Preparat jest stosowany do zwalczania różnych rodzajów infekcji, takich jak zakażenia drogi oddechowej, dróg moczowych, choroby przenoszone drogą płciową, zakażenia tkanek miękkich oraz zakażenia przewodu pokarmowego.

Preparat w postaci kapsułek jest również wskazany do leczenia zakażeń okulistycznych, boreliozy i innych zakażeń, takich jak papuzica, bruceloza, dżuma, tularemia, a także w zapobieganiu malarii.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych testów kontrolnych. Należy być ostrożnym podczas stosowania preparatu u pacjentów z zaburzeniami funkcji wątroby lub przyjmujących inne leki toksyczne dla wątroby (hepatotoksyczne). Zaleca się regularne badania czynności wątroby oraz morfologii krwi. Doksycyklina może tworzyć kompleksy z wapniem w tkankach kościotwórczych. Zaleca się unikanie stosowania preparatu w okresie rozwoju zębów (w ciąży, okresie okołoporodowym, u dzieci do 12. roku życia), ponieważ może to prowadzić do trwałego przebarwienia szkliwa, uszkodzeń zębów (hipoplazji szkliwa) lub opóźnienia rozwoju kości.

Stosowanie doksycykliny, podobnie jak innych tetracyklin, może powodować nadwrażliwość na światło. W trakcie leczenia zaleca się unikanie ekspozycji na promienie słoneczne lub UV (np. w solarium), ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości skórnej na światło, takich jak rumień, obrzęk, pęcherzyki czy łuszczenie skóry. W przypadku pojawienia się pierwszych objawów rumienia skóry, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Reakcje skórne wymagają przerwania stosowania preparatu. Antybiotyki, w tym doksycyklina, mogą przyczyniać się do nadmiernej proliferacji opornych na leczenie bakterii i grzybów. W razie pojawienia się nowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych w trakcie stosowania preparatu, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Może być konieczne dodatkowe leczenie.

W przypadku wystąpienia biegunki podczas leczenia lub po jego zakończeniu, nie należy samodzielnie jej leczyć, ale skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które może być ciężkie i zagrażające życiu. Objawy kliniczne takiego zapalenia (takie jak wodniste stolce z krwią i śluzem, bóle brzucha, gorączka, parcie na stolec) są spowodowane przez pałeczkę Clostridium difficile, która może się namnażać przy zaburzeniach prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest wtedy niezalecane.

W przypadku konieczności leczenia, lekarz zaleci uzupełnienie elektrolitów i odpowiednie leczenie farmakologiczne. W przypadku chorób przenoszonych drogą płciową i podejrzenia równoczesnego zakażenia kiłą, lekarz zaleci odpowiednie badania laboratoryjne, włączając w to testy serologiczne, które powinny być wykonywane co miesiąc przez przynajmniej 4 miesiące. Przy stosowaniu preparatu w zakażeniach krętkami, może wystąpić tzw. reakcja Jarischa i Herxheimera. Jest to częsta reakcja na antybiotyk, która zazwyczaj ustępuje samoistnie. Objawy mogą obejmować bóle głowy, mięśni, gorączkę, osłabienie, złe samopoczucie oraz wysypkę. Należy zachować ostrożność u pacjentów z miastenią, ogólnoustrojowym toczniem rumieniowatym lub porfiriami, ponieważ stosowanie doksycykliny może nasilać objawy chorób.

Stosowanie preparatu może wiązać się z wystąpieniem wypukłego ciemiączka u niemowląt oraz łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego u dzieci i dorosłych. W razie podejrzenia tych zaburzeń (objawy takie jak zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, mroczki, zawroty głowy, szum w uszach, bóle głowy) należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zdecydować o zaprzestaniu stosowania preparatu. Opisane objawy ustępują po zakończeniu leczenia. Przyjmowanie antybiotyków z grupy tetracyklin w postaci kapsułek lub tabletek może zwiększać ryzyko zapalenia lub owrzodzenia przełyku, szczególnie gdy preparat jest przyjmowany tuż przed snem lub z niewielką ilością płynu.

Zaleca się przyjmowanie preparatu w pozycji siedzącej lub stojącej oraz popijanie go dużą ilością wody. Informacje dodatkowe o innych składnikach preparatu: - kapsułki zawierają laktozę, dlatego osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinny stosować preparatu; - roztwór do infuzji zawiera pirosiarczyn sodu, co może rzadko prowadzić do ciężkich reakcji nadwrażliwości i skurczów oskrzeli.

Czy preparat wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów? W pojedynczych przypadkach preparat może wywołać zawroty głowy oraz zaburzenia widzenia, które mogą utrudniać prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn. W przypadku wystąpienia tych objawów, należy powstrzymać się od kierowania pojazdami oraz obsługiwanie maszyn.

Preparat jest dostępny w postaci kapsułek do przyjmowania doustnego lub roztworu do podania dożylnego. Należy przestrzegać zaleconych dawek, ponieważ przekroczenie dawki może zaszkodzić Twojemu zdrowiu. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, skonsultuj się z lekarzem.

Dawkowanie preparatu jest dostosowywane indywidualnie przez lekarza, w zależności od rodzaju zakażenia i stanu pacjenta. W szczególnych przypadkach, konieczne jest dostosowanie dawkowania. W przypadku konkretnych zakażeń, zaleca się określone dawki preparatu. Szczególne grupy pacjentów, takie jak osoby starsze, wymagają ostrożności przy stosowaniu leku. Preparat jest stosowany przez określony czas, zwykle jeszcze przez kilka dni po ustąpieniu objawów.

W przypadku niektórych zakażeń, leczenie powinno trwać dłużej. Preparat w postaci roztworu do wlewu dożylnego również ma swoje zalecenia dotyczące dawkowania i sposobu podawania. Należy przestrzegać instrukcji dotyczących stosowania i przechowywania roztworu. Pamiętaj, że zawsze powinieneś stosować się do zaleceń lekarza i nie przekraczać zalecanych dawek preparatu.

Informuj swojego lekarza o wszystkich niedawno przyjmowanych lekach, także tych bez recepty. Preparaty neutralizujące kwas żołądkowy zawierające glin, wapń lub magnez, oraz preparaty zawierające jony żelaza, cynku, bizmutu lub cholestyraminę, a także produkty spożywcze bogate w wapń (mleko i jego przetwory, soki owocowe), mogą zmniejszać wchłanianie doksycykliny. Preparaty te należy przyjmować co najmniej 2 godziny po doksycyklinie. Może wystąpić interakcja z równoczesnym stosowaniem antybiotyków o działaniu bakteriobójczym.

Doksycyklina zmniejsza skuteczność penicyliny i innych antybiotyków beta-laktamowych, dlatego nie należy ich stosować jednocześnie. Doksycyklina może także zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny) i wydłużać czas protrombinowy. Wskazane jest regularne monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi. Doksycyklina może wzmacniać działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy pochodnych sulfonylomocznika, dlatego warto kontrolować poziom glukozy we krwi. W trakcie stosowania doksycykliny nie powinno się używać metoksyfluranu do znieczulenia ogólnego, ze względu na ryzyko uszkodzenia nerek.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu doksycykliny jednocześnie z innymi lekami, takimi jak cyklosporyna, metotreksat, czy hormonalne środki antykoncepcyjne. Dodatkowo, przyjmowanie barbituranów, karbamazepiny, fenytoiny lub alkoholu może zmniejszyć skuteczność doksycykliny z powodu przyspieszenia jej metabolizmu wątrobowego. Równoległe stosowanie teofiliny z doksycykliną może prowadzić do działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego. Tetracykliny, do których należy doksycyklinę, mogą również wpłynąć na wyniki badań laboratoryjnych, takie jak stężenie glukozy i katecholamin w moczu. Przed wykonaniem takich badań, należy poinformować o przyjmowaniu doksycykliny lekarza i personel laboratorium. Jeżeli masz pytania dotyczące przyjmowania doksycykliny i ewentualnych interakcji z innymi lekami, skonsultuj się z lekarzem.