Lek prasugrel ma działanie przeciwpłytkowe, czyli hamujące sklejanie się płytek krwi. Proces krzepnięcia krwi, zwany kaskadą krzepnięcia, składa się z wielu etapów, które następują po sobie. Po uszkodzeniu naczynia, płytki krwi przylepiają się do ściany naczynia w miejscu uszkodzenia i tworzą pierwszy czop hemostatyczny, który zapobiega wypływowi krwi. Ten czop jest jednak nietrwały i musi zostać wzmocniony. Płytki krwi stymulują produkcję fibryny, która tworzy rozbudowane sieci wzmacniające czop płytkowy. W rezultacie powstaje skrzep płytkowo-włóknikowy. Procesy tworzenia patologicznych zakrzepów mogą prowadzić do zawału serca, udaru i zakrzepicy naczyń obwodowych. Dlatego opracowano leki hamujące sklejanie się płytek krwi, które mogą działać poprzez różne mechanizmy, wykazując sumujący efekt działania. Mechanizm działania prasugrelu polega na nieodwracalnym hamowaniu receptorów purynergicznych na powierzchni płytek krwi, co prowadzi do zablokowania sklejania się płytek. Lek nie wpływa na cyklooksygenazę ani syntezę prostaglandyn czy tromboksanu. Ponieważ modyfikacja receptora płytkowego jest nieodwracalna, płytki poddane działaniu prasugrelu pozostają zahamowane przez resztę życia (około 7-10 dni), a powrót do prawidłowej czynności płytek krwi zachodzi zgodnie z naturalnymi procesami.

Specyfikacja ma zastosowanie w profilaktyce zdarzeń sercowo-naczyniowych u osób dorosłych cierpiących na ostre zespoły wieńcowe (tj. niestabilna dławica piersiowa, zawał serca bez uniesienia odcinka ST lub zawał serca z uniesieniem odcinka ST) i poddawanych pierwotnej lub odroczonej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Wskazane jest stosowanie preparatu w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób:
• z czynnym patologicznym krwawieniem
• u których w przeszłości wystąpił udar mózgu lub przemijający napad niedokrwienny
• z ciężką niewydolnością wątroby.

Tabletki doustne to postać tego preparatu. Aby uzyskać najlepsze efekty, stosuj go zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zalecanych dawek, ponieważ może to zaszkodzić twojemu zdrowiu. W razie wątpliwości skonsultuj się z lekarzem.

Dla dorosłych początkowa dawka nasycająca wynosi 60 mg, następnie dla osób powyżej 60 kg - 10 mg raz dziennie, a dla tych poniżej 60 kg - 5 mg raz dziennie. U pacjentów po zawale serca bez uniesienia odcinka ST, u których wykonuje się angiografię wieńcowych w ciągu 48 godzin po przyjęciu do szpitala, dawkę nasycającą należy podać przed zabiegiem przezskórnej interwencji wieńcowej.

Preparat należy stosować razem z kwasem acetylosalicylowym w dawce 75-325 mg na dobę. Leczenie powinno trwać do 12 miesięcy, chyba że istnieją przeciwwskazania kliniczne.

Nie zaleca się stosowania u osób powyżej 75. roku życia, chyba że korzyści przewyższają ryzyko krwawień. W takich sytuacjach po podaniu dawki nasycającej 60 mg stosuje się lek w dawce 5 mg raz dziennie.

Nie trzeba zmieniać dawkowania u osób z niewydolnością nerek lub łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby. Przeciwwskazane jest stosowanie u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Nie stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia.

Preparat należy przyjmować doustnie, niezależnie od posiłków. Stosowanie na czczo może przyspieszyć działanie preparatu.

W trakcie ciąży nie należy przyjmować żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!
Bardzo istotne jest skonsultowanie się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w trakcie ciąży lub podczas karmienia piersią, aby wyjaśnić wszystkie wątpliwości dotyczące potencjalnych ryzyk i korzyści związanych z używaniem danego leku. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, koniecznie skonsultuj się z lekarzem przed zażyciem preparatu.
Preparat można stosować w trakcie ciąży tylko wtedy, gdy korzyść z jego stosowania znacząco przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.
Nie jest znane czy lek przenika do mleka matki. Nie zaleca się stosowania preparatu w czasie karmienia piersią.

Jak każdy lek, również Efient może wywoływać skutki uboczne, jednakże nie u wszystkich pacjentów korzystających z tego preparatu. Należy pamiętać, że spodziewane korzyści z stosowania leku z reguły przewyższają negatywne skutki wynikające z wystąpienia działań niepożądanych.

Do częstych skutków ubocznych należą: niedokrwistość, krwiak, krwawienie z nosa, krwotok z żołądka i jelit, wysypka, siniak, krwiomocz, krwiak w miejscu nakłucia naczynia krwionośnego, krwotok w miejscu podania, stłuczenie.

Do mniej powszechnych skutków ubocznych należą: nadwrażliwość (w tym obrzęk naczynioruchowy), krwotok do oka, krwioplucie, krwotok do przestrzeni zaotrzewnowej, krwotok z odbytu, obecność świeżej krwi w kale, krwawienie dziąseł, krwotok po zabiegu.

Rzadziej mogą wystąpić: małopłytkowość, krwiak podskórny.

Z nieokreśloną częstotliwością mogą wystąpić: zakrzepowa plamica małopłytkowa.