CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1 

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO 

ADABLIX, 10 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej 

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY 

Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 10 mg bilastyny.  Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA 

Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej. 

Białe, obustronnie wypukłe, okrągłe tabletki o średnicy 8 mm.  

W okresie ważności produktu mogą wystąpić niewielkie plamki. 

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 

4.1 Wskazania do stosowania 

Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego  i całorocznego) oraz pokrzywki. 

Produkt leczniczy ADABLIX jest wskazany do stosowania u dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie  ciała co najmniej 20 kg. 

4.2 Dawkowanie i sposób podawania 

Dawkowanie 

Dzieci  

• Dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg 

10 mg bilastyny (1 tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej) raz na dobę w celu złagodzenia  objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz  pokrzywki. 

Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej należy przyjmować godzinę przed lub dwie godziny po  posiłku lub spożyciu soku owocowego (patrz punkt 4.5). 

• Dzieci w wieku poniżej 6 lat i o masie ciała poniżej 20 kg 

Aktualne dane przedstawiono w punkcie 4.4, 4.8, 5.1 i 5.2, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania.  W związku z tym bilastyny nie należy stosować w tej grupie wiekowej. 

U dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat) odpowiednie jest podawanie bilastyny w dawce  20 mg w postaci tabletek. 

Czas trwania leczenia 

W przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek leczenie należy ograniczyć do  okresu ekspozycji na alergeny. W przypadku sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa  leczenie można przerwać po ustąpieniu objawów i wznowić po ich ponownym wystąpieniu.  W całorocznym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa leczenie ciągłe można zaproponować 

2 

pacjentom podczas okresów ekspozycji na alergeny. Czas leczenia pokrzywki zależy od rodzaju, czasu  trwania i przebiegu dolegliwości. 

Szczególne grupy pacjentów 

Zaburzenia czynności nerek  

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności bilastyny u dzieci z zaburzeniami  czynności nerek. Badania przeprowadzone u dorosłych, w grupach szczególnego ryzyka (pacjenci  z zaburzeniami czynności nerek) wskazują, że nie jest konieczne dostosowanie dawkowania bilastyny  u dorosłych pacjentów (patrz punkt 5.2). 

Zaburzenia czynności wątroby 

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności bilastyny u dzieci z zaburzeniami  czynności wątroby. Brak doświadczenia klinicznego zarówno u dorosłych pacjentów, jak i u dzieci  z zaburzeniami czynności wątroby. Niemniej jednak, ponieważ bilastyna nie jest metabolizowana  i jest wydalana w postaci niezmienionej w moczu i kale, nie uważa się, że zaburzenia czynności  wątroby mają wpływ na zwiększenie ogólnoustrojowego narażenia powyżej marginesu  bezpieczeństwa u dorosłych pacjentów. Dlatego nie jest konieczne dostosowywanie dawkowania  u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2). 

Sposób podawania 

Podanie doustne. 

Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej należy umieścić w jamie ustnej, gdzie ulegnie  szybkiemu rozpuszczeniu w ślinie, co umożliwia łatwe połknięcie. 

Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej można również rozpuścić w wodzie przed podaniem.  Nie należy stosować soku grejpfrutowego ani innych soków owocowych do rozpuszczania (patrz  punkt 4.5). 

4.3 Przeciwwskazania 

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną  w punkcie 6.1  

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania 

Dzieci i młodzież 

Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bilastyny u dzieci w wieku poniżej 2 lat,  a u dzieci w wieku od 2 do 5 lat dane kliniczne są ograniczone, dlatego nie należy stosować bilastyny  w tych grupach wiekowych. 

U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek podawanie bilastyny  jednocześnie z inhibitorami glikoproteiny P, takimi jak np. ketokonazol, erytromycyna, cyklosporyna,  rytonawir lub diltiazem, może zwiększać stężenie bilastyny w osoczu, a tym samym zwiększać ryzyko  działań niepożądanych bilastyny. Dlatego należy unikać jednoczesnego podawania bilastyny  i inhibitorów glikoproteiny P u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności  nerek. 

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji 

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych, a ich wyniki przedstawiono  poniżej. 

Interakcje z pokarmem: pokarm znacząco zmniejsza dostępność biologiczną po podaniu doustnym  bilastyny w dawce 20 mg w postaci tabletek o 30%, a bilastyny w dawce 10 mg w postaci tabletek  ulegających rozpadowi w jamie ustnej o 20%.

3 

Interakcje z sokiem grejpfrutowym: jednoczesne spożycie 20 mg bilastyny i soku grejpfrutowego  zmniejsza dostępność biologiczną bilastyny o 30%. Efekt ten może dotyczyć również innych soków  owocowych. Stopień zmniejszenia biodostępności może różnić się w zależności od producenta  i owoców. Mechanizmem tej interakcji jest hamowanie polipeptydu OATP1A2, transportera  wychwytu, dla którego substratem jest bilastyna (patrz punkt 5.2). Produkty lecznicze, które są  substratami lub inhibitorami OATP1A2, takie jak rytonawir lub ryfampicyna, mogą również zmniejszać stężenia bilastyny w osoczu. 

Interakcje z ketokonazolem lub erytromycyną: jednoczesne przyjęcie 20 mg bilastyny raz na dobę  i 400 mg ketokonazolu raz na dobę lub 500 mg erytromycyny trzy razy na dobę zwiększa dwukrotnie  AUC bilastyny, zaś dwu-trzykrotnie maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax). Zmiany te można  wytłumaczyć interakcją z transporterami wypływu jelitowego, ponieważ bilastyna jest substratem dla  glikoproteiny P i nie jest metabolizowana (patrz punkt 5.2). Wydaje się, że zmiany te nie wpływają na  profil bezpieczeństwa odpowiednio bilastyny i ketokonazolu lub erytromycyny. Inne produkty  lecznicze, będące substratami lub inhibitorami glikoproteiny P, takie jak cyklosporyna, mogą  zwiększać stężenie bilastyny w osoczu. 

Interakcje z diltiazemem: jednoczesne przyjęcie 20 mg bilastyny raz na dobę i 60 mg diltiazemu raz na  dobę zwiększa maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax) o 50%. Efekt ten można wytłumaczyć  interakcją z transporterami wypływu jelitowego (patrz punkt 5.2) i wydaje się, że nie wpływa on na  profil bezpieczeństwa bilastyny. 

Interakcje z alkoholem: sprawność psychomotoryczna po jednoczesnym spożyciu alkoholu i 20 mg  bilastyny raz na dobę była podobna do obserwowanej po przyjęciu alkoholu i placebo. 

Interakcje z lorazepamem: jednoczesne przyjmowanie 20 mg bilastyny raz na dobę i 3 mg lorazepamu  raz na dobę przez 8 dni nie nasiliło depresyjnego działania lorazepamu na ośrodkowy układ nerwowy. 

Dzieci i młodzież 

Nie przeprowadzono badań interakcji u dzieci z bilastyną w postaci tabletek ulegających rozpadowi  w jamie ustnej. Ze względu na brak doświadczenia klinicznego dotyczącego interakcji bilastyny  z innymi produktami leczniczymi, pokarmem lub sokami owocowymi u dzieci, przy przepisywaniu  bilastyny dzieciom należy obecnie brać pod uwagę wyniki badań interakcji u dorosłych. Nie ma  danych klinicznych dotyczących dzieci, które pozwoliłyby stwierdzić, czy zmiany wartości AUC lub  Cmax spowodowane interakcjami wpływają na profil bezpieczeństwa bilastyny. 

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację 

Ciąża 

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania bilastyny u kobiet w ciąży.  

Badania przeprowadzane na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego  wpływu na rozród, przebieg porodu czy rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). W celu zachowania  ostrożności zaleca się unikanie stosowania produktu leczniczego ADABLIX podczas ciąży. 

Karmienie piersią 

Nie badano przenikania bilastyny do mleka u ludzi. Dostępne dane farmakokinetyczne u zwierząt  wykazały przenikanie bilastyny do mleka (patrz punkt 5.3). Należy podjąć decyzję czy przerwać  karmienie piersią czy przerwać podawanie produktu ADABLIX, biorąc pod uwagę korzyści z  karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia bilastyną dla matki. 

Płodność 

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące wpływu bilastyny na płodność.  Badanie na szczurach nie wykazało niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).

4 

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn 

Badanie z udziałem osób dorosłych wykazało, że przyjmowanie bilastyny w dawce 20 mg nie wpływa  na zdolność prowadzenia pojazdów. Niemniej jednak indywidualna reakcja na leczenie może być  różna, dlatego należy poradzić pacjentom, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn do  momentu sprawdzenia swojej reakcji na bilastynę. 

4.8 Działania niepożądane 

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży 

W trakcie rozwoju klinicznego częstość występowania, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych  u młodzieży (w wieku 12 do 17 lat) były takie same jak u osób dorosłych. Informacje zgromadzone  w tej populacji (młodzież) w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do obrotu potwierdziły  profil bezpieczeństwa obserwowany podczas badań klinicznych. 

Odsetek dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) leczonych z powodu alergicznego zapalenia błony śluzowej  nosa i spojówek lub przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, które zgłosiły działania niepożądane po  przyjęciu bilastyny w dawce 10 mg w 12-tygodniowym kontrolowanym badaniu klinicznym, był  porównywalny z odsetkiem pacjentów w grupie przyjmującej placebo (68,5% w stosunku do 67,5%). 

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez 291 dzieci (w wieku 2 – 11 lat)  przyjmujących bilastynę (w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej) w badaniu  klinicznym (*260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa, 31  dzieci biorących udział w badaniu farmakokinetycznym) należały: ból głowy, alergiczne zapalenie  spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa i ból brzucha. Te same działania niepożądane występowały  z podobną częstością u 249 pacjentów przyjmujących placebo. 

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych w populacji dzieci i młodzieży  Działania niepożądane, których związek z zastosowaniem bilastyny był co najmniej prawdopodobny,  zgłoszone u więcej niż 0,1% dzieci (w wieku 2-11 lat) otrzymujących bilastynę w trakcie rozwoju  klinicznego zostały przedstawione w tabeli poniżej. 

Częstości występowania sklasyfikowano jak poniżej: 

Bardzo często (≥ 1/10) 

Często (≥ 1/100 do < 1/10) 

Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) 

Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000) 

Bardzo rzadko (< 1/10 000) 

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) W tabeli nie uwzględniono działań występujących rzadko, bardzo rzadko i o nieznanej częstości  występowania.

Klasyfikacja układów i narządów 
Bilastyna 10 mg N=291*
Placebo 

N=249
Częstość 
Działanie niepożądane 
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często 
Zapalenie błony śluzowej nosa 
3 (1,0%) 
3 (1,2%)
Zaburzenia układu nerwowego
Często 
Ból głowy 
6 (2,1%) 
3 (1,2%)
Niezbyt często 
Zawroty głowy pochodzenia  

ośrodkowego
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Utrata świadomości 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia oka
Często 
Alergiczne zapalenie spojówek 
4 (1,4%) 
5 (2,0%)
Niezbyt często 
Podrażnienie oka 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)

5 

Klasyfikacja układów i narządów 
Bilastyna 10 mg N=291*
Placebo 

N=249
Częstość 
Działanie niepożądane 
Zaburzenia żołądka i jelit
Często 
Ból brzucha, ból w nadbrzuszu 
3 (1,0%) 
3 (1,2%)
Niezbyt często 
Biegunka 
2 (0,7%) 
0 (0,0%)
Nudności 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Obrzęk warg 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często 
Wyprysk 
1 (0,3%) 
0 (0,0%)
Pokrzywka 
2 (0,7%) 
2 (0,8%)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często 
Zmęczenie 
2 (0,7%) 
0 (0,0%)

*260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa, 31 dzieci biorących  udział w badaniu farmakokinetycznym 

Opis wybranych działań niepożądanych w populacji dzieci i młodzieży  

U dzieci otrzymujących bilastynę w dawce 10 mg lub placebo zgłaszano: ból głowy, ból brzucha,  alergiczne zapalenie spojówek i błony śluzowej nosa. Częstość ich występowania dla bilastyny  i placebo wyniosła odpowiednio 2,1% w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu głowy, 1,0%  w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu brzucha, 1,4% w porównaniu z 2,0% w przypadku  alergicznego zapalenia spojówek oraz 1,0% w porównaniu z 1,2% w przypadku zapalenia błony  śluzowej nosa. 

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u pacjentów dorosłych i młodzieży.  

Częstość występowania działań niepożądanych u dorosłych pacjentów i młodzieży chorych na  alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą idiopatyczną pokrzywkę,  przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w badaniach klinicznych była porównywalna z częstością  działań niepożądanych u pacjentów przyjmujących placebo (12,7% w stosunku do 12,8%).  

Badania kliniczne II i III fazy wykonywane w trakcie rozwoju klinicznego obejmowały 2525  pacjentów dorosłych i młodzieży leczonych bilastyną w różnych dawkach, z których 1697  przyjmowało bilastynę w dawce 20 mg. W tych badaniach 1362 pacjentów otrzymywało placebo. Do  najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce  20 mg we wskazaniu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek oraz przewlekłej  idiopatycznej pokrzywki należały: ból głowy, senność, zawroty głowy i zmęczenie. Te działania  niepożądane występowały z podobną częstością u pacjentów przyjmujących placebo. 

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych u pacjentów dorosłych i młodzieży  Działania niepożądane co najmniej prawdopodobnie związane z przyjmowaniem bilastyny i zgłaszane  przez ponad 0,1% pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w trakcie badań klinicznych  (N = 1697) przedstawiono w poniższej tabeli.  

Częstości występowania sklasyfikowano jak poniżej:  

Bardzo często (≥ 1/10)  

Często (≥ 1/100 do < 1/10)  

Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100) 

Rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000)  

Bardzo rzadko (< 1/10 000)  

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) 

6 

W tabeli nie uwzględniono działań występujących rzadko, bardzo rzadko i o nieznanej częstości  występowania.

Klasyfikacja układów i narządów 
Bilastyna  

20 mg  

N=1697
Bilastyna  

niezależnie  od dawki 

N=2525
Placebo  

N=1362
Częstość 
Działanie niepożądane 
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Niezbyt często 
Opryszczka twarzy 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Niezbyt często 
Zwiększenie łaknienia 
10 (0,59%) 
11 (0,44%) 
7 (0,51%)
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często 
Lęk 
6 (0,35%) 
8 (0,32%) 
0 (0,0%)
Bezsenność 
2 (0,12%) 
4 (0,16%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia układu nerwowego
Często 
Senność 
52 (3,06%) 
82 (3,25%) 
39 (2,86%)
Ból głowy 
68 (4,01%) 
90 (3,56%) 
46 (3,38%)
Niezbyt często 
Zawroty głowy pochodzenia  ośrodkowego 
14 (0,83%) 
23 (0,91%) 
8 (0,59%)
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często 
Szumy uszne 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Zawroty głowy pochodzenia  obwodowego 
3 (0,18%) 
3 (0,12%) 
0 (0,0%)
Zaburzenia serca
Niezbyt często 
Blok prawej odnogi pęczka Hisa 
4 (0,24%) 
5 (0,20%) 
3 (0,22%)
Arytmia zatokowa 
5 (0,30%) 
5 (0,20%) 
1 (0,07%)
Wydłużenie odstępu QT w  elektrokardiogramie 
9 (0,53%) 
10 (0,40%) 
5 (0,37%)
Inne nieprawidłowości w zapisie  EKG 
7 (0,41%) 
11 (0,44%) 
2 (0,15%)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często 
Duszność 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Uczucie dyskomfortu w nosie 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Uczucie suchości w nosie 
3 (0,18%) 
6 (0,24%) 
4 (0,29%)
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często 
Ból w nadbrzuszu 
11 (0,65%) 
14 (0,55%) 
6 (0,44%)
Ból brzucha 
5 (0,30%) 
5 (0,20%) 
4 (0,29%)
Nudności 
7 (0,41%) 
10 (0,40%) 
14 (1,03%)
Dyskomfort w obrębie jamy  brzusznej 
3 (0,18%) 
4 (0,16%) 
0 (0,0%)
Biegunka 
4 (0,24%) 
6 (0,24%) 
3 (0,22%)
Suchość w jamie ustnej 
2 (0,12%) 
6 (0,24%) 
5 (0,37%)
Niestrawność 
2 (0,12%) 
4 (0,16%) 
4 (0,29%)
Zapalenie błony śluzowej  

żołądka 
4 (0,24%) 
4 (0,16%) 
0 (0,0%)

7 

Klasyfikacja układów i narządów 
Bilastyna  

20 mg  

N=1697
Bilastyna  

niezależnie  od dawki 

N=2525
Placebo  

N=1362
Częstość 
Działanie niepożądane 
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często 
Świąd 
2 (0,12%) 
4 (0,16%) 
2 (0,15%)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często 
Zmęczenie 
14 (0,83%) 
19 (0,75%) 
18 (1,32%)
Wzmożone pragnienie 
3 (0,18%) 
4 (0,16%) 
1 (0,07%)
Nasilenie dotychczasowych  objawów 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
1 (0,07%)
Gorączka 
2 (0,12%) 
3 (0,12%) 
1 (0,07%)
Osłabienie 
3 (0,18%) 
4 (0,16%) 
5 (0,37%)
Badania diagnostyczne 
Niezbyt często 
Zwiększona aktywność gamma glutamylotransferazy 
7 (0,41%) 
8 (0,32%) 
2 (0,15%)
Zwiększona aktywność  

aminotransferazy alaninowej 
5 (0,30%) 
5 (0,20%) 
3 (0,22%)
Zwiększona aktywność  

aminotransferazy  

asparaginianowej
3 (0,18%) 
3 (0,12%) 
3 (0,22%)
Zwiększone stężenia kreatyniny  w krwi 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
0 (0,0%)
Zwiększone stężenia  

trójglicerydów w krwi 
2 (0,12%) 
2 (0,08%) 
3 (0,22%)
Zwiększenie masy ciała 
8 (0,47%) 
12 (0,48%) 
2 (0,15%)

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): kołatanie serca,  częstoskurcz, reakcje nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, duszność,  wysypka, miejscowy obrzęk i rumień) oraz wymioty obserwowano w okresie po wprowadzeniu do  obrotu.  

Opis wybranych działań niepożądanych u pacjentów dorosłych i młodzieży  

U pacjentów otrzymujących bilastynę w dawce 20 mg lub placebo zgłaszano: senność, ból głowy,  zawroty głowy i zmęczenie. Częstość ich występowania dla bilastyny i placebo wyniosła odpowiednio  3,06% w porównaniu z 2,86% w przypadku senności, 4,01% w porównaniu z 3,38% w przypadku  bólu głowy, 0,83% w porównaniu z 0,59% w przypadku zawrotów głowy oraz 0,83% w porównaniu  z 1,32% w przypadku zmęczenia.  

Informacje zgromadzone w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do obrotu  potwierdziły profil bezpieczeństwa obserwowany podczas rozwoju klinicznego. 

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych 

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań  niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania  produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać  wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania  Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,  Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych 

Al. Jerozolimskie 181C  

02-222 Warszawa  

Tel.: +48 22 49-21-301  

Fax: +48 22 49-21-309  

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl  

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

8 

4.9 Przedawkowanie 

Brak danych dotyczących przedawkowania u dzieci. 

Informacje dotyczące ostrego przedawkowania bilastyny pochodzą z doświadczenia z badań  klinicznych przeprowadzonych podczas badań rozwojowych u dorosłych oraz obserwacji po  wprowadzeniu produktu do obrotu. W badaniach klinicznych po podaniu bilastyny w dawkach od  10 do 11 razy większych niż dawka terapeutyczna (220 mg w pojedynczej dawce lub 200 mg na dobę  przez 7 dni) 26 dorosłym, zdrowym ochotnikom, częstość występowania działań niepożądanych  związanych z leczeniem była dwukrotnie większa niż w przypadku placebo. Najczęściej zgłaszanymi  działaniami niepożądanymi były zawroty głowy, ból głowy i nudności. Nie zgłoszono żadnych  poważnych działań niepożądanych ani istotnego wydłużenia odstępu QTc. Informacje zgromadzone  w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do obrotu są zgodne ze zgłoszonymi w badaniach  klinicznych. 

Analiza krytyczna wpływu wielokrotnej dawki bilastyny (100 mg x 4 dni) na repolaryzację komór  w trakcie „szczegółowego badania skrzyżowanego odstępów QT/QTc” obejmującego 30 zdrowych,  dorosłych ochotników nie wykazała znaczącego wydłużenia odstępu QTc. 

W przypadku przedawkowania zalecane jest leczenie objawowe i podtrzymujące. Nie jest znane specyficzne antidotum na bilastynę. 

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 

5.1 Właściwości farmakodynamiczne 

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, inne leki  przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego.  

Kod ATC: R06AX29. 

Mechanizm działania 

Bilastyna nie ma właściwości uspokajających. Jest długo działającym selektywnym antagonistą  obwodowych receptorów H1, który nie wykazuje powinowactwa do receptorów muskarynowych.  

Bilastyna hamuje zależne od histaminy powstawanie bąbli oraz zaczerwienienia skóry przez 24  godziny po przyjęciu pojedynczej dawki. 

Skuteczność kliniczna  

Skuteczność bilastyny badano u pacjentów dorosłych i młodzieży. Zgodnie z wytycznymi,  udowodnioną skuteczność u osób dorosłych i młodzieży można ekstrapolować na dzieci jeśli  wykazane zostanie, że ogólnoustrojowa ekspozycja na bilastynę w dawce 10 mg u dzieci w wieku od  6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg jest równoważna z ekspozycją na bilastynę w dawce 20 mg  u dorosłych (patrz punkt 5.2). Ekstrapolacja danych dotyczących dorosłych i młodzieży jest właściwa  w przypadku tego produktu leczniczego, ponieważ patofizjologia alergicznego zapalenia błony  śluzowej nosa i spojówek oraz pokrzywki jest taka sama we wszystkich grupach wiekowych. 

W badaniach klinicznych przeprowadzanych u pacjentów dorosłych i młodzieży z alergicznym  zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowym i całorocznym) bilastyna w dawce 20 mg  przyjmowana raz na dobę przez 14-28 dni skutecznie łagodziła objawy, takie jak kichanie, wydzielina z nosa, uczucie świądu lub zatkania nosa, świąd oczu, łzawienie i zaczerwienienie oczu. Bilastyna  skutecznie kontrolowała objawy przez 24 godziny. 

W dwóch badaniach klinicznych przeprowadzonych u pacjentów z przewlekłą pokrzywką  idiopatyczną, bilastyna w dawce 20 mg przyjmowana raz na dobę przez 28 dni skutecznie łagodziła 

9 

intensywność świądu, liczbę i rozmiar bąbli oraz dyskomfort pacjenta spowodowany pokrzywką.  U pacjentów zaobserwowano poprawę jakości snu i jakości życia. 

W badaniach klinicznych z zastosowaniem bilastyny nie zaobserwowano klinicznie istotnego  wydłużenia odstępu QTc ani innych działań na układ sercowo-naczyniowy, nawet po podaniu  w dawce 200 mg na dobę (10-krotność dawki klinicznej) 9 pacjentom przez 7 dni, jak również  

w przypadku jednoczesnego podawania bilastyny z inhibitorami glikoproteiny P, takimi jak  ketokonazol (24 pacjentów) i erytromycyna (24 pacjentów). Dodatkowo przeprowadzono dokładne  badanie odstępu QT u 30 ochotników. 

W kontrolowanych badaniach klinicznych z zastosowaniem zalecanej dawki 20 mg raz na dobę, profil  bezpieczeństwa bilastyny w odniesieniu do ośrodkowego układu nerwowego był podobny do placebo  i częstość występowania senności nie różniła się statystycznie od placebo. Bilastyna w dawkach do  40 mg raz na dobę nie wpływała na sprawność psychomotoryczną w badaniach klinicznych ani na  zdolność prowadzenia pojazdów w trakcie standardowego egzaminu na prawo jazdy. 

W badaniach klinicznych II i III fazy nie wykazano różnic skuteczności i bezpieczeństwa stosowania  bilastyny u pacjentów w podeszłym wieku (≥ 65 lat) w porównaniu do młodszych pacjentów. 

Bezpieczeństwo stosowania 

W dwunastotygodniowym kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem dzieci w wieku 2-11 lat  (łącznie 509 dzieci, 260 leczonych bilastyną w dawce 10 mg: 58 w wieku od 2 do <6 lat, 105 w wieku  od 6 do <9 lat i 97 w wieku od 9 do <12 lat oraz 249 leczonych placebo: 58 w wieku od 2 do <6 lat,  95 w wieku od 6 do <9 lat i 96 w wieku od 9 do <12 lat), w którym podawano bilastynę w dawce  zalecanej dla dzieci 10 mg raz na dobę, profil bezpieczeństwa bilastyny (n=260) był podobny do  placebo (n=249), działania niepożądane odnotowano odpowiednio u 5,8% pacjentów przyjmujących  bilastynę w dawce 10 mg i 8,0% pacjentów przyjmujących placebo. 

Zarówno w przypadku bilastyny w dawce 10 mg, jak i w przypadku placebo w badaniu odnotowano  nieznaczne obniżenie wskaźnika senności i sedacji według Paediatric Sleep Questionnaire,  z nieistotnymi statystycznie różnicami pomiędzy leczonymi grupami. 

U tych dzieci w wieku od 2 do 11 lat nie zaobserwowano istotnych różnic dotyczących odstępu QTc  po podaniu 10 mg bilastyny w porównaniu do placebo. Kwestionariusz dotyczący jakości życia  przeznaczony dla dzieci z alergicznym zapaleniem spojówek i błony śluzowej nosa lub przewlekłą  pokrzywką wykazał ogólną poprawę (według punktów) po 12 tygodniach bez znaczących  statystycznie różnic pomiędzy ramionami badania z bilastyną i z placebo. 

Ogółem 509 dzieci zostało objętych badaniem: 479 dzieci z alergicznym zapaleniem błony śluzowej  nosa i spojówek oraz 30 dzieci z rozpoznaną przewlekłą pokrzywką. 260 dzieci otrzymywało  bilastynę, 252 (96,9%) z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek, a 8 (3,1%)  z przewlekłą pokrzywką. Analogicznie, 249 dzieci otrzymywało placebo, 227 (91,2%) z alergicznym  zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek i 22 (8,8%) z przewlekłą pokrzywką. 

Dzieci i młodzież 

Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań bilastyny we wszystkich  podgrupach populacji dzieci w wieku poniżej 2 lat (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2). 

5.2 Właściwości farmakokinetyczne 

Wchłanianie 

Bilastyna jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym, osiąga maksymalne stężenie w osoczu po  około 1,3 godziny. Nie zaobserwowano kumulacji bilastyny w organizmie. Średnia wartość  biodostępności bilastyny po podaniu doustnym wynosi 61%. 

Dystrybucja 

Badania in vitro i in vivo wykazały, że bilastyna jest substratem glikoproteiny P (P-gp) (patrz punkt  4.5 „Interakcje z ketokonazolem lub erytromycyną i „Interakcje z diltiazemem”) i polipeptydów  transportujących aniony organiczne (OATP) (patrz punkt 4.5 „Interakcje z sokiem grejpfrutowym”). W dawkach terapeutycznych bilastyna wiąże się z białkami osocza w 84-90%.

10 

Metabolizm 

W badaniach in vitro bilastyna nie indukuje ani nie hamuje aktywności izoenzymów CYP450. 

Eliminacja 

W badaniu bilansu masy przeprowadzonym u zdrowych, dorosłych ochotników, po podaniu  jednorazowej dawki 20 mg bilastyny znakowanej węglem 14C, prawie 95% podanej dawki zostało  wydalone w postaci niezmienionej bilastyny z moczem (28,3%) i kałem (66,5%), co potwierdziło, że  bilastyna nie jest w istotnym stopniu metabolizowana w organizmie człowieka. Średni okres  półtrwania w fazie eliminacji leku u zdrowych ochotników wynosił 14,5 godziny. 

Liniowość 

Bilastyna wykazuje liniową farmakokinetykę w zakresie badanych dawek (5 do 220 mg) z niewielką  zmiennością międzyosobniczą.  

Zaburzenia czynności nerek  

Wpływ stosowania bilastyny u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek badano u dorosłych.  

W badaniu z udziałem pacjentów z zaburzeniami czynności nerek średnie (odchylenie standardowe)  AUC0-∞ zwiększyło się z 737,4 (±260,8) ng x godz./ml u pacjentów bez zaburzenia czynności nerek  (GFR: > 80 ml/min/1,73 m2) do: 967,4 (±140,2) ng x godz./ml u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami  czynności nerek (GFR: 50-80 ml/min/1,73 m2), 1384,2 (±263,23) ng x godz./ml u pacjentów z  umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (GFR: 30 - <50 ml/min/1,73 m2), i 1708,5 (±699,0) ng x  godz./ml u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR: < 30 ml/min/1,73 m2). Średni  (odchylenie standardowe) okres półtrwania bilastyny wynosił 9,3 godziny (± 2,8) u pacjentów bez  zaburzenia czynności nerek, 15,1 godziny (± 7,7) u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności  nerek, 10,5 godziny (± 2,3) u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek i 18,4  godziny (± 11,4) u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Bilastyna została całkowicie  wydalona z moczem u wszystkich pacjentów po 48-72 godzinach. Nie oczekuje się, że powyższe  przemiany farmakokinetyczne mają klinicznie znaczący wpływ na bezpieczeństwo stosowania  bilastyny, ponieważ stężenia bilastyny w osoczu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek  mieszczą się w bezpiecznym zakresie. 

Zaburzenia czynności wątroby 

Brak danych farmakokinetycznych u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Bilastyna nie jest metabolizowana w organizmie ludzkim. Ponieważ wyniki badania u pacjentów z zaburzeniami  czynności nerek wskazują, że bilastyna jest wydalana głównie przez nerki, wydalanie z żółcią stanowi  tylko nieznaczną część procesu wydalania bilastyny. Zmiany w czynności wątroby nie wydają się  wpływać klinicznie istotnie na farmakokinetykę bilastyny. 

Dzieci i młodzież 

Dane farmakokinetyczne dotyczące dzieci uzyskano w badaniu farmakokinetycznym fazy II,  w którym brało udział 31 dzieci w wieku od 4 do 11 lat z alergicznym zapaleniem błony śluzowej  nosa i spojówek lub przewlekłą pokrzywką, przyjmujących raz na dobę bilastynę w dawce 10 mg  w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej. Analiza farmakokinetyczna przedstawiająca  rozkład stężenia w osoczu wykazała, że w przypadku bilastyny w dawce 10 mg przeznaczonej dla  dzieci podawanej raz na dobę ekspozycja ogólnoustrojowa jest równoważna do obserwowanej po  dawce 20 mg u dorosłych i młodzieży i średnia wartość AUC wynosi 1014 ng*godz./ml u dzieci  w wieku od 6 do 11 lat. Wyniki te były dużo poniżej progu bezpieczeństwa wyznaczonego w oparciu  o dane dotyczące podawania 80 mg raz na dobę osobom dorosłym zgodnie z profilem bezpieczeństwa  produktu. Wyniki badań potwierdziły, że dawka 10 mg bilastyny podawana doustnie raz na dobę jest  odpowiednią dawką terapeutyczną dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg.

11 

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie 

Dane niekliniczne dotyczące bilastyny wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych  dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności,  potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. 

W badaniach toksycznego wpływu na rozród, wpływ bilastyny na płód (utrata zarodka przed i po  zagnieżdżeniu u szczurów oraz niepełne kostnienie kości czaszki, mostka i kończyn u królików)  zaobserwowano tylko w przypadku stosowania toksycznych dawek u matek. Poziomy ekspozycji,  przy których nie obserwuje się działań niepożądanych (ang. NOAELs - no-observed-adverse effect  levels) są wystarczająco większe (ponad 30 razy) od ekspozycji po zastosowaniu zalecanej dawki  terapeutycznej u ludzi. 

W badaniu laktacji bilastynę wykryto w mleku karmiących samic szczurów, którym podano doustnie  pojedynczą dawkę (20 mg/kg mc.). Stężenia bilastyny w mleku stanowiły w przybliżeniu połowę  stężenia stwierdzanego w osoczu matki. Znaczenie tych wyników dla ludzi nie jest znane. 

W badaniu płodności na szczurach bilastyna podawana doustnie w dawkach do 1000 mg/kg/dobę nie  miała wpływu na żeńskie ani męskie narządy rozrodcze. Nie uległy zmianie współczynniki łączenia  w pary, płodności ani zachodzenia w ciążę. 

Jak zaobserwowano w badaniu dotyczącym dystrybucji, przeprowadzonym na szczurach,  z oznaczeniem stężeń leku metodą autoradiografii, bilastyna nie kumuluje się w ośrodkowym układzie  nerwowym. 

6. DANE FARMACEUTYCZNE 

6.1 Wykaz substancji pomocniczych 

Mannitol DC 

Etyloceluloza 

Krospowidon (typ A) 

Aromat winogronowy 

Sukraloza 

Magnezu stearynian  

6.2 Niezgodności farmaceutyczne 

Nie dotyczy. 

6.3 Okres ważności 

2 lata 

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania 

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego. 6.5 Rodzaj i zawartość opakowania  

ADABLIX, 10 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej pakowane są w blistry  Poliamid/Al/PVC//Al 

ADABLIX jest pakowany w tekturowe pudełka zawierające po 10, 20, 30 lub 50 tabletek. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

12 

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania  

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie  z lokalnymi przepisami.  

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA  DOPUSZCZENIE DO OBROTU 

Adamed Pharma S.A. 

Pieńków, ul. Mariana Adamkiewicza 6A 

05-152 Czosnów, Polska 

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU  

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU  I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:  

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU  CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

13