Preparat jest przepisywany do leczenia różnych infekcji wywołanych przez bakterie wrażliwe na cyprofloksacynę, w tym zakażeń dolnych dróg oddechowych, zapaleniach ucha, zapaleniach zatok, zakażeniach układu moczowego, zapaleniu jądra, zapaleniu narządów miednicy mniejszej, biegunce podróżnych, zakażeniach skóry, zapaleniu ucha zewnętrznego, zakażeniach kości, zapobieganiu zakażeniom u chorych z neutropenią oraz inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez N. meningitidis.

Lek jest również zalecany w zapobieganiu zakażeniom po kontakcie z bakteriami w przypadku wąglika. Dla dzieci i młodzieży, preparat jest stosowany w leczeniu zakażeń ucha, zakażeń układu moczowego, zapaleniu nerek oraz wągliku. Leczenie u dzieci i młodzieży powinno być zalecane tylko przez doświadczonych lekarzy.

Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą uniemożliwiać stosowanie lub wymagać dostosowania dawki preparatu. W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie określonych badań kontrolnych. Leczenie monoterapią preparatem nie jest skuteczne w przypadku poważnych infekcji ani infekcji wywołanych przez bakterie Gram-dodatnie i beztlenowe. W takich przypadkach lekarz zaleci terapię skojarzoną z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. Preparat nie jest wskazany do leczenia infekcji układu oddechowego spowodowanych paciorkowcami. W takich przypadkach nie jest wystarczająco skuteczny.

W leczeniu infekcji narządów płciowych (zapalenie jądra, najądrza, narządów miednicy mniejszej) należy upewnić się, że nie są one spowodowane szczepem Neisseria gonorrhoeae opornym na cyprofloksacynę. W razie oporności konieczne jest zastosowanie terapii skojarzonej z innym skutecznym lekiem. Brak poprawy po 3 dniach może skutkować zmianą leczenia. W przypadku zakażeń kości i stawów należy stosować cyprofloksacynę w połączeniu z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi zgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych. W leczeniu postaci płucnej wąglika lekarz powinien kierować się zaleceniami krajowymi i międzynarodowymi dotyczącymi tego schorzenia. Decyzję o stosowaniu cyprofloksacyny u dzieci i młodzieży powinien podjąć lekarz z doświadczeniem w leczeniu mukowiscydozy i ciężkich infekcji w tej grupie wiekowej. Esencjalne jest uwzględnienie ryzyka działań niepożądanych związanych ze stawami. Dostępne dane dotyczące leczenia zakażeń u małych dzieci są ograniczone. Cyprofloksacyna, jak inne antybiotyki z grupy chinolonów, może wywoływać reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksję. Konieczna jest reakcja natychmiastowa w przypadku pojawienia się objawów alergii. Stosowanie preparatu może powodować reakcje skórne na światło, dlatego należy unikać ekspozycji na promienie UV podczas leczenia. Cyprofloksacyna może zwiększać ryzyko zapalenia lub zerwania ścięgna, zwłaszcza u osób starszych i przyjmujących kortykosteroidy. W razie objawów ścięgnowych należy przerwać leczenie.

Należy zachować ostrożność u chorych na miastenię i inne schorzenia neurologiczne, ponieważ cyprofloksacyna może obniżać próg drgawkowy. Przy stosowaniu preparatu mogą wystąpić polineuropatie. W razie objawów neurologicznych leczenie powinno zostać wstrzymane. Cyprofloksacyna może wpływać na EKG, dlatego należy ostrożnie stosować ją u pacjentów z ryzykiem przedłużenia odstępu QT. Należy unikać stosowania cyprofloksacyny z lekami, które mogą powodować przedawkowanie. Preparat nie powinien być stosowany z metotreksatem. Osoby stosujące preparat powinny dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu. U pacjentów z zaburzeniami wątroby lub nerek dawkowanie preparatu powinno być dostosowane. Długotrwałe stosowanie cyprofloksacyny może sprawić, że bakterie staną się odporne na antybiotyk.

Preparat może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Preparat w postaci tabletek do zażywania doustnego. Konsultuj się z lekarzem przed przekroczeniem zalecanych dawek. Dorośli i dzieci powinni stosować lek według wskazań lekarza, dostosowując dawkę do rodzaju zakażenia.

Lek może być przyjmowany niezależnie od posiłków. Jeśli trzeba, lekarz może zalecić dożylne podawanie leku w warunkach szpitalnych.

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich niedawno stosowanych lekach, także o tych, które nie wymagają recepty. Należy unikać jednoczesnego stosowania cyprofloksacyny i tyzanidyny. Konieczna jest ostrożność przy przyjmowaniu cyprofloksacyny wraz z lekami wydłużającymi odstęp QT w zapisie EKG, takimi jak leki przeciwarytmiczne, leki przeciwpsychotyczne, antybiotyki makrolidowe, leki przeciwdepresyjne.

Dodatkowo, należy ostrożnie stosować leki zawierające kationy, polimery wiążące fosforany, sukralfat oraz leki zobojętniające sok żołądkowy razem z cyprofloksacyną. Przyjmowanie cyprofloksacyny należy rozłożyć w czasie względem przyjmowania powyższych preparatów.

Zaleca się unikanie spożywania produktów bogatych w wapń podczas stosowania cyprofloksacyny, gdyż może to wpłynąć na wchłanianie leku. Wskazane jest monitorowanie stężenia innych leków w organizmie podczas jednoczesnego przyjmowania cyprofloksacyny.

Cipronex może wywołać szereg działań niepożądanych, takich jak nudności, biegunka, bóle głowy, zaburzenia snu, wysypka, gorączka czy osłabienie. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także poważne skutki uboczne, zagrażające życiu, takie jak zapalenie okrężnicy, graczyca czy zespoły martwicy naskórka.

Należy pamiętać, że korzyści z leczenia zazwyczaj przeważają nad ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych.