Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Venlafaxine Teva, 37,5 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Venlafaxine Teva, 75 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Venlafaxine Teva, 150 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Venlafaxinum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Venlafaxine Teva i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venlafaxine Teva
3. Jak stosować lek Venlafaxine Teva
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Venlafaxine Teva
6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co to jest lek Venlafaxine Teva i w jakim celu się go stosuje

Lek Venlafaxine Teva zawiera substancję czynną - wenlafaksynę.

Venlafaxine Teva jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI, ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors). Ta grupa leków jest stosowana w leczeniu depresji oraz innych chorób, takich jak zaburzenia lękowe. Uważa się, że osoby chore na depresję i (lub) zaburzenia lękowe mają niższy poziom serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest do końca poznany, ale mogą one pomóc przez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu.

Lek Venlafaxine Teva stosuje się w leczeniu depresji u osób dorosłych. Wskazany jest on również w leczeniu następujących zaburzeń lękowych u osób dorosłych: uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej (lęk lub unikanie sytuacji społecznych) oraz lęku napadowego (napady paniki). Dla uzyskania lepszego samopoczucia pacjenta ważne jest, żeby leczenie depresji oraz zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. W przypadku nie podjęcia leczenia stan pacjenta może nie poprawić się, ulec pogorszeniu i będzie znacznie trudniejszy do wyleczenia.

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venlafaxine Teva

Kiedy nie stosować leku Venlafaxine Teva

• jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni niektóre leki należące do grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z lekiem Venlafaxine Teva może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Venlafaxine Teva należy omówić to z lekarzem:

• jeśli pacjent stosuje inne leki, które przyjmowane jednocześnie z lekiem Venlafaxine Teva mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (patrz punkt „Lek Venlafaxine Teva a inne leki”)
• jeśli u pacjenta występują choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej)
• jeśli u pacjenta wystąpiło w przeszłości wysokie ciśnienie krwi
• jeśli u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca
• jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia rytmu serca
• jeśli u pacjenta wystąpiły w przeszłości napady drgawek (padaczka)
• jeśli u pacjenta wystąpiło w przeszłości zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia)
• jeśli u pacjenta występuje skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień (zaburzenia krwawienia w przeszłości)

Lek Venlafaxine Teva a alkohol

Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Venlafaxine Teva, ponieważ może to powodować skrajne zmęczenie i utratę przytomności. Jednoczesne stosowanie z alkoholem i (lub) niektórymi lekami może spowodować nasilenie się objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.

Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

Pacjenci, u których występuje depresja i (lub) zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeżeli pacjent jest młodym dorosłym lub jeśli w przeszłości występowały takie myśli.

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku Venlafaxine Teva

Suchość w jamie ustnej

Suchość w jamie ustnej zgłaszana była przez 10% pacjentów leczonych wenlafaksyną. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia próchnicy. Dlatego należy szczególnie zadbać o higienę jamy ustnej.

Cukrzyca

Stężenie glukozy we krwi może być zmienione podczas stosowania leku Venlafaxine Teva. Dlatego też może być konieczna zmiana dawkowania leków przeciwcukrzycowych.

Zaburzenia czynności seksualnych

Leki, takie jak Venlafaxine Teva (SNRI), mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Ziarenka w stolcu

Nie należy się martwić, jeśli po zażyciu tego leku w stolcu widoczne będą małe, białe kulki lub granulki. Wewnątrz kapsułek leku Venlafaxine Teva znajdują się sferoidy (małe białe kulki), zawierające substancję czynną (wenlafaksynę).

Dzieci i młodzież

Lek Venlafaxine Teva zazwyczaj nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Lek Venlafaxine Teva a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Inhibitory monoaminooksydazy

Inhibitory monoaminooksydazy, które są stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona nie mogą być przyjmowane z lekiem Venlafaxine Teva. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmował te leki w ciągu ostatnich 14 dni.

Zespół serotoninowy

W trakcie leczenia wenlafaksyną może wystąpić stan zagrożenia życia lub reakcje typu złośliwego zespołu neuroleptycznego (ang. Neuroleptic Malignant Syndrome (NMS)).

Przykłady takich leków to:

• tryptany (stosowane w migrenowych bólach głowy)

Leki stosowane w leczeniu depresji:

- inne leki stosowane w leczeniu depresji np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, ang. selective serotonin reuptake inhibitors), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki zawierające lit

- leki zawierające pochodne amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), narkolepsji i otyłości)

- leki zawierające antybiotyk linezolid (stosowany w leczeniu zakażeń)

- leki zawierające moklobemid, inhibitor MAO (stosowany w leczeniu depresji)

Symptomy zespołu serotoninowego:

Objawy podmiotowe i przedmiotowe zespołu serotoninowego mogą obejmować następujące symptomy: niepokój ruchowy, omamy, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszona czynność serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty.

Najcięższa postać zespołu serotoninowego:

Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny. Do jego objawów należą: gorączka, przyspieszona czynność serca, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientacja, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach (wykrywane w badaniu krwi).

Lek Venlafaxine Teva z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek Venlafaxine Teva należy przyjmować z jedzeniem (patrz punkt 3 „Jak stosować lek Venlafaxine Teva”).

Alkohol

Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Venlafaxine Teva. Jednoczesne stosowanie z alkoholem może powodować skrajne zmęczenie i utratę przytomności oraz spowodować nasilenie się objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek Venlafaxine Teva należy stosować tylko po skonsultowaniu z lekarzem potencjalnych korzyści i ryzyka dla nienarodzonego dziecka.

Przyjmowanie w okresie ciąży

Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Venlafaxine Teva. Przyjmowanie podczas ciąży podobnych leków (SSRI) może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiają się zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu poznania wpływu leku na organizm pacjenta.

Ważne

Venlafaxine Teva zawiera sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Jak stosować lek Venlafaxine Teva

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zazwyczaj zalecana początkowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej wynosi 75 mg na dobę. Dawka ta może zostać zwiększona stopniowo przez lekarza, jeśli jest to konieczne nawet do dawki maksymalnej, tj. 375 mg na dobę w przypadku depresji.

Lek Venlafaxine Teva - informacje

Przyjmowanie leku Venlafaxine Teva:

1. Przyjmuj kapsułki w całości, nie otwieraj, nie żuj, nie rozpuszczaj.
2. Popijaj płynem.
3. Przyjmuj z pokarmem.

Informacje dla pacjentów:

• Poinformuj lekarza o problemach z wątrobą lub nerkami.
• Nie przerywaj stosowania leku bez konsultacji z lekarzem.

Przyjęcie większej dawki:

Skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Pominięcie dawki:

Przyjmij jak najszybciej, ale nie stosuj dawki podwójnej. Nie stosuj większej dawki w ciągu jednego dnia.

Przerwanie stosowania:

Nie przerywaj leczenia bez konsultacji z lekarzem. Może to wymagać stopniowego zmniejszania dawki.

Możliwe działania niepożądane:

Kontaktuj się z lekarzem w razie wystąpienia działań niepożądanych.

W razie wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Opis działań niepożądanych leku

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób)

obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób)

• ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, trudności w przełykaniu lub oddychaniu
• ciężka wysypka skórna, świąd lub pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd)
• objawy zespołu serotoninowego, takie jak: niepokój, omamy, utrata koordynacji, przyspieszona czynność serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty. Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny. Objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego mogą obejmować: gorączkę, przyspieszoną czynność serca, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientację, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach (wykrywane w badaniu krwi)
• objawy zakażenia, takie jak wysoka temperatura, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne. Może być to rezultatem choroby krwi, która prowadzi do zwiększenia ryzyka zakażenia.
• ciężka wysypka, która może prowadzić do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry
• ból mięśni o nieznanym pochodzeniu, tkliwość lub osłabienie. Mogą to być objawy rabdomiolizy.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Objawy choroby określanej jako kardiomiopatia stresowa (albo zespół złamanego serca), w tym: ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy, omdlenie, nieregularne bicie serca.

Należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią inne działania niepożądane, takie jak (częstość występowania tych działań niepożądanych została wymieniona poniżej w punkcie „Inne działania niepożądane”):

• kaszel, świszczący oddech i duszność, czemu może towarzyszyć wysoka temperatura
• czarne (smoliste) stolce lub krew w kale
• zażółcenie skóry lub oczu, lub ciemne zabarwienie moczu, które mogą być objawami zapalenia wątroby
• zaburzenia pracy serca, takie jak przyspieszone lub nieregularne tętno, podwyższone ciśnienie krwi
• zaburzenia oczu, takie jak niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice
• zaburzenia układu nerwowego, takie jak zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia koordynacji ruchowej (skurcze mięśni lub sztywność), napady padaczkowe lub drgawki
• zaburzenia psychiczne, takie jak nadmierna ruchliwość i uczucie nienaturalnego podekscytowania
• objawy odstawienia leku (patrz punkty „Jak stosować lek Venlafaxine Teva”, „Przerwanie stosowania leku Venlafaxine Teva”)
• Wydłużony czas krwawienia - w wypadku skaleczenia się, rana może krwawić nieznacznie dłużej niż zazwyczaj.

Inne działania niepożądane

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

• zawroty głowy, ból głowy, senność
• bezsenność
• nudności, suchość w jamie ustnej, zaparcia
• pocenie się (w tym poty nocne)

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób)

zmniejszenie łaknienia

Często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

- uczucie splątania, uczucie oderwania (lub oddzielenia) od samego siebie, brak orgazmu, zmniejszenie popędu płciowego, pobudzenie, nerwowość, nietypowe sny

- drżenie, uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu, mrowienie, zaburzenia smaku, zwiększenie napięcia mięśniowego

- zaburzenia widzenia, w tym niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice, niezdolność oka do automatycznej zmiany ostrości widzenia obiektów dalej położonych na znajdujące się bliżej

- dzwonienie w uszach (szum w uszach)

- przyspieszone bicie serca, kołatanie serca

- wzrost ciśnienia tętniczego krwi, uderzenia gorąca

- duszność, ziewanie

- wymioty, biegunka

- łagodna wysypka, swędzenie

- zwiększona częstotliwość oddawania moczu, zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu

- zaburzenia miesiączkowania takie jak nasilone krwawienie lub częstsze nieregularne krwawienia; zaburzenia wytrysku i orgazmu (mężczyźni), zaburzenia erekcji (impotencja)

- osłabienie (astenia), zmęczenie, dreszcze

- zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała

- zwiększone stężenie cholesterolu

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób)

- nadmierna aktywność, gonitwa myśli i zmniejszone zapotrzebowanie na sen (mania)

- omamy, uczucie oderwania (lub oddzielenia) od rzeczywistości, zaburzenia orgazmu, brak uczuć lub emocji, uczucie nadmiernego pobudzenia, zgrzytanie zębami

- omdlenia, mimowolne ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi

- zawroty głowy (zwłaszcza przy zbyt szybkim wstawaniu), zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi

- krew w wymiocinach, czarne (smoliste) stolce (kał) lub krew w stolcu co może być oznaką krwotoku wewnętrznego

- nadwrażliwość na światło, siniaki, nadmierna utrata włosów

- niekontrolowane oddawanie moczu

- sztywność, skurcze i niekontrolowane ruchy mięśni

- niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób)

- drgawki

- kaszel, świszczący oddech i duszność, czemu może towarzyszyć wysoka temperatura

- nadmierne spożycie wody (znane jako SIADH)

- zmniejszenie stężenia sodu we krwi

- silny ból oczu oraz zaburzenia widzenia lub niewyraźne widzenie

- ciężkie bóle brzucha lub pleców (które mogą wskazywać na ciężkie zaburzenia jelit, wątroby lub trzustki)

- swędzenie, żółty kolor skóry lub oczu, ciemne zabarwienie moczu lub objawy grypopodobne, które są objawami zapalenia wątroby

- dezorientacja i stan splątania, często z towarzyszącymi omamami (majaczenie)

- nieprawidłowe, przyspieszone lub nieregularne bicie serca, które może prowadzić do omdleń

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób)

- przedłużające się krwawienia, które mogą być objawem zmniejszonej liczby płytek krwi, co oznacza zwiększone ryzyko siniaków lub krwawień

- nietypowe wydzielanie mleka u kobiet

- niespodziewane krwawienia, np. krwawienie z dziąseł, krew w moczu lub w wymiocinach lub pojawienie się niespodziewanych siniaków lub pękniętych naczyń krwionośnych (pęknięte żyły)

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Ryzyko działania niepożądane

• myśli i zachowania samobójcze: w trakcie leczenia wenlafaksyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych (patrz punkt 2. „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venlafaxine Teva”)
• zachowanie agresywne
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
• ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz dodatkowe informacje w podpunkcie „Ciąża i karmienie piersią” w punkcie 2.

Działania niepożądane

Lek Venlafaxine Teva może czasami powodować działania niepożądane, z których pacjent nie będzie zdawał sobie sprawy, takie jak wzrost ciśnienia krwi lub nieprawidłowa czynność serca; niewielkie zmiany stężenia sodu, cholesterolu lub enzymów wątrobowych we krwi. Rzadziej lek Venlafaxine Teva może zaburzać czynność płytek krwi, co prowadzi do zwiększonego ryzyka powstawania wybroczyn lub krwawień. Dlatego lekarz może zalecić badanie krwi co pewien czas, zwłaszcza w przypadku długotrwałego leczenia lekiem Venlafaxine Teva.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309 Strona internetowa: Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Jak przechowywać lek Venlafaxine Teva

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie należy stosować leku Venlafaxine Teva po upływie terminu ważności zamieszczonego na tekturowym pudełku i blistrze po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w temperaturze poniżej 30oC. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Venlafaxine Teva

Substancją czynną leku jest wenlafaksyna.

Venlafaxine Teva, 37,5 mg: Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera wenlafaksyny chlorowodorek, co odpowiada 37,5 mg wenlafaksyny.

Venlafaxine Teva, 75 mg: Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera wenlafaksyny chlorowodorek, co odpowiada 75 mg wenlafaksyny.

Venlafaxine Teva, 150 mg: Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera wenlafaksyny chlorowodorek, co odpowiada 150 mg wenlafaksyny.

O leku Venlafaxine Teva

Składniki:

• Zawartość kapsułki:
• Sacharoza, ziarenka (sacharoza + skrobia kukurydziana), hypromeloza, typ 2910, etyloceluloza, typ B, talk.

Otoczka kapsułki:

• Venlafaxine Teva, 37,5 mg:
• Żelaza tlenek czarny (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna, żelaza tlenek czerwony (E 172)
• Venlafaxine Teva, 75 mg:
• Żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna
• Venlafaxine Teva, 150 mg:
• Żelaza tlenek żółty (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna, żelaza tlenek czerwony (E 172)

Tusz:

• szelak, glikol propylenowy, amonowy wodorotlenek stężony, żelaza tlenek czarny (E172), potasu wodorotlenek

Jak wygląda lek Venlafaxine Teva i co zawiera opakowanie:

Venlafaxine Teva 37,5 mg:

Kapsułki z twardej żelatyny, z nieprzezroczystym, szarym wieczkiem i nieprzezroczystym różowym korpusem, wypełnione białymi do beżowych mikrogranulkami. Kapsułki są oznaczone czarnym tuszem na wieczku zapisem „VNL” oraz „37.5” na korpusie. Wymiary to ok. 16 mm x 6 mm

Venlafaxine Teva 75 mg:

Kapsułki z twardej żelatyny, z nieprzezroczystym, różowym wieczkiem i nieprzezroczystym różowym korpusem, wypełnione białymi do beżowych mikrogranulkami. Kapsułki są oznaczone czarnym tuszem na wieczku zapisem „VNL” oraz „75” na korpusie. Wymiary to ok. 20 mm x 7 mm.

Venlafaxine Teva 150 mg:

Kapsułki z twardej żelatyny, z nieprzezroczystym, brązowym wieczkiem i nieprzezroczystym brązowym korpusem, wypełnione białymi do beżowych mikrogranulkami. Kapsułki są oznaczone czarnym tuszem na wieczku zapisem „VNL” oraz „150” na korpusie. Wymiary to ok. 24 mm x 8 mm.

Blistry zawierające: 10, 14, 20, 28, 30, 50, 98 i 100 kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, twardych lub blistry jednodawkowe zawierające 100x1 kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, twardych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny:

Teva B.V.

Swensweg 5

2031 GA Haarlem

Holandia

Wytwórca:

Teva Pharma S.L.U.

C/C, n. 4, Poligono Industrial Malpica

50016 Zaragoza, Hiszpania

Teva Operations Poland Sp. z o.o.

ul. Mogilska 80

31-546 Kraków

Informacje o leku Venlafaxine Teva

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa, tel. (22) 345 93 00.

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

• Austria: Venlafaxin Actavis
• Bułgaria: Лароксин XR
• Chorwacja: Velafax XL
• Dania: Venlafaxin Teva

Data ostatniej aktualizacji ulotki: czerwiec 2024 r.