Preparat jest polecany do leczenia różnych infekcji u dzieci powyżej 6. miesiąca życia, młodzieży i dorosłych, takich jak:

• nasilenie przewlekłego stanu zapalnego oskrzeli

• infekcje płuc poza szpitalem

• infekcje dolnych dróg moczowych

• odmiedniczkowe zapalenie nerek

• infekcje ucha środkowego

• zapalenie zatok

• stan zapalny gardła.

Jeśli istnieją wskazania do stosowania preparatu, niestety nie zawsze można go używać. Konieczne jest unikanie preparatu w przypadku uczulenia na którykolwiek składnik preparatu lub inne antybiotyki z grupy cefalosporyn.

Preparatu nie powinno się stosować u osób, u których wystąpiły natychmiastowe lub ciężkie reakcje nadwrażliwości na antybiotyki beta-laktamowe, takie jak penicyliny, monobaktamy lub karbapenemy.

Nie jest zalecane podawanie preparatu wcześniakom ani noworodkom urodzonym w terminie.

Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Niektóre schorzenia i inne sytuacje mogą być przeciwwskazaniem do stosowania lub wskazaniem do zmiany dawki leku. W pewnych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Przed zastosowaniem leku koniecznie skonsultuj się z lekarzem, jeśli kiedykolwiek wystąpiły u Ciebie reakcje alergiczne na penicyliny, inne antybiotyki beta-laktamowe lub inne leki czy alergeny. Stosowanie leku u osób uczulonych na cefalosporyny jest przeciwwskazane. Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ u osób uczulonych na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe istnieje zwiększone ryzyko reakcji alergicznej na cefalosporyny.

Ciężkie reakcje alergiczne, włączając w to reakcje anafilaktyczne, mogą zagrażać życiu. W przypadku ich wystąpienia konieczna jest hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia. W razie pojawienia się pierwszych objawów alergii należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem.

W przypadku zaburzeń pracy nerek, gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 20 ml/min, należy zachować ostrożność.

Jeśli podczas leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy jej leczyć samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim przebiegu. Objawy kliniczne są spowodowane przez pałeczkę Clostridium difficile, która może rosnąć w przypadku zaburzenia składu flory bakteryjnej w jelitach. W takiej sytuacji nie należy stosować leków hamujących perystaltykę jelit.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może prowadzić do nadmiernego wzrostu bakterii i grzybów opornych na leczenie, głównie drożdżaków. Jeśli pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie leku może zwiększać ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka oraz wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi. W przypadku zmian skórnych należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Równoczesne stosowanie leku i antybiotyków aminoglikozydowych, polimyksyny B, kolistyny lub silnie działających leków moczopędnych, takich jak furosemid, wymaga ostrożności ze względu na ryzyko nasilenia działania nefrotoksycznego. Należy monitorować pracę nerek w takiej sytuacji.

Stosowanie leku może prowadzić do wystąpienia wymiotów i biegunki. W takim przypadku skuteczność leku (i innych stosowanych leków) może ulec zmniejszeniu.

Podczas wykonywania badań laboratoryjnych należy poinformować personel laboratorium o stosowaniu leku. Lek może wpływać na wyniki testów glukozy i ciał ketonowych w moczu. Stosowanie leku może spowodować fałszywie dodatnie wyniki testu Coombsa.

Informacje dodatkowe o składnikach leku:

• Lek w postaci granulatu zawiera sacharozę; osoby z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny stosować leku; osoby chore na cukrzycę powinny również wziąć pod uwagę zawartość sacharozy;

• Lek w postaci granulatu zawiera benzoesan sodu (E211).

Czy ten lek wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie stwierdzono wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Podczas ciąży nie należy zażywać żadnych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem!

Należy pamiętać o skonsultowaniu się z lekarzem przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku podczas ciąży lub karmienia piersią, aby dokładnie omówić potencjalne zagrożenia i korzyści związane z jego stosowaniem. Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, poinformuj lekarza o tym, gdy przepisuje Ci lek.

Należy unikać stosowania preparatu w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna to za niezbędne po dokładnym zastanowieniu się nad potencjalnymi korzyściami i ryzykiem związanym z jego stosowaniem.

Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich zażywanych ostatnio lekach, także tych, które można dostać bez recepty.

Równoczesne stosowanie cefalosporyn i leków o działaniu nefrotoksycznym (szkodliwym dla nerek), takich jak aminoglikozydy, kolistyna, polimyksyna, wiomycyna lub silnie działające leki moczopędne (np. furosemid), może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie nerek i zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń nerkowych.

Równoczesne stosowanie nifedypiny, antagonisty kanałów wapniowych, może znacząco zwiększyć przyswajalność cefiksymu.

Zastosowanie preparatu może wydłużyć czas protrombinowy. Warto zachować ostrożność, jeśli jednocześnie przyjmuje się leki przeciwzakrzepowe.

Oddziaływanie cefiksymu na wyniki badań laboratoryjnych:

Przed przystąpieniem do badań analitycznych należy poinformować lekarza oraz personel laboratorium o stosowaniu cefiksymu. Cefixime może wpłynąć na wyniki pomiaru stężenia glukozy w moczu oraz na wyniki testów ciał ketonowych w moczu.

Preparat może wywołać fałszywie pozytywny wynik testu Coombsa (co może mieć znaczenie dla wyników testów krzyżowych krwi).

Cetix, podobnie jak każdy inny lek, może wywoływać działania niepożądane, lecz nie każdy pacjent je odczuje podczas stosowania preparatu. Należy pamiętać, że korzyści związane z zażywaniem leku zwykle przewyższają ewentualne szkody związane z wystąpieniem działań niepożądanych.

Do częstych skutków ubocznych należy zaliczyć biegunkę. Rzadziej mogą wystąpić: bóle głowy, mdłości, wymioty, bóle brzucha, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz wysypka. W bardziej sporadycznych przypadkach mogą pojawić się infekcje bakteryjne i grzybicze (np. drożdżyca), eozynofilia, utrata apetytu, zawroty głowy, wzdęcia, podwyższone stężenie mocznika we krwi, zapalenie błony śluzowej, gorączka, reakcje alergiczne, obrzęk naczynioruchowy, świąd. Szczególnie rzadko mogą wystąpić: rzekomobłoniaste zapalenie jelit (spowodowane nadmiernym rozwojem ), małopłytkowość, leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów), agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna, nadmierna aktywność psychoruchowa, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, podwyższone stężenie kreatyniny we krwi, śródmiąższowe zapalenie nerek, reakcje alergiczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, posurowicza choroba oraz ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy oraz martwica toksyczna rozpływna naskórka.

Należy pamiętać o możliwych działaniach niepożądanych, których częstość występowania nie została określona: neutropenia (zmniejszenie liczby neutrofilów), trombocytoza (zwiększenie liczby płytek krwi), wysypka lekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi, rumień wielopostaciowy oraz dodatni wynik testu Coombsa.