Objawem boreliozy może być rumień wędrujący, który pojawia się po ukąszeniu przez kleszcza. Zazwyczaj występuje w ciągu 7-14 dni od ukąszenia, ale może również pojawić się wcześniej lub później. Szacuje się, że rumień wędrujący występuje u około 80% pacjentów chorych na boreliozę.

Na początku rumień wędrujący może przybrać postać czerwonawej plamki lub grudki, która stopniowo się rozszerza ku obwodowi, osiągając średnicę powyżej 5 cm. Centralna część plamy blednie w miarę jej powiększania się, chociaż początkowo rumień może być jednolicie czerwony, bez wyjaśnień na środku. Z czasem rumień może osiągnąć nawet 20 cm średnicy. Brzegi rumienia są wyraźnie zarysowane, lecz pozostaje on na skórze, nie wystaje ponad nią. Rumień nie powoduje bólu, ale może wywoływać pieczenie, swędzenie, a skóra wokół może być cieplejsza.

Określenie "wędrujący" odnosi się do rozszerzania się brzegów rumienia od środka na zewnątrz, a nie zmiany lokalizacji rumienia na ciele. Zmiany te można porównać do rozchodzenia się kręgu na wodzie po wrzuceniu kamienia do jeziora.

Rumień często pojawia się w różnych miejscach na ciele, na przykład w okolicy pachowej, pachwinowej, dołu podkolanowego lub na linii pasa. Warto zauważyć, że może również występować na skórze owłosionej głowy, co czyni go trudniejszym do zauważenia.

Zaczerwienienie w miejscu ukłucia przez kleszcza występuje powszechnie. Jest to reakcja organizmu na substancje zawarte w ślinie kleszcza. Taka alergiczna reakcja nie jest związana z boreliozą. Ważne jest regularne obserwowanie miejsca ukłucia przez około 4 tygodnie. Jeśli zaczerwienienie ma średnicę mniejszą niż 5 cm, najprawdopodobniej jest to reakcja alergiczna. Należy śledzić zmianę zaczerwienienia w czasie - rumień wędrujący będzie się powiększał, dlatego pomocne może być dokumentowanie zmian fotografiami lub pomiarem średnicy raz dziennie. W przypadku systematycznego powiększania się zaczerwienienia lub dużych zmian (powyżej 5 cm), należy skonsultować się z lekarzem.

Rumień wędrujący jest zawsze symptomem boreliozy. Nie jest to choroba w sobie, dlatego nie podaje się specyficznego leczenia na rumień, lecz na boreliozę. Terapia obejmuje stosowanie antybiotyków.

Rumień wędrujący naturalnie zanika po pewnym czasie, zazwyczaj po kilku tygodniach. Jednak samo odejście rumienia nie oznacza wyleczenia infekcji boreliozą.