Substancją czynną preparatu jest itrakonazol, lek przeciwgrzybiczy z grupy pochodnych triazolu. Jego działanie polega na zahamowaniu syntezy ergosterolu, co prowadzi do uszkodzenia błony komórkowej grzyba i w konsekwencji doprowadza do śmierci komórki grzyba. Itrakonazol dobrze przenika do różnych tkanek i narządów, osiągając wysokie stężenie w tkankach zrogowaciałych, takich jak skóra i paznokcie. Jego wchłanianie jest najlepsze w środowisku silnie kwasowym, a może przenikać przez łożysko i do mleka matki karmiącej.

Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do używania preparatu, nie zawsze jest to możliwe. Nie wolno stosować go w przypadku alergii na którekolwiek z jego składników. Nie zaleca się też stosowania preparatu jednocześnie z lekami metabolizowanymi przez izoenzym CYP 3A4 cytochromu P-450. Przeciwwskazane jest również stosowanie preparatu u osób z zaburzeniami czynności serca, chyba że zachodzi konieczność leczenia groźnych zakażeń. Preparat nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży, chyba że zagraża to ich życiu.

Niektóre schorzenia i inne okoliczności mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. Czasami konieczne jest przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.Itrakonazol osłabia siłę skurczu mięśnia sercowego. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób z niewydolnością serca (także występującą w przeszłości). Preparat można stosować tylko pod ścisłą kontrolą lekarza, gdy korzyści z leczenia przeważają nad ryzykiem. Lekarz zawsze indywidualnie oceni stosunek korzyści do ryzyka, biorąc pod uwagę różne czynniki ryzyka rozwoju niewydolności serca, takie jak choroby serca, wady zastawek, poważne choroby płuc, niewydolność nerek, obrzęki oraz stosowanie innych leków.Wchłanianie itrakonazolu zależy od kwasowości środowiska, najefektywniej w środowisku kwaśnym. Preparaty zobojętniające sok żołądkowy mogą obniżyć wchłanianie i skuteczność leku, dlatego należy je przyjmować nie wcześniej niż po 2 godzinach od itrakonazolu. W przypadku braku kwasu solnego w żołądku, konieczne może być stosowanie napojów zwiększających kwasowość.Itrakonazol doustny rzadko może powodować poważne uszkodzenie wątroby. Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleci badania wątrobowe, a w przypadku objawów zaburzeń należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Osoby ze schorzeniami wątroby lub historią zaburzeń powinny omówić leczenie z lekarzem.W przypadku chorych na AIDS po leczeniu grzybic układowych, konieczne może być leczenie podtrzymujące w celu zapobiegania nawrotom. Osoby z obniżoną odpornością mogą wymagać dostosowania dawki leku. Itrakonazolu nie należy stosować do leczenia grzybic zagrażających życiu lub opornych na flukonazol.Preparat nie jest zalecany dla dzieci, chyba że korzyści przewyższają ryzyko. Stosowanie może wiązać się z ryzykiem neuropatii lub zaburzeń słuchu, w takiej sytuacji należy skonsultować się z lekarzem.Należy pamiętać o licznych interakcjach itrakonazolu z innymi lekami, co może prowadzić do poważnych działań niepożądanych.Lek zawiera sacharozę, dlatego osoby z nietolerancją fruktozy nie powinny go stosować.Preparat nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn.

Preparat w postaci kapsułek jest przeznaczony do stosowania doustnego. Zaleca się stosowanie go zgodnie z zaleceniami lekarza i unikanie przekraczania zaleconych dawek, aby uniknąć szkody dla zdrowia. W razie wątpliwości dotyczących stosowania preparatu należy skonsultować się z lekarzem. Dla dorosłych z różnymi rodzajami grzybic oraz innych zakażeń, dawkowanie preparatu może się różnić. Preparat powinien być przyjmowany doustnie bezpośrednio po obfitym posiłku. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci, chyba że lekarz uzna to za konieczne.

Orungal, podobnie jak każdy inny lek, może czasami wywołać niepożądane skutki uboczne, chociaż nie u każdego pacjenta. Warto pamiętać, że korzyści wynikające z przyjmowania leku z reguły przewyższają ewentualne ryzyko działań niepożądanych. Możliwe efekty uboczne to m.in. problemy żołądkowo-jelitowe, wzmożona aktywność enzymów wątrobowych, zaburzenia czynności serca, oraz objawy neurologiczne. Rzadziej mogą wystąpić zmiany w wynikach badań krwi, problemy z równowagą elektrolitową, jak również dolegliwości skórne, miesiączkowanie, czy zaburzenia funkcji seksualnych. Warto być świadomym potencjalnych skutków ubocznych i wartościowej roli lekarza w monitorowaniu reakcji organizmu na terapię.