1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Pregabalin Stada, 25 mg, kapsułki, twarde
Pregabalin Stada, 50 mg, kapsułki, twarde
Pregabalin Stada, 75 mg, kapsułki, twarde
Pregabalin Stada, 150 mg, kapsułki, twarde
Pregabalin Stada, 225 mg, kapsułki, twarde
Pregabalin Stada, 300 mg, kapsułki, twarde
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Pregabalin Stada, 25 mg, kapsułki twarde
Każda kapsułka twarda zawiera 25 mg pregabaliny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu.
Każda kapsułka twarda zawiera 35,0 mg laktozy jednowodnej.
Pregabalin Stada, 50 mg, kapsułki twarde
Każda kapsułka twarda zawiera 50 mg pregabaliny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu.
Każda kapsułka twarda zawiera 70,0 mg laktozy jednowodnej.
Pregabalin Stada, 75 mg, kapsułki twarde
Każda kapsułka twarda zawiera 75 mg pregabaliny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu.
Każda kapsułka twarda zawiera 8,25 mg laktozy jednowodnej.
Pregabalin Stada, 150 mg, kapsułki twarde
Każda kapsułka twarda zawiera 150 mg pregabaliny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu.
Każda kapsułka twarda zawiera 16,5 mg laktozy jednowodnej.
Pregabalin Stada, 225 mg, kapsułki twarde
Każda kapsułka twarda zawiera 225 mg pregabaliny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu.
Każda kapsułka twarda zawiera 24,75 mg laktozy jednowodnej.
Pregabalin Stada, 300 mg, kapsułki twarde
Każda kapsułka twarda zawiera 300 mg pregabaliny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu.
Każda kapsułka twarda zawiera 33,00 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułka, twarda.
Kapsułka twarda 25 mg: kolor biały, rozmiar 4 (około 14 mm).
Kapsułka twarda 50 mg: kolor biały, rozmiar 3 (około 16 mm). Korpus jest dodatkowo oznaczony
czarną kolistą linią.
Kapsułka twarda 75 mg: kolor biało-pomarańczowy, rozmiar 4 (około 14 mm).
2
Kapsułka twarda 150 mg: kolor biały, rozmiar 2 (około 18 mm).
Kapsułka twarda 225 mg: kolor biało-jasnopomarańczowy, rozmiar 1 (około 19 mm). Korpus jest
dodatkowo oznaczony czarną kolistą linią.
Kapsułka twarda 300 mg: kolor biały, rozmiar 0 (około 22 mm).
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Ból neuropatyczny
Produkt Pregabalin Stada jest wskazany w leczeniu bólu neuropatycznego pochodzenia obwodowego i
ośrodkowego u osób dorosłych.
Padaczka
Produkt Pregabalin Stada jest wskazany w leczeniu wspomagającym napadów częściowych
u dorosłych, które są lub nie są wtórnie uogólnione.
Uogólnione zaburzenia lękowe
Produkt Pregabalin Stada jest wskazany w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych (Generalised
Anxiety Disorder – GAD) u osób dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawka wynosi od 150 mg do 600 mg na dobę, podawanych w dwóch lub trzech dawkach
podzielonych.
Ból neuropatyczny
Leczenie pregabaliną można rozpocząć od dawki 150 mg na dobę, podawanej w dwóch lub trzech
dawkach podzielonych. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta i tolerancji leczenia, po 3-7
dniach dawkę można zwiększyć do 300 mg na dobę, a następnie, w zależności od potrzeby, po kolejnych
7 dniach do maksymalnej dawki 600 mg na dobę.
Padaczka
Leczenie pregabaliną można rozpocząć od dawki 150 mg na dobę, podawanej w dwóch lub trzech
dawkach podzielonych. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta i tolerancji leczenia, dawkę
można zwiększyć po 1 tygodniu leczenia do 300 mg na dobę. Dawkę maksymalną 600 mg na dobę
można osiągnąć po kolejnym tygodniu.
Uogólnione zaburzenia lękowe
Dawka wynosi od 150 do 600 mg na dobę, podawanych w dwóch lub trzech dawkach podzielonych.
Należy regularnie oceniać konieczność dalszego leczenia.
Leczenie pregabaliną można rozpocząć od dawki 150 mg na dobę. W zależności od indywidualnej
reakcji pacjenta i tolerancji leczenia, dawkę można zwiększyć po 1 tygodniu leczenia do 300 mg na
dobę. Po upływie kolejnego tygodnia dawkę można zwiększyć do 450 mg na dobę. Dawkę
maksymalną 600 mg na dobę można zastosować po kolejnym tygodniu.
Przerwanie leczenia pregabaliną
Zgodnie z obecną praktyką kliniczną w razie konieczności przerwania leczenia pregabaliną należy
dokonywać tego stopniowo przez okres co najmniej 1 tygodnia, niezależnie od wskazania (patrz
punkty 4.4 i 4.8).
3
Zaburzenia czynności nerek
Pregabalina jest wydalana z krążenia ogólnego głównie przez nerki w postaci niezmienionej. Ze
względu na fakt, że klirens pregabaliny jest wprost proporcjonalny do klirensu kreatyniny (patrz punkt
5.2), redukcja dawki leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek powinna być przeprowadzona
indywidualnie, zgodnie z klirensem kreatyniny (CLcr), według zasad podanych w Tabeli 1, przy
użyciu następującego wzoru:
CLcr(ml/min) = �
1,23 × [140 –wiek (lata)] x masa ciała (kg)
stężenie kreatyniny w surowicy (µmol/l) � (x 0,85 u kobiet)
Pregabalina jest skutecznie usuwana z osocza w trakcie hemodializy (50% leku w ciągu 4 godzin).
U pacjentów dializowanych dobowa dawka pregabaliny powinna być dostosowana do czynności
nerek. Oprócz dawki dobowej, pacjent powinien otrzymywać dodatkową dawkę bezpośrednio po
każdym czterogodzinnym zabiegu hemodializy (patrz Tabela 1).
Tabela 1. Dostosowanie dawki pregabaliny w zależności od czynności nerek
Klirens
kreatyniny (CLcr)
(ml/min)
Całkowita dobowa dawka pregabaliny* Schemat dawkowania
Dawka początkowa
(mg/dobę)
Dawka maksymalna
(mg/dobę)
≥60 150 600 2xd lub 3xd
≥30 - <60 75 300 2xd lub 3xd
≥15 - <30 25 – 50 150 Raz na dobę lub 2xd
<15 25 75 Raz na dobę
Dodatkowa dawka pregabaliny podawana po zabiegu hemodializy (mg)
25 100 Pojedyncza dawka+
3xd = trzy dawki podzielone
2xd = dwie dawki podzielone
* Całkowitą dawkę dobową (mg/dobę) należy podzielić stosownie do schematu dawkowania + Dawka uzupełniająca podawana jednorazowo
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczne dostosowanie dawki (patrz punkt
5.2).
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności pregabaliny u dzieci w wieku poniżej
12 lat i młodzieży (12-17 lat). Aktualne dane przedstawiono w punktach 4.8, 5.1 i 5.2, ale brak jest
zaleceń dotyczących dawkowania.
Osoby w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać zmniejszenia dawki pregabaliny, ze względu na
zmniejszoną czynność nerek (patrz punkt 5.2).
Sposób podawania
Produkt leczniczy Pregabalin Stada można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.
Produkt leczniczy Pregabalin Stada jest przeznaczony wyłącznie do stosowania doustnego.
4
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Pacjenci z cukrzycą
Zgodnie z aktualną praktyką kliniczną pacjenci z cukrzycą, którzy przybierają na wadze podczas
leczenia pregabaliną, mogą wymagać modyfikacji dawek hipoglikemizujących produktów
leczniczych.
Reakcje nadwrażliwości
Po wprowadzeniu leku do obrotu donoszono o występowaniu reakcji nadwrażliwości, w tym
przypadków obrzęku naczynioruchowego. Pregabalinę należy odstawić natychmiast po wystąpieniu
objawów obrzęku naczynioruchowego, takich jak obrzęk twarzy, obrzęk ust lub obrzęk w obrębie
górnych dróg oddechowych.
Ciężkie niepożądane reakcje skórne
W związku z leczeniem pregabaliną rzadko notowano ciężkie niepożądane reakcje skórne, w tym
zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), mogące
zagrażać życiu lub powodować zgon. W momencie przepisywania leku należy pacjenta poinformować
o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz ściśle obserwować, czy nie występują u niego
reakcje skórne. W razie pojawienia się objawów przedmiotowych i podmiotowych wskazujących na
występowanie tych reakcji, należy natychmiast przerwać stosowanie pregabaliny i rozważyć
alternatywną metodę leczenia (stosownie do przypadku).
Zawroty głowy, senność, utrata przytomności, splątanie i zaburzenia psychiczne
Leczenie pregabaliną wiązało się z zawrotami głowy i sennością, które mogą powodować zwiększenie
częstości występowania przypadkowych urazów (upadków) u osób w podeszłym wieku. Po
wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano również przypadki utraty przytomności,
splątania i zaburzeń psychicznych. Dlatego pacjentom należy zalecić, aby zachowali ostrożność do
momentu ustalenia, jaki wpływ ma na nich stosowany produkt leczniczy.
Objawy związane z narządem wzroku
W badaniach z grupą kontrolną niewyraźne widzenie stwierdzono u większego odsetka pacjentów
leczonych pregabaliną niż u pacjentów otrzymujących placebo. Objaw ten ustąpił w większości
przypadków w miarę kontynuacji leczenia. W badaniach klinicznych, w których wykonywano badania
narządu wzroku, częstość występowania pogorszenia ostrości widzenia i zmian w polu widzenia była
większa u pacjentów leczonych pregabaliną niż u pacjentów otrzymujących placebo; z kolei częstość
występowania zmian w badaniach dna oka była większa u pacjentów otrzymujących placebo (patrz
punkt 5.1).
Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano również występowanie działań niepożądanych ze strony
narządu wzroku, w tym utratę wzroku, niewyraźne widzenie lub inne zmiany ostrości widzenia,
spośród których wiele było przemijających. Przerwanie stosowania pregabaliny może doprowadzić do
ustąpienia tych objawów lub ich zmniejszenia.
Niewydolność nerek
Zgłaszano przypadki niewydolności nerek, ale niekiedy to działanie niepożądane ustępowało po
przerwaniu stosowania pregabaliny.
Odstawienie jednocześnie stosowanych leków przeciwpadaczkowvch
Brak wystarczających danych dotyczących odstawienia jednocześnie stosowanych produktów
leczniczych o działaniu przeciwpadaczkowym i zastosowania monoterapii pregabaliną, po
opanowaniu napadów przy użyciu pregabaliny wprowadzonej jako leczenie wspomagające.
5
Objawy odstawienia
U niektórych pacjentów obserwowano objawy odstawienia po przerwaniu krótko- i długotrwałego
leczenia pregabaliną. Donoszono o następujących zdarzeniach: bezsenność, bóle głowy, nudności, lęk,
biegunka, zespół grypopodobny, nerwowość, depresja, ból, drgawki, nadmierne pocenie się i zawroty
głowy, sugerujące uzależnienie fizyczne. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta
o możliwości wystąpienia tych stanów.
Podczas stosowania pregabaliny lub krótko po zaprzestaniu leczenia mogą wystąpić drgawki, w tym
stan padaczkowy oraz napady padaczkowe typu grand mal.
Odnośnie przerwania długotrwałego leczenia pregabaliną, dostępne dane wskazują, że częstość
występowania i nasilenie objawów odstawienia mogą być zależne od dawki.
Zastoinowa niewydolność serca
Po wprowadzeniu pregabaliny do obrotu opisywano przypadki zastoinowej niewydolności serca
u niektórych pacjentów otrzymujących pregabalinę. Reakcje te obserwowano głównie u osób
w podeszłym wieku z zaburzeniami ze strony układu sercowo-naczyniowego, podczas terapii
pregabaliną stosowaną z powodu bólu neuropatycznego. Należy zachować ostrożność stosując
pregabalinę w tej grupie pacjentów. Przerwanie stosowania pregabaliny może spowodować ustąpienie
objawów.
Leczenie ośrodkowego bólu neuropatvcznego wywołanego urazem rdzenia kręgowego
W leczeniu ośrodkowego bólu neuropatycznego wywołanego urazem rdzenia kręgowego stwierdzono
zwiększoną ogólną częstość występowania działań niepożądanych oraz działań niepożądanych ze strony
ośrodkowego układu nerwowego, zwłaszcza senności. Powodem może być działanie addytywne innych,
jednocześnie stosowanych produktów leczniczych (np. leków przeciwspastycznych) niezbędnych w
leczeniu tego stanu. Fakt ten należy brać pod uwagę w przypadku przepisywania pregabaliny takim
pacjentom.
Depresja oddechowa
Zgłaszano przypadki ciężkiej depresji oddechowej związane ze stosowaniem pregabaliny. Pacjenci
z upośledzeniem czynności układu oddechowego, chorobami układu oddechowego lub chorobami
neurologicznymi, zaburzeniami czynności nerek, stosujący jednocześnie leki działające depresyjnie
na OUN oraz w podeszłym wieku mogą być bardziej narażeni na wystąpienie tego ciężkiego działania
niepożądanego. U tych pacjentów może być konieczne dostosowanie dawki (patrz punkt 4.2).
Myśli i zachowania samobójcze
Donoszono o występowaniu myśli i zachowań samobójczych u pacjentów przyjmujących leki
przeciwpadaczkowe w różnych wskazaniach. Metaanaliza badań randomizowanych, kontrolowanych
placebo oceniających leki przeciwpadaczkowe również wykazała niewielki wzrost ryzyka wystąpienia
myśli i zachowań samobójczych. Mechanizm leżący u podstaw tego zjawiska nie jest znany, a
dostępne dane nie wykluczają możliwości wzrostu ryzyka pod wpływem pregabaliny.
Z tego względu należy obserwować pacjentów pod kątem oznak myśli i zachowań samobójczych,
a także rozważyć odpowiednie leczenie. Należy zalecać pacjentom (i ich opiekunom), aby zwracali się
o pomoc medyczną, jeśli pojawią się oznaki myśli lub zachowań samobójczych.
Osłabienie czynności dolnego odcinka przewodu pokarmowego
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano przypadki działań niepożądanych
związanych z osłabieniem czynności dolnego odcinka przewodu pokarmowego (np. niedrożność jelit,
porażenna niedrożność jelit, zaparcia), kiedy stosowano pregabalinę z produktami, które mogą
wywoływać zaparcie, takimi jak opioidowe leki przeciwbólowe. Jeśli pregabalina ma być stosowana
jednocześnie z opioidami, należy rozważyć zastosowanie środków zapobiegających zaparciom
(szczególnie u kobiet i osób w podeszłym wieku).
Jednoczesne stosowanie z opioidami.
6
Ze względu na ryzyko depresji ośrodkowego układu nerwowego zaleca się ostrożność przy
przepisywania pregabaliny do stosowania jednocześnie z opioidami (patrz punkt 4.5). W klinicznokontrolnym badaniu z udziałem pacjentów stosujących opioidy, u pacjentów, którzy jednocześnie
z opioidem przyjmowali pregabalinę, występowało wyższe ryzyko zgonu związanego ze stosowaniem
opioidu w porównaniu z pacjentami stosującymi wyłącznie opioid (skorygowany iloraz szans 1,68
[95 % CI 1,19 – 2,36]). To podwyższone ryzyko zaobserwowano przy małych dawkach pregabaliny
(≤ 300 mg, skorygowany iloraz szans 1,52 [95 % CI 1,04 – 2,22]) wraz z tendencją do wyższego
ryzyka przy dużych dawkach pregabaliny (> 300 mg, skorygowany iloraz szans 2,51 [95 % CI 1,24 –
5,06]).
Niewłaściwe stosowanie, nadużywanie oraz uzależnienie od leku
Zgłaszano przypadki niewłaściwego stosowania, nadużywania oraz uzależnienia od leku. Należy
zachować ostrożność w przypadku pacjentów, którzy w przeszłości nadużywali leków, oraz
obserwować tych pacjentów w kierunku objawów niewłaściwego stosowania, nadużywania oraz
uzależnienia od pregabaliny (zgłaszano przypadki rozwoju tolerancji na lek, zwiększania dawki,
poszukiwania środka uzależniającego).
Encefalopatia
Zgłaszano przypadki encefalopatii, głównie u pacjentów z chorobami współistniejącymi, które mogą
przyspieszyć wystąpienie encefalopatii.
Nietolerancja laktozy
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Tego produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów z
rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego
wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Ponieważ pregabalina jest wydalana z organizmu głównie w postaci niezmienionej w moczu, jej
metabolizm u ludzi nie ma istotnego znaczenia (<2% dawki jest usuwane w moczu w postaci
metabolitów), in vitro nie hamuje metabolizmu leków, nie wiąże się z białkami osocza, jest mało
prawdopodobne, że będzie wywoływać interakcje farmakokinetyczne lub im podlegać.
Badania in vivo i analiza farmakokinetyki populacyjnej
Odpowiednio, w badaniach in vivo nie obserwowano istotnych klinicznie interakcji
farmakokinetycznych pomiędzy pregabaliną a fenytoiną, karbamazepiną, kwasem walproinowym,
lamotryginą, gabapentyną, lorazepamem, oksykodonem lub etanolem. Analiza farmakokinetyki
populacyjnej wykazała, że doustne leki przeciwcukrzycowe, diuretyki, insulina, fenobarbital, tiagabina
i topiramat nie miały istotnego klinicznie wpływu na klirens pregabaliny.
Doustne leki antykoncepcyjne, noretysteron i(lub) etynyloestradiol
Jednoczesne stosowanie pregabaliny i doustnych leków antykoncepcyjnych noretysteronu i (lub)
etynyloestradiolu nie wpływa na farmakokinetykę żadnego z leków w stanie stacjonarnym.
Produkty lecznicze działające na ośrodkowy układ nerwowy
Pregabalina może nasilać działanie etanolu i lorazepamu.
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki niewydolności oddechowej, śpiączki i
zgonu u pacjentów, którzy przyjmowali pregabalinę oraz opioidy i (lub) inne produkty lecznicze
działające hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (OUN). Pregabalina działa prawdopodobnie
addytywnie do oksykodonu, jeśli chodzi o zaburzenia funkcji poznawczych i motoryki dużej.
Interakcje u osób w podeszłym wieku
Nie prowadzono swoistych badań dotyczących interakcji farmakodynamicznych u ochotników
w podeszłym wieku. Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.
7
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Kobiety w wieku rozrodczym / antykoncepcja u mężczyzn i kobiet
Ponieważ potencjalne zagrożenia dla ludzi nie są znane, kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować
skuteczną metodę antykoncepcji.
Ciąża
Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania pregabaliny u kobiet w okresie ciąży.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne
zagrożenie dla ludzi nie jest znane.
Pregabaliny nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne (jeśli
korzyść dla matki wyraźnie przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu).
Karmienie piersią
Pregabalina przenika do mleka ludzkiego (patrz punkt 5.2). Wpływ pregabaliny na organizm
noworodków/niemowląt jest nieznany. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy
przerwać leczenie pregabaliną, biorąc pod uwagę korzyści wynikające z karmienia piersią dla dziecka
oraz korzyści wynikające z leczenia dla kobiety.
Płodność
Brak dostępnych danych klinicznych dotyczących wpływu pregabaliny na płodność kobiet.
W badaniu klinicznym oceniającym wpływ pregabaliny na ruchliwość plemników, zdrowym
mężczyznom podawano pregabalinę w dawce 600 mg/dobę. Po 3 miesiącach przyjmowania leku nie
stwierdzono żadnego wpływu na ruchliwość plemników.
W badaniu wpływu na płodność u samic szczura wykazano niekorzystny wpływ na rozród. Badania
wpływu na płodność u samców szczura wykazały niekorzystny wpływ na rozród i rozwój. Nie jest
znane kliniczne znaczenie tych wyników (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Pregabalina może mieć niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i
obsługiwania maszyn. Pregabalina może wywoływać zawroty głowy i senność i z tego powodu może
wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Pacjentom zaleca się, aby nie
prowadzili pojazdów, nie obsługiwali urządzeń mechanicznych, ani nie wykonywali innych
potencjalnie niebezpiecznych czynności do czasu ustalenia, czy produkt leczniczy wpływa u nich na
zdolność wykonywania tych czynności.
4.8 Działania niepożądane
Program badań klinicznych z pregabaliną obejmował ponad 8 900 pacjentów przyjmujących lek, z
których ponad 5 600 brało udział w badaniach prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby
kontrolowanych placebo. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należały zawroty głowy
i senność. Nasilenie działań niepożądanych zwykle było łagodne lub umiarkowane. We wszystkich
badaniach kontrolowanych odsetek przypadków odstawienia produktu leczniczego z powodu działań
niepożądanych wyniósł 12% w grupie pacjentów otrzymujących pregabalinę i 5% w grupie pacjentów
otrzymujących placebo. Do najczęstszych działań niepożądanych powodujących przerwanie leczenia
pregabaliną należały zawroty głowy i senność.
W tabeli 2 poniżej przedstawiono wszystkie działania niepożądane, które wystąpiły z częstością
większą niż w grupie placebo i u więcej niż jednego pacjenta według klasy i częstości ich
występowania (bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100),
rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości
występowania działań niepożądanych są one wymienione zgodnie ze zmniejszającą się ciężkością.
8
Przedstawione poniżej działania niepożądane mogą mieć również związek z chorobą podstawową
i (lub) z jednoczesnym stosowaniem innych produktów leczniczych.
W leczeniu ośrodkowego bólu neuropatycznego wywołanego urazem rdzenia kręgowego stwierdzono
zwiększoną ogólną częstość występowania działań niepożądanych oraz działań niepożądanych ze
strony OUN, zwłaszcza senności (patrz punkt 4.4).
W poniższej tabeli czcionką pochyłą przedstawiono dodatkowe działania pochodzące z danych
zebranych po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
Tabela 2. Działania niepożądane pregabaliny
Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często Zapalenie jamy nosowo-gardłowej
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często Neutropenia
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często
Rzadko
Nadwrażliwość
Obrzęk naczynioruchowy, reakcje uczuleniowe
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często
Niezbyt często
Zwiększenie apetytu
Jadłowstręt, hipoglikemia
Zaburzenia psychiczne
Często
Niezbyt często
Rzadko
Nastrój euforyczny, splątanie, drażliwość,
dezorientacja, bezsenność, zmniejszone libido
Omamy, napady paniki, niepokój ruchowy,
pobudzenie, depresja, nastrój depresyjny,
podwyższony nastrój, agresja, zmiany nastroju,
depersonalizacja, trudności ze znalezieniem
odpowiednich słów, nietypowe sny, zwiększone
libido, anorgazmia, apatia
Odhamowanie
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często
Często
Niezbyt często
Rzadko
Zawroty głowy, senność, bóle głowy
Ataksja, zaburzenia koordynacji, drżenia,
dyzartria, niepamięć, zaburzenia pamięci,
trudności w skupieniu uwagi, parestezje,
niedoczulica, nadmierne uspokojenie,
zaburzenia równowagi, letarg
Omdlenie, stupor, drgawki kloniczne mięśni,
utrata przytomności, nadreaktywność
psychoruchowa, dyskinezy, ułożeniowe zawroty
głowy, drżenie zamiarowe, oczopląs, zaburzenia
poznawcze, zaburzenia psychiczne, zaburzenia
mowy, osłabienie odruchów, przeczulica,
uczucie pieczenia, brak smaku, złe
samopoczucie
9
Drgawki, zmieniony węch, hipokineza,
dysgrafia, zespół parkinsonowski
Zaburzenia oka
Często
Niezbyt często
Rzadko
Nieostre widzenie, podwójne widzenie
Utrata obwodowej części pola widzenia,
zaburzenia widzenia, obrzęk oka, ubytki pola
widzenia, zmniejszenie ostrości widzenia, ból
oka, niedowidzenie, wrażenie błysków, uczucie
suchości w oku, zwiększone wydzielanie łez,
podrażnienie oka
Utrata wzroku, zapalenie rogówki, wrażenie
drgania widzianego obrazu, zmienione wrażenie
głębi obrazu widzianego, rozszerzenie źrenic,
zez, jaskrawe widzenie/olśnienie
Zaburzenia ucha i błędnika
Często
Niezbyt często
Zawroty głowy
Przeczulica słuchowa
Zaburzenia serca
Niezbyt często
Rzadko
Tachykardia, blok przedsionkowo-komorowy
pierwszego stopnia, bradykardia zatokowa,
zastoinowa niewydolność serca
Wydłużenie odstępu QT, tachykardia zatokowa,
arytmia zatokowa
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często Niedociśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze,
nagłe uderzenia gorąca, zaczerwienienie,
marznięcie odsiebnych części ciała
Zaburzenia układu oddechowego, klatki
piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często
Rzadko
Częstość nieznana
Duszność, krwawienie z nosa, kaszel, uczucie
zatkanego nosa, zapalenie błony śluzowej nosa,
chrapanie, suchość błony śluzowej nosa
Obrzęk płuc, uczucie ucisku w gardle
Depresja oddechowa
Zaburzenia żołądka i jelit
Często
Niezbyt często
Rzadko
Wymioty, nudności, zaparcie, biegunka,
wzdęcia, uczucie rozdęcia brzucha, suchość
błony śluzowej jamy ustnej
Refluks żołądkowo-przełykowy, nadmierne
wydzielanie śliny, niedoczulica w okolicy ust
Wodobrzusze, zapalenie trzustki, obrzęk języka,
zaburzenia połykania
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często
Rzadko
Bardzo rzadko
Zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych *
Żółtaczka
Niewydolność wątroby, zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często
10
Rzadko
Wysypka grudkowa, pokrzywka, nadmierne
pocenie się, świąd
Zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze
oddzielanie się naskórka, zimne poty
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
Często
Niezbyt często
Rzadko
Skurcze mięśni, bóle stawów, bóle pleców, bóle
kończyn, kręcz szyi
Obrzęk stawów, bóle mięśni, drganie
mięśniowe, bóle szyi, sztywność mięśni
Rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych
(rabdomioliza)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często
Rzadko
Nietrzymanie moczu, dyzuria
Niewydolność nerek, skąpomocz, zatrzymanie
moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często
Niezbyt często
Rzadko
Zaburzenia erekcji
Zaburzenia czynności seksualnych, opóźnienie
ejakulacji, bolesne miesiączkowanie, bóle piersi
Brak miesiączki, wyciek z brodawki sutkowej,
powiększenie piersi, ginekomastia
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często
Niezbyt często
Obrzęki obwodowe, obrzęki, zaburzenia chodu,
upadki, uczucie upojenia alkoholowego,
nietypowe samopoczucie, zmęczenie
Uogólnione obrzęki, obrzęk twarzy, ucisk w
klatce piersiowej, ból, gorączka, pragnienie,
dreszcze, osłabienie
Badania diagnostyczne
Często
Niezbyt często
Rzadko
Zwiększenie masy ciała
Zwiększenie aktywności fosfokinazy
kreatynowej, zwiększenie stężenia glukozy we
krwi, zmniejszenie liczby płytek krwi we krwi,
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi,
zmniejszenie stężenia potasu we krwi,
zmniejszenie masy ciała
Zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi
* Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) i aminotransferazy asparaginianowej
(AspAT).
U niektórych pacjentów obserwowano objawy odstawienne po przerwaniu krótko- i długotrwałego
leczenia pregabaliną. Wystąpiły następujące objawy: bezsenność, bóle głowy, nudności, lęk, biegunka,
zespół grypopodobny, drgawki, nerwowość, depresja, ból, nadmierne pocenie się i zawroty głowy,
sugerujące uzależnienie fizyczne. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta o
możliwości wystąpienia tych stanów.
11
Odnośnie przerwania długotrwałego leczenia pregabaliną, dostępne dane wskazują, że częstość
występowania i nasilenie objawów odstawienia mogą być zależne od dawki.
Dzieci i młodzież
Profil bezpieczeństwa stosowania pregabaliny obserwowany w pięciu badaniach pediatrycznych
z udziałem pacjentów z napadami padaczkowymi częściowymi wtórnie uogólnionymi lub bez
wtórnego uogólnienia (12-tygodniowe badanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u pacjentów
w wieku od 4 do 16 lat, n=295; 14-dniowe badanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania
u pacjentów w wieku od 1 miesiąca do poniżej 4 lat, n=175; badanie farmakokinetyki i tolerancji,
n=65 i dwie trwające rok kontynuacje badań, prowadzone metodą otwartej próby, mające na celu
ocenę bezpieczeństwa, n=54 i n=431) był podobny do występującego w badaniach u dorosłych
pacjentów z padaczką. W 12-tygodniowym badaniu u pacjentów leczonych pregabaliną najczęściej
występującymi działaniami niepożądanymi były: senność, gorączka, zakażenie górnych dróg
oddechowych, zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała i zapalenie błony śluzowej nosa i
gardła. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w 14-dniowym badaniu u pacjentów leczonych
pregabaliną były senność, zakażenie górnych dróg oddechowych i gorączka (patrz punkty 4.2, 5.1 i
5.2).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu do najczęściej obserwowanych działań
niepożądanych występujących po przedawkowaniu pregabaliny należały: senność, splątanie,
pobudzenie i niepokój.
Zgłaszano również napady padaczkowe.
Rzadko zgłaszano przypadki śpiączki.
Leczenie przedawkowania pregabaliny powinno polegać na ogólnym leczeniu podtrzymującym
i, w razie potrzeby, zastosowaniu hemodializy (patrz punkt 4.2, Tabela 1).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwpadaczkowe, inne leki przeciwpadaczkowe,
kod ATC: N03AX16.
Substancja czynna, pregabalina, to analog kwasu gamma-aminomasłowego (GABA)[kwas
(S)-3-(aminometylo)-5-metyloheksanowy]
Mechanizm działania
12
Pregabalina wiąże się z pomocniczą podjednostką (białko α2-δ) otwieranego poprzez zmianę napięcia
błonowego kanału wapniowego w ośrodkowym układzie nerwowym.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Ból neuropatyczny
W badaniach wykazano skuteczność leku w neuropatii cukrzycowej, neuralgii po przebytym półpaścu i
urazie rdzenia kręgowego. Nie przeprowadzono badań skuteczności leku na innych modelach bólu
neuropatycznego.
Pregabalina była oceniana w 10 kontrolowanych badaniach klinicznych trwających do 13 tygodni
z zastosowaniem dawkowania dwa razy na dobę (2xd) i do 8 tygodni z zastosowaniem dawkowania trzy
razy na dobę (3xd). Ogólnie profile bezpieczeństwa stosowania i skuteczności schematów dawkowania
2xd i 3xd były podobne.
W badaniach klinicznych trwających do 12 tygodni w bólu neuropatycznym pochodzenia obwodowego
i ośrodkowego, zmniejszenie nasilenia bólu obserwowano w ciągu pierwszego tygodnia. Efekt ten
utrzymywał się przez cały okres badania.
W kontrolowanych badaniach klinicznych w obwodowym bólu neuropatycznym u 35% pacjentów
leczonych pregabaliną i u 18% pacjentów przyjmujących placebo stwierdzono poprawę w wynikach
skali bólu o 50%. Wśród pacjentów nieodczuwających senności poprawę taką obserwowano u 33%
pacjentów przyjmujących pregabalinę i u 18% pacjentów przyjmujących placebo. Wśród pacjentów,
którzy odczuwali senność, poprawę obserwowano u 48% pacjentów leczonych pregabaliną i u 16%
przyjmujących placebo.
W kontrolowanym badaniu klinicznym dotyczącym ośrodkowego bólu neuropatycznego u 22%
pacjentów leczonych pregabaliną i u 7% pacjentów otrzymujących placebo stwierdzono poprawę
punktacji nasilenia bólu o 50%.
Padaczka
Terapia skojarzona
Pregabalina była oceniana w 3 kontrolowanych badaniach klinicznych, trwających 12 tygodni,
w których podawano lek według schematów dawkowania 2xd lub 3xd. Ogólnie profile
bezpieczeństwa stosowania i skuteczności schematów dawkowania 2xd i 3xd były podobne.
Zmniejszenie częstości napadów padaczkowych obserwowano przed końcem pierwszego tygodnia
leczenia.
Dzieci i młodzież
Nie określono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania pregabaliny w terapii skojarzonej w
leczeniu padaczki u dzieci w wieku poniżej 12 lat i u młodzieży. Działania niepożądane obserwowane
w badaniu farmakokinetyki i tolerancji, obejmującym pacjentów w wieku od 3 miesięcy do 16 lat
(n=65) z napadami częściowymi, były podobne do występujących u dorosłych. Wyniki 12-
tygodniowego badania kontrolowanego placebo z udziałem 295 pacjentów pediatrycznych w wieku od
4 do 16 lat i 14-dniowego badania kontrolowanego placebo z udziałem 175 pacjentów pediatrycznych
w wieku od jednego miesiąca do poniżej 4 lat przeprowadzonych w celu oceny skuteczności i
bezpieczeństwa pregabaliny jako terapii wspomagającej w leczeniu napadów częściowych i dwóch
trwających 1 rok otwartych badań bezpieczeństwa z udziałem, odpowiednio, 54-osobowej i 431-
osobowej grupy dzieci i młodzieży z padaczką, w wieku od 3 miesięcy do 16 lat, wykazały, że
działania niepożądane, takie jak gorączka i zakażenia górnych dróg oddechowych, występowały
częściej niż w badaniach przeprowadzonych u dorosłych pacjentów z padaczką (patrz punkty 4.2, 4.8 i
5.2).
W 12-tygodniowym badaniu kontrolowanym placebo, pacjenci pediatryczni (w wieku od 4 do 16 lat)
zostali przypisani do jednej z trzech grup: grupy otrzymującej pregabalinę w dawce 2,5 mg/kg
13
mc./dobę (maksymalnie 150 mg/dobę), grupy otrzymującej pregabalinę w dawce 10 mg/kg mc./dobę
(maksymalnie 600 mg/dobę) lub grupy placebo. Odsetek pacjentów z co najmniej 50% zmniejszeniem
liczby napadów częściowych w porównaniu do wartości wyjściowej wyniósł 40,6% pacjentów
leczonych pregabaliną w dawce 10 mg/kg mc./dobę (p = 0,0068 vs. placebo), 29,1% pacjentów
leczonych pregabaliną w dawce 2,5 mg/kg mc./dobę (p = 0,2600 dla placebo) i 22,6% dla osób
otrzymujących placebo.
W 14-dniowym badaniu kontrolowanym placebo pacjentów pediatrycznych (w wieku od 1 miesiąca
do poniżej 4 lat) przypisano do grupy otrzymującej pregabalinę w dawce 7 mg/kg mc./dobę,
14 mg/kg mc./dobę lub do grupy otrzymującej placebo. Mediana całodobowej częstości napadów
przed rozpoczęciem leczenia i podczas wizyty końcowej wyniosła, odpowiednio, 4,7 i 3,8 w grupie
pacjentów otrzymujących pregabalinę w dawce 7 mg/kg mc./dobę, 5,4 i 1,4 w grupie otrzymującej
pregabalinę w dawce 14 mg/kg mc./dobę, oraz 2,9 i 2,3 w grupie otrzymującej placebo. Stosowanie
pregabaliny w dawce 14 mg/kg mc./dobę znacząco zmniejszało przekształconą logarytmicznie
częstość napadów częściowych w porównaniu z częstością ich występowania w grupie otrzymującej
placebo (p = 0,0223); w grupie otrzymującej pregabalinę w dawce 7 mg/kg mc./dobę nie stwierdzono
poprawy w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
Monoterapia (pacjenci nowo zdiagnozowani)
Pregabalina była oceniana w 1 kontrolowanym badaniu klinicznym, trwającym 56 tygodni, w którym
lek podawano według schematu dawkowania 2xd. Nie wykazano równoważności (non-inferiority)
pregabaliny względem lamotryginy w odniesieniu do punktu końcowego zdefiniowanego jako
6-miesięczny okres wolny od napadów drgawek. Pregabalina i lamotrygina były podobnie bezpieczne
i dobrze tolerowane.
Uogólnione zaburzenia lękowe
Pregabalina była oceniana w 6 kontrolowanych badaniach trwających 4-6 tygodni, w 8-tygodniowym
badaniu z udziałem pacjentów w podeszłym wieku, a także w długookresowym badaniu dotyczącym
zapobiegania nawrotom objawów zaburzenia z 6-miesięczną fazą prowadzoną metodą podwójnie
ślepej próby.
Zmniejszenie nasilenia objawów GAD określane za pomocą skali oceny lęku Hamiltona (Hamilton
Anxiety Rating Scale - HAM-A) zaobserwowano w pierwszym tygodniu leczenia.
W kontrolowanych badaniach klinicznych (trwających 4-8 tygodni) poprawa o co najmniej 50%
całkowitej punktacji w skali HAM-A od momentu rozpoczęcia badania do chwili osiągnięcia punktu
końcowego obserwowana była u 52% pacjentów leczonych pregabaliną i u 38% pacjentów
otrzymujących placebo.
W badaniach z grupą kontrolną niewyraźne widzenie stwierdzono u większego odsetka pacjentów
leczonych pregabaliną niż u pacjentów otrzymujących placebo. Objaw ten ustąpił w większości
przypadków w miarę kontynuacji leczenia. W kontrolowanych badaniach klinicznych u ponad 3 600
pacjentów przeprowadzono badania narządu wzroku (obejmujące badania ostrości widzenia, formalne
badania pola widzenia i badania dna oka po rozszerzeniu źrenicy). W tej grupie stwierdzono
zmniejszenie ostrości widzenia u 6,5% pacjentów leczonych pregabaliną i u 4,8% pacjentów
otrzymujących placebo. Zmiany pola widzenia wykryto u 12,4% pacjentów leczonych pregabaliną i u
11,7% pacjentów otrzymujących placebo. Zmiany w badaniach dna oka stwierdzono
u 1,7% pacjentów leczonych pregabaliną i u 2,1% pacjentów otrzymujących placebo.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Farmakokinetyka pregabaliny w stanie ustalonym jest podobna u zdrowych ochotników, pacjentów
z padaczką otrzymujących leki przeciwpadaczkowe oraz pacjentów z bólem przewlekłym.
Wchłanianie
Pregabalina jest szybko wchłaniana po podaniu na czczo i osiąga maksymalne stężenia w osoczu
w ciągu 1 godziny po podaniu dawki pojedynczej i dawek wielokrotnych. Biodostępność pregabaliny
14
po podaniu doustnym wynosi ≥ 90% i jest niezależna od dawki. Po podaniu dawek wielokrotnych stan
ustalony zostaje osiągnięty po 24 do 48 godzin. Szybkość wchłaniania pregabaliny jest zmniejszona,
jeśli lek podawany jest wraz z posiłkiem, co powoduje zmniejszenie Cmax o około 25-30% i opóźnienie
tmax do około 2,5 godzin. Niemniej podawanie pregabaliny z posiłkami nie ma istotnego klinicznie
wpływu na stopień wchłaniania pregabaliny.
Dystrybucja
W badaniach przedklinicznych wykazano, że pregabalina przenika przez barierę krew-mózg u myszy,
szczurów i małp. Pregabalina przenika przez łożysko u szczurów i jest obecna w mleku karmiących
samic. U ludzi pozorna objętość dystrybucji pregabaliny po podaniu doustnym wynosi około 0,56 l/kg.
Pregabalina nie wiąże się z białkami osocza.
Metabolizm
W organizmie ludzkim pregabalina podlega metabolizmowi w nieistotnym stopniu. Po podaniu dawki
pregabaliny znaczonej radioaktywnie, około 98% radioaktywności wykrywano w moczu w postaci
niezmienionej pregabaliny. N-metylowa pochodna pregabaliny, główny metabolit obecny w moczu,
stanowiła 0,9% dawki. W badaniach przedklinicznych nie obserwowano przechodzenia form
racemicznych pregabaliny z S-enancjomeru do R-enancjomeru.
Eliminacja
Pregabalina jest wydalana z krążenia ogólnego głównie przez nerki w postaci niezmienionej. Średni
okres półtrwania w fazie eliminacji pregabaliny wynosi 6,3 godziny. Klirensy: osoczowy i nerkowy
pregabaliny są wprost proporcjonalne do klirensu kreatyniny (patrz punkt 5.2 Zaburzenie czynności
nerek). Konieczna jest modyfikacja dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz u
pacjentów dializowanych (patrz punkt 4.2 Tabela 1).
Liniowość lub nieliniowość
W zalecanym zakresie dawek dobowych farmakokinetyka pregabaliny jest liniowa. Międzyosobnicze
różnice w farmakokinetyce leku są małe (< 20%). Farmakokinetyka po podaniu dawek wielokrotnych
jest przewidywalna i można ją określić na podstawie danych uzyskanych po podaniu dawki
jednorazowej. Dlatego nie ma potrzeby rutynowego monitorowania stężenia pregabaliny w osoczu.
Płeć
Badania kliniczne wskazują, że płeć nie wpływa w sposób istotny klinicznie na stężenia pregabaliny
w osoczu.
Zaburzenia czynności nerek
Klirens pregabaliny jest wprost proporcjonalny do klirensu kreatyniny. Dodatkowo pregabalina jest
skutecznie usuwana z osocza podczas zabiegu hemodializy (po 4-godzinnym zabiegu hemodializy
stężenie pregabaliny w osoczu obniża się o około 50 %). Ze względu na to, że główną drogą eliminacji
leku jest eliminacja przez nerki, u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek konieczne jest
zmniejszenie dawki, po zabiegu hemodializy zaś należy podać dawkę dodatkową (patrz punkt 4.2
Tabela 1).
Zaburzenia czynności wątroby
Nie przeprowadzono specjalnych badań dotyczących farmakokinetyki u osób z zaburzeniami
czynności wątroby. Ze względu na to, że pregabalina nie ulega istotnemu metabolizmowi i jest
wydalana głównie w postaci niezmienionej w moczu, zaburzenia czynności wątroby nie powinny
istotnie zmieniać stężenia pregabaliny w osoczu.
Dzieci i młodzież
Farmakokinetykę pregabaliny stosowanej w dawkach 2,5, 5, 10 i 15 mg/kg mc./dobę oceniano u dzieci
i młodzieży z padaczką (grupy wiekowe: od 1 do 23 miesięcy, od 2 do 6 lat, od 7 do 11 lat, od 12 do
16 lat), w ramach badania oceniającego farmakokinetykę i tolerancję leku.
15
Czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia pregabaliny w osoczu po podaniu doustnym na czczo
u dzieci i młodzieży był na ogół podobny we wszystkich grupach wiekowych i wynosił od 0,5 godziny
do 2 godzin od podania dawki leku.
W każdej grupie wiekowej wartości Cmax i AUC dla pregabaliny wzrastały liniowo wraz z rosnącą
dawką. Wartość AUC była niższa o 30% u dzieci i młodzieży o masie ciała poniżej 30 kg, ponieważ
u tych pacjentów klirens skorygowany względem masy ciała był o 43% wyższy niż u pacjentów,
których masa ciała wynosiła ≥ 30 kg.
Okres półtrwania pregabaliny w końcowej fazie eliminacji wynosił średnio od około 3 do 4 godzin
u dzieci w wieku do 6 lat i od 4 do 6 godzin u pacjentów w wieku 7 lat i starszych.
Analiza farmakokinetyczna populacji wykazała, że klirens kreatyniny był istotną współzmienną
wpływającą na klirens pregabaliny po podaniu doustnym, masa ciała była istotną współzmienną
wpływającą na pozorną objętość dystrybucji po podaniu doustnym, a zależności te były podobne u
dzieci i młodzieży oraz u pacjentów dorosłych.
Brak danych dotyczących farmakokinetyki pregabaliny u pacjentów w wieku poniżej 3 miesięcy
(patrz punkty 4.2, 4.8 i 5.1).
Osoby w podeszłym wieku
Klirens pregabaliny zmniejsza się wraz z wiekiem. Zmniejszenie klirensu pregabaliny jest zgodne z
obniżeniem klirensu kreatyniny związanym z wiekiem. Może być zatem wymagane zmniejszenie
dawki pregabaliny u pacjentów, u których doszło do związanego z wiekiem zaburzenia czynności
nerek (patrz punkt 4.2 Tabela 1).
Kobiety karmiące piersią
Farmakokinetykę pregabaliny w dawce 150 mg podawanej co 12 godzin (300 mg na dobę) zbadano
u 10 kobiet w okresie laktacji, co najmniej 12 tygodni po porodzie. Laktacja miała niewielki wpływ
lub nie miała wpływu na farmakokinetykę pregabaliny. Pregabalina przenikała do mleka ludzkiego, a
jej średnie stężenie w stanie ustalonym wynosiło około 76% stężenia w osoczu matki. Szacunkowa
dawka przyjmowana przez dziecko z mlekiem matki (zakładając średnie dzienne spożycie mleka
150 ml/kg mc./dobę) w przypadku kobiet przyjmujących pregabalinę w dawce 300 mg/dobę
wynosiłaby 0,31 mg/kg mc./dobę, a przy maksymalnej dawce 600 mg/dobę – 0,62 mg/kg mc./dobę.
Te szacunkowe dawki stanowią około 7% łącznej dawki dobowej przyjętej przez matkę, w
przeliczeniu na mg/kg mc.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W konwencjonalnych farmakologicznych badaniach bezpieczeństwa prowadzonych na zwierzętach
pregabalina była dobrze tolerowana w zakresie dawek stosowanych klinicznie. W badaniach
toksyczności z zastosowaniem dawek wielokrotnych, przeprowadzonych u szczurów i małp,
obserwowano wpływ na ośrodkowy układ nerwowy w postaci zmniejszenia aktywności, nadmiernej
aktywności i ataksji. Po długotrwałej ekspozycji na pregabalinę w dawkach co najmniej 5-krotnie
przekraczających średnią ekspozycję u ludzi po zastosowaniu maksymalnych dawek klinicznych,
u starszych szczurów albinotycznych często obserwowano zwiększoną częstość występowania zaniku
siatkówki.
Nie stwierdzono działań teratogennych pregabaliny u myszy, szczurów i królików. Toksyczność
względem płodów u szczurów i królików obserwowano jedynie po zastosowaniu dawek istotnie
większych od stosowanych u ludzi. W badaniach dotyczących toksyczności prenatalnej
i pourodzeniowej pregabalina wywoływała zaburzenia rozwojowe u młodych szczurów po ekspozycji
>2 razy większej od maksymalnej zalecanej ekspozycji u człowieka.
Niekorzystny wpływ na płodność samców i samic szczura stwierdzano wyłącznie po ekspozycji
znacznie przekraczającej ekspozycję leczniczą. Niekorzystny wpływ na męskie narządy rozrodcze
i parametry nasienia był przemijający i objawiał się wyłącznie po ekspozycji znacznie przekraczającej
16
ekspozycję leczniczą lub był związany z samoistnymi procesami zwyrodnieniowymi w męskich
narządach rozrodczych u szczurów. W związku z tym opisane działania uznano za pozbawione
znaczenia klinicznego bądź mające minimalne znaczenie kliniczne.
W serii testów przeprowadzonych in vitro i in vivo pregabalina nie była genotoksyczna.
U szczurów i myszy przeprowadzono dwuletnie badania karcynogenności pregabaliny. Nie
obserwowano występowania guzów u szczurów przy ekspozycji 24-krotnie przekraczającej średnią
ekspozycję u ludzi po zastosowaniu maksymalnej zalecanej dawki dobowej 600 mg. U myszy nie
obserwowano zwiększenia częstości występowania guzów przy ekspozycji porównywalnej do średniej
ekspozycji u ludzi, a przy większych ekspozycjach obserwowano zwiększenie częstości występowania
naczyniakomięsaka krwionośnego (haemangiosarcoma). Spośród niegenotoksycznych mechanizmów
powstawania guzów u myszy wywołanych przez pregabalinę wymienia się zmiany dotyczące płytek
krwi i związaną z nimi proliferację komórek śródbłonka. Na podstawie danych klinicznych
uzyskanych podczas obserwacji krótkoterminowej i ograniczonych danych uzyskanych podczas
obserwacji długoterminowej nie stwierdzono zmian płytek krwi u szczurów ani u ludzi. Nie ma
dowodów, na podstawie których można by wnioskować o ryzyku u ludzi.
Rodzaje toksyczności nie różniły się jakościowo w grupie młodych szczurów i szczurów dorosłych,
aczkolwiek młode szczury są bardziej wrażliwe na działanie leku. Po zastosowaniu dawek
terapeutycznych obserwowano objawy kliniczne dotyczące OUN – nadreaktywność i bruksizm,
a także zmiany we wzrastaniu (przejściowe zahamowanie tempa wzrostu masy ciała). Wpływ na cykl
rozrodczy obserwowano po dawkach 5-krotnie przekraczających ekspozycję u ludzi. U młodych
szczurów, 1-2 tygodnie po ekspozycji na dawkę ponad dwukrotnie przekraczającą ekspozycję u ludzi,
obserwowano osłabienie reakcji na dźwięk. Dziewięć tygodni po ekspozycji efekt ten nie był już
zauważalny.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Zawartość kapsułki
Laktoza jednowodna
Skrobia żelowana,, kukurydziana
Talk
Otoczka kapsułki
25 mg
Korpus i wieczko: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171)
50 mg
Korpus i wieczko: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171)
Tusz: Szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy
75 mg
Korpus: Żelatyna, tytanu dwutlenek ( E 171)
Wieczko: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172)
150 mg
Korpus i wieczko: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171)
225 mg
Korpus: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171)
Wieczko: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172)
Tusz: Szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy
300 mg
Korpus: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171)
17
Wieczko: Żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
30 miesięcy
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
25 mg
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14, 21, 28, 30, 56, 60, 70, 84, 100, 200 lub 210 kapsułek
twardych.
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14x1, 21x1, 28x1, 30x1, 56x1, 60x1, 70x1, 84x1, 100x1,
200x1 lub 210x1 kapsułek twardych.(dawki jednostkowe).
50 mg
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14, 21, 28, 30, 56, 60, 84, 100, 200 lub 210 kapsułek
twardych.
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14x1, 21x1, 28x1, 30x1, 56x1, 60x1, 84x1, 100x1, 200x1
lub 210x1 kapsułek twardych.(dawki jednostkowe).
75 mg
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14, 28, 30, 56, 60, 70, 100, 200 lub 210 kapsułek
twardych.
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14x1, 28x1, 30x1, 56x1, 60x1, 70x1, 100x1, 200x1 lub
210x1 kapsułek twardych (dawki jednostkowe).
150 mg
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14, 21, 28, 30, 56, 60, 70, 100, 200 lub 210 kapsułek
twardych.
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14x1, 21x1, 28x1, 30x1, 56x1, 60x1, 70x1, 100x1, 200x1
lub 210x1 kapsułek twardych (dawki jednostkowe).
225 mg
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14, 28, 30, 56, 60, 70, 100, 200 lub 210 kapsułek
twardych.
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14x1, 28x1, 30x1, 56x1, 60x1, 70x1, 100x1, 200x1 lub
210x1 kapsułek twardych.
300 mg
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14, 21, 28, 30, 56, 60, 70, 100, 200 lub 210 kapsułek
twardych.
Blistry z folii PVC/Aluminium zawierające 14x1, 21x1, 28x1, 30x1, 56x1, 60x1, 70x1, 100x1, 200x1
lub 210x1 kapsułek twardych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTU
18
STADA Arzneimittel AG
Stadastrasse 2-18
61118 Bad Vilbel
Niemcy
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pregabalin Stada, 25 mg, kapsułki twarde: 24571
Pregabalin Stada, 50 mg, kapsułki twarde: 24572
Pregabalin Stada, 75 mg, kapsułki twarde: 24573
Pregabalin Stada, 150 mg, kapsułki twarde: 24574
Pregabalin Stada, 225 mg, kapsułki twarde: 24575
Pregabalin Stada, 300 mg, kapsułki twarde: 24576
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 28.02.2018
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
05/2022