Metocard roztwór do wstrzykiwań (1 mg/ml) - 5 amp. 5 ml
Metocard roztwór do wstrzykiwań (1 mg/ml) - 5 amp. 5 ml
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Metocard, 1 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
Metoprololi tartras
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Metocard i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metocard
- Jak stosować lek Metocard
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Metocard
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Metocard i w jakim celu się go stosuje
Metoprolol, substancja czynna leku Metocard, należy do grupy leków nazywanych lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne (β-adrenolityki). Działanie leku polega na blokowaniu receptorów β znajdujących się w sercu, co objawia się zmniejszeniem częstości rytmu serca i kurczliwości mięśnia sercowego, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Metocard jest stosowany:
- w leczeniu częstoskurczów, szczególnie nadkomorowych,
- u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metocard
Kiedy nie stosować leku Metocard:
- jeśli pacjent ma uczulenie na metoprololu winian, inny β-adrenolityk lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
- jeśli pacjent ma uczulenie na inne leki blokujące receptory β-adrenergiczne, np. atenolol, propranolol.
- jeśli u pacjenta występuje:
- wstrząs kardiogenny, którego objawami są: zimna, wilgotna, blada skóra, obniżenie ciśnienia tętniczego, szybkie i słabo wyczuwalne tętno, szybki, płytki oddech, zmniejszenie objętości wydalanego moczu,
- zespół chorego węzła zatokowego (chyba, że wszczepiony jest rozrusznik serca),
- blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (stan, który może być leczony wszczepieniem rozrusznika),
- niewyrównana niewydolność serca (duszność, obrzęk okolicy kostek),
- bradykardia (zwolnienie rytmu serca poniżej 45 skurczów na minutę),
- bardzo niskie ciśnienie tętnicze, które może powodować omdlenie,
- ciężkie zaburzenia krążenia w tętnicach obwodowych.
Ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące leku Metocard
Przed rozpoczęciem stosowania leku Metocard należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką.
Ostrzeżenia przy stosowaniu leku Metocard:
- kwasica metaboliczna (zachwianie równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie),
- nieleczony guz chromochłonny nadnerczy (łagodny guz nadnerczy powodujący podwyższenie ciśnienia krwi),
- podejrzenie świeżego zawału mięśnia sercowego, jeśli czynność serca jest wolniejsza niż 45 skurczów na minutę, odstęp PQ jest dłuższy niż 0,24 s lub ciśnienie skurczowe jest mniejsze niż 100 mmHg.
Jeśli pacjentowi podawane są (krótko- lub długotrwale) leki o działaniu inotropowym, pobudzające receptory β-adrenergiczne.
Środki ostrożności przy stosowaniu leku Metocard:
- pacjent ma astmę oskrzelową, świszczący oddech lub inne, podobne zaburzenia oddychania albo reakcje alergiczne,
- pacjent ma zaburzenia krążenia lub niewydolność serca,
- pacjent ma chorobę wątroby,
- pacjent ma chromanie przestankowe (męczenie się i słabnięcie jednej lub obu nóg podczas chodzenia),
- pacjent ma cukrzycę (lekarz może zalecić zmianę dawek leków przeciwcukrzycowych),
- pacjent ma nadczynność tarczycy - lek Metocard może maskować objawy nadczynności tarczycy,
- pacjent ma guz chromochłonny nadnerczy,
- pacjent ma łuszczycę.
Dzieci nie powinny stosować leku Metocard.
Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Leki, które należy szczególnie zgłosić lekarzowi:
- klonidyna,
- terbinafina,
- difenhydramina,
- leki obniżające ciśnienie tętnicze,
- leki blokujące nerwowe zwoje współczulne,
- β-adrenolityki,
- inhibitory monoaminooksydazy,
- werapamil, diltiazem, nifedypina,
- chinidyna, amiodaron, propafenon lub glikozydy naparstnicy.
Informacje o leku Metocard
Oto lista leków, które należy poinformować lekarza przed rozpoczęciem leczenia lekiem Metocard:
- hydralazyna (stosowana w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi)
- cymetydyna (stosowana w chorobie wrzodowej żołądka)
- ryfampicyna (stosowana w zakażeniach bakteryjnych)
- adrenalina (lek stymulujący pracę serca)
- indometacyna, celekoksyb (leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, stosowane np. w przypadku zapalenia stawów)
- leki z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (np. paroksetyna, fluoksetyna i sertralina, stosowane w leczeniu depresji)
- fenotiazyna (stosowana w leczeniu zaburzeń psychicznych)
- barbiturany (leki uspokajające i przeciwpadaczkowe)
- insulina lub inne leki przeciwcukrzycowe (może być konieczna zmiana ich dawkowania)
- lidokaina (lek miejscowo znieczulający)
- pochodne ergotaminy (leki stosowane w leczeniu migreny)
Należy również poinformować lekarza o niepokojących reakcjach, które występowały po zażyciu innych leków.
Znieczulenie i operacja
Należy poinformować lekarza lub stomatologa o przyjmowaniu leku Metocard przed znieczuleniem lub operacją, ze względu na możliwość nadmiernego zwolnienia czynności serca.
Metocard z jedzeniem, piciem lub alkoholem
Należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę o spożywaniu alkoholu przed podaniem leku Metocard. Alkohol może wpływać na działanie leku Metocard.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Leku Metocard nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że korzyści wynikające z jego zastosowania są większe niż ryzyko dla płodu. Jeśli kobieta leczona lekiem Metocard zajdzie w ciążę, powinna jak najszybciej poinformować o tym lekarza.
Karmienie piersią
Leku Metocard nie należy stosować w okresie karmienia piersią, chyba że korzyści wynikające z jego zastosowania są większe niż ryzyko dla dziecka karmionego piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Stosowanie leku Metocard może powodować działania niepożądane, takie jak zawroty głowy lub zmęczenie, które mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Metocard zawiera sód
Lek zawiera 3,6 mg sodu w 1 ml roztworu. 5 ml roztworu (jedna ampułka) zawiera 18 mg sodu. Odpowiada to 0,9% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Lek może być rozcieńczany - patrz punkt „ Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika, powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu leku. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia leku, należy zapoznać się z ulotką dla pacjenta stosowanego rozcieńczalnika. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Jak stosować lek Metocard
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub pielęgniarki. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli
- Lek Metocard jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę.
- Lek jest podawany we wstrzyknięciu do żyły (podanie dożylne).
- O ilości podanego leku zadecyduje lekarz. Ilość podanego leku zależy od rodzaju choroby.
Dzieci
Leku Metocard nie należy stosować u dzieci.
Szczegółowe dane dotyczące dawkowania zamieszczono w punkcie „Informacje przeznaczonewyłącznie dla fachowego personelu medycznego”.
Zastosowanie większej lub mniejszej niż zalecana dawki leku Metocard
Jeśli pacjent przypuszcza, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku, należy natychmiast poinformować o tym lekarza lub pielęgniarkę.
Przerwanie stosowania leku Metocard
O zaprzestaniu przyjmowania leku decyduje lekarz lub pielęgniarka.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.Należy powiedzieć lekarzowi w przypadku wystąpienia niżej wymienionych lub jakichkolwiekinnych działań niepożądanych:
Bardzo często (występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów)
- zmęczenie
Często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów)
- zawroty głowy
- ból głowy
- zwolnienie czynności serca; należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza, bo może on zmniejszyć dawkę leku lub stopniowo zaprzestać podawania leku
- kołatanie serca
- zmiany ciśnienia tętniczego związane ze zmianą pozycji ciała (bardzo rzadko z omdleniem)
- duszność podczas wysiłku
- nudności
- ból brzucha
- biegunka
- zaparcie
- uczucie ziębnięcia rąk i stóp
Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów)
- depresja
- bezsenność
- koszmary senne
- zaburzenia koncentracji
Działania niepożądane:
Często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów)
- senność
- uczucie pieczenia, mrowienia lub drętwienia (parestezja)
- nasilenie istniejącej niewydolności serca
- zaburzenia przewodzenia w sercu, stwierdzane w badaniu EKG (blok serca I°)
- gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego podczas zawału (wstrząs kardiogenny)
- skurcz oskrzeli
- wymioty
- wysypka skórna
- nasilone pocenie
- kurcze mięśni
- ból zamostkowy
- obrzęki
- zwiększenie masy ciała
Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1000 pacjentów)
- nerwowość
- stany lękowe
- zaburzenia widzenia
- suchość i (lub) podrażnienie oczu
- zapalenie spojówek
- zaburzenia przewodzenia w sercu, zaburzenia rytmu serca, nasilenie istniejącego bloku przedsionkowo-komorowego
- zblednięcie, zasinienie, a następnie zaczerwienienie palców z towarzyszącym zdrętwieniem i bólem (zespół Raynauda)
- nieżyt błony śluzowej nosa
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- wypadanie włosów
- zaburzenia erekcji (impotencja)
- zaburzenia czynności wątroby (stwierdzane w badaniach krwi)
- dodatnie miano przeciwciał przeciwjądrowych (przeciwciała wykorzystywane w rozpoznawaniu chorób tkanki łącznej)
Bardzo rzadko (występuję u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów)
- zgorzel (martwica tkanek) u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego
- zmniejszona liczba płytek krwi, co może powodować łatwe powstawanie siniaków
- splątanie
- omamy
- utrata lub zaburzenia pamięci
- zaburzenia smaku
- szumy uszne
- nasilenie chromania przestankowego (ból nóg podczas chodzenia)
- zapalenie wątroby
- nadwrażliwość na światło
- zaostrzenie łuszczycy
- ból stawów
Stany mogące ulec pogorszeniu
Podczas stosowania tego leku mogą ulec nasileniu następujące stany:
- duszność, uczucie zmęczenia lub obrzęk okolicy kostek (w przypadku zawału serca). Są to niezbyt częste działania niepożądane, występujące u mniej niż 1 na 100 pacjentów.
- łuszczyca (choroba skóry), zaburzenia krążenia krwi. Są to bardzo rzadko występujące działania niepożądane, stwierdzane u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów.