Preparat jest zalecany do stosowania w leczeniu:

• wysokiego ciśnienia krwi

• objawowej niewydolności serca (ten cel dotyczy tylko preparatu Prestarium 5 mg)

• stabilnej choroby wieńcowej - w celu zmniejszenia ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z zawałem serca i/lub operacją naczyń wieńcowych w przeszłości.

Niestety, mimo wskazań do korzystania z preparatu, nie zawsze można go stosować. Konieczne jest unikanie preparatu, jeśli występuje uczulenie na składniki preparatu lub inne inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE).

Unikaj stosowania preparatu, jeśli:

• wystąpił obrzęk naczynioruchowy (wrodzony/dziedziczny, samoistny lub związany z inhibitorami ACE)

• istnieje znaczne obustronne zwężenie tętnic nerkowych lub zwężenie tętnicy zaopatrującej jedną nerkę.

Nie łącz preparatu z aliskirenem u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek (GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2)

• w lekach złożonych zawierających sakubitryl i walsartan; unikaj przed upływem 36 godzin od ostatniej dawki sakubitrylu z walsartanem.

Nie wykonuj procedur krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), które narażają krew na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami (mogą prowadzić do ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych).

Preparat jest niezalecany w II i III trymestrze ciąży oraz podczas karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Niektóre schorzenia oraz pewne warunki mogą być powodem do zaniechania stosowania lub konieczności zmiany dawki preparatu. W przypadku stabilnych pacjentów z chorobą wieńcową, którym wystąpi epizod niestabilnej dławicy piersiowej w ciągu pierwszego miesiąca przyjmowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem w celu podjęcia decyzji o kontynuacji terapii.

Preparat może prowadzić do gwałtownego obniżenia ciśnienia tętniczego, dlatego zaleca się szczególną ostrożność u pacjentów z deficytem objętości krwi, odwodnionych lub z niedoborem elektrolitów. Osoby ze zwiększoną aktywacją układu renina-angiotensyna-aldosteron oraz te z ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu powinny być pod stałą obserwacją medyczną podczas terapii.

U pacjentów z zaburzeniami nerek, należy regularnie monitorować stężenie potasu i kreatyniny we krwi, ponieważ preparat może wpływać na funkcjonowanie nerek. Konieczne może być dostosowanie dawki w zależności od parametrów czynności nerek.

Ważne jest również zachowanie ostrożności u osób poddawanych dializom, ze względu na potencjalne reakcje anafilaktyczne związane z rodzajem błon filtracyjnych stosowanych podczas dializy.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepożądanych objawów, należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego oraz innych reakcji alergicznych jest zwiększone u niektórych pacjentów i wymaga specjalnego nadzoru lekarskiego.

Preparat może mieć wpływ na stężenie glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą, dlatego należy kontrolować poziom glukozy szczególnie na początku leczenia.

Podwójna blokada układu RAA nie jest zalecana, a stosowanie preparatu razem z wybranymi innymi lekami może prowadzić do poważnych powikłań, dlatego należy przestrzegać zaleceń lekarza co do kombinacji leków.

Na podstawie powyższych zaleceń zachowaj ostrożność i skonsultuj się z lekarzem, aby uniknąć powikłań związanych z terapią preparatem.

Preparat występuje w postaci tabletek pokrytych osłonką przeznaczonych do zażycia ustnego. Nie należy przekraczać zalecanych dawek, ponieważ może to zaszkodzić Twojemu zdrowiu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania produktu, skonsultuj się z lekarzem.

Osoby dorosłe:

W przypadku nadciśnienia tętniczego (monoterapia lub leczenie skojarzone):

zalecana dawka początkowa to 5 mg raz na dobę, rano. Lekarz dokona dostosowania dawki na podstawie reakcji organizmu na leczenie. Po około 4 tygodniach lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 10 mg raz na dobę.

U osób przyjmujących jednocześnie leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

Osoby w podeszłym wieku powinny stosować niższą dawkę początkową, wynoszącą 2,5 mg na dobę.

Objawowa niewydolność serca:

rozpoczęcie podawania preparatu w skojarzeniu z lekami moczopędnymi należy przeprowadzić pod ścisłą kontrolą lekarską.

Stabilna choroba wieńcowa:

dawka początkowa to 5 mg raz na dobę przez 2 tygodnie, a następnie, jeśli jest dobrze tolerowana, 10 mg raz na dobę.

Osoby z zaburzeniami czynności nerek powinny korzystać z dostosowanego dawkowania.

Preparat należy przyjmować codziennie o tej samej porze, rano, przed posiłkiem.

W trakcie ciąży nie należy zażywać żadnych leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem!

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu wyjaśnienia potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych z przyjmowaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, powiadom swojego lekarza o tym, że przyjmujesz ten lek na receptę.

Nie należy stosować preparatu w pierwszym trymestrze ciąży. Zażywanie leku w drugim i trzecim trymestrze jest przeciwwskazane. Jeśli kobieta planuje zajście w ciążę, zaleca się zmianę metody leczenia nadciśnienia. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia ciąży podczas przyjmowania preparatu, należy natychmiast przerwać kurację i skonsultować się z lekarzem, który przepisze alternatywne leki przeciwnadciśnieniowe.

Zabrania się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Jak każdy lek, także Prestarium 5 mg, -10 mg, może wywoływać działania niepożądane, chociaż nie wystąpią u każdego pacjenta stosującego ten preparat. Należy pamiętać, że korzyści z używania leku zazwyczaj przewyższają szkody wynikające z potencjalnych działań niepożądanych.

Do częstych skutków ubocznych należą bóle i zawroty głowy, objawowe niedociśnienie tętnicze, zaburzenia widzenia, szumy w uszach, parestezje, suchy kaszel, duszność, bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, niestrawność, zaparcia, zaburzenia smaku, wysypka, świąd, kurcze mięśni, uczucie zmęczenia i osłabienie.

Niezbyt często występują: hipoglikemia, hiperkaliemia, hiponatremia, eozynofilia, problemy ze snem, senność, zmiany nastroju, depresja, kołatanie serca, tachykardia, zapalenie naczyń, skurcz oskrzeli, suchość w jamie ustnej, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, nadmierne pocenie się, bóle stawów i mięśni, niewydolność nerek, problemy z potencją, złe samopoczucie, bóle w klatce piersiowej, obrzęki obwodowe, gorączka, wzrost mocznika i kreatyniny we krwi, omdlenia.

Rzadko mogą pojawić się: wzrost aktywności enzymów wątrobowych i bilirubiny, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi, nasilenie łuszczycy, bezmocz, skąpomocz, ostra niewydolność nerek.

Bardzo rzadko spotykane są: zaburzenia hematologiczne, splątanie, niedokrwienie mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca, udar mózgu spowodowany nadmiernym obniżeniem ciśnienia krwi, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, rumień wielopostaciowy.

Z nieokreśloną częstością mogą wystąpić objawy zespołu Raynauda.