Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Co robić w przypadku biegunki podróżnych?

Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł
Co robić w przypadku biegunki podróżnych?
09.11.2025
Przeczytasz w 5 min

Co robić w przypadku biegunki podróżnych?

Co robić w przypadku biegunki podróżnych? Kompletny poradnik dla podróżnych

Planujesz wyjazd lub właśnie dopadła Cię biegunka w podróży? Ten ekspercki, ale przystępny przewodnik krok po kroku wyjaśnia, jak bezpiecznie poradzić sobie z biegunką podróżnych, kiedy szukać pomocy lekarskiej i jak zmniejszyć ryzyko problemów w przyszłości.

Prawidłowe nawodnienie to najważniejszy element leczenia biegunki podróżnych.

Czym jest biegunka podróżnych?

Biegunka podróżnych (ang. traveler’s diarrhea) to ostry zespół objawów żołądkowo-jelitowych, który najczęściej występuje u osób odwiedzających regiony o odmiennych standardach higieniczno-sanitarnych lub innej florze bakteryjnej żywności i wody. Najczęstszą przyczyną są bakterie enterotoksyczne, zwłaszcza Escherichia coli (ETEC), ale także Campylobacter, Shigella czy Salmonella. Udział mają też wirusy (np. norowirus) i pasożyty (np. Giardia), zwłaszcza gdy dolegliwości się przedłużają.

Na ogół jest to choroba samoograniczająca się, trwająca kilka dni, jednak kluczowe jest właściwe nawodnienie i rozpoznanie sytuacji, w których konieczna jest konsultacja lekarska.

Typowe objawy i czas trwania

  • 3 lub więcej luźnych stolców w ciągu 24 godzin (często wodnistych)
  • skurcze brzucha, parcie na stolec
  • nudności, czasem wymioty
  • gorączka (bywa nieznaczna, ale wysoka gorączka sugeruje cięższy przebieg)
  • ogólne osłabienie, ból głowy

Zwykle objawy ustępują w ciągu 3–5 dni. Jeśli biegunka trwa dłużej niż 7 dni, rozważ etiologię pasożytniczą; gdy przekracza 14 dni, wskazana jest diagnostyka lekarska.

Pierwsza pomoc: co zrobić natychmiast

  1. Zacznij nawadnianie — małymi łyczkami, ale często. Najlepiej doustny płyn nawadniający (ORS).
  2. Odpocznij — organizm lepiej walczy z infekcją, gdy ma czas na regenerację.
  3. Wprowadź lekkostrawną dietę — unikaj alkoholu, kofeiny, tłuszczu i surowizny.
  4. Rozważ leki objawowe (zgodnie z ulotką): np. loperamid przy braku gorączki i krwi w stolcu.
  5. Monitoruj objawy alarmowe — jeśli się pojawią, skontaktuj się z lekarzem.

Nawadnianie i elektrolity: podstawa leczenia

Utrata wody i soli mineralnych jest głównym zagrożeniem w biegunce. Doustne płyny nawadniające (ORS) zawierają optymalne proporcje glukozy i elektrolitów, które wspomagają wchłanianie w jelicie. Są dostępne w saszetkach w aptekach — zabierz je do apteczki podróżnej.

Jak pić ORS?

  • Popijaj często, małymi łyczkami, zwłaszcza jeśli masz nudności.
  • Dorośli: dąż do 2–3 litrów płynów dziennie (w tym ORS), więcej w upale.
  • Dzieci: kieruj się masą ciała i zaleceniami na saszetce; priorytetem jest zapobieganie odwodnieniu.

Domowy roztwór nawadniający (wg WHO), gdy nie masz saszetek

W sytuacji braku gotowego ORS możesz sporządzić roztwór z prostych składników:

  • 1 litr bezpiecznej wody (przegotowanej lub butelkowanej),
  • 6 płaskich łyżeczek cukru,
  • 1/2 płaskiej łyżeczki soli.

Wymieszaj do całkowitego rozpuszczenia. Roztwór należy wypić w ciągu 24 godzin. Jeśli masz dostęp, dodanie niewielkiej ilości soku z pomarańczy lub banana jako źródła potasu może być pomocne, ale nie jest konieczne.

Jak rozpoznać odwodnienie?

  • silne pragnienie, suchość w ustach, lepki język
  • rzadkie oddawanie moczu, ciemny mocz
  • zawroty głowy przy wstawaniu, osłabienie
  • u dzieci: brak łez, zapadnięte ciemiączko, senność, drażliwość

Co jeść i pić, a czego unikać

Produkty zalecane

  • Woda, ORS, słaba herbata, klarowne buliony
  • Ryż, pieczywo pszenne/tosty, sucharki, gotowane ziemniaki
  • Banany, gotowana marchew, jabłko gotowane lub przecier
  • Jogurt naturalny z żywymi kulturami (jeśli dobrze tolerowany)

Produkty do ograniczenia lub unikania

  • Alkohol, kofeina (kawa, mocna herbata, energetyki)
  • Tłuste, smażone, bardzo pikantne potrawy
  • Mleko i wysokolaktozowe produkty mleczne (przejściowa nietolerancja laktozy)
  • Surowe owoce i warzywa, których nie możesz samodzielnie obrać
  • Nieprzegotowana woda, lód niewiadomego pochodzenia

Nie zaleca się głodówki. Powrót do normalnej, zbilansowanej diety następuje stopniowo, w miarę ustępowania objawów.

Leki bez recepty: kiedy i jak je stosować

Leki objawowe łagodzą dolegliwości, ale nie zastępują nawadniania. Zawsze czytaj ulotkę i nie przekraczaj dawek.

Loperamid

  • Skutecznie zmniejsza liczbę wypróżnień i pozwala funkcjonować (np. podczas lotu).
  • U dorosłych typowo 4 mg na start, potem 2 mg po każdym luźnym stolcu (nie przekraczaj dawki maksymalnej z ulotki; bez konsultacji lekarskiej stosuj krótko).
  • Nie stosuj przy krwi w stolcu, wysokiej gorączce lub podejrzeniu inwazyjnej infekcji (ryzyko powikłań).
  • U dzieci zwykle niezalecany poniżej 12 lat (sprawdź wytyczne i ulotkę danego preparatu).

Racekadotryl

  • Zmniejsza nadmierne wydzielanie wody w jelitach; bywa stosowany u dorosłych i dzieci (na receptę; dawkowanie zgodnie z zaleceniem lekarza).

Bizmut (salicylan bizmutu)

  • Może łagodzić biegunki i nudności; dostępność w Polsce jest ograniczona, częściej za granicą.
  • Unikaj w ciąży, w przypadku uczulenia na salicylany, dny moczanowej i przy stosowaniu leków przeciwkrzepliwych.

Probiotyki

  • Szczepy takie jak Saccharomyces boulardii czy Lactobacillus rhamnosus GG mogą skrócić czas trwania biegunki o ok. 1 dzień.
  • Nie zastępują nawodnienia; najlepiej rozpocząć jak najwcześniej.

Leki przeciwwymiotne

  • Przy uporczywych wymiotach lekarz może zalecić np. ondansetron. Samoleczenie silnej niedyspozycji wymiotnej nie jest zalecane bez konsultacji.

Antybiotyki w biegunce podróżnych: dla kogo i kiedy

Większość epizodów biegunki podróżnych nie wymaga antybiotyków. Mogą być rozważane przy cięższym przebiegu (liczne stolce, gorączka, znaczna niedyspozycja) lub gdy objawy utrudniają kontynuację podróży.

  • Azytromycyna — preferowana w wielu regionach (narastająca oporność na fluorochinolony). Często stosowana jako dawka jednorazowa 1 g lub 500 mg przez 1–3 dni, wyłącznie zgodnie z zaleceniem lekarza.
  • Rifaksymina — działa w świetle jelita; skuteczna w nieinwazyjnej biegunce (bez krwi i gorączki). Wskazania i dawkowanie ustala lekarz.
  • Fluorochinolony (np. cyprofloksacyna) — obecnie rzadziej zalecane ze względu na oporność i możliwe działania niepożądane.

Najbezpieczniej jest uzyskać od lekarza przed wyjazdem tzw. „standby antibiotic” z instrukcją, kiedy i jak go użyć. Nie rozpoczynaj antybiotyku bez wcześniejszej konsultacji lekarskiej, zwłaszcza przy podejrzeniu zakażenia pasożytniczego lub w przypadku krwi w stolcu.

Szczególne sytuacje: dzieci, ciąża, choroby przewlekłe

Dzieci

  • Priorytetem jest ORS; odwodnienie u dzieci postępuje szybciej niż u dorosłych.
  • Skontaktuj się z lekarzem, jeśli dziecko jest poniżej 5. roku życia i ma nasilone objawy, a pilnie w przypadku niemowląt, objawów odwodnienia, krwi w stolcu, gorączki lub wymiotów uniemożliwiających picie.
  • Cynk może skracać czas trwania biegunki u dzieci: zwykle 10 mg/dzień (poniżej 6. miesiąca) lub 20 mg/dzień (powyżej 6. miesiąca) przez 10–14 dni — zgodnie z zaleceniem pediatry.
  • Loperamid u dzieci jest co do zasady przeciwwskazany w młodszych grupach wiekowych; decyzję pozostaw lekarzowi.

Ciąża i karmienie piersią

  • Najważniejsze jest bezpieczne nawadnianie i dieta.
  • Unikaj salicylanu bizmutu. Stosowanie loperamidu w ciąży wymaga ostrożności i konsultacji lekarskiej.
  • Antybiotyki tylko po ocenie korzyści i ryzyka przez lekarza.

Osoby starsze, z chorobami przewlekłymi, obniżoną odpornością

  • Niska tolerancja utraty płynów i elektrolitów — nawadnianie jest krytyczne.
  • Niższy próg do konsultacji lekarskiej i ewentualnego leczenia przyczynowego.

Kiedy pilnie skonsultować się z lekarzem

  • Objawy odwodnienia (senność, zawroty, brak moczu przez >6–8 h u dorosłych, u dzieci szybciej)
  • Krew w stolcu lub smoliste stolce
  • Wysoka gorączka ≥ 38,5°C, dreszcze, silne bóle brzucha
  • Biegunka utrzymująca się >72 godzin bez poprawy lub >7 dni łącznie
  • Uporczywe wymioty uniemożliwiające picie
  • Biegunka w ciąży, u niemowląt, osób w podeszłym wieku lub z poważnymi chorobami
  • Niedawna antybiotykoterapia i biegunka (ryzyko C. difficile)
  • Podejrzenie zatrucia pokarmowego u wielu osób z tej samej grupy (zgłoś to lokalnym służbom zdrowia/hotelowi)

Profilaktyka: jak zmniejszyć ryzyko biegunki w podróży

Bezpieczna żywność i woda

  • Wybieraj jedzenie świeżo gotowane i podawane na gorąco.
  • Unikaj surowych owoców morza, niedogotowanego mięsa, niepasteryzowanych nabiałów.
  • Owoce jedz tylko takie, które możesz obrać samodzielnie.
  • Pij wodę butelkowaną z nienaruszonym korkiem, napoje gorące lub wodę przegotowaną; unikaj lodu nieznanego pochodzenia.
  • Myj ręce mydłem i wodą lub używaj żelu dezynfekującego (≥60% alkoholu), zwłaszcza przed jedzeniem.

Suplementy i leki profilaktyczne

  • Probiotyki (np. S. boulardii) mogą zmniejszyć ryzyko, choć dowody są umiarkowane. Zacznij kilka dni przed wyjazdem i kontynuuj w trakcie podróży.
  • Salicylan bizmutu może redukować ryzyko biegunki, ale ma przeciwwskazania i nie zawsze jest dostępny.
  • Antybiotyki nie są rutynowo zalecane profilaktycznie — zarezerwowane dla wybranych osób wysokiego ryzyka po konsultacji lekarskiej.
  • Szczepienia: doustna szczepionka przeciw cholerze (Dukoral) może częściowo chronić przed ETEC, ale nie jest rutynowo zalecana wyłącznie w celu prewencji biegunki podróżnych. Sprawdź indywidualne wskazania w poradni medycyny podróży.

Checklista apteczki podróżnej

  • Saszetki z doustnym płynem nawadniającym (ORS)
  • Loperamid (dla dorosłych), ewentualnie racekadotryl (na receptę)
  • Probiotyk (np. S. boulardii)
  • Termometr
  • Środek do dezynfekcji rąk
  • Węgiel aktywowany (może pomóc przy wzdęciach, nie leczy przyczyny)
  • Antybiotyk „na wszelki wypadek” przepisany przez lekarza, z jasną instrukcją użycia
  • Dla dzieci: roztwór ORS w wersji pediatrycznej, cynk (po konsultacji), strzykawka/doublarka do podawania płynów

FAQ: najczęstsze pytania

Czy powinienem wstrzymać jedzenie?

Nie. Jedz lekkostrawnie i mało, ale regularnie. Najważniejsze jest picie ORS. Głodówka nie skraca choroby, a osłabia organizm.

Czy mogę łączyć loperamid z antybiotykiem?

Tak, u dorosłych bywa to zalecane w umiarkowanej i cięższej biegunce bez krwi w stolcu, aby szybko opanować objawy. Zawsze przestrzegaj zaleceń lekarza i ulotki.

Kiedy wykonać badania stolca?

Gdy biegunka jest krwista, z wysoką gorączką, nie ustępuje po 3–5 dniach lub trwa >7–14 dni (szczególnie podejrzenie pasożytów). Decyzję najlepiej podjąć z lekarzem.

Czy biegunka podróżnych jest zaraźliwa?

Tak, zwłaszcza wirusowa. Myj ręce, dezynfekuj powierzchnie i nie dziel się napojami/posiłkami, aby nie zarazić współpodróżnych.

Po ilu dniach mogę wrócić do normalnej diety i aktywności?

Zwykle po 24–48 godzinach od ustąpienia luźnych stolców. Wprowadzaj stopniowo produkty bogatsze w błonnik i tłuszcz. Uzupełnij płyny i elektrolity.

Kluczowe wnioski

  • Nawadnianie (ORS) to podstawa i pierwszy krok.
  • Leki objawowe można stosować rozsądnie, czytając ulotkę i zwracając uwagę na objawy alarmowe.
  • Antybiotyk rozważaj tylko w wybranych sytuacjach i po konsultacji lekarskiej (najlepiej mieć „standby” z poradni medycyny podróży).
  • Dbaj o dietę i higienę — to skraca czas choroby i ogranicza ryzyko dla innych.
  • Nie zwlekaj z kontaktem z lekarzem przy krwi w stolcu, wysokiej gorączce, odwodnieniu, u dzieci i kobiet w ciąży.

Informacje w artykule mają charakter edukacyjny i nie zastępują porady lekarskiej. Jeśli masz wątpliwości co do stanu zdrowia swojego lub bliskich, skontaktuj się z profesjonalistą.

Autor: Zespół redakcyjny — medycyna podróży i choroby zakaźne

Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł
Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł