontrolowanie aktywności  enzymów wątrobowych. 

Pacjenci z niewydolnością wątroby 

Dostępne są ograniczone dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów  z niewydolnością wątroby. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie  pacjentów (patrz punkt 5.2). 

Pacjenci z niewydolnością nerek  

Dostępne są ograniczone dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów  z niewydolnością nerek. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie  pacjentów (patrz punkt 5.2). 

Pacjenci z osłabioną odpornością 

U niektórych pacjentów z osłabioną odpornością (np. pacjenci z neutropenią, AIDS, po przeszczepach  narządów), biodostępność itrakonazolu podawanego doustnie może być zmniejszona. 

Pacjenci z grzybicą układową stanowiącą bezpośrednie zagrożenie życia 

Z powodu swoich właściwości farmakokinetycznych (patrz punkt 5.2), produkt Itrax w postaci  kapsułek nie jest zalecany do rozpoczynania leczenia bezpośrednio zagrażających życiu grzybic  układowych. 

Pacjenci z AIDS 

Jeśli u pacjenta z AIDS, leczonego z powodu grzybicy układowej, takiej jak sporotrychoza,  blastomikoza, histoplazmoza lub kryptokokoza (postać z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych lub  bez), istnieje ryzyko nawrotu zakażenia, należy rozważyć pozostawienie leczenia podtrzymującego. 

Nadwrażliwość krzyżowa 

Nie ma danych dotyczących występowania nadwrażliwości krzyżowej na itrakonazol i inne leki  przeciwgrzybiczne z grupy azoli. Należy zachować ostrożność przepisując produkt Itrax kapsułki  pacjentom wykazującym nadwrażliwość na inne związki z grupy azoli.  

Neuropatia 

Leczenie produktem Itrax w postaci kapsułek należy przerwać, jeśli wystąpią objawy neuropatii, którą  można wiązać z przyjmowaniem leku. 

Zawartość sacharozy 

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego  wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować  produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji 

Leki wpływające na wchłanianie itrakonazolu 

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego zaburzają wchłanianie itrakonazolu uwalnianego  z kapsułek Itrax (patrz punkt 4.4). 

Leki wpływające na metabolizm itrakonazolu 

Itrakonazol jest metabolizowany głównie przez cytochrom CYP3A4. Przeprowadzono badania nad  interakcjami itrakonazolu z ryfampicyną, ryfabutyną i fenytoiną, będącymi silnymi induktorami  aktywności enzymatycznej CYP3A4. W badaniach tych wykazano zmniejszenie biodostępności  itrakonazolu i hydroksyitrakonazolu w stopniu mogącym znacznie zmniejszyć skuteczność  itrakonazolu. W związku z tym nie jest wskazane jednoczesne stosowanie itrakonazolu z tymi silnymi  induktorami enzymatycznymi. Nie ma danych z osobno przeprowadzonych badań dotyczących  interakcji z innymi induktorami aktywności enzymatycznej, takimi jak: karbamazepina, fenobarbital  i izoniazyd. Należy jednak spodziewać się, że mogą one wykazywać podobne działanie. Silne inhibitory tego enzymu, takie jak: rytonawir, indynawir, klarytromycyna i erytromycyna mogą  zwiększać biodostępność itrakonazolu. 

Wpływ itrakonazolu na metabolizm innych leków 

Itrakonazol może hamować metabolizm leków, które metabolizowane są przez enzymy z grupy  cytochromu 3A. Wynikiem tego może być nasilenie oraz przedłużenie skutków działania tych leków,  w tym działań niepożądanych. W przypadku równoczesnego stosowania innych leków, należy  zapoznać się z ich drukami informacyjnymi w celu poznania drogi ich metabolizmu. Po zakończeniu  terapii stężenie itrakonazolu w osoczu stopniowo zmniejsza się, w zależności od zastosowanej dawki  i czasu trwania leczenia (patrz punkt 5.2). Należy to uwzględnić rozważając hamujący wpływ  itrakonazolu na inne równocześnie podawane leki. 

Poniżej podano przykłady interakcji 

Stosowanie następujących leków równocześnie z itrakonazolem jest przeciwwskazane: ∙ Astemizol, beprydyl, cyzapryd, dofetylid, lewacetylmetadol (lewometadyl), mizolastyna,  pimozyd, chinidyna, sertindol i terfenadyna. Jednoczesne stosowanie tych leków z produktem  Itrax jest przeciwwskazane, gdyż może dojść do zwiększenia ich stężenia w osoczu, co może  doprowadzić do wydłużenia odstępu QT i w rzadkich przypadkach spowodować wystąpienie  zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes. 

∙ Inhibitory reduktazy HMG-CoA metabolizowane przez CYP3A4, takie jak lowastatyna  i symwastatyna. 

∙ Triazolam i podawany doustnie midazolam. 

∙ Alkaloidy sporyszu, takie jak: dihydroergotamina, ergometryna (ergonowina), ergotamina  i metyloergometryna (metyloergonowina). 

∙ Nizoldypina. 

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu i antagonistów wapnia  z powodu zwiększonego ryzyka zastoinowej niewydolności serca. Poza możliwymi interakcjami  farmakokinetycznymi, obejmującymi enzymy cytochromu CYP3A4 uczestniczące w metabolizmie  tych leków, antagoniści wapnia mogą mieć działanie inotropowe ujemne, które może się sumować  z takim działaniem itrakonazolu.  

Następujące leki należy stosować z ostrożnością, wraz z monitorowaniem ich stężenia w surowicy,  działania terapeutycznego i działań niepożądanych. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę tych  leków, gdy podawane są jednocześnie z itrakonazolem: 

∙ Doustne leki przeciwzakrzepowe. 

∙ Inhibitory proteazy wirusa HIV, takie jak: indynawir, rytonawir, sakwinawir. ∙ Niektóre leki przeciwnowotworowe, takie jak: busulfan, docetaksel, trimetreksat i alkaloidy  barwinka.

∙ Leki z grupy antagonistów wapnia, metabolizowane przez cytochrom CYP3A4, takie jak:  pochodne dihydropirydyny i werapamil. 

∙ Niektóre leki immunosupresyjne: cyklosporyna, syrolimus (znany także jako rapamycyna),  takrolimus. 

∙ Niektóre inhibitory reduktazy HMG-CoA metabolizowane przez CYP3A4, takie jak:  atorwastatyna 

∙ Niektóre glikokortykosteroidy, takie jak: budezonid, deksametazon, metyloprednizolon. ∙ Digoksyna (poprzez hamowanie glikoproteiny P). 

∙ Inne: alfentanyl, alprazolam, brotyzolam, buspiron, karbamazepina, cilostazol, dizopiramid,  ebastyna, eletryptan, fentanyl, halofantryna, dożylnie podawany midazolam, reboksetyna,  repaglinid, ryfabutyna. 

Nie obserwowano interakcji itrakonazolu z zydowudyną i fluwastatyną. 

Nie obserwowano indukującego wpływu itrakonazolu na metabolizm etynyloestradiolu  i noretysteronu. 

Wpływ na wiązanie z białkami 

W badaniach in vitro nie wykazano interakcji na poziomie wiązania z białkami osocza pomiędzy  itrakonazolem a imipraminą, propranololem, diazepamem, cymetydyną, indometacyną, tolbutamidem  i sulfametazyną. 

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację 

Antykoncepcja u kobiet 

U kobiet w wieku rozrodczym, leczonych produktem Itrax, wskazane jest stosowanie skutecznych  metod antykoncepcji, do czasu wystąpienia pierwszej miesiączki po zakończeniu stosowania produktu  Itrax. 

Ciąża 

Produktu Itrax nie należy stosować w czasie ciąży, z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia,  w których możliwa korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko uszkodzenia płodu (patrz punkt  4.3). 

Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania produktu Itrax w czasie ciąży. Po  wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano przypadki wystąpienia wad wrodzonych. Obejmowały one  deformacje w obrębie szkieletu, dróg moczowo-płciowych, układu sercowo-naczyniowego i narządu  wzroku, jak również aberracje chromosomalne i złożone wady rozwojowe. Związek przyczynowy  pomiędzy wystąpieniem wad, a stosowaniem produktu Itrax nie został ustalony. 

Dane epidemiologiczne, dotyczące stosowania produktu Itrax w trakcie pierwszego trymestru ciąży,  głównie u pacjentek stosujących go krótkotrwale z powodu grzybicy pochwy i sromu, nie wykazały  zwiększonego ryzyka wystąpienia deformacji u płodu w porównaniu z grupą kontrolną nie  otrzymującą żadnych leków o działaniu teratogennym. 

Karmienie piersią 

Bardzo niewielka ilość itrakonazolu przenika do mleka matki. Podczas karmienia piersią należy  rozważyć oczekiwane korzyści ze stosowania produktu Itrax w stosunku do potencjalnego ryzyka. W  przypadku jakichkolwiek wątpliwości pacjentka nie powinna karmić piersią. 

Płodność 

W badaniach na zwierzętach wykazano, że itrakonazol wywiera szkodliwy wpływ na reprodukcję  (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn 

Nie obserwowano wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych  i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. 

4.8 Działania niepożądane 

W podwójnie ślepym, kontrolowanym badaniu kliniczninczym, obejmującym 2104 pacjentów  leczonych itrakonazolem w przebiegu grzybic skóry lub paznokci, najczęściej występujące działania  niepożądane dotyczyły żołądka i jelit, skóry i wątroby. 

Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane według klasyfikacji układów i narządów. 

W ramach każdego układu i narządu, działania niepożądane zostały przedstawione według częstości  występowania, zgodnie z następującym schematem:  

bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko  (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000) lub częstość nieznana (nie może być określona na  podstawie dostępnych danych). 

Działania niepożądane

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko 
leukopenia
Częstość nieznana 
neutropenia, małopłytkowość.
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często 
nadwrażliwość
Częstość nieznana 
zespół choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, reakcje  anafilaktyczne, reakcje rzekomoanafilaktyczne
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Częstość nieznana 
hipertriglicerydemia, hipokaliemia
Zaburzenia układu nerwowego 
Niezbyt często 
ból głowy, zawroty głowy, parestezje
Rzadko 
hipoestezje
Częstość nieznana 
neuropatia obwodowa
Zaburzenia oka
Rzadko 
zaburzenia widzenia
Częstość nieznana 
niewyraźne i podwójne widzenie
Zaburzenia ucha i błędnika
Rzadko 
szumy uszne
Częstość nieznana 
przemijająca lub trwała utrata słuch
Zaburzenia serca
Częstość nieznana 
zastoinowa niewydolność serca
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Częstość nieznana 
obrzęk płuc


Zaburzenia żołądka i jelit
Często 
nudności, ból brzucha


Niezbyt często 
wymioty, niestrawność, biegunka, zaparcia, zaburzenia smaku,  wzdęcia
Rzadko 
zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często 
hiperbilirubinemia
Rzadko 
przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Częstość nieznana 
ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, działanie  hepatotoksyczne
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej 
Często 
wysypka
Niezbyt często 
pokrzywka, łysienie, świąd
Bardzo rzadko 
martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa Johnsona, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie  skóry, leukoklastyczne zapalenie naczyń, nadwrażliwość na  światło
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Częstość nieznana 
bóle mięśni, bóle stawów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko 
częstomocz
Częstość nieznana 
nietrzymanie moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Niezbyt często 
zaburzenia miesiączkowania
Częstość nieznana 
zaburzenia erekcji
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często 
obrzęk
Rzadko 
gorączka


4.9 Przedawkowanie 

Brak danych dotyczących przedawkowania. 

W razie przedawkowania należy zastosować środki podtrzymujące czynności życiowe. Płukanie  żołądka można wykonać w ciągu pierwszej godziny od przyjęcia leku. Można podać węgiel  aktywowany, jeśli metoda ta zostanie uznana za odpowiednią. 

Usunięcie itrakonazolu metodą hemodializy jest niemożliwe. 

Nie ma swoistego antidotum. 

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 

5.1 Właściwości farmakodynamiczne 

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwgrzybicze do stosowania ogólnego, pochodne triazolu,  kod ATC: J02A C02. 

Itrakonazol, pochodna triazolu, ma szeroki zakres działania.  

Badania in vitro wykazały, że itrakonazol zastosowany w stężeniach od ≤0,025 do 0,8 μg/ml hamuje  wzrost wielu grzybów patogennych dla człowieka, w tym:

10 

dermatofitów (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum); drożdżaków  (Candida spp., w tym C. albicans, C. glabrata i C. krusei, Cryptococcus neoformans, Pityrosporum  spp., Trichosporon spp., Geotrichum spp.); Aspergillus spp.; Histoplasma spp.; Paracoccidioides  brasiliensis; Sporothrix schenckii; Fonsaecaea spp.; Cladosporium spp; Blastomyces dermatitidis;  Pseudallescheria boydii; Penicillium marneffei oraz innych drożdżaków i grzybów. Spośród drożdżaków Candida spp. najmniej wrażliwe na działanie itrakonazolu są Candida krusei,  Candida glabrata i Candida tropicalis, które wykazują niekiedy całkowitą oporność na działanie leku  in vitro. 

Podstawowe grzyby, których wzrostu nie hamuje itrakonazol, należą do następujących gatunków:  Zygomycetes (np. Rhizopus spp., Rhizomucor spp., Mucor spp. oraz Absidia spp.), Fusarium spp.,  Scedosporium spp. i Scopulariopsis spp. 

Badania in vitro wykazały, że itrakonazol zaburza syntezę ergosterolu w komórkach grzybów.  Ergosterol jest składnikiem błony komórkowej grzybów, o podstawowym znaczeniu dla ich życia.  Zaburzenie syntezy ergosterolu wywołuje ostatecznie działanie przeciwgrzybicze. 

5.2 Właściwości farmakokinetyczne 

Ogólna charakterystyka farmakokinetyczna 

Właściwości farmakokinetyczne itrakonazolu badano u osób zdrowych, w szczególnych grupach  pacjentów oraz u pacjentów po zastosowaniu dawki pojedynczej i wielokrotnej.  Itrakonazol zasadniczo dobrze się wchłania. Maksymalne stężenie w osoczu występuje od 2 do  5 godzin po podaniu doustnym. Itrakonazol jest metabolizowany w wątrobie do licznych metabolitów,  z których głównym jest hydroksyitrakonazol, osiągający dwukrotnie większe stężenie w osoczu niż lek  niezmieniony. Końcowy okres półtrwania itrakonazolu wynosi około 17 godzin po podaniu  pojedynczej dawki i zwiększa się do 34-42 godzin po wielokrotnych dawkach. Farmakokinetyka  itrakonazolu ma przebieg nieliniowy i w konsekwencji kumuluje się w osoczu po wielokrotnym  podaniu. 

Stan stacjonarny jest osiągany w ciągu 15 dni, z wartościami Cmax wynoszącymi 0,5 μg/ml, 1,1 μg/ml  i 2,0 μg/ml po doustnym podaniu dawek odpowiednio 100 mg raz na dobę, 200 mg raz na dobę i 200  mg dwa razy na dobę. Po przerwaniu stosowania leku, w ciągu 7 dni, stężenie itrakonazolu w osoczu  zmniejsza się do wartości prawie niewykrywalnych. Itrakonazol jest wydalany w postaci nieczynnych  metabolitów z moczem (około 35%) i kałem (około 54%). 

Wchłanianie 

Itrakonazol, po podaniu doustnym szybko się wchłania. Maksymalne stężenie niezmienionego leku  w osoczu występuje po upływie 2 do 5 godzin po podaniu doustnym. Bezwzględna biodostępność  itrakonazolu wynosi około 55%. Jest ona największa, jeśli kapsułki przyjmuje się bezpośrednio po  obfitym posiłku.  

Dystrybucja 

Większość itrakonazolu wiąże się w osoczu z białkami (99,8%), szczególnie z albuminami (99,6%  w przypadku metabolitu hydroksylowanego). Wykazuje on także powinowactwo do lipidów. Tylko  0,2% itrakonazolu w osoczu występuje w postaci wolnego leku. Itrakonazol jest szeroko  dystrybuowany do tkanek (pozorna objętość dystrybucji >700 l). Stwierdzono, że jego stężenie  w płucach, nerkach, wątrobie, kościach, żołądku, śledzionie i mięśniach jest od dwóch do trzech razy  większe niż w osoczu. Stężenie w mózgu odpowiada stężeniu w osoczu. Wychwyt itrakonazolu przez  tkanki zrogowaciałe, szczególnie przez skórę, jest do 4-krotnie większy niż przez osocze.  

Metabolizm 

Itrakonazol jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Proces ten prowadzi do powstania  znacznej liczby metabolitów, z których główne znaczenie ma hydroksyitrakonazol wykazujący  porównywalną do itrakonazolu aktywność przeciwgrzybiczą in vitro. Stężenie hydroksymetabolitu  w osoczu jest około dwukrotnie większe niż stężenie itrakonazolu. 

Jak wykazały badania in vitro, cytochrom CYP3A4 jest głównym układem enzymatycznym biorącym  udział w metabolizmie itrakonazolu.

11 

Wydalanie 

Itrakonazol jest wydalany w postaci nieczynnych metabolitów z moczem (około 35%) w ciągu  tygodnia oraz z kałem (około 54%). Itrakonazol wydalany jest w postaci niezmienionej przez nerki  w ilości mniejszej niż 0,03% dawki, natomiast wydalanie leku z kałem w postaci niezmienionej  wynosi od 3 do 18% dawki. 

Ponieważ redystrybucja itrakonazolu z tkanek zrogowaciałych jest pomijalnie mała, eliminacja leku  z tych tkanek zależy od regeneracji naskórka. W przeciwieństwie do stężenia w osoczu, terapeutyczne  stężenie itrakonazolu w skórze utrzymuje się przez 2 do 4 tygodni po zakończeniu czterotygodniowej  kuracji. Już po tygodniu leczenia wykrywa się itrakonazol w keratynie paznokci, a stężenie leku  utrzymuje się w niej przez przynajmniej 6 miesięcy od zakończeniu trzymiesięcznej kuracji. 

Szczególne grupy pacjentów 

Pacjenci z niewydolnością wątroby 

Itrakonazol metabolizowany jest głównie w wątrobie. Pojedynczą dawkę doustną (kapsułki 100 mg)  podawano 12 pacjentom z marskością wątroby oraz sześciu zdrowym osobom z grupy kontrolnej.  W trakcie badania mierzono takie parametry jak Cmax, AUC oraz końcowy okres półtrwania  itrakonazolu, a uzyskane wyniki porównywano między obiema grupami. Średnia wartość Cmax itrakonazolu była znacząco mniejsza (o 47%) u pacjentów z marskością wątroby. Średni okres  półtrwania był wydłużony w porównaniu do wartości stwierdzanych u pacjentów bez niewydolności  wątroby (odpowiednio 37 i 16 godzin). Całkowite narażenie na działanie itrakonazolu, obliczone na  podstawie wartości AUC, było podobne u pacjentów z marskością wątroby i u osób zdrowych. Brak  danych dotyczących długotrwałego leczenia itrakonazolem pacjentów z marskością wątroby (patrz  punkty 4.2 i 4.4). 

Pacjenci z niewydolnością nerek 

Dostępne są ograniczone dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów  z niewydolnością nerek. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie  pacjentów. 

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie 

Itrakonazol badano z zastosowaniem standardowego zestawu badań nieklinicznych dotyczących  bezpieczeństwa. 

Badania dotyczące ostrej toksyczności itrakonazolu, prowadzone u myszy, szczurów, świnek morskich  i psów, wskazują na szeroki margines bezpieczeństwa. Badania dotyczące przewlekłej  (i podprzewlekłej) toksyczności podawanego doustnie itrakonazolu u szczurów i psów wykazały  zmiany w niektórych narządach i tkankach: korze nadnerczy, wątrobie i układzie fagocytów  jednojądrzastych. Stwierdzono także w różnych narządach zaburzenia metabolizmu lipidów  w komórkach piankowych. 

Podczas stosowania wysokich dawek, w badaniach oceniających histologiczną strukturę kory  nadnerczy stwierdzono odwracalny obrzęk z przerostem komórek warstwy siatkowatej i pasmowatej,  co niekiedy wiązało się ze zmniejszeniem grubości warstwy kłębkowatej. Podczas stosowania dużych  dawek wykazano odwracalne zmiany w wątrobie. Obserwowano niewielkie zmiany w komórkach  zatokowych oraz zjawisko wakuolizacji hepatocytów, co wskazuje na zaburzenia funkcji  komórkowych, ale bez widocznych cech zapalenia lub martwicy komórek wątrobowych. Zmiany  histologiczne systemu fagocytarnego komórek jednojądrzastych charakteryzowały się głównie  zwiększeniem ilości składników białkowych w różnych tkankach narządów miąższowych. 

Brak danych świadczących o mutagennym działaniu itrakonazolu. 

Itrakonazol nie wykazywał pierwotnej rakotwórczości u myszy i szczurów. U samców myszy  stwierdzano jednak większą zapadalność na mięsaki tkanek miękkich, co wiązano z nasilonym  występowaniem przewlekłych, nienowotworowych reakcji zapalnych w obrębie tkanki łącznej w  następstwie zwiększenia stężenia cholesterolu i odkładania się cholesterolu w tkance łącznej.

12 

Nie stwierdzono bezpośredniego wpływu itrakonazolu na płodność. Wywoływał on jednak zależne od  dawki nasilenie się działania toksycznego u samic, embriotoksyczność i teratogenność u szczurów  i myszy po podaniu w dużych dawkach. Działanie teratogenne u szczurów objawiało się  powstawaniem dużych wad układu kostnego, natomiast u myszy prowadziło do powstawania  przepuklin mózgowych i makroglosji (przerost masy języka). 

U młodych psów, w wyniku przewlekłego podawania itrakonazolu, obserwowano zmniejszenie  gęstości mineralnej kości.  

W trzech badaniach toksykologicznych przeprowadzonych na szczurach, itrakonazol powodował  rozwój wad układu kostnego: zmniejszenie aktywności w obrębie płytek wzrostu kości, zmniejszenie  grubości warstwy zbitej kości długich oraz zwiększenie łamliwości kości. 

6. DANE FARMACEUTYCZNE 

6.1 Wykaz substancji pomocniczych 

Hydroksypropylometyloceluloza E5 

Eudragit 

Sacharoza 

Skład kapsułki 

Tytanu dwutlenek (E 171) 

Żelatyna 

6.2 Niezgodności farmaceutyczne 

Nie dotyczy. 

6.3 Okres ważności 

3 lata. 

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania 

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC, chronić od światła. 

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania 

Blister PVC/Al, w tekturowym pudełku. 

Opakowania zawierają: 4 kapsułki (1 blister) lub 28 kapsułek (7 blistrów po 4 kapsułki). 

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do  stosowania 

Brak szczególnych wymagań.

13 

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA  DOPUSZCZENIE DO OBROTU 

AXXON Sp. z o.o. 

ul. Puławska 314 

02-819 Warszawa 

Polska 

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(-Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 17942 

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU  / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA  

2011-03-02 

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU  CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 

2013-06-19

14 

Zamów konsultację
Wypełnij formularz i uzyskaj receptę w 5 minut.
Lek:  Itrax
Cena konsultacji:  59,00 zł

Ilość opakowań
Tabletek w opakowaniu