Składnikiem czynnym tego preparatu jest desloratadyna, lek przeciwhistaminowy II generacji, który działa przez blokowanie receptorów histaminowych typu 1 (H1) i hamowanie uwalniania cytokin, co przyczynia się do łagodzenia objawów alergicznych. Substancja ta dobrze wchłania się po podaniu doustnym i utrzymuje działanie przez dłuższy czas niż 24 godziny.

Produkt jest zalecany do użytku u osób dorosłych, młodzieży oraz dzieci powyżej pierwszego roku życia w celu złagodzenia objawów związanych z:

• alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa

• pokrzywką.

Jeśli istnieją wskazania do zastosowania preparatu, niestety nie zawsze jest to możliwe. Konieczne jest unikanie stosowania preparatu w przypadku uczulenia na którykolwiek z jego składników lub na loratadynę.

Nie zaleca się również stosowania preparatu u kobiet w ciąży ani u kobiet karmiących piersią.

Okoliczności zdrowotne mogą wpłynąć na konieczność zmiany dawkowania leku oraz konieczność przeprowadzenia określonych badań kontrolnych.

Należy być ostrożnym przy stosowaniu leku u osób, u których w przeszłości występowały drgawki lub u małych dzieci, ze względu na większe ryzyko wystąpienia drgawek podczas leczenia. W razie pojawienia się drgawek, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Przed zastosowaniem leku u małych dzieci, należy upewnić się, czy zapalenie błony śluzowej nosa jest alergiczne. Dla dzieci do 2. roku życia rozpoznanie alergii może być trudne, dlatego lekarz może zalecić dodatkowe badania laboratoryjne.

W przypadku problemów z nerkami, konieczna jest konsultacja z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku. Należy być ostrożnym u osób z ciężką niewydolnością nerek.

Preparat zawiera sorbitol, dlatego osoby z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny go stosować.

Badania kliniczne nie wykazały negatywnego wpływu desloratadyny na zdolność prowadzenia pojazdów. Niemniej jednak, zaleca się sprawdzenie reakcji organizmu na lek przed prowadzeniem pojazdów.

U niektórych osób lek może wywołać senność i inne działania niepożądane, które mogą wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń.

Produkt występuje w postaci płynu do przyjmowania doustnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, ponieważ nadmierna ilość nie poprawia skuteczności leku i może zaszkodzić zdrowiu. W przypadku wątpliwości co do stosowania preparatu, należy skonsultować się z lekarzem.

Dla dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia zalecane jest przyjmowanie 5 mg (10 ml) raz dziennie.

Dla dzieci w wieku od 6. do 11. roku życia zaleca się przyjmowanie 2,5 mg (5 ml) raz dziennie.

Dla dzieci między 1. a 5. rokiem życia zalecane jest przyjmowanie 1,25 mg (2,5 ml) raz dziennie.

W opakowaniu znajduje się strzykawka dozująca. Preparat należy przyjmować doustnie, niezależnie od posiłku.

W przypadku okresowego zapalenia błony śluzowej nosa (objawy występują krócej niż 4 dni w tygodniu lub utrzymują się krócej niż 4 tygodnie), leczenie należy przerwać po ustąpieniu objawów i wznowić po ponownym pojawieniu się objawów. W przewlekłym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa (objawy występują przez 4 lub więcej dni w tygodniu i utrzymują się dłużej niż 4 tygodnie), lekarz może zalecić kontynuowanie leczenia przez cały okres narażenia na alergeny.

Produkt nie powinien być stosowany u dzieci w pierwszym roku życia z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania w tej grupie wiekowej.

Nie ryzykuj stosowania leków w czasie ciąży bez konsultacji lekarskiej!

Zanim sięgniesz po jakikolwiek lek w okresie ciąży lub karmienia piersią, skonsultuj się z lekarzem, aby omówić potencjalne ryzyka i korzyści wynikające z jego stosowania. Pamiętaj, żeby powiadomić lekarza o swoim stanie, jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, przed przepisaniem jakiegokolwiek leku.

Unikaj stosowania leków w trakcie ciąży lub karmienia piersią.

Powiadam swojego lekarza o każdym ostatnio przyjmowanym leku, nawet jeśli jest on dostępny bez recepty.

Stosowanie jednoczesne preparatu z ketokonazolem lub erytromycyną nie wywołuje znaczących klinicznie interakcji.

W badaniach klinicznych desloratadyna nie potęgowała działania alkoholu ani nie powodowała zaburzeń sprawności psychoruchowej związanego z jego spożyciem. Niemniej jednak po wprowadzeniu preparatu na rynek zaobserwowano przypadki nietolerancji alkoholu oraz zatrucia nim.

Hitaxa, podobnie jak każdy inny lek, może wywołać działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich pacjentów korzystających z tego leku. Należy pamiętać, że oczekiwane korzyści z zastosowania leku z reguły przewyższają szkody związane z ewentualnymi skutkami ubocznymi.

Do często występujących działań niepożądanych należą: ból głowy, suchość w ustach, zmęczenie. Natomiast bardzo rzadko mogą wystąpić: senność, bezsenność, pobudzenie psychoruchowe, drgawki, omamy, zawroty głowy, tachykardia, kołatanie serca, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, niestrawność, zaburzenia czynności wątroby, bóle mięśni, reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka, świąd) oraz reakcje anafilaktyczne (włącznie z potencjalnie groźnymi reakcjami, takimi jak obrzęk gardła, krtani, duszność czy wstrząs anafilaktyczny). Istnieją także inne możliwe działania niepożądane, których częstość występowania nie została określona, takie jak: astenia, wzrost masy ciała, zwiększony apetyt, nadwrażliwość na światło, żółtaczka, nietypowe zachowania, agresywne zachowania oraz wydłużenie odstępu QT na zapisie EKG.

W badaniach klinicznych z udziałem dzieci do 2. roku życia najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były: biegunka, gorączka i bezsenność.