Paxifar Tabletki (25 mg) - 30 tabl.
Paxifar Tabletki (25 mg) - 30 tabl.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Paxifar, 25 mg, tabletki
Paxifar, 50 mg, tabletki
Paxifar, 100 mg, tabletki
Paxifar, 200 mg, tabletki
Clozapinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Paxifar i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paxifar
- Jak stosować lek Paxifar
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Paxifar
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Paxifar i w jakim celu się go stosuje
Substancją czynną leku Paxifar jest klozapina, która należy do grupy leków zwanych neuroleptykami (leki stosowane w leczeniu swoistych zaburzeń psychicznych, takich jak psychozy).
Lek Paxifar jest stosowany w leczeniu pacjentów ze schizofrenią, którzy nie reagują na leczenie innymi lekami.
Schizofrenia jest chorobą psychiczną powodującą zaburzenia myślenia, emocji i zachowania.
Stosowanie leku Paxifar zaleca się tylko w leczeniu pacjentów, którzy stosowali już przynajmniej dwa różne leki przeciwpsychotyczne, w tym z grupy nowych atypowych leków przeciwpsychotycznych wskazanych w leczeniu schizofrenii i nie reagowali na te leki lub powodowały one ciężkie działania niepożądane, którym nie można było przeciwdziałać.
Lek Paxifar o mocy 25 mg, 50 mg oraz 100 mg jest stosowany także do leczenia ciężkich zaburzeń myślenia, emocji i zachowania u pacjentów z chorobą Parkinsona, kiedy inne metody leczenia okazały się nieskuteczne.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paxifar
Kiedy nie stosować leku Paxifar
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na klozapinę lub na którykolwiek z pozostałych składników leku Paxifar (wymienionych w punkcie 6);
- jeśli nie ma możliwości wykonywania regularnych badań krwi u pacjenta;
- jeśli u pacjenta występowała kiedykolwiek mała liczba krwinek białych we krwi (np. leukopenia lub agranulocytoza), szczególnie, jeśli była ona spowodowana stosowaniem leków.
Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku Paxifar
Z uwagi na małą liczbę krwinek białych we krwi związanej z wcześniejszą chemioterapią, należy unikać stosowania leku Paxifar.
Nie stosować leku Paxifar w przypadku ciężkich działań niepożądanych lub zaprzestania stosowania w przeszłości z powodu agranulocytozy czy zaburzeń serca.
Unikaj leku Paxifar jeśli pacjent był leczony lekami przeciwpsychotycznymi o przedłużonym działaniu.
Zachowaj ostrożność w przypadku zaburzeń czynności szpiku kostnego, niekontrolowanej padaczki, zaburzeń psychicznych spowodowanych alkoholem lub lekami.
Nie stosować leku Paxifar w przypadku zapaści krążeniowej, ciężkich zaburzeń nerek, zapalenia mięśnia sercowego, chorób serca czy zaburzeń wątroby.
Ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa są bardzo istotne, aby uniknąć poważnych działań niepożądanych zagrażających życiu.
Ostrzeżenia przed rozpoczęciem leczenia
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Paxifar należy poinformować lekarza o ewentualnych chorobach, takich jak cukrzyca, jaskra czy problemy z sercem, nerkami i wątrobą.
Wskazane jest również zgłoszenie historii chorób układu moczowego, jelitowego i sercowo-naczyniowego przed zastosowaniem leku Paxifar.
Należy natychmiast poinformować lekarza o wszelkich nieprawidłowościach zdrowotnych przed kolejną dawką leku Paxifar.
Pilne sprawdzenie morfologii krwi może być zalecane, jeśli pacjent ma objawy przeziębienia, gorączkę, objawy grypy, ból gardła lub jakiekolwiek zakażenie, aby sprawdzić czy są one związane z lekiem.
Jeśli pacjent doświadcza nagłego wzrostu temperatury, sztywnienia mięśni, które mogą prowadzić do utraty przytomności (objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego), konieczne jest natychmiastowe leczenie.
Jeśli występuje nieregularna praca serca, kołatanie serca, trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej czy trudne do wyjaśnienia zmęczenie, lekarz sprawdzi czynność serca i skieruje do specjalisty kardiologa, jeśli będzie to konieczne.
W przypadku mdłości, wymiotów i/lub utraty apetytu, lekarz sprawdzi czynność wątroby.
Jeśli występują ciężkie zaparcia, ból brzucha, bolesność uciskowa brzucha, gorączka, wzdęcia i/lub krwista biegunka, lekarz zastosuje odpowiednie leczenie.
Dla pewnych kobiet stosujących leki leczenia chorób psychicznych, nieregularne lub brakujące miesiączki mogą być problemem, który może być rozwiązany poprzez zmianę leczenia na Paxifar.
Medyczne badania kontrolne i testy krwi
Przed rozpoczęciem leczenia Paxifar, lekarz zleci badania krwi, aby upewnić się, że liczba białych krwinek jest prawidłowa.
Badania krwi są konieczne przed, w trakcie i po zakończeniu leczenia.
Lekarz określi częstotliwość badań krwi, która może wynosić raz w tygodniu przez 18 tygodni, a następnie przynajmniej raz miesięcznie.
W razie zmniejszenia liczby białych krwinek, leczenie należy przerwać.
Badania krwi powinny być wykonywane jeszcze 4 tygodnie po zakończeniu leczenia.
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby będą poddane regularnym badaniom czynności wątroby podczas leczenia Paxifar.
W przypadku dużej ilości glukozy we krwi, lekarz zleci regularne badania stężenia glukozy.
Paxifar a masa ciała i poziom lipidów
Paxifar może wpłynąć na masę ciała i poziom lipidów we krwi.
Lekarz może kontrolować te parametry u pacjenta.
Zwiększone ryzyko upadków
Jeśli Paxifar powoduje uczucie pustki w głowie, zawroty głowy lub omdlenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Paxifar - informacje i przeciwwskazania
Ostrożnie zmieniać pozycję z siedzącej czy leżącej, ponieważ objawy te mogą zwiększać możliwość upadków.
Ryzyko wystąpienia zakrzepów
Jeśli pacjent musi zostać poddany operacji lub z innych przyczyn jest unieruchomiony przez dłuższy czas, należy przedyskutować z lekarzem stosowanie leku Paxifar. Istnieje ryzyko wystąpienia zakrzepicy (krzepnięcie krwi w żyłach).
Dzieci i młodzież poniżej 16 lat
Pacjenci poniżej 16 lat nie powinni stosować leku Paxifar, ponieważ istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania leku w tej grupie wiekowej.
Osoby w podeszłym wieku (w wieku 60 lat i powyżej)
U osób w podeszłym wieku (w wieku 60 lat i powyżej) mogą z większym prawdopodobieństwem wystąpić następujące działania niepożądane podczas leczenia lekiem Paxifar: omdlenia lub uczucie pustki w głowie po zmianie pozycji, zawroty głowy, szybka praca serca, trudności z oddawaniem moczu oraz zaparcie. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występuje stan zwany otępieniem.
Lek Paxifar a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, jak również o lekach wydawanych bez recepty oraz lekach roślinnych. Może zaistnieć konieczność zmiany dawkowania leków lub zmiany leków. Nie wolno stosować leku Paxifar razem z lekami hamującymi czynność szpiku kostnego i (lub) zmniejszającymi liczbę białych krwinek wytwarzanych przez organizm, tj. lekami takimi jak: - karbamazepina, lek stosowany w leczeniu padaczki; - niektóre antybiotyki: chloramfenikol, sulfonamidy, takie jak ko-trimoksazol; - niektóre leki przeciwbólowe: leki przeciwbólowe pochodne pyrazolonu, takie jak fenylobutazon lub metamizol; - penicylamina, lek stosowany m.in. w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów; - środki cytotoksyczne, leki stosowane w chemioterapii; - leki przeciwpsychotyczne depot w postaci wstrzykiwań o przedłużonym działaniu. Te leki zwiększają ryzyko rozwoju agranulocytozy (braku białych krwinek). Stosowanie leku Paxifar jednocześnie z innymi lekami może mieć wpływ na działanie leku Paxifar i (lub) innych leków. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent planuje stosować, stosuje (nawet, jeśli kuracja dobiega końca) lub w ostatnim czasie przestał stosować następujące leki: - leki stosowane w leczeniu depresji, takie jak lit, fluwoksamina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO, citalopram, paroksetyna, fluoksetyna i sertralina; - inne leki przeciwpsychotyczne stosowane w leczeniu chorób psychicznych, takie jak perazyna; - benzodiazepiny i inne leki stosowane w leczeniu lęku i zaburzeń snu; - leki opioidowe i inne leki, które mogą wpływać na czynności oddechowe; - leki stosowane w leczeniu padaczki, takie jak fenytoina i kwas walproinowy; - leki stosowane w leczeniu wysokiego lub niskiego ciśnienia tętniczego (jak adrenalina i noradrenalina); - warfaryna, lek stosowany w zapobieganiu powstawania zakrzepów; - leki przeciwhistaminowe, leki stosowane w leczeniu przeziębień czy alergii, takich jak katar senny; - leki przeciwcholinergiczne, stosowane w celu łagodzenia skurczów żołądka i choroby lokomocyjnej; - leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona; - digoksyna, lek stosowany w leczeniu chorób serca;
Leki, które należy ostrożnie stosować z lekiem Paxifar
- leki stosowane w leczeniu szybkiego lub nieregularnego bicia serca;
- niektóre leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka, takie jak omeprazol czy cymetydyna;
- niektóre antybiotyki, takie jak erytromycyna i ryfampicyna;
- niektóre leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (takie jak ketokonazol) czy zakażeń wirusowych (takie jak inhibitory proteazy, stosowane w leczeniu zakażeń wirusem HIV);
- atropina, lek, który może być składnikiem niektórych kropli do oczu, preparatów na przeziębienie oraz przeciwkaszlowych;
- adrenalina, lek stosowany w sytuacjach wymagających nagłej pomocy;
- hormonalne środki antykoncepcyjne (tabletki antykoncepcyjne).
Paxifar z jedzeniem i piciem i alkoholem
Nie należy pić alkoholu w czasie stosowania leku Paxifar.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent pali papierosy i jak często pije napoje zawierające kofeinę (kawa, herbata, coca-cola). Nagłe zmiany w przyzwyczajeniach związanych z paleniem czy piciem napojów zawierających kofeinę mogą także zmienić efekty działania leku Paxifar.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lekarz przedyskutuje z pacjentką korzyści i możliwe ryzyko dotyczące stosowania leku w czasie ciąży. Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka zaszła w ciążę w czasie leczenia lekiem Paxifar.
U noworodków matek przyjmujących leki przeciwpsychotyczne w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie trzy miesiące ciąży) mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność i (lub) osłabienie mięśni, senność, pobudzenie, problemy z oddychaniem oraz trudności w karmieniu. Jeśli u dziecka rozwinęły się te objawy, należy skontaktować się z lekarzem.
Niektóre kobiety stosujące leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych mają nieregularne miesiączki lub nie mają ich wcale. W wyniku zamiany leczenia innym lekiem na leczenie lekiem Paxifar może powrócić prawidłowe miesiączkowanie. Dlatego kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji.
Nie należy karmić piersią w czasie leczenia lekiem Paxifar. Klozapina, substancja czynna leku Paxifar, może przenikać do mleka ludzkiego i oddziaływać na dziecko.
Zobacz również inne leki z tej kategorii:
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Paxifar może powodować zmęczenie, senność i napady padaczkowe, szczególnie w początkowym okresie leczenia. Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać maszyn, jeśli występują wyżej wymienione objawy.
Lek Paxifar zawiera laktozę jednowodną
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Jak stosować lek Paxifar
W celu zminimalizowania ryzyka niskiego ciśnienia krwi, drgawek i senności, konieczne jest, aby lekarz zwiększał dawkę leku stopniowo. Paxifar należy zawsze stosować zgodnie
Zalecenia lekarza dotyczące stosowania leku Paxifar
Zalecenia lekarza dotyczące stosowania leku Paxifar. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Bardzo ważne jest, aby nie zmieniać dawki ani nie przerywać stosowania leku Paxifar bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Należy kontynuować leczenie tak długo, jak to zaleci lekarz. W przypadku pacjentów w wieku 60 lat lub starszych lekarz może rozpocząć leczenie od mniejszych dawek i stopniowo je zwiększać, ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że wystąpią u nich pewne działania niepożądane. Jeśli nie można uzyskać zalecanej dawki za pomocą tabletki o danej mocy, dostępne są tabletki o innej mocy.
Leczenie schizofrenii
Zwykle zalecana dawka początkowa to 12,5 mg (pół tabletki 25 mg) raz lub dwa razy na dobę w pierwszej dobie, a następnie 25 mg raz lub dwa razy na dobę w drugiej dobie. Należy połknąć tabletkę popijając wodą. W przypadku dobrej tolerancji na leczenie, dawkę dobową można następnie stopniowo zwiększać o 25 mg do 50 mg w ciągu 2-3 tygodni tak, aby uzyskać docelowo dawkę do 300 mg na dobę. Następnie w razie potrzeby, dawkę dobową można dalej zwiększać o 50 mg do 100 mg w odstępach 3 do 4 dni lub najlepiej, co tydzień.
Ważne informacje o leku Paxifar
Pacjenci powinni przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania leku Paxifar. Nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent zapomniał zażyć lek Paxifar w ciągu 48 godzin lub dłużej, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przerwanie stosowania leku Paxifar
Nie należy przerywać stosowania leku Paxifar bez uzgodnienia z lekarzem, ponieważ mogą wystąpić reakcje odstawienia. Należą do nich: pocenie się, ból głowy, nudności, wymioty i biegunka. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Po tych objawach mogą nastąpić cięższe działania niepożądane, jeśli pacjent nie otrzyma natychmiastowego leczenia. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki o 12,5 mg w ciągu jednego do dwóch tygodni. Lekarz poinformuje pacjenta, w jaki sposób zmniejszyć dawkę dobową. Jeśli konieczne jest natychmiastowe przerwanie stosowania leku Paxifar, należy poradzić się lekarza.
Jeśli lekarz zdecyduje o wznowieniu leczenia lekiem Paxifar, a pacjent przyjął ostatnią dawkę leku Paxifar ponad dwa dni wcześniej, dawka początkowa będzie wynosiła 12,5 mg.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 pacjenta na 10):
- jeśli u pacjenta występuje ciężkie zaparcia. Lekarz zastosuje leczenie w celu uniknięcia dalszych powikłań;
- jeśli u pacjenta wystąpi przyspieszone bicie serca.
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 10):
- jeśli u pacjenta występują objawy przeziębienia, gorączka, objawy grypopodobne, ból gardła czy inne zakażenia. Należy pilnie wykonać badanie krwi w celu sprawdzenia, czy objawy mają związek ze stosowanym lekiem;
- jeśli u pacjenta występują napady padaczkowe;
- Jeśli u pacjenta wystąpi nagłe zasłabnięcie lub nagła utrata przytomności z osłabieniem mięśni (omdlenie).
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 100):
- jeśli u pacjenta wystąpią: nagłe zwiększenie temperatury ciała, sztywność mięśni, które mogą prowadzić do utraty przytomności (złośliwy zespół neuroleptyczny), ponieważ może to oznaczać wystąpienie u pacjenta ciężkich działań niepożądanych, które wymagają natychmiastowego leczenia;
- Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy lub omdlenia podczas zmiany pozycji ciała z leżącej na stojącą, ponieważ może to zwiększać prawdopodobieństwo upadku.
Zapasyne skutki uboczne przyjmowania leków
Zapaść krążeniowa (zapaść krążeniowa):
- Jeśli u pacjenta wystąpi trudności w przełykaniu (mogą spowodować zachłyśnięcie pożywieniem);
- Jeśli u pacjenta występują nudności, wymioty i (lub) utrata apetytu. Lekarz sprawdzi czynność wątroby;
- Jeśli u pacjenta wystąpi lub nasili się istniejąca otyłość;
- Jeśli u pacjenta wystąpi bezdech w czasie snu z chrapaniem lub bez chrapania.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 1 000) lub bardzo rzadko (może dotyczyć mniej niż 1 pacjenta na 10 000):
- Jeśli u pacjenta występuje szybka i nieregularna praca serca, nawet podczas odpoczynku, kołatanie serca, trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej czy trudne do wyjaśnienia zmęczenie. Lekarz sprawdzi czynność serca i jeśli będzie to konieczne, skieruje natychmiast do specjalisty kardiologa.
- Jeśli u pacjenta jest mężczyzną i występuje u niego długotrwały, bolesny wzwód członka, zwany priapizmem. Jeśli wzwód utrzymuje się ponad 4 godziny, może być konieczne natychmiastowe leczenie w celu uniknięcia dalszych komplikacji.
- Jeśli u pacjenta wystąpi nagłe krwawienie lub wystąpienie siniaków, które mogą być objawami zmniejszenia ilości płytek krwi.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 10 000):
- Jeśli pacjent jest mężczyzną i występuje u niego długotrwały, bolesny wzwód członka, zwany priapizmem. Jeśli wzwód utrzymuje się ponad 4 godziny, może być konieczne natychmiastowe leczenie w celu uniknięcia dalszych komplikacji.
- Jeśli u pacjenta wystąpiły objawy spowodowane niekontrolowanym stężeniem cukru we krwi (takie jak mdłości lub wymioty, ból brzucha, nadmierne pragnienie, nadmierne oddawanie moczu, dezorientacja lub splątanie), śpiączka hiperosmolarna.
- Jeśli u pacjenta pojawił się ból brzucha, skurcze, wzdęcia, wymioty, zaparcie i trudności w oddawaniu gazów, które mogą być objawami niedrożności jelit.
Objawy niepożądane leku Paxifar
Objawy zagrażające życiu:
- szybkość reakcji i świadomości, obniżone ciśnienie krwi
- obfite pocenie się, ból głowy, nudności, wymioty, biegunka (objawy zespołu cholinergicznego)
- znaczne zmniejszenie ilości wydalanego moczu (objaw niewydolności nerek)
- reakcja nadwrażliwości (obrzęki, głównie twarzy, ust i gardła, swędzenie)
- utrata apetytu, wzdęcia, ból brzucha, zażółcenie skóry, ciężkie osłabienie
- piekący ból w górnej części brzucha, stolce smoliste, czarne lub z domieszką krwi, zgaga
- intensywny ból brzucha, wymioty krwią, twardość brzucha, gorączka i dreszcze
- zaparcie, ból brzucha, gorączka, krwista biegunka
- tępy ból w klatce piersiowej ze skróceniem oddechu
- zwiększenie lub wystąpienie osłabienia mięśni, skurcze mięśniowe
- tępy ból w klatce piersiowej lub ból brzucha, skrócenie oddechu, gorączka
- zespół niespokojnych nóg
- reakcje skórne, wysypka z pęcherzami, podrażnienie skóry
Konieczna jest konsultacja z lekarzem w przypadku wystąpienia powyższych objawów
Inne działania niepożądane:
Bardzo często: Senność, zawroty głowy, nadmierne wydzielanie śliny
Często: Leukocytoza, eozynofilia, zwiększenie masy ciała, ból głowy, drżenie, sztywność
Jeśli którykolwiek z powyższych punktów odnosi się do pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi przed zastosowaniem następnej dawki leku Paxifar.
Objawy niepożądane
Trudności w oddawaniu moczu, zmęczenie, gorączka, zwiększone pocenie się, zwiększenie temperatury ciała, zaburzenia mowy (np. mowa niewyraźna).
Niezbyt często
(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 100): Brak białych krwinek we krwi (agranulocytoza) dystymia (depresja o podłożu nerwicowym).
Rzadko
(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 pacjenta na 1000): Mała liczba czerwonych krwinek we krwi (niedokrwistość), niepokój ruchowy, pobudzenie, splątanie, majaczenie, arytmia, zapalenie mięśnia sercowego lub zapalenie osierdzia, wysięk osierdziowy, duże stężenie cukru (glukozy) we krwi, cukrzyca, zator w płucach (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa), zapalenie wątroby, żółtaczka (choroba wątroby powodująca zażółcenie skóry/ciemne zabarwienie moczu/świąd), zapalenie trzustki prowadzące do ciężkiego bólu nadbrzusza, zwiększenie we krwi aktywności enzymu zwanego fosfokinazą kreatynową.
Bardzo rzadko
(mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów): Zwiększenie liczby płytek krwi z możliwym krzepnięciem krwi w naczyniach krwionośnych, niekontrolowane ruchy ust, języka i kończyn, natręctwa myślowe i czynności przymusowe (objawy obsesyjno-kompulsyjne), reakcje skórne, obrzęk ślinianki przyusznej (powiększenie ślinianek), trudności w oddychaniu, bardzo duże stężenie trójglicerydów lub cholesterolu we krwi, choroba mięśnia sercowego (kardiomiopatia), zatrzymanie akcji serca, nagły niewyjaśniony zgon.
Częstość nieznana
(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): Zmiany w badaniu fal mózgowych (elektroencefalogram/EEG), biegunka, uczucie dyskomfortu w żołądku, zgaga, uczucie dyskomfortu w żołądku po posiłku, uczucie osłabienia mięśni, skurcze mięśni, ból mięśni, niedrożność nosa, moczenie nocne, nagłe, niekontrolowane zwiększenie ciśnienia tętniczego (zespół objawów rzekomego guza chromochłonnego nadnerczy), niekontrolowane skrzywienie ciała w jedną stronę (pleurototonus), zaburzenia wytrysku u mężczyzn (sperma nie wydostaje się na zewnątrz ciała lecz trafia do pęcherza moczowego - suchy orgazm lub wytrysk wsteczny), wysypka, fioletowo-czerwone plamy na skórze, gorączka lub świąd wskutek zapalenia naczyń krwionośnych, zapalenie jelita grubego z biegunką, ból brzucha, gorączka, zmiana koloru skóry, wysypka na twarzy w kształcie motyla, ból stawów, ból mięśni, gorączka i zmęczenie (toczeń rumieniowaty), zespół odstawienia u noworodka (patrz punkt 2 “Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”), zapalenie błon surowiczych.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Jak przechowywać lek Paxifar
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować leku Paxifar po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym.