Mięta pieprzowa ma charakterystyczny orzeźwiający smak i zapach. Jest tradycyjnie stosowana jako roślinny produkt leczniczy w określonych sytuacjach. Może pomóc w łagodzeniu objawów problemów trawiennych, takich jak niestrawność i wzdęcia, a także w zespołu jelita drażliwego. Olejek eteryczny i ekstrakt z mięty pieprzowej posiadają działanie przeciwdrobnoustrojowe, przeciwwirusowe, grzybobójcze, przeciwbólowe i antyoksydacyjne, jednakże brakuje potwierdzenia tych właściwości w badaniach klinicznych.

Olejek z mięty pieprzowej jest otrzymywany poprzez destylację ze świeżych liści przy użyciu pary wodnej. Zawiera głównie mentol i jest stosowany do profilaktyki i leczenia zapaleń dziąseł oraz chorób przyzębia. Jest składnikiem wielu produktów do higieny jamy ustnej, takich jak pasta do zębów czy płyny do płukania ust.

Teoretycznie, stosowanie syropu z mięty jest zalecane w tych samych przypadkach co picie naparu z liści mięty. Jednak brakuje badań klinicznych potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo jego stosowania w leczeniu różnych schorzeń.

Przygotowanie syropu z mięty jest proste - wystarczy zagotować wodę z liśćmi mięty i cukrem. Napar należy odstawić do ostygnięcia, a następnie odcedzić. Po przecedzeniu, syrop należy ponownie zagotować i przelać do czystych słoików. Aby wydłużyć trwałość produktu i zniszczyć ewentualne drobnoustroje, zaleca się pasteryzację końcowego syropu.

Liście mięty pieprzowej można kupić w opakowaniach nieporcjowanych, do samodzielnego odmierzania porcji przed zaparzeniem herbaty, albo w formie saszetek o wadze zazwyczaj 2 g suszu.

Obydwie formy mogą być stosowane jako naturalny środek na dolegliwości żołądkowe, takie jak niestrawność i wzdęcia.

Ze względu na niewystarczające informacje na temat bezpieczeństwa, nie zaleca się korzystania z mięty podczas ciąży.

Miętę można suszyć w pęczkach (zarówno łodygi, jak i liście) lub przygotowywać w postaci suszonych liści.

Pierwszy sposób polega na wiązaniu pędów mięty w niewielkie pęczki. Następnie suszy się je (powieszone do góry łodygami) w suchym, przewiewnym i zacienionym miejscu. Po wysuszeniu pęczków należy oberwać z nich wysuszone liście. Tak pozyskane listki przechowuje się w szczelnie zakręconym słoiku.

Drugi sposób polega na rozłożeniu samych liści na papierze (cienka warstwa). Również w tym przypadku należy wybrać suche, przewiewne i zacienione miejsce. Suszone liście mięty można kilkakrotnie przemieszać. Po około tygodniu liście mięty powinny suche. Należy je następnie przesypać do słoika i szczelnie zamknąć. Z tak przygotowanych liści przygotowuje się następnie napar.