Rumień przemieszczający się to zmiana skórna, która może wystąpić po ukłuciu przez kleszcza i jest symptonem boreliozy. Ten rodzaj rumienia pojawia się w miejscu ukłucia przez kleszcza, zazwyczaj w ciągu 7–14 dni po ukłuciu, ale czasem może pojawić się szybciej lub później (prawdopodobnie do 30 dni). Rumień wędrujący jest obserwowany u około 80% pacjentów z boreliozą.

Początkowo rumień wędrujący może przybierać postać czerwonawej plamki lub grudki. Z czasem czerwone zaczerwienienie rozszerza się ku obrzeżom, osiągając średnicę ponad 5 cm w ciągu dni lub tygodni. Centrum plamy blednie w miarę powiększania się, chociaż pierwotnie rumień może być jednolicie czerwony, bez wybielania się na środku. Rumień może osiągnąć nawet 20 cm średnicy. Mimo wyraźnie zarysowanych brzegów, pozostaje on w jednej płaszczyźnie ze skórą, nie wystaje ponad nią. Choć nie powoduje bólu, rumień może wywoływać pieczenie, swędzenie oraz delikatne podwyższenie temperatury skóry.

Określenie "wędrujący" nie sugeruje, że rumień przenosi się po ciele (tj. pojawia się na jednej części ciała, a następnie na innej), ale odnosi się do przesuwania się brzegów plamy z centrum na zewnątrz. W skrócie, widoczne zmiany można porównać do rozchodzących się fal na wodzie po wrzuceniu kamienia do jeziora.

Rumień często występuje na różnych częściach ciała, takich jak okolice pachowe, pachwinowe, doły podkolanowe lub linia pasa. Warto pamiętać, że może on pojawić się w dowolnym miejscu, również na owłosionej skórze głowy, co sprawia, że jest trudny do zauważenia.

Zaczerwienienie po ukłuciu przez kleszcza jest częste i wynika z reakcji na substancje w ślinie kleszcza, nie jest jednak związane z boreliozą. Obszar ukłucia powinien być obserwowany przez około 4 tygodnie. Jeśli zaczerwienienie ma średnicę poniżej 5 cm, najprawdopodobniej jest to reakcja alergiczna. Warto śledzić zmiany w rumieniu - jeśli powiększa się, można robić zdjęcia lub mierzyć średnicę zmiany codziennie. Jeśli zaczerwienienie systematycznie się zwiększa lub jest duże (powyżej 5 cm), należy skonsultować się z lekarzem.

Jeśli pojawiają się objawy rumienia wędrującego, warto skonsultować się z lekarzem rodzinnym. Specjalista potrafi rozpoznać tę dolegliwość na podstawie charakterystycznego wyglądu.

W sytuacjach niejednoznacznych pomocna może być dokumentacja fotograficzna przedstawiająca ewolucję zmian.

Rumień wędrujący to objaw boreliozy, ale sam w sobie nie jest chorobą. Nie wymaga specjalnego leczenia, lecz leczenie boreliozy, które polega na antybiotykoterapii.

Objaw rumienia wędrującego naturalnie ustępuje po pewnym czasie, często po kilku tygodniach. Jednak samo zniknięcie rumienia nie oznacza wyleczenia boreliozy.