Przeprowadzanie tego testu ma na celu ustalenie poziomu żelaza we krwi.

Odpowiednie stężenie żelaza u mężczyzn wynosi od 17,7 do 35,9 µmol/l (90–200 µg/dl), a u kobiet od 11,1 do 30,1 µmol/l (60–170 µg/dl).

Badanie poziomu żelaza jest konieczne w przypadku podejrzenia lub rozpoznania niedokrwistości. Objawy sugerujące niedobór żelaza to osłabienie, łatwe zmęczenie się i bladość skóry.

Badanie poziomu żelaza może być zlecone jednocześnie z badaniem morfologii krwi lub jako badanie uzupełniające po potwierdzeniu niedokrwistości. Niedokrwistość niedobarwliwą, charakteryzująca się obniżonym stężeniem hemoglobiny w czerwonych krwinkach, często wiąże się z niedoborem żelaza. W takich przypadkach konieczne jest również sprawdzenie stężenia transferyny lub całkowitej zdolności wiązania żelaza (TIBC).

Badanie stężenia żelaza może być wskazane także przy podejrzeniu niedoboru z powodu niewystarczającego spożycia żelaza (np. w diecie wegetariańskiej) lub utraty (np. z powodu krwotoków, obfitych miesiączek). Niedobór żelaza można podejrzewać również w przypadku chorób nowotworowych, zaburzeń wchłaniania, chorób nerek oraz przy chorobach związanych z podwyższonym poziomem żelaza, takich jak hemochromatoza, niedokrwistość hemolityczna czy choroby wątroby.

Krew jest pobierana z żyły. W laboratorium, po odwirowaniu surowicy, analizowane jest stężenie żelaza.

Nie trzeba specjalnie się przygotowywać do badania, nie trzeba być na czczo.

Nie ma żadnych przeciwwskazań.

Po nakłuciu może wystąpić siniak, który powinien zniknąć w przeciągu kilku dni.