Substancją aktywną preparatu jest indapamid, lek o umiarkowanym działaniu moczopędnym z grupy sulfonamidów, który działa podobnie do diuretyków tiazydowych. Działa poprzez zahamowanie zwrotnego transportu jonów sodu w kanalikach nerkowych, co prowadzi do zwiększonego wydalania sodu z moczem i zwiększenia ilości wody wydalanej. Oprócz sodu, zwiększone jest także wydalanie chloru i potasu, podczas gdy wapń może być mniej wydalany. Działanie indapamidu powoduje także rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz zmniejszenie oporu naczyniowego.

Lek jest wykorzystywany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a stosowanie formy o przedłużonym uwalnianiu pozwala na przyjmowanie mniejszych dawek, zmniejsza ryzyko hipokaliemii i wydłuża czas działania obniżającego ciśnienie tętnicze.

Niektóre schorzenia oraz inne sytuacje mogą uniemożliwiać stosowanie lub sugerować zmianę dawkowania preparatu. W niektórych przypadkach mogą być konieczne określone badania kontrolne. Należy być ostrożnym u osób: - przyjmujących jednocześnie inne leki - z zaburzeniami równowagi elektrolitowej - cierpiących na cukrzycę - z dną moczanową lub hiperurykemią - z nadczynnością przytarczyc U chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy być ostrożnym, ponieważ niektóre leki moczopędne, w tym indapamid, mogą prowadzić do encefalopatii wątrobowej. W przypadku osób z zaburzeniami czynności nerek, należy również zachować ostrożność ze względu na możliwość niewydolności nerek. Indapamid, podobnie jak inne leki moczopędne, może zaburzać równowagę elektrolitową organizmu.

Preparat może powodować m.in. hiponatremię, hipokaliemię i hipomagnezemię. Stosowanie preparatu może również wiązać się z ryzykiem wystąpienia hipokaliemii, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Konieczne jest zachowanie ostrożności przy równoczesnym stosowaniu innych leków przeciwnadciśnieniowych, zwłaszcza inhibitorów konwertazy angiotensyny. Chorzy z toczniem rumieniowatym układowym również powinni być ostrożni, ponieważ preparat może nasilać objawy lub prowadzić do nawrotu choroby. W okresie leczenia należy regularnie monitorować ciśnienie tętnicze, a w razie wystąpienia pewnych objawów należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Preparat nie jest zalecany dla dzieci oraz osób uczulonych na niektóre składniki preparatu. Przed rozpoczęciem stosowania leku, konieczne jest sprawdzenie stężenia sodu we krwi oraz kontynuowanie regularnych badań kontrolnych w trakcie leczenia. Stosowanie preparatu może ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów.

Powiedz lekarzowi o wszystkich niedawno przyjmowanych lekach, łącznie z tymi, które są dostępne bez recepty. Preparat może zwiększać poziom litu we krwi, co zwiększa ryzyko toksycznego działania. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania soli litu, ale jeśli jest to konieczne, lekarz będzie monitorować poziom litu we krwi. Preparat może powodować hipokaliemię, co z kolei zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca. Nie zaleca się stosowania preparatu jednocześnie z lekami mogącymi wydłużyć odcinek QT na EKG i zwiększyć ryzyko wystąpienia torsade de pointes, takimi jak leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III oraz niektóre leki przeciwpsychotyczne.

Równoległe stosowanie preparatu z dużymi dawkami soli wapnia może zwiększyć stężenie wapnia we krwi, co może prowadzić do hiperkalcemii. Preparat może również spowodować hipokaliemię, co może zwiększyć toksyczność glikozydów nasercowych. Stosowanie preparatu jednocześnie z lekami mogącymi wywołać hipokaliemię zwiększa ryzyko tego schorzenia. Należy być ostrożnym przy stosowaniu preparatu z inhibitorami ACE, zwłaszcza u pacjentów cierpiących na niedobór sodu. Jakiekolwiek leczenie skojarzone z innymi lekami musi być starannie ocenione pod kątem korzyści i ryzyka.