CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO 

ADABLIX, 20 mg, tabletki  

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY 

Każda tabletka zawiera 20 mg bilastyny (w postaci bilastyny jednowodnej). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.  

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA 

Tabletka. 

Owalne, białe tabletki o średnicy 7 mm. 

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 

4.1 Wskazania do stosowania 

Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego  i całorocznego) oraz pokrzywki. 

Lek ADABLIX jest wskazany do stosowania u osób dorosłych i młodzieży (w wieku od 12 lat). 

4.2 Dawkowanie i sposób podawania 

Dawkowanie 

Dorośli i młodzież (w wieku od 12 lat) 

20 mg bilastyny raz na dobę w celu złagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony  śluzowej nosa i spojówek (sezonowego oraz całorocznego) oraz pokrzywki. Tabletkę należy przyjąć jedną godzinę przed lub dwie godziny po posiłku lub wypiciu soku  owocowego (patrz punkt 4.5). 

Czas leczenia: 

W przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa leczenie powinno być ograniczone  do okresu narażenia na alergeny. W przypadku sezonowego alergicznego zapalenia błony  śluzowej nosa leczenie można zakończyć po ustąpieniu objawów oraz wznowić po ich  ponownym wystąpieniu. Pacjentom z całorocznym alergicznym zapaleniem błony śluzowej  nosa można zaproponować leczenie ciągłe w okresie narażenia na alergeny. W przypadku  pokrzywki czas leczenia zależy od rodzaju, czasu trwania i przebiegu dolegliwości.

Specjalne grupy pacjentów 

Osoby w podeszłym wieku 

Dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne (patrz punkt  5.1 i 5.2).  

Zaburzenie czynności nerek 

Badania przeprowadzone u osób dorosłych należących do grupy ryzyka (pacjenci  z zaburzeniem czynności nerek) wskazują, że dostosowanie dawkowania bilastyny u tych  osób nie jest konieczne (patrz punkt 5.2). 

Zaburzenie czynności wątroby 

Brak badań klinicznych u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby. Z uwagi na fakt, że  bilastyna nie jest metabolizowana, lecz eliminowana w postaci niezmienionej z moczem  i kałem, uważa się, że zaburzenie czynności wątroby nie zwiększa ekspozycji  ogólnoustrojowej powyżej progu bezpieczeństwa u osób dorosłych. Dlatego dostosowanie  dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczne (patrz punkt  5.2). 

Dzieci i młodzież 

- Dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg. 

Adablix nie jest odpowiedni do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Jednak dla  dzieci w wieku od 6 do 11 lat inne odpowiednie postacie farmaceutyczne są dostępne. 

- Dzieci w wieku poniżej 6 lat oraz o masie ciała poniżej 20 kg 

Dostępne obecnie dane zostały przedstawione w punktach 4.4, 4.8, 5.1 i 5.2, ale nie  można na ich podstawie wydawać zaleceń na temat dawkowania. Dlatego nie należy  podawać bilastyny w tej grupie wiekowej. 

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania bilastyny u dzieci z zaburzeniem czynności  nerek i wątroby nie zostało jak dotąd ustalone. 

Sposób podawania 

Podanie doustne. 

Tabletkę należy połknąć, popijając wodą. Zaleca się przyjęcie dawki dobowej  jednorazowo. 

4.3 Przeciwwskazania 

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą  wymienioną w punkcie 6.1. 

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania 

U pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności nerek jednoczesne  podawanie bilastyny z inhibitorami P-glikoproteiny, takimi jak ketokonazol,  erytromycyna, cyklosporyna, rytonawir lub diltiazem, może wpływać na zwiększenie  stężenie bilastyny w osoczu, a tym samym zwiększać ryzyko wystąpienia działań 

niepożądanych bilastyny. Dlatego należy unikać podawania bilastyny jednocześnie  z inhibitorami P-glikoproteiny u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem  czynności nerek. 

Dzieci i młodzież 

Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bilastyny u dzieci w wieku  poniżej 2 lat, a ponadto istnieje niewiele badań klinicznych u dzieci w wieku od 2 do 5  lat, dlatego nie należy stosować bilastyny u pacjentów w tej grupie wiekowej. 

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji 

Badania dotyczące interakcji prowadzone były wyłącznie u osób dorosłych i zostały  streszczone poniżej. 

Interakcje z pokarmem: Pokarm znacząco, bo aż o 30%, zmniejsza biodostępność  bilastyny po podaniu doustnym. 

Interakcje z sokiem grejpfrutowym: jednoczesne spożycie 20 mg bilastyny i soku  grejpfrutowego zmniejsza biodostępność bilastyny o 30%. Ten efekt może wystąpić  również po wypiciu innych soków owocowych. Stopień zmniejszenia biodostępności  może różnić się w zależności od producenta i owoców. Mechanizm odpowiedzialny za  tę interakcję polega na zahamowaniu polipeptydu OATP1A2, transportera wychwytu,  dla którego bilastyna jest substratem (patrz punkt 5.2). Produkty lecznicze będące  substratami lub inhibitorami OATP1A2, takie jak rytonawir lub ryfampicyna, również  mogą zmniejszać stężenie bilastyny w osoczu. 

Interakcje z ketokonazolem lub erytromycyną: Jednoczesne przyjmowanie bilastyny  w dawce 20 mg raz na dobę oraz ketokonazolu w dawce 400 mg raz na dobę lub  erytromycyny w dawce 500 mg dwa razy na dobę zwiększało dwukrotnie pole pod  krzywą stężeń (AUC) oraz dwu- lub trzykrotnie maksymalne stężenie bilastyny we krwi  (Cmax). Zmiany te można wyjaśnić interakcją z jelitowymi transporterami wypływu,  ponieważ bilastyna jest substratem dla P-glikoprotein (P-gp) i nie jest metabolizowana  (patrz punkt 5.2). Nie wydaje się, aby zmiany te wpływały na profil bezpieczeństwa  bilastyny i odpowiednio ketokonazolu lub erytromycyny. Inne produkty lecznicze  będące substratami lub inhibitorami P-gp, takie jak cyklosporyna, również mogą  zwiększać stężenie bilastyny w osoczu. 

Interakcje z diltiazemem: Jednoczesne przyjmowanie bilastyny w dawce 20 mg raz na  dobę i diltiazemu w dawce 60 mg raz na dobę zwiększało maksymalne stężenie  bilastyny we krwi (Cmax) o 50%. Ten efekt można wyjaśnić interakcją z jelitowymi transporterami wypływu (patrz punkt 5.2), jednak wydaje się, że nie ma on wpływu na  profil bezpieczeństwa bilastyny. 

Interakcje z alkoholem: Sprawność psychomotoryczna po jednoczesnym spożyciu  alkoholu i 20 mg bilastyny raz na dobę była podobna do tej obserwowanej po spożyciu  alkoholu i placebo. 

Interakcje z lorazepamem: Jednoczesne stosowanie bilastyny w dawce 20 mg raz na  dobę i lorazepamu w dawce 3 mg raz na dobę przez 8 dni nie wpłynęło na nasilenie  działania uspokajającego lorazepamu na ośrodkowy układ nerwowy.

Dzieci i młodzież 

Badania dotyczące interakcji prowadzone były wyłącznie u osób dorosłych. Ponieważ  badania kliniczne na temat interakcji bilastyny z innymi produktami leczniczymi,  pokarmami i sokami owocowymi u dzieci nie są dostępne, wyznacznikiem podczas  przepisywania bilastyny dzieciom powinny być wyniki badań z zakresu interakcji  u osób dorosłych. Nie istnieją dane kliniczne dotyczące dzieci, które wskazywałyby na  wpływ zmian AUC lub Cmax spowodowanych interakcjami na profil bezpieczeństwa  bilastyny. 

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację 

Ciąża: Brakuje danych na temat stosowania bilastyny u kobiet w ciąży lub są one  ograniczone. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośrednie lub pośrednie  szkodliwe działanie w zakresie toksycznego wpływu na układ rozrodczy, przebieg  

porodu czy rozwój poporodowy młodych (patrz punkt 5.3). W celu zachowania  środków ostrożności zaleca się unikać stosowania leku ADABLIX w okresie ciąży. 

Karmienie piersią: Nie prowadzono badań u ludzi na temat przenikania bilastyny do  mleka kobiecego. Dostępne dane farmakokinetyczne u zwierząt pokazały, że bilastyna  przenika do mleka matki (patrz punkt 5.3). Decyzja związana z kontynuacją lub  zaprzestaniem karmienia piersią lub zaprzestaniem lub powstrzymaniem się od terapii  lekiem ADABLIX musi zostać podjęta z uwzględnieniem korzyści dla dziecka  wynikających z karmienia piersią oraz korzyści dla matki wynikających z leczenia  bilastyną. 

Płodność: Brak danych klinicznych lub są one ograniczone. Badania prowadzone na  szczurach nie wykazały niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt 5.3). 

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn 

Badanie przeprowadzone u osób dorosłych w celu oceny wpływu bilastyny na zdolność  prowadzenia pojazdów wykazały, że stosowanie leku w dawce 20 mg nie wpływało na  zdolność prowadzenia pojazdów. Jednak z uwagi na fakt, że pacjenci mogą różnie reagować  na ten produkt leczniczy, zaleca się, aby nie prowadzili oni pojazdów ani nie obsługiwali  maszyn do momentu, aż będą mogli stwierdzić, jaka jest ich indywidualna reakcja na  bilastynę. 

4.8 Działania niepożądane 

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u dorosłych i młodzieży 

W badaniach klinicznych stwierdzono, że częstość występowania działań  niepożądanych u osób dorosłych i młodzieży chorujących na alergiczne zapalenie błony  śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą idiopatyczną pokrzywkę, leczonych bilastyną  w dawce 20 mg była porównywalna do częstości występowania działań niepożądanych  u pacjentów otrzymujących placebo (12,7% w stosunku do 12,8%). 

Badania kliniczne II i III fazy przeprowadzone w trakcie rozwoju klinicznego  obejmowały 2525 pacjentów (osoby dorosłe i młodzież) otrzymujących różne dawki  bilastyny, z których 1697 stosowało bilastynę w dawce 20 mg. W badaniach 1362  pacjentów otrzymało placebo. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez  pacjentów stosujących bilastynę w dawce 20 mg we wskazaniu alergicznego zapalenia  błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłej idiopatycznej pokrzywki należały bóle 

głowy, senność, zawroty głowy i uczucie zmęczenia. Takie same działania niepożądane  występowały z porównywalną częstością u pacjentów przyjmujących placebo. 

Tabelaryczna lista działań niepożądanych u osób dorosłych i młodzieży 

Poniżej znajduje się tabelaryczna lista działań niepożądanych przynajmniej  prawdopodobnie związanych ze stosowaniem bilastyny, zgłoszonych przez ponad 0,1%  pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w trakcie badań klinicznych  (N=1697). 

Częstości występowania sklasyfikowano następująco: 

Bardzo często (≥1/10) 

Często (≥1/100 do <1/10) 

Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) 

Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) 

Bardzo rzadko (<1/10 000) 

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) 

W tabeli nie ujęto reakcji sklasyfikowanych jako rzadkie, bardzo rzadkie oraz  o częstości nieznanej.

Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działanie niepożądane
Bilastyna 

20 mg 

N=1697
Bilastyna  

niezależnie  

od dawki 

N=2525
Placebo 

N=1362
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Niezbyt często Opryszczka wargowa 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Niezbyt często 
Wzmożone łaknienie 
10 (0,59%) 
11 (0,44%) 
7 (0,51%)
Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często Lęk 

6 (0,35%) 
8 (0,32%) 
0 (0,0%)
Bezsenność 
2 (0,12%) 
4 (0,16%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia układu nerwowego

Często
Senność 
52 (3,06%) 
82 (3,25%) 
39 (2,86%)
Ból głowy 
68 (4,01%) 
90 (3,56%) 
46 (3,38%)
Niezbyt często 
Zawroty głowy 

pochodzenia ośrodkowego
14 (0,83%) 
23 (0,91%) 
8 (0,59%)
Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często Szumy uszne 

2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Zawroty głowy pochodzenia  obwodowego
3 (0,18%) 
3 (0,12%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia serca

Niezbyt często Blok prawej odnogi pęczka  Hisa
4 (0,24%) 
5 (0,20%) 
3 (0,22%)
Arytmia zatokowa 
5 (0,30%) 
5 (0,20%) 
1 (0,07%)
Wydłużenie odstępu QT w  elektrokardiogramie
9 (0,53%) 
10 (0,40%) 
5 (0,37%)
Inne nieprawidłowości w 
7 (0,41%) 
11 (0,44%) 
2 (0,15%)

Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działanie niepożądane
Bilastyna 

20 mg 

N=1697
Bilastyna  

niezależnie  

od dawki 

N=2525
Placebo 

N=1362

zapisie EKG

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często Duszność 

2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Dyskomfort w nosie 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Suchość błony śluzowej  nosa
3 (0,18%) 
6 (0,24%) 
4 (0,29%)
Zaburzenia żołądka i jelit

Niezbyt często Ból w nadbrzuszu 
11 (0,65%) 
14 (0,55%) 
6 (0,44%)
Ból brzucha 
5 (0,30%) 
5 (0,20%) 
4 (0,29%)
Nudności 
7 (0,41%) 
10 (0,40%) 
14 (1,03%)
Dyskomfort w obrębie jamy  brzusznej
3 (0,18%) 
4 (0,16%) 
0 (0,0%)
Biegunka 
4 (0,24%) 
6 (0,24%) 
3 (0,22%)
Suchość w jamie ustnej 
2 (0,12%) 
6 (0,24%) 
5 (0,37%)
Niestrawność 
2 (0,12%) 
4 (0,16%) 
4 (0,29%)
Zapalenie żołądka 
4 (0,24%) 
4 (0,16%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często Świąd 

2 (0,12%) 
4 (0,16%) 
2 (0,15%)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często 
Uczucie zmęczenia 
14 (0,83%) 
19 (0,75%) 
18 (1,32%)
Wzmożone pragnienie 
3 (0,18%) 
4 (0,16%) 
1 (0,07%)
Złagodzenie  

dotychczasowych objawów
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
1 (0,07%)
Gorączka 
2 (0,12%) 
3 (0,12%) 
1 (0,07%)
Osłabienie 
3 (0,18%) 
4 (0,16%) 
5 (0,37%)
Badania diagnostyczne

Niezbyt często Zwiększona aktywność  gamma 

glutamylotransferazy
7 (0,41%) 
8 (0,32%) 
2 (0,15%)
Zwiększona aktywność  aminotransferazy  

alaninowej
5 (0,30%) 
5 (0,20%) 
3 (0,22%)
Zwiększona  

aktywność  

aminotransferazy  

asparaginianowej
3 (0,18%) 
3 (0,12%) 
3 (0,22%)
Zwiększone stężenie  

kreatyniny we krwi
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Zwiększone stężenie  

triglicerydów we krwi
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
3 (0,22%)
Zwiększenie masy ciała 
8 (0,47%) 
12 (0,48%) 
2 (0,15%)

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): kołatanie  serca, częstoskurcz, reakcje nadwrażliwości (w tym reakcja anafilaktyczna, obrzęk  naczynioruchowy, duszność, wysypka, miejscowy obrzęk i rumień) oraz wymioty  obserwowano w okresie po wprowadzeniu do obrotu. 

Opis wybranych działań niepożądanych u osób dorosłych i młodzieży Senność, bóle głowy, zawroty głowy i uczucie zmęczenia obserwowano pacjentów  przyjmujących albo bilastynę w dawce 20 mg, albo placebo. Częstość ich występowania  wyniosła 3,06% w stosunku do 2,86% dla senności; 4,01% w stosunku do 3,38% dla  bólu głowy; 0,83% w stosunku do 0,59% dla zawrotów głowy; oraz 0,83% w stosunku  do 1,32% dla uczucia zmęczenia. 

Informacje zebrane w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzeniu do obrotu  potwierdziły profil bezpieczeństwa obserwowany w trakcie badań klinicznych. 

Streszczenie profilu bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży 

W trakcie badań klinicznych częstotliwość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych  u młodzieży (od lat 12 do 17) były takie same jak u dorosłych. Informacje zebrane w tej  grupie pacjentów (młodzież) w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzeniu do  obrotu potwierdziły wnioski z badań klinicznych. 

Odsetek dzieci (w wieku od 2 do 11 lat), u których zaobserwowano działania  niepożądane po leczeniu bilastyną w dawce 10 mg ze wskazania alergicznego zapalenia  błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłej idiopatycznej pokrzywki  w kontrolowanym badaniu klinicznym trwającym 12 tygodni był podobny jak  u pacjentów przyjmujących placebo (68,5% w stosunku do 67,5%). 

Do najczęściej występujących powiązanych działań niepożądanych zgłoszonych przez  291 dzieci (w wieku 2–11 lat) w trakcie badań klinicznych (#260 dzieci uczestniczących  w badaniu klinicznym nad bezpieczeństwem, 31 dzieci uczestniczących w badaniu  właściwości farmakokinetycznych) należały: ból głowy, alergiczne zapalenie spojówek,  zapalenie błony śluzowej nosa i ból brzucha. Takie same powiązane działania  niepożądane wystąpiły z porównywalną częstością u 249 pacjentów przyjmujących  placebo. 

Tabelaryczna lista działań niepożądanych u dzieci 

Poniżej znajduje się tabelaryczna lista działań niepożądanych przynajmniej  prawdopodobnie związanych ze stosowaniem bilastyny, zgłoszonych przez ponad 0,1%  dzieci (w wieku 2–11 lat) przyjmujących bilastynę w trakcie badań klinicznych. Częstości występowania sklasyfikowano następująco: 

Bardzo często (≥1/10) 

Często (≥1/100 do <1/10) 

Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) 

Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) 

Bardzo rzadko (<1/10 000) 

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) W tabeli nie ujęto reakcji sklasyfikowanych jako rzadkie, bardzo rzadkie oraz  o częstości nieznanej.

Klasyfikacja układów i narządów 

Częstość Działanie niepożądane
Bilastyna 10  mg 

(n=291)#
Placebo 

(n=249)
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często Zapalenie błony śluzowej nosa 3 (1,0%) 3 (1,2%)
Zaburzenia układu nerwowego
Często Ból głowy 6 (2,1%) 3 (1,2%)
Niezbyt często
Zawroty głowy pochodzenia  ośrodkowego
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Utrata przytomności 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia oka
Często Alergiczne zapalenie spojówek 4 (1,4%) 5 (2,0%)
Niezbyt często 
Podrażnienie oczu 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia żołądka i jelit
Często Ból brzucha lub ból w  

3 (1,0%) 3 (1,2%)

nadbrzuszu 
Niezbyt często
Biegunka 
2 (0,7%) 
0 (0,0%)
Nudności 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Obrzęk warg 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często Wysypka 1 (0,3%) 0 (0,0%) 

Pokrzywka 
2 (0,7%) 
2 (0,8%)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często Uczucie zmęczenia 2 (0,7%) 0 (0,0%)

# 260 dzieci uczestniczących w badaniu klinicznym nad bezpieczeństwem, 31 dzieci  uczestniczących w badaniu właściwości farmakokinetycznych 

Opis wybranych działań niepożądanych u dzieci 

Ból głowy, ból brzucha, alergiczne zapalenie spojówek i zapalenie błony śluzowej nosa  obserwowano u dzieci przyjmujących albo bilastynę w dawce 10 mg, albo placebo.  Częstość zgłoszonych działań niepożądanych wyniosła 2,1% w przypadku bilastyny  w stosunku do 1,2% w przypadku placebo dla bólu głowy; i odpowiadała 1,0%  w stosunku do 1,2% dla bólu brzucha; 1,4% w stosunku do 2,0% dla alergicznego  zapalenia spojówek, oraz 1,0% w stosunku do 1,2% dla zapalenia błony śluzowej nosa. 

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych 

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych  działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do  ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu  medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za  pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów  Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów  Biobójczych 

Al. Jerozolimskie 181C 

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 

Faks: + 48 22 49 21 309 

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl 

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. 4.9 Przedawkowanie 

Informacje dotyczące ostrego przedawkowania bilastyny pochodzą z doświadczeń  z badań klinicznych prowadzonych w trakcie prac rozwojowych nad produktem  leczniczym oraz nadzoru po wprowadzeniu produktu do obrotu. W badaniach  klinicznych stwierdzono, że po podaniu bilastyny w dawkach od 10 do 11 razy  przekraczających dawkę terapeutyczną (220 mg jednorazowo lub 200 mg/dobę przez  7 dni) 26 zdrowym dorosłym ochotnikom częstotliwość związanych z leczeniem działań  niepożądanych była dwukrotnie większa w porównaniu do placebo. Do najczęściej  zgłaszanych działań niepożądanych należały zawroty głowy, ból głowy i nudności. Nie  zaobserwowano ciężkich działań niepożądanych ani znaczącego wydłużenia odstępu  QTc. Informacje zgromadzone w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do  obrotu są zgodne ze zgłoszonymi w badaniach klinicznych. 

Analiza krytyczna wpływu dawki wielokrotnej bilastyny (100 mg x 4 dni) na  repolaryzację komór w trakcie "szczegółowego badania skrzyżowanego odstępów  QT/QTc" z udziałem 30 zdrowych dorosłych ochotników nie wykazała istotnego  wydłużenia odstępu QTc. 

Brak danych na temat przedawkowania u dzieci. 

W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe i wspomagające. Nie istnieje znane antidotum dla bilastyny. 

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 

5.1 Właściwości farmakodynamiczne 

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego; inne  leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego. 

Kod ATC: R06AX29. 

Mechanizm działania 

Bilastyna jest długo działającym lekiem przeciwhistaminowym, który nie posiada  działania uspokajającego. Wykazuje selektywne powinowactwo do obwodowego  receptora H1 i nie wykazuje powinowactwa do receptorów muskarynowych. Bilastyna hamuje zależne od histaminy powstawanie bąbli oraz zaczerwienienia skóry  przez 24 godziny po przyjęciu pojedynczej dawki. 

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania 

W badaniach klinicznych z udziałem osób dorosłych i młodzieży z alergicznym  zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowym i całorocznym) bilastyna  w dawce 20 mg podawana raz na dobę przez 14 do 28 dni skutecznie łagodziła objawy  takie jak kichanie, wydzielina z nosa, świąd lub uczucie zatkania nosa, świąd spojówek,  łzawienie i zaczerwienienie oczu. Bilastyna skutecznie kontrolowała objawy przez 24  godziny.

W dwóch badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z przewlekłą idiopatyczną  pokrzywką bilastyna w dawce 20 mg podawana raz na dobę przez 28 dni skutecznie  zmniejszała intensywność świądu, liczbę i wielkość bąbli oraz uczucie dyskomfortu  pacjenta spowodowanego pokrzywką. Poprawie uległy również jakość snu i jakość  życia pacjentów. 

Nie zaobserwowano istotnego klinicznie wydłużenia odcinka QTc ani innego wpływu  na układ sercowo-naczyniowy w badaniach klinicznych, w ramach których dziewięciu  ochotnikom podawano bilastynę w dawkach nawet 200 mg na dobę (dziesięciokrotnie  wyższych niż dawka kliniczna) przez 7 dni. Takiego wpływu nie zaobserwowano nawet  

przy jednoczesnym stosowaniu inhibitorów P-gp, takich jak ketokonazol (24  ochotników) i erytromycyna (24 ochotników). Dodatkowo przeprowadzono  szczegółowe badanie wpływu na odstęp QT u 30 ochotników. 

W kontrolowanych badaniach klinicznych przy zalecanej dawce 20 mg raz na dobę profil bezpieczeństwa bilastyny w odniesieniu do ośrodkowego układu nerwowego był  podobny do placebo, zaś częstość występowania objawów takich jak senność nie  różniła się statystycznie od placebo. Bilastyna w dawce do 40 mg raz na dobę nie  wpływała na sprawność psychoruchową w badaniach klinicznych ani na zdolność  prowadzenia pojazdów w standardowych testach dla kierowców. 

U pacjentów w podeszłym wieku (≥ 65 lat) uczestniczących w badaniach fazy II i III  nie zaobserwowano różnicy w zakresie skuteczności lub bezpieczeństwa w porównaniu  do młodszych pacjentów. W badaniu prowadzonym po wprowadzeniu produktu do  obrotu u 146 pacjentów w podeszłym wieku nie wykazano różnic w zakresie profilu  bezpieczeństwa w porównaniu do dorosłych pacjentów. 

Dzieci i młodzież 

Młodzież (od 12 do 17 lat) uczestniczyła w pracach rozwojowych nad produktem  leczniczym. W badaniach klinicznych 128 osób z tej grupy wiekowej otrzymało  bilastynę (81 osób z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek w ramach  badań klinicznych z podwójnie ślepą próbą). Kolejne 116 osób zostało losowo  przydzielone do grupy, która otrzymywała lek porównawczy lub placebo. Nie  zaobserwowano różnic w zakresie skuteczności i bezpieczeństwa pomiędzy osobami  dorosłymi i młodzieżą. 

Zgodnie z wytycznymi udowodniona skuteczność u dorosłych i młodzieży może być  ekstrapolowana na dzieci po wykazaniu, że ekspozycja układowa na bilastynę w dawce  10 mg dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała wynoszącej co najmniej 20 kg jest  równoważna z ekspozycją na bilastynę w dawce 20 mg osób dorosłych (patrz punkt  5.2). Uznaje się, że ekstrapolacja danych dotyczących osób dorosłych i młodzieży jest  odpowiednia dla tego produktu, ponieważ patofizjologia alergicznego zapalenia błony  śluzowej nosa i spojówek oraz pokrzywki jest taka sama we wszystkich grupach  wiekowych. 

W trwającym 12 tygodni kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem dzieci  w wieku od 2 do 11 lat (łącznie 509 dzieci, w tym 260 leczonych bilastyną w dawce  10 mg: 58 w wieku od 2 do <6 lat, 105 w wieku od 6 do <9 lat oraz 97 w wieku od 9 do  <12 lat oraz 249 leczonych placebo: 58 w wieku od 2 do <6 lat, 95 w wieku od 6 do <9  lat oraz 96 w wieku od 9 do <12 lat), otrzymujących zalecaną dawkę pediatryczną  wynoszącą 10 mg raz na dobę profil bezpieczeństwa bilastyny (n = 260) był podobny 

do placebo (n = 249), zaś działania niepożądane zaobserwowano odpowiednio u 5,8%  i 8,0% pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 10 mg oraz placebo. Zarówno  bilastyna w dawce 10 mg jak i placebo powodowały lekkie obniżenie punktacji dla  senności i efektu sedacji w kwestionariuszu oceniającym sen dzieci (Paediatric Sleep  Questionnaire) w trakcie badania, przy braku istotnych statystycznie różnic pomiędzy  leczonymi grupami. U tych dzieci w wieku od 2 do 11 lat nie zaobserwowano istotnych  różnic w zakresie odstępu QTc po podaniu bilastyny w dawce 10 mg na dobę  w porównaniu do placebo. Kwestionariusze badające jakość życia, przeznaczone  w szczególności dla dzieci z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek  lub przewlekłą pokrzywką, wykazały ogólny wzrost punktacji w ciągu 12 tygodni bez  istotnej statystycznie różnicy pomiędzy ramionami bilastyny i placebo. Badana  populacja 509 dzieci obejmowała: 479 pacjentów z alergicznym zapaleniem błony  śluzowej nosa i spojówek oraz 30 pacjentów z przewlekłą pokrzywką. 260 dzieci  otrzymywało bilastynę, w tym 252 (96,9%) we wskazaniu alergicznego zapalenia błony  śluzowej nosa i spojówek, a 8 (3,1%) we wskazaniu przewlekłej pokrzywki.  Analogicznie, 249 dzieci otrzymywało placebo, w tym 227 (91,2%) we wskazaniu  alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek, a 22 (8,8%) we wskazaniu  przewlekłej pokrzywki. 

Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań  dotyczących stosowania bilastyny we wszystkich podgrupach populacji dzieci w wieku  poniżej 2 lat (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2). 

5.2 Właściwości farmakokinetyczne 

Wchłanianie 

Bilastyna szybko się wchłania po podaniu doustnym i osiąga maksymalne stężenie  w osoczu po upływie około 1,3 godziny. Nie zaobserwowano kumulacji w organizmie.  Średnia biodostępność po podaniu doustnym wynosi 61%. 

Dystrybucja 

Badania in vitro i in vivo wykazały, że bilastyna jest substratem P-glikoproteiny (patrz  punkt 4.5 “Interakcje z ketokonazolem, erytromycyną i diltiazemem”) oraz OATP  (organic-anion-transporting polypeptides = polipeptydów transportujących aniony  organiczne) (patrz punkt 4.5 “Interakcje z sokiem grejpfrutowym”). Nie wydaje się, aby  bilastyna była substratem BCRP (breast cancer resistance protein = białka oporności  raka piersi) ani transporterów nerkowych OCT2, OAT1 i OAT3. Z badań in  vitro wynika, że bilastyna nie hamuje poniższych białek transportujących w krążeniu  ogólnym: P-gp, MRP2, BCRP, BSEP, OATP1B1, OATP1B3, OATP2B1, OAT1,  OAT3, OCT1, OCT2 oraz NTCP, ponieważ wykryto tylko łagodny wpływ hamujący na  P-gp, OATP2B1 i OCT1, przy szacunkowym stężeniu hamującym IC50 ≥ 300 µm, co  jest wartością znacznie większą od obliczonego maksymalnego stężenia leku Cmax w  osoczu, a zatem te interakcje nie mają znaczenia klinicznego. Jednak w oparciu o te  wyniki nie można wykluczyć działania hamującego bilastyny na białka transportujące  obecne w błonie śluzowej jelit, np. P-gp. 

W dawkach terapeutycznych bilastyna wiąże się z białkami osocza w 84–90%. 

Metabolizm 

Bilastyna nie indukowała ani nie hamowała aktywności izoenzymów CYP450  w badaniach in vitro.

Eliminacja 

W badaniu bilansu masy z udziałem zdrowych dorosłych ochotników, po podaniu  pojedynczej dawki 20 mg bilastyny znakowanej węglem C14 niemal 95% podanej dawki  zostało wydalone z moczem (28,3%) i kałem (66,5%) w postaci niezmienionej, co tylko  potwierdza, że bilastyna nie ulega znacznemu metabolizmowi u ludzi. W badaniu  biorównoważności średni okres półtrwania w fazie eliminacji obliczony u zdrowych  ochotników wyniósł około 10 godzin. 

Liniowość 

Bilastyna charakteryzuje się liniową farmakokinetyką w zakresie badanych dawek (od 5  do 220 mg) oraz niską zmiennością międzyosobniczą. 

Zaburzenie czynności nerek 

W badaniu z udziałem pacjentów z zaburzeniem czynności nerek średnie odchylenie  standardowe (± SD) pola pod krzywą stężeń AUC0-∞ zwiększyło się z 737,4 (± 260,8)  ng x godz./ml u pacjentów bez zaburzenia czynności nerek (GFR: > 80 ml/min/1,73 m2)  do: 967,4 (± 140,2) ng x godz./ml u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności  nerek (GFR: 50-80 ml/min/1,73 m2), 1384,2 (± 263,23) ng x godz./ml u pacjentów z  umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (GFR: 30 - <50 ml/min/1,73 m2) i 1708,5  (± 699,0) ng x godz./ml u pacjentów z ciężkim zaburzeniem nerek (GFR: < 30  ml/min/1,73 m2). Średnie odchylenie standardowe (± SD) dla czasu półtrwania  bilastyny wyniosło 9,3 h (± 2,8) u pacjentów bez zaburzenia czynności nerek, 15,1 h (±  7,7) u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności, 10,5 h (± 2,3) u pacjentów z  umiarkowanym zaburzeniem czynności oraz 18,4 h (± 11,4) u pacjentów z ciężkim  zaburzeniem czynności nerek. Bilastyna została w całości wydalona z moczem u  wszystkich pacjentów po upływie 48–72 h. Te zmiany w zakresie farmakokinetyki nie  powinny mieć istotnego klinicznie wpływu na bezpieczeństwo bilastyny, gdyż jej  stężenia w osoczu u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek nadal mieszczą się w  bezpiecznym zakresie. 

Zaburzenie czynności wątroby 

Brak danych farmakokinetycznych u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby.  Bilastyna nie jest metabolizowana w organizmie człowieka. Jak pokazują wyniki badań  dotyczących zaburzenia czynności nerek, bilastyna jest wydalana głównie przez nerki,  zaś wydalanie z żółcią stanowi jedynie niewielką część tego procesu. Zmiany czynności  wątroby nie powinny mieć istotnego klinicznego wpływu na farmakokinetykę bilastyny. 

Osoby w podeszłym wieku 

Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące osób w wieku powyżej 65 lat. Nie  zaobserwowano istotnych statystycznie różnic w odniesieniu do właściwości  farmakokinetycznych bilastyny u osób w wieku powyżej 65 lat w porównaniu do  dorosłych w wielu od 18 do 35 lat. 

Dzieci i młodzież 

Brak dostępnych danych farmakokinetycznych u młodzieży (od 12 do 17 lat) ponieważ  uznano, że ekstrapolacja danych pochodzących z badań u osób dorosłych będzie dla  tego produktu zabiegiem odpowiednim. 

Dane farmakokinetyczne u dzieci otrzymano z badań właściwości farmakokinetycznych  fazy II, w których udział wzięło 31 dzieci w wieku od 4 do 11 lat z alergicznym  zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą pokrzywką, którym raz na 

dobę podawano bilastynę w dawce 10 mg w postaci tabletki ulegającej rozpadowi  w jamie ustnej. Analiza farmakokinetyczna danych dotyczących stężenia bilastyny  w osoczu pokazała, że dawka pediatryczna 10 mg bilastyny podawana raz na dobę powoduje układową ekspozycję równą tej obserwowanej po podaniu dawki 20 mg  

osobom dorosłym i młodzieży, gdzie średnia wartość pola pod krzywą stężeń AUC  wynosi 1014 ng* godz./ml u dzieci w wieku od 6 do 11 lat. W oparciu o dane z badań,  w których osobom dorosłym podawano dawkę 80 mg raz na dobę oraz zgodnie  z profilem bezpieczeństwa produktu leczniczego wyniki te znajdowały się znacznie  poniżej progu bezpieczeństwa. Potwierdziły one również, że bilastyna w dawce 10 mg  podawana drogą doustną raz na dobę jest odpowiednią dawką terapeutyczną w grupie  dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała wynoszącej co najmniej 20 kg. 

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie 

Dane niekliniczne dotyczące bilastyny, wynikające z konwencjonalnych badań  farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu  wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają  żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. 

W badaniach dotyczących toksycznego wpływu bilastyny na rozród zaobserwowano wpływ na płód (utrata zarodka przed i po implantacji u szczurów oraz niepełne  kostnienie kości czaszki, mostka i kończyn u królików) wyłącznie przy stosowaniu  dawek toksycznych u matki. Poziomy ekspozycji, przy których nie obserwuje się  działań niepożądanych (NOAEL - no observed adverse effect level) wystarczająco  przewyższają (ponad 30-krotnie) poziom ekspozycji u ludzi przy zalecanej dawce  terapeutycznej. 

W badaniu dotyczącym laktacji stwierdzono obecność bilastyny w mleku karmiących  szczurów, którym podano doustnie dawkę jednorazową (20 mg/kg). Stężenia bilastyny  w mleku stanowiły około 50% stężenia obserwowanego w osoczu krwi matek.  Znaczenie tych wyników dla terapii u ludzi jest nieznane. 

W badaniu na szczurach dotyczącym płodności bilastyna podawana doustnie w dawce  do 1000 mg/kg/dobę nie wywierała żadnego wpływu na żeńskie i męski narządy  rozrodcze. Wskaźniki dotyczące łączenia się w pary, płodności i ciąży nie uległy  zmianie. 

Z badań dystrybucji u szczurów z uwzględnieniem oznaczenia stężeń bilastyny metodą  autoradiografii wynika, że bilastyna nie kumuluje się w OUN. 

6. DANE FARMACEUTYCZNE 

6.1 Wykaz substancji pomocniczych 

Celuloza mikrokrystaliczna 

Krospowidon (typ A) 

Magnezu stearynian 

Krzemionka koloidalna, bezwodna 

6.2 Niezgodności farmaceutyczne 

Nie dotyczy. 

6.3 Okres ważności

2 lata 

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania 

Ten produkt leczniczy nie wymaga specjalnych warunków przechowywania. 6.5 Rodzaj i zawartość opakowania  

Ten produkt leczniczy jest dostępny blistrach z folii Aluminium/Aluminium pakowanych do tekturowych pudełek. 

Wielkości opakowań: 10 lub 30 tabletek. 

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie. 

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania 

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć  zgodnie z lokalnymi przepisami.  

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 

Adamed Pharma S.A. 

Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A 

05-152 Czosnów 

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU  Pozwolenie nr: 

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO  OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:  

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO