Zespół cieśni nadgarstka to zespół objawów związany z uciskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Choroba ta wynika z ucisku mechanicznego na nerw.

Zespół cieśni nadgarstka może być spowodowany różnymi chorobami i stanami, takimi jak choroby reumatyczne, choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego, choroby zakaźne, choroby zawodowe oraz urazy, a także inne choroby i stany.

Nawyki takie jak powtarzające się ruchy palców i nadgarstka mogą sprzyjać wystąpieniu zespołu cieśni nadgarstka, dlatego jest on częściej diagnozowany u osób pracujących przy drobnych pracach ręcznych, pisaniu na klawiaturze czy muzyków. Uraz lub obrzęk struktur w kanale nadgarstka również mogą spowodować ucisk nerwu.

Częstość występowania zespołu cieśni nadgarstka wynosi około 50 na 1000 osób. Choroba ta może pojawić się u jednostki w każdym wieku, najczęściej jednak występuje po 50. roku życia. Dotyka 3–6% populacji. Objawy choroby mogą występować jedynie w jednej ręce (zazwyczaj tej dominującej, czyli prawej u osób praworęcznych, lewej u osób leworęcznych) lub w obydwu. Kobiety są bardziej narażone na chorobę niż mężczyźni.

Jeśli zauważysz u siebie symptomy cieśni nadgarstka, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem. Czasem po intensywnym obciążeniu ręki powtarzalnymi ruchami mogą pojawić się przejściowe objawy związane z tym zespołem - zazwyczaj nie wymagają one dalszej diagnostyki ani leczenia.

Metoda terapii jest dobierana zależnie od etapu trwania i zaawansowania schorzenia. U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi objawami rekomenduje się terapię konserwatywną, która po 2-6 tygodniach prowadzi do poprawy, a najlepsze rezultaty obserwuje się po około 3 miesiącach. Metody te obejmują stosowanie ortez na nadgarstek, iniekcje kortykosteroidów (czasami także doustne), fizjoterapię, terapię ultradźwiękami oraz jogę.

W przypadku braku efektów terapii zachowawczej, konieczne jest podjęcie interwencji operacyjnej, mającej na celu usunięcie przyczyny dolegliwości - czyli ucisku na nerw pośrodkowy. Procedura ta zapewnia długotrwałe i skuteczne rezultaty w 70-90% przypadków.

Sytuacja może się powtórzyć u niektórych osób, szczególnie gdy zespół cieśni jest związany z chorobą przewlekłą.

Po operacji często wymagana jest rehabilitacja, która umożliwia powrót do pełni sprawności. Czasami konieczne jest także dostosowanie wykonywanej pracy oraz unikanie zadań obciążających nadgarstek.

Zespół cieśni nadgarstka może pojawić się z różnych powodów, takich jak nieprawidłowa budowa nadgarstka, praca w niewygodnej pozycji, użycie wibrujących narzędzi lub niewielki uraz. Osoby podatne na ten problem powinny regularnie wykonywać ćwiczenia rozciągające, dbać o prawidłową postawę i unikać niekorzystnej pozycji podczas pracy. Dodatkowo, niektóre choroby, takie jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy i nowotwory krwi, również mogą sprzyjać wystąpieniu tego zespołu.