Choroba skóry, znana jako łupież Giberta, charakteryzuje się pojawieniem uogólnionej wysypki na ciele pacjenta na tułowiu i kończynach. Najczęściej dotyczy dzieci od 10. roku życia do młodych dorosłych do 35. roku życia i występuje głównie sezonowo, zwłaszcza zimą.

Przyczyna tej choroby nie jest do końca poznana, ale prawdopodobnie ma ona związek z infekcją. Najczęstsze wirusy związane z łupieżem różowym to ludzki wirus opryszczki typu 6 i 7. Największa liczba zachorowań występuje jesienią i wiosną.

Objawy tej choroby mają konkretne cechy. Na początku skóra, najczęściej na tułowiu, staje się czerwona lub ciemnoróżowa, pokryta łuskami - to właśnie blaszka macierzysta. Jej brzegi są delikatnie uniesione, łuszczące się, a w środku jaśniejsze. Blaszka ta może mieć nawet 3 cm średnicy i przez około 2 tygodnie może być jedynym objawem choroby.

Ponadto mogą pojawić się objawy ogólne, jak: złe samopoczucie, nudności, bóle głowy, stawów, powiększone węzły chłonne, gorączka lub ból gardła, które pojawiają się przed wysypką skórną. Następnie, po kilku dniach lub tygodniach, pojawia się rozległa wysypka na tułowiu i kończynach - symetryczne zmiany po obu stronach ciała. Wysypka nie występuje na błonach śluzowych. Przeciętny czas jej utrzymywania to 45 dni, ale może być nawet do 12 tygodni. U niektórych pacjentów występuje intensywne swędzenie.

W rzadszych przypadkach choroba może przebiegać nietypowo, zmiany skórne mogą mieć inny wygląd i lokalizację. Nawroty łupieżu różowego nie są częste, zazwyczaj występują w ciągu kilku miesięcy po pierwszym epizodzie. W nawrotach nie pojawia się blaszka macierzysta, a zmiany skórne mogą być mniejsze niż podczas pierwszego wystąpienia.

Objawy łupieżu różowego u dzieci są podobne do tych u dorosłych, ale częściej towarzyszy im intensywny świąd.

Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany na skórze, warto skonsultować się z dermatologiem lub lekarzem rodzinnym.

Choroba zazwyczaj jest łatwa do zidentyfikowania ze względu na charakterystyczny proces - początkowo pojawia się blaszka macierzysta, a następnie ogólna wysypka. Wygląd wysypki jest również dość charakterystyczny, co pozwala lekarzowi zazwyczaj postawić diagnozę na podstawie wywiadu z pacjentem i badania skóry.

Objawy łupieżu różowego Giberta spontanicznie ustępują w ciągu kilku tygodni i zazwyczaj nie wymagają leczenia. Pielęgnacja skóry emolientami jest korzystna dla pacjentów. W przypadku występowania świądu skóry, zaleca się stosowanie leków przeciwhistaminowych oraz maści glikokortykosteroidowych, jednak nie mają one wpływu na tempo zanikania zmian skórnych. Jest to łagodna choroba z bardzo dobrym rokowaniem, a nawroty są bardzo rzadkie.