Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Venlafaxine Teva, 37,5 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Venlafaxine Teva, 75 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Venlafaxine Teva, 150 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Venlafaxinum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Venlafaxine Teva i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venlafaxine Teva
3. Jak stosować lek Venlafaxine Teva
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Venlafaxine Teva
6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Venlafaxine Teva i w jakim celu się go stosuje

Lek Venlafaxine Teva zawiera substancję czynną - wenlafaksynę.

Venlafaxine Teva jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI, ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors). Ta grupa leków jest stosowana w leczeniu depresji oraz innych chorób, takich jak zaburzenia lękowe. Uważa się, że osoby chore na depresję i (lub) zaburzenia lękowe mają niższy poziom serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest do końca poznany, ale mogą one pomóc przez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu.

Lek Venlafaxine Teva stosuje się w leczeniu depresji u osób dorosłych. Wskazany jest on również w leczeniu następujących zaburzeń lękowych u osób dorosłych: uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej (lęk lub unikanie sytuacji społecznych) oraz lęku napadowego (napady paniki). Dla uzyskania lepszego samopoczucia pacjenta ważne jest, żeby leczenie depresji oraz zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. W przypadku nie podjęcia leczenia stan pacjenta może nie poprawić się, ulec pogorszeniu i będzie znacznie trudniejszy do wyleczenia.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venlafaxine Teva

Kiedy nie stosować leku Venlafaxine Teva

• jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
• jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni niektóre leki należące do grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z lekiem Venlafaxine Teva może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania.

Ważne informacje dotyczące leku Venlafaxine Teva

Nie można łączyć leku Venlafaxine Teva z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) ani rozpoczynać przyjmowania go po zakończeniu przyjmowania leków z grupy IMAO, chyba że odczekano co najmniej 7 dni.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Venlafaxine Teva należy omówić to z lekarzem, jeśli:

• pacjent stosuje inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko zespołu serotoninowego
• występują choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry
• pacjent ma lub miał w przeszłości wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, zaburzenia rytmu serca, napady drgawek, hiponatremię, skłonność do krwawień, manię, zaburzenia afektywne dwubiegunowe lub zachowania agresywne

Lek Venlafaxine Teva może wywołać uczucie niepokoju, niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu, zwłaszcza w pierwszych tygodniach stosowania. W razie wystąpienia takich objawów należy skonsultować się z lekarzem.

Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Venlafaxine Teva, gdyż może to prowadzić do skrajnego zmęczenia i utraty przytomności, a także nasilenia objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.

Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

U pacjentów z depresją i (lub) zaburzeniami lękowymi mogą pojawić się myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa. Jeśli takie myśli wystąpią, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Pomocna może być informacja bliskim o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz prośba o monitorowanie zmian w zachowaniu pacjenta.

Wprowadzenie do leku Venlafaxine Teva

Suchość w jamie ustnej

Suchość w jamie ustnej zgłaszana była przez 10% pacjentów leczonych wenlafaksyną. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia próchnicy. Dlatego należy szczególnie zadbać o higienę jamy ustnej.

Cukrzyca

Stężenie glukozy we krwi może być zmienione podczas stosowania leku Venlafaxine Teva. Dlatego też może być konieczna zmiana dawkowania leków przeciwcukrzycowych.

Zaburzenia czynności seksualnych

Leki, takie jak Venlafaxine Teva (SNRI), mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Ziarenka w stolcu

Nie należy się martwić, jeśli po zażyciu tego leku w stolcu widoczne będą małe, białe kulki lub granulki. Wewnątrz kapsułek leku Venlafaxine Teva znajdują się sferoidy (małe białe kulki), zawierające substancję czynną (wenlafaksynę). Te kuleczki są uwalniane z kapsułki do żołądka. Gdy przechodzą przez żołądek i jelita, wenlafaksyna jest powoli uwalniana. Sferoidalna „otoczka” nie rozpuszcza się i jest wydalana w stolcu. Zatem nawet jeśli sferoidy będą widoczne w stolcu, dawka leku została wchłonięta.

Dzieci i młodzież

Lek Venlafaxine Teva zazwyczaj nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Należy podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków tej klasy pacjenci poniżej 18 lat narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to, lekarz może przepisać lek Venlafaxine Teva pacjentom poniżej 18 lat, stwierdzając, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie. Jeżeli lekarz przepisał lek Venlafaxine Teva pacjentowi poniżej 18 lat i nasuwają się jakiekolwiek wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta poniżej 18 lat stosującego Venlafaxine Teva wystąpi lub ulegnie pogorszeniu jakikolwiek z objawów wymienionych powyżej. Brak także dostępnych danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania tego leku w tej grupie wiekowej dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i behawioralnego.

Lek Venlafaxine Teva a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Lekarz prowadzący podejmie decyzję o ewentualnym stosowaniu leku Venlafaxine Teva z innymi lekami. Nie należy zaczynać ani przerywać stosowania innych leków, w tym leków dostępnych bez recepty, leków pochodzenia naturalnego lub roślinnego, bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.

Inhibitory monoaminooksydazy

Inhibitory monoaminooksydazy, które są stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona nie mogą być przyjmowane z lekiem Venlafaxine Teva. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmował te leki w ciągu ostatnich 14 dni. (IMAO: patrz punkt „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venlafaxine Teva”).

Zespół serotoninowy:

W trakcie leczenia wenlafaksyną może wystąpić stan zagrożenia życia lub reakcje typu złośliwego zespołu neuroleptycznego (ang. Neuroleptic Malignant Syndrome (NMS)) (patrz punkt „Możliwe działania niepożądane”), szczególnie w przypadku jednoczesnego stosowania z innymi lekami. Przykłady takich leków to: tryptany (stosowane w migrenowych bólach głowy).

Leki i interakcje związane z zespołem serotoninowym

- inne leki stosowane w leczeniu depresji np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki zawierające lit

- leki zawierające pochodne amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), narkolepsji i otyłości)

- leki zawierające antybiotyk linezolid (stosowany w leczeniu zakażeń)

- leki zawierające moklobemid, inhibitor MAO (stosowany w leczeniu depresji)

- leki zawierające sybutraminę (stosowaną w odchudzaniu)

- leki zawierające opioidy (np. buprenorfinę, tramadol, fentanyl, tapentadol, petydynę lub pentazocynę) stosowane w leczeniu silnego bólu

- leki zawierające dekstrometorfan (stosowany w leczeniu kaszlu)

- leki zawierające metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia od opioidów lub w leczeniu silnego bólu)

- leki zawierające błękit metylenowy (stosowane w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi)

- leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum, leki pochodzenia naturalnego lub roślinnego stosowane w leczeniu łagodnej depresji)

- leki zawierające tryptofan (stosowany w problemach ze snem i w depresji)

- leki przeciwpsychotyczne (stosowane w leczeniu choroby z objawami, takimi jak: słyszenie, widzenie i czucie rzeczy, których nie ma, błędne przekonania, nienaturalna podejrzliwość, niejasne rozumowanie i wycofanie)

Symptomy zespołu serotoninowego

Objawy podmiotowe i przedmiotowe zespołu serotoninowego mogą obejmować następujące symptomy: niepokój ruchowy, omamy, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszona czynność serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty.

Najcięższa postać zespołu serotoninowego

Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny. Do jego objawów należą: gorączka, przyspieszona czynność serca, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientacja, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach (wykrywane w badaniu krwi).

Postępowanie w przypadku wystąpienia zespołu serotoninowego

Podejrzewając wystąpienie zespołu serotoninowego, należy bezzwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub zgłosić się do oddziału ratunkowego w najbliższym szpitalu.

Informacja dla pacjentów

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą mieć wpływ na rytm serca.

Przykłady leków

- leki przeciwarytmiczne takie jak chinidyna, amiodaron, sotalol lub dofetylid (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca)

- leki przeciwpsychotyczne, takie jak tiorydazyna (patrz także „Zespół serotoninowy” powyżej)

- antybiotyki, takie jak erytromycyna lub moksyfloksacyna (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych)

- leki przeciwhistaminowe (stosowane w leczeniu alergii)

Interakcje z lekiem Venlafaxine Teva

Następujące leki mogą również wchodzić w interakcje z lekiem Venlafaxine Teva i dlatego należy stosować je z ostrożnością. Szczególnie ważne jest powiadomienie lekarza, jeżeli pacjent zażywa leki zawierające:

- ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy)

- haloperydol lub rysperydon (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych)

- metoprolol (lek blokujący receptory beta (beta-adrenolityk) stosowany w leczeniu nadciśnienia i chorób serca)

Ważne

Venlafaxine Teva należy przyjmować z jedzeniem (patrz punkt 3 „Jak stosować lek Venlafaxine Teva”).

Alkohol

Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Venlafaxine Teva. Jednoczesne stosowanie z alkoholem może powodować skrajne zmęczenie i utratę przytomności oraz spowodować nasilenie się objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek Venlafaxine Teva należy stosować tylko po skonsultowaniu z lekarzem potencjalnych korzyści i ryzyka dla nienarodzonego dziecka.

Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Venlafaxine Teva. Przyjmowanie podczas ciąży podobnych leków (SSRI) może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiają się zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

Przyjmowanie leku Venlafaxine Teva pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Venlafaxine Teva, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.

Jeżeli pacjentka przyjmuje ten lek w okresie ciąży, po urodzeniu dziecka, poza trudnościami w oddychaniu, u dziecka może wystąpić inny objaw, taki jak problem ze ssaniem. Jeśli pacjentka jest zaniepokojona z powodu wystąpienia takich objawów u noworodka, powinna skontaktować się z lekarzem i (lub) położną, którzy będą w stanie udzielić właściwej rady.

Lek Venlafaxine Teva przenika do mleka ludzkiego. Istnieje ryzyko wpływu leku na dziecko. Dlatego należy przedyskutować tę kwestię z lekarzem i lekarz podejmie decyzję, czy zaprzestać karmienia piersią, czy przerwać terapię tym lekiem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu poznania wpływu leku na organizm pacjenta.

Venlafaxine Teva zawiera sacharozę

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Jak stosować lek Venlafaxine Teva

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zazwyczaj zalecana początkowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej wynosi 75 mg na dobę. Dawka ta może zostać zwiększona stopniowo przez lekarza, jeśli jest to konieczne nawet do dawki maksymalnej, tj. 375 mg na dobę w przypadku depresji. W przypadku napadów lęku leczenie należy rozpocząć od dawki mniejszej (37,5 mg) i następnie stopniowo ją zwiększać. Maksymalna dawka w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej i lęku napadowego wynosi 225 mg na dobę.

Lek Venlafaxine Teva należy stosować doustnie.

Lek Venlafaxine Teva należy przyjmować codziennie mniej więcej o tej samej porze, niezależnie od tego, czy lek przyjmowany jest rano czy wieczorem. Aby zapewnić całkowite połknięcie peletek.

Informacje o leku Venlafaxine Teva

Venlafaxine Teva to lek stosowany w leczeniu depresji.

Przyjmowanie leku

Venlafaxine Teva występuje w postaci żelatynowych kapsułek. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem i nie należy ich otwierać, kruszyć, żuć ani rozpuszczać. Lek należy przyjmować z pokarmem.

Zalecenia dotyczące dawki

Jeśli masz problemy z wątrobą lub nerkami, poinformuj o tym lekarza, ponieważ może zaistnieć potrzeba zmiany dawki. Nie przerywaj stosowania leku bez konsultacji z lekarzem. W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki, skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Przedawkowanie i pominięcie dawki

Objawy przedawkowania mogą obejmować przyspieszoną czynność serca, zaburzenia świadomości, drgawki oraz wymioty. W przypadku pominięcia dawki, przyjmij ją możliwie jak najszybciej, ale nie stosuj dawki podwójnej.

Przerwanie stosowania

Nie przerywaj leczenia ani nie zmniejszaj dawki bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli poczujesz się lepiej. Objawy odstawienia mogą obejmować myśli samobójcze, zachowania agresywne, zawroty głowy i inne.

Możliwe działania niepożądane

Lek Venlafaxine Teva może powodować działania niepożądane, takie jak ból głowy, utrata apetytu, nudności, nerwowość, drgawki i inne. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, skontaktuj się z lekarzem.

Działania niepożądane

Często

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób) - obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu.

Rzadko

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób) - ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, trudności w przełykaniu lub oddychaniu.

Rzadko - ciężka wysypka skórna, świąd lub pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd).

Rzadko - objawy zespołu serotoninowego, takie jak: niepokój, omamy, utrata koordynacji, przyspieszona czynność serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty. Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny.

Częstość nieznana

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - Objawy choroby określanej jako kardiomiopatia stresowa (albo zespół złamanego serca), w tym: ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy, omdlenie, nieregularne bicie serca.

Należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią inne działania niepożądane:

• kaszel, świszczący oddech i duszność, czemu może towarzyszyć wysoka temperatura
• czarne (smoliste) stolce lub krew w kale
• zażółcenie skóry lub oczu, lub ciemne zabarwienie moczu, które mogą być objawami zapalenia wątroby

Inne działania niepożądane

Bardzo często

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób) - zawroty głowy, ból głowy, senność.

Bardzo często - bezsenność.

Bardzo często - nudności, suchość w jamie ustnej, zaparcia.

Często

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób) - zmniejszenie łaknienia.

Objawy częste:

• uczucie splątania, uczucie oderwania (lub oddzielenia) od samego siebie, brak orgazmu, zmniejszenie popędu płciowego, pobudzenie, nerwowość, nietypowe sny
• drżenie, uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu, mrowienie, zaburzenia smaku, zwiększenie napięcia mięśniowego
• zaburzenia widzenia, w tym niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice, niezdolność oka do automatycznej zmiany ostrości widzenia obiektów dalej położonych na znajdujące się bliżej
• dzwonienie w uszach (szum w uszach)
• przyspieszone bicie serca, kołatanie serca
• wzrost ciśnienia tętniczego krwi, uderzenia gorąca
• duszność, ziewanie
• wymioty, biegunka
• łagodna wysypka, swędzenie
• zwiększona częstotliwość oddawania moczu, zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu
• zaburzenia miesiączkowania takie jak nasilone krwawienie lub częstsze nieregularne krwawienia; zaburzenia wytrysku i orgazmu (mężczyźni), zaburzenia erekcji (impotencja)
• osłabienie (astenia), zmęczenie, dreszcze
• zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała
• zwiększone stężenie cholesterolu

Objawy niezbyt częste:

• nadmierna aktywność, gonitwa myśli i zmniejszone zapotrzebowanie na sen (mania)
• omamy, uczucie oderwania (lub oddzielenia) od rzeczywistości, zaburzenia orgazmu, brak uczuć lub emocji, uczucie nadmiernego pobudzenia, zgrzytanie zębami
• omdlenia, mimowolne ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi
• zawroty głowy (zwłaszcza przy zbyt szybkim wstawaniu), zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi
• krew w wymiocinach, czarne (smoliste) stolce (kał) lub krew w stolcu co może być oznaką krwotoku wewnętrznego

Myśli i zachowania samobójcze:

W trakcie leczenia wenlafaksyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych (patrz punkt 2. „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Venlafaxine Teva”)

Zachowanie agresywne

Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

Ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy)

Patrz dodatkowe informacje w podpunkcie „Ciąża i karmienie piersią” w punkcie 2.

Lek Venlafaxine Teva może czasami powodować działania niepożądane, z których pacjent nie będzie zdawał sobie sprawy, takie jak wzrost ciśnienia krwi lub nieprawidłowa czynność serca; niewielkie zmiany stężenia sodu, cholesterolu lub enzymów wątrobowych we krwi. Rzadziej lek Venlafaxine Teva może zaburzać czynność płytek krwi, co prowadzi do zwiększonego ryzyka powstawania wybroczyn lub krwawień. Dlatego lekarz może zalecić badanie krwi co pewien czas, zwłaszcza w przypadku długotrwałego leczenia lekiem Venlafaxine Teva.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309

Strona internetowa:

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Jak przechowywać lek Venlafaxine Teva

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie należy stosować leku Venlafaxine Teva po upływie terminu ważności zamieszczonego na tekturowym pudełku i blistrze po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w temperaturze poniżej 30oC.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Venlafaxine Teva

Substancją czynną leku jest wenlafaksyna.

Venlafaxine Teva, 37,5 mg:

Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera wenlafaksyny chlorowodorek, co odpowiada 37,5 mg wenlafaksyny.

Venlafaxine Teva, 75 mg:

Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera wenlafaksyny chlorowodorek, co odpowiada 75 mg wenlafaksyny.

Venlafaxine Teva, 150 mg:

Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera wenlafaksyny chlorowodorek, co odpowiada 150 mg wenlafaksyny.

Skład leku Venlafaxine Teva

Poniżej znajdziesz informacje dotyczące składników leku Venlafaxine Teva:

• Zawartość kapsułki: Sacharoza, ziarenka (sacharoza + skrobia kukurydziana), hypromeloza, typ 2910, etyloceluloza, typ B, talk.

Otoczka kapsułki:

• Venlafaxine Teva 37,5 mg: Żelaza tlenek czarny (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna, żelaza tlenek czerwony (E 172)
• Venlafaxine Teva, 75 mg: Żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna
• Venlafaxine Teva, 150 mg: Żelaza tlenek żółty (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna, żelaza tlenek czerwony (E 172)

Tusz:

Szelak, glikol propylenowy, amonowy wodorotlenek stężony, żelaza tlenek czarny (E172), potasu wodorotlenek

Jak wygląda lek Venlafaxine Teva i co zawiera opakowanie

Informacje dotyczące wyglądu i zawartości opakowań dla różnych dawek leku Venlafaxine Teva:

Venlafaxine Teva 37,5 mg:

Kapsułki z twardej żelatyny, z nieprzezroczystym, szarym wieczkiem i nieprzezroczystym różowym korpusem, wypełnione białymi do beżowych mikrogranulkami. Kapsułki są oznaczone czarnym tuszem na wieczku zapisem „VNL” oraz „37.5” na korpusie. Wymiary to ok. 16 mm x 6 mm

Venlafaxine Teva 75 mg:

Kapsułki z twardej żelatyny, z nieprzezroczystym, różowym wieczkiem i nieprzezroczystym różowym korpusem, wypełnione białymi do beżowych mikrogranulkami. Kapsułki są oznaczone czarnym tuszem na wieczku zapisem „VNL” oraz „75” na korpusie. Wymiary to ok. 20 mm x 7 mm.

Venlafaxine Teva 150 mg:

Kapsułki z twardej żelatyny, z nieprzezroczystym, brązowym wieczkiem i nieprzezroczystym brązowym korpusem, wypełnione białymi do beżowych mikrogranulkami. Kapsułki są oznaczone czarnym tuszem na wieczku zapisem „VNL” oraz „150” na korpusie. Wymiary to ok. 24 mm x 8 mm.

Blistry zawierające: 10, 14, 20, 28, 30, 50, 98 i 100 kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, twardych lub blistry jednodawkowe zawierające 100x1 kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, twardych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny:

Teva B.V.

Swensweg 5

2031 GA Haarlem

Holandia

Wytwórcy:

Teva Pharma S.L.U.

C/C, n. 4, Poligono Industrial Malpica

50016 Zaragoza, Hiszpania

Teva Operations Poland Sp. z o.o.

ul. Mogilska 80,

31-546 Kraków

Informacje o leku

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa, tel. (22) 345 93 00.

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

• Austria: Venlafaxin Actavis
• Bułgaria: Лароксин XR
• Chorwacja: Velafax XL
• Dania: Venlafaxin Teva
• Finlandia: Venlafaxin ratiopharm
• Francja: VENLAFAXINE TEVA LP
• Holandia: Venlafaxine retard Teva
• Islandia: Venlafaxin Teva
• Luksemburg: Venlafaxin-ratiopharm
• Niemcy: Venlafaxin-ratiopharm
• Norwegia: Venlafaxin Teva
• Polska: Venlafaxine Teva
• Portugalia: Venlafaxina ratiopharm
• Szwecja: Venlafaxin Teva
• Włochy: Venlafaxina Teva

Data ostatniej aktualizacji ulotki: czerwiec 2024 r.