MCV oznacza średnią wielkość erytrocytów, czyli krwinek czerwonych. Skrót ten pochodzi z języka angielskiego – mean corpuscular volume (MCV).

Analiza MCV jest składnikiem kompleksowej analizy składu krwi. Przeprowadza się ją w przypadku podejrzenia różnorodnych nieprawidłowości związanych z procesem krwiotworzenia, głównie niedokrwistości. Istnieje wiele rodzajów niedokrwistości, a wynik tego wskaźnika jest istotny w procesie diagnozowania tych schorzeń.

MCV nie wymaga specjalnego przygotowania do badania, jednak zazwyczaj jest wykonywane razem z innymi badaniami (w ramach morfologii krwi), dlatego zaleca się być na czczo przed nimi.

Norma objętość krwinek czerwonych wynosi od 82 do 92 femtolitrów (fl).

Zmniejszone MCV zwykle wskazuje na niedokrwistość z niedoboru żelaza (znanej jako niedokrwistość mikrocytarna, ponieważ krwinki są mniejsze). Spadek MCV może być pierwszym objawem niedokrwistości w wynikach badań laboratoryjnych, czasem nawet przed spadkiem stężenia hemoglobiny.

Zmniejszenie MCV może również występować w niedokrwistości związanej z chorobami przewlekłymi lub talasemią.

Najczęściej wynika to z braku odpowiedniej ilości witaminy B₁₂ i kwasu foliowego w organizmie, co prowadzi do wystąpienia niedokrwistości makrocytarnej, charakteryzującej się obecnością dużych krwinek.

Może to być spowodowane niedoborem witaminy B₁₂ i kwasu foliowego w diecie, chorobami żołądka (jak np. niedokrwistość złośliwa Addisona i Biermera), chorobami jelita cienkiego (takimi jak nowotwory, choroba Leśniowskiego i Crohna) oraz chorobami wątroby, niedoczynnością tarczycy i rzadko zespołami mielodysplastycznymi.