Cholesterol LDL, zwany potocznie "złym cholesterolem", jest frakcją całkowitego cholesterolu zawartą w lipoproteinie LDL, która transportuje cholesterol z wątroby do mięśni naszego organizmu. Ta frakcja cholesterolu może prowadzić do rozwoju miażdżycy poprzez odkładanie się cząsteczek cholesterolu w tętnicach.

Prawidłowe stężenie cholesterolu LDL jest zależne od ryzyka sercowo-naczyniowego. Tabela przedstawia zalecane stężenia w zależności od ryzyka:

Ryzyko sercowo-naczyniowe jest oceniane indywidualnie dla każdego pacjenta. Profilaktyka chorób sercowo-naczyniowych polega na ocenie, wykrywaniu oraz modyfikacji lub eliminacji czynników ryzyka sercowo-naczyniowego.

Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego podlegające modyfikacji:

• nieprawidłowe żywienie
• palenie tytoniu
• mała aktywność fizyczna
• podwyższone ciśnienie tętnicze
• zwiększone stężenie cholesterolu LDL (LDL-C) w osoczu
• zwiększone stężenie triglicerydów (TG)
• stan przedcukrzycowy lub cukrzyca
• nadwaga lub otyłość.

Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego niepodlegające modyfikacji:

• wiek (mężczyźni ≥45 lat, kobiety ≥55 lat),
• płeć (większe ryzyko u mężczyzn niż u kobiet przed menopauzą),
• wczesne (u mężczyzn <55. rż., u kobiet <60. rż.) występowanie w rodzinie choroby niedokrwiennej serca lub chorób innych tętnic na podłożu miażdżycy.

Przeczytaj o szacowaniu ryzyka sercowo-naczyniowego: Jak oszacować u siebie poziom ryzyka sercowo-naczyniowego?

Zwiększone stężenie kortyzolu może wystąpić w wyniku nadczynności tarczycy, zaawansowanej marskości wątroby, sepsy lub wyniszczenia.