Preparat zawierający lidokainę i prylokainę działa poprzez blokowanie kanałów sodowych w komórkach nerwowych, co uniemożliwia przewodzenie impulsów nerwowych. Znieczulenie skóry zależy od czasu kontaktu preparatu z skórą i od dawki. Działanie lidokainy jest szybsze, ale krótsze niż działanie prylokainy. Preparat jest podawany wyłącznie drogą pozajelitową.

Produkt ten jest polecany do stosowania w celu miejscowego znieczulenia skóry przed nakłuciem, pobraniem krwi do badań oraz przed zabiegami chirurgicznymi na skórze. Może być również używany do miejscowego znieczulenia błony śluzowej narządów płciowych przed zabiegiem chirurgicznym lub znieczuleniem infiltracyjnym.

Niestety, nawet jeśli są wskazania do używania produktu, nie zawsze można go stosować. Nie wolno stosować preparatu, jeśli występuje uczulenie (nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne leki miejscowo znieczulające o budowie amidowej. Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest wrodzona lub idiopatyczna methemoglobinemia.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą przeciwwskazywać stosowanie lub sugerować konieczność dostosowania dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być regularne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Należy zachować ostrożność u osób cierpiących na niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, ponieważ istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia methemoglobinemii.
Ostrożność jest wskazana w przypadku stosowania preparatu w okolicy oczu. Może dojść do podrażnienia i znieczulenia rogówki. Oczy należy chronić przed kontaktem z preparatem. W przypadku przypadkowego dostania się preparatu do oczu, należy natychmiast przemyć je wodą lub solą fizjologiczną. Należy założyć opatrunek, ponieważ znieczulenie rogówki może osłabić odruchy obronne. Opatrunek można usunąć po powrocie odruchów obronnych rogówki.
Preparatu nie wolno stosować na otwarte rany.
Należy ostrożnie używać preparatu u osób z atopowym zapaleniem skóry. Kremu nie należy pozostawiać na skórze dłużej niż 15–30 minut.
Ze względu na brak doświadczenia klinicznego, preparatu nie należy stosować u dzieci do 3. miesiąca życia ani u dzieci od 3–12 miesiąca życia, które jednocześnie są leczone innymi lekami, które mogą indukować powstawanie methemoglobiny, np. sulfonamidy. U dzieci nie wolno stosować preparatu na błony śluzowe.
Preparatu nie należy aplikować na uszkodzoną błonę bębenkową; należy zabezpieczyć przed przedostaniem preparatu do ucha środkowego.
Ostrożne postępowanie jest zalecane przed podaniem preparatu podskórnego w trakcie szczepienia zawierającego żywe mikroorganizmy. W tym przypadku zaleca się monitorowanie odpowiedzi immunologicznej. Ze względu na stężenie, lidokaina i prylokaina mogą wykazywać działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, co może obniżyć skuteczność szczepionki.
Jeśli przyjmujesz leki przeciwarytmiczne (szczególnie klasy III, np. amiodaron), skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu. Działania lidokainy i leków przeciwarytmicznych mogą się sumować. Osoby z tej grupy powinny być pod ścisłą opieką lekarza, który w razie potrzeby zaleci monitorowanie EKG.

Czy ten preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania urządzeń/maszyn.

W trakcie ciąży nie należy zażywać żadnych leków bez konsultacji z lekarzem. Ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią skonsultować się z lekarzem, aby omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z jego stosowaniem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza o swoim stanie.

Zgłoś lekarzowi wszystkie ostatnio przyjmowane leki, łącznie z tymi, które są dostępne bez recepty.
Używanie preparatu przez osoby jednocześnie przyjmujące inne leki indukujące powstawanie methemoglobiny (np. sulfonamidy) może zwiększyć ilość methemoglobiny.
Preparat należy ostrożnie stosować u osób, które jednocześnie przyjmują leki przeciwarytmiczne klasy I (np. tokainid, meksyletyna) lub inne miejscowo znieczulające, ponieważ możliwe jest sumowanie się działań toksycznych.
Jeśli przyjmujesz leki przeciwarytmiczne (szczególnie klasy III np. amiodaron) przed zastosowaniem preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Działania lidokainy i leków przeciwarytmicznych mogą się kumulować, dlatego należy zachować ostrożność.

Jak każdy lek, Emla może wywołać pewne skutki uboczne, jednak nie u wszystkich pacjentów. Należy pamiętać, że korzyści z jego stosowania zazwyczaj przewyższają możliwe negatywne skutki. Najczęstsze działania niepożądane to reakcje skórne w miejscu aplikacji, takie jak zaczerwienienie, bladość, obrzęk, swędzenie i pieczenie. W rzadszych przypadkach mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne (łącznie z wstrząsem anafilaktycznym), methemoglobinemia u dzieci, plamica lub wybroczyny w miejscu aplikacji (szczególnie po długotrwałym stosowaniu u dzieci z atopowym zapaleniem skóry lub mięczakiem zakaźnym) oraz podrażnienie rogówki po przypadkowym dostaniu się preparatu do oka.