psychiatrii). W takich przypadkach należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia lorazepamem. Dawkowanie lorazepamu powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, zgodnie z zaleceniem lekarza. Dawkę i czas trwania leczenia ustala lekarz. Nie należy zmieniać dawki ani czasu trwania leczenia bez konsultacji z lekarzem. 3. Jak stosować Lorazepam TZF Lek Lorazepam TZF należy przyjmować doustnie, popijając wodą. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Dawkowanie zależy od wieku, masy ciała i stanu pacjenta. Zaleca się, aby lek był przyjmowany o określonych porach, zwykle wieczorem przed snem. Lekarz może zalecić stosowanie leku Lorazepam TZF tylko w określonych okresach czasu. Należy pamiętać, że nagle przerwanie leczenia lorazepamem może prowadzić do objawów odstawiennych, dlatego zawsze należy skonsultować się z lekarzem przed zaprzestaniem stosowania leku. 4. Możliwe działania niepożądane Jak każdy lek, lorazepam może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u każdego pacjenta. Najczęściej występujące działania niepożądane: senność, spowolnienie reakcji oraz osłabienie mięśni. Inne możliwe działania niepożądane: zawroty głowy, zmęczenie, zaburzenia koncentracji, ból głowy, nudności, wymioty, biegunka oraz zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych, należy skonsultować się z lekarzem. W razie wystąpienia napadu padaczkowego, drgawek, obniżenia ciśnienia krwi lub trudności w oddychaniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. 5. Jak przechowywać Lorazepam TZF Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Nie wymaga on specjalnych warunków przechowywania, jednak zaleca się przechowywanie leku w miejscu suchym, w temperaturze pokojowej (15-25°C). Nie należy stosować leku Lorazepam TZF po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. Nie należy wyrzucać leków do kanalizacji ani domowych pojemników na odpady. Należy zapytać farmaceutę, w jaki sposób usunąć leki, których się już nie stosuje. Takie działanie pomoże ochronić środowisko. 6. Zawartość opakowania i inne informacje Co zawiera Lorazepam TZF - Substancją czynną leku jest lorazepam. - Każda tabletka Lorazepam TZF 0,5 mg zawiera 0,5 mg lorazepamu. - Każda tabletka Lorazepam TZF 1 mg zawiera 1 mg lorazepamu. - Każda tabletka Lorazepam TZF 2,5 mg zawiera 2,5 mg lorazepamu. - Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, żelatyna, dwutlenek tytanu (E171), talk, kwas stearynowy, składniki kryształki. To ważne informacje, zachowaj tę ulotkę do późniejszego wykorzystania. (koniec ulotki)

Leczenie lorazepamem - ostrzeżenia i środki ostrożności

- leczeniu zaburzeń psychicznych, takie jak neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne i sole litu),
- jeśli u pacjenta występuje okresowe, przemijające zatrzymanie oddychania podczas snu (zespół bezdechu sennego),
- u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami oddychania lub bólem w klatce piersiowej, np. przewlekłą obturacyjną chorobą płuc,
- jeżeli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby.

Wyżej wymienione informacje dotyczą również przeszłości.

Dzieci i młodzież

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat nie powinni być leczeni lekiem Lorazepam TZF, chyba że jest to konieczne w celu uspokojenia przed i po zabiegu chirurgicznym lub przed zabiegami diagnostycznymi. Nie zaleca się stosowania leku Lorazepam TZF u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Więcej informacji, patrz punkt 3.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Na początku leczenia lekarz prowadzący powinien monitorować odpowiedź pacjenta na lek, aby jak najszybciej jak to możliwe wykryć potencjalne przedawkowanie. Dotyczy to w szczególności dzieci, pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych. Pacjenci ci mogą być bardziej wrażliwi na działanie leku Lorazepam TZF i dlatego powinni być częściej monitorowani w trakcie leczenia.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Lorazepam TZF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Leczenie benzodiazepinami pacjentów z depresją może nasilić objawy depresji i (lub) ujawnić skłonności samobójcze. Dlatego u tych pacjentów lek Lorazepam TZF nie powinien być stosowany bez odpowiedniego leczenia przeciwdepresyjnego.

Jeśli pacjent ma zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, niewydolność serca i (lub) niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie tętnicze), może wystąpić zwiększona wrażliwość na działanie tego leku. Dotyczy to również pacjentów w podeszłym wieku, u których jest zwiększone ryzyko upadków.

Stosując lorazepam jako lek nasenny, pacjent powinien upewnić się, że może mieć zapewniony 7-8 godzinny nieprzerwany sen. Jeśli pacjent zastosuje się do tego zalecenia, zwykle może uniknąć następstw po przebudzeniu (np. zmęczenie, zaburzenia reakcji).

Należy poprosić lekarza o szczegółowe wskazówki dotyczące codziennego życia, z uwzględnieniem konkretnego stylu życia (np. zawodu) podczas leczenia lorazepamem.

Podczas stosowania benzodiazepin sporadycznie zgłaszano występowanie reakcji paradoksalnych (patrz punkt 4). Takich reakcji można się spodziewać zwłaszcza u dzieci i osób w podeszłym wieku. W przypadku wystąpienia reakcji paradoksalnych leczenie lekiem Lorazepam TZF należy przerwać.

Podobnie jak wszystkie benzodiazepiny, lorazepam może spowodować zaostrzenie encefalopatii wątrobowej (choroby mózgu spowodowane uszkodzeniem wątroby). Dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Lorazepam TZF u pacjentów z encefalopatią wątrobową.

Ostrzeżenia

Stosowanie benzodiazepin, w tym lorazepamu, może powodować depresję oddechową, która może doprowadzić do zgonu.

Stosowanie lorazepamu wiąże się z wysokim ryzykiem uzależnienia. Istnieje ryzyko rozwoju uzależnienia psychicznego i fizycznego nawet po codziennym stosowaniu przez zaledwie kilka tygodni. Dotyczy to nie tylko nadużywania szczególnie dużych dawek, ale także stosowania leku Lorazepam TZF w dawkach terapeutycznych. Ryzyko uzależnienia jest większe u pacjentów z chorobą alkoholową lub nadużywających leków na receptę w wywiadzie, a także u pacjentów z istotnymi zaburzeniami osobowości. Benzodiazepiny należy zawsze przepisywać tylko na krótki okres (np. 2 do 4 tygodni).

Leczenie należy kontynuować jedynie w przypadku nagłych wskazań i po dokładnym rozważeniu.

Korzyści terapeutyczne względem ryzyka przyzwyczajenia i uzależnienia

Nie zaleca się długotrwałego stosowania lorazepamu.

Reakcje alergiczne przy stosowaniu benzodiazepin

Podczas stosowania benzodiazepin zgłaszano ciężkie reakcje alergiczne. U pacjentów po przyjęciu pierwszej dawki lub kolejnych dawek benzodiazepin zgłaszano przypadki obrzęku skóry i (lub) błon śluzowych obejmujących język, krtań lub struny głosowe (obrzęk naczynioruchowy). U niektórych pacjentów podczas przyjmowania benzodiazepin wystąpiły inne działania niepożądane, takie jak duszność, obrzęk gardła lub nudności i wymioty.

Niektórzy pacjenci mogą wymagać natychmiastowej interwencji medycznej. Zablokowanie dróg oddechowych spowodowane obrzękiem naczynioruchowym z zajęciem języka, krtani lub strun głosowych może okazać się śmiertelne.

Lorazepam TZF a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Jednoczesne stosowanie leku Lorazepam TZF z innymi lekami działającymi hamująco na czynność ośrodkowego układu nerwowego może powodować wzajemne nasilenie działania hamującego na ośrodkowy układ nerwowy.

Jednoczesne stosowanie leku Lorazepam TZF i opioidów

Jeśli jednak lekarz przepisze lek Lorazepam TZF jednocześnie z opioidami, to wówczas dawka i czas trwania leczenia towarzyszącego powinny być ograniczone przez lekarza. Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach opioidowych i ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania.

Nasilenie działania leków obniżających napięcie mięśni

Może dojść do nasilenia działania leków obniżających napięcie mięśni (leków zwiotczających mięśnie) i leków przeciwbólowych.

Lorazepam a klozapina i kwas walproinowy

Jeśli lorazepam jest stosowany razem z klozapiną może wystąpić znaczne uspokojenie, nadmierne wydzielanie śliny i zaburzenia ruchowe. Jednoczesne podawanie produktu Lorazepam TZF i kwasu walproinowego może zwiększać stężenie lorazepamu we krwi. Jeśli jednocześnie stosuje się kwas walproinowy, dawkę leku Lorazepam TZF należy zmniejszyć o około połowę.

Lorazepam TZF - informacje dla pacjentów

Jednoczesne podawanie leku Lorazepam TZF i probenecydu może przyspieszyć początek działania lub przedłużyć działanie lorazepamu. W przypadku jednoczesnego stosowania probenecydu dawkę leku Lorazepam TZF należy zmniejszyć o połowę.

Stosowanie teofiliny lub aminofiliny może osłabiać działanie uspokajające leku Lorazepam TZF.

Alkohol i Lorazepam TZF

Należy unikać równoczesnego spożywania napojów alkoholowych, ponieważ alkohol może w nieprzewidywalny sposób zmieniać i nasilać działanie leku Lorazepam TZF.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje zajść w ciążę, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Leku Lorazepam TZF nie należy przyjmować w okresie ciąży.

Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku Lorazepam TZF, musi natychmiast poinformować o tym lekarza prowadzącego, aby mógł podjąć decyzję o przerwaniu leczenia.

Karmienie piersią

Lek Lorazepam TZF przenika do mleka ludzkiego i dlatego nie należy go przyjmować podczas karmienia piersią. Przyjmowanie leku Lorazepam TZF w okresie karmienia piersią może powodować znaczne uspokojenie oraz problemy ze ssaniem u dziecka. Zaleca się obserwowanie niemowlęcia.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lorazepam TZF stosowany zgodnie z zaleceniami może powodować spowolnienie reakcji, szczególnie w pierwszych kilku dniach leczenia. W takim przypadku pacjent nie jest w stanie wystarczająco szybko reagować na nieoczekiwane i nagłe zdarzenia. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać żadnych niebezpiecznych narzędzi elektrycznych ani maszyn. Pacjent nie powinien pracować bez bezpiecznego oparcia dla stóp. W szczególności należy pamiętać, że alkohol dodatkowo zaburza zdolność reakcji.

Lorazepam TZF zawiera laktozę jednowodną

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lorazepam TZF zawiera sód

Lek Lorazepam TZF zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Jak stosować Lorazepam TZF

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie i czas stosowania należy dostosować do indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Wskazania do stosowania leku Lorazepam TZF

Informacje na temat stosowania leku Lorazepam TZF w zależności od wskazań lekarskich oraz ciężkości choroby:

Leczenie stanów lękowych, napięcia i pobudzenia oraz zaburzeń snu

Dawkowanie u osób dorosłych: 0,5-2,5 mg lorazepamu podzielone na 2-3 dawki lub jednorazowo pół godziny przed snem.

Premedykacja przed zabiegami diagnostycznymi oraz przed i po zabiegach chirurgicznych

U osób dorosłych: 1-2,5 mg lorazepamu przed zabiegiem i/lub 2-4 mg 1-2 godziny przed zabiegiem.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Dawki odpowiednio zmniejszone dla dzieci, jednorazowo nie więcej niż 0,5-1 mg lorazepamu i 0,05 mg na kg masy ciała.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych

Początkowa dawka dobową zmniejszona o 50% dla pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Dostosowanie dawki do indywidualnej odpowiedzi na leczenie.

Sposób podawania

Tabletkę należy połknąć w całości, popijając płynem. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.

Czas stosowania

Decyzja o czasie trwania leczenia lekarza, stosowanie leku Lorazepam TZF należy ograniczyć do pojedynczych dawek lub stosować tylko przez kilka dni w przypadku ostrej choroby.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lorazepam TZF

W przypadku podejrzenia zatrucia po przyjęciu większych ilości leku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Objawy przedawkowania:

Ospałość, splątanie, senność, płytki oddech, zaburzenia koordynacji ruchowej, apatia, a w ciężkich przypadkach utrata przytomności.

Pominięcie zastosowania leku Lorazepam TZF

Jeśli pacjent zapomni przyjąć tabletkę, należy przyjąć lek Lorazepam TZF o zwykłej porze następnego dnia. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Lorazepam TZF

Nigdy nie należy samodzielnie przerywać ani kończyć leczenia, chyba że podejrzewa się wystąpienie ciężkiego działania niepożądanego. W takich przypadkach należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza.

W przypadku nagłego przerwania leczenia po dłuższym okresie stosowania mogą wystąpić objawy odstawienia. Aby uniknąć wystąpienia takich objawów, leczenie należy przerwać poprzez stopniowe zmniejszanie dawki.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane. Należy natychmiast przerwać leczenie lekiem Lorazepam TZF w przypadku wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Należy natychmiast poinformować lekarza i zwrócić się o natychmiastową pomoc medyczną.

Działania niepożądane:

• reakcje paradoksalne, takie jak lęk, pobudzenie, niepokój ruchowy
• myśli samobójcze/próby samobójcze
• reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne / anafilaktoidalne
• żółtaczka, alergiczne reakcje skórne
• depresja oddechowa, przerwa w oddychaniu

Inne możliwe działania niepożądane:

Bardzo często: Uspokojenie, zmęczenie, ospałość.

Często: Niezborność ruchowa, splątanie, depresja.

Niezbyt często: Zmiany libido, impotencja, nudności.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Częstość nieznana:

Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych, ale mogą wystąpić takie objawy jak:

• zmiany w morfologii krwi (małopłytkowość, agranulocytoza, pancytopenia)
• wydłużony czas reakcji
• zaburzenia koordynacji ruchowej (objawy pozapiramidowe)
• drżenia
• zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, niewyraźne widzenie)
• trudności w wymowie (dyzartria) / niewyraźna mowa

Uzależnienie / nadużywanie

Nawet po kilku dniach codziennego przyjmowania lorazepamu, po przerwaniu leczenia, zwłaszcza nagłym, mogą wystąpić objawy odstawienia (np. zaburzenia snu, intensywne sny). Może nasilić się lęk, stany napięcia, a także pobudzenie i wewnętrzny niepokój (zjawiska z odbicia).

Środki postępowania w przypadku wystąpienia działań niepożądanych

Wiele z wymienionych działań niepożądanych ustępuje samoistnie w trakcie dalszego leczenia lub po zmniejszeniu dawki. Jeśli działania niepożądane utrzymują się, należy powiedzieć o tym lekarzowi, który podejmie decyzję o ewentualnym przerwaniu leczenia. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpi wysypka skórna, przebarwienie skóry lub obrzęk, nieznanego pochodzenia.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych.

Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa:

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Lorazepam TZF

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Nie stosować leku po upływie terminu ważności umieszczonego na pudełku tekturowym i pojemniku po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Lorazepam TZF:

Substancją czynną leku jest lorazepam

Lorazepam TZF, 0,5 mg, tabletki

Każda tabletka zawiera 0,5 mg lorazepamu.
Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (typ 102), karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian, laktoza jednowodna.

Lorazepam TZF, 1 mg, tabletki

Każda tabletka zawiera 1 mg lorazepamu.
Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (typ 102), karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian, laktoza jednowodna.

Lorazepam TZF, 2,5 mg, tabletki

Każda tabletka zawiera 2,5 mg lorazepamu.
Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (typ 102), karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian, laktoza jednowodna.

Jak wygląda lek Lorazepam TZF i co zawiera opakowanie

Lorazepam TZF, 0,5 mg:
Biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka. Średnica wynosi 4,5 mm.

Lorazepam TZF, 1 mg:
Biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka z linią podziału po jednej stronie i wytłoczonym numerem „1” po drugiej stronie. Średnica wynosi 6 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Lorazepam TZF, 2,5 mg:
Biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka z linią podziału po jednej stronie i wytłoczonym numerem „2.5” po drugiej stronie. Średnica wynosi 8 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Opakowania: 14, 20, 28, 30, 50, 60 lub 90 tabletek. Tabletki pakowane są w blistry, a następnie w pudełko tekturowe.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca:
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: (22) 811 18 14

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego.

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

• Polska: Lorazepam TZF
• Portugalia: Lorazepam Bluepharma

Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Kwiecień 2024

ztw_28.10.2022 zm01.12.2023 v1

Uwagi dla pacjenta

Lek zawiera substancję czynną należącą do grupy benzodiazepin. Benzodiazepiny to leki stosowane w leczeniu chorób związanych z pobudzeniem i lękiem, napięciem wewnętrznym lub bezsennością. Ponadto benzodiazepiny stosuje się w leczeniu padaczki i określonych stanach napięcia mięśniowego.

Nie wszystkie stany lękowe lub zaburzenia snu wymagają leczenia farmakologicznego. Niektóre objawy mogą być związane z chorobą podstawową o charakterze somatycznym lub psychicznym, dla której istnieje bardziej swoiste leczenie.

Benzodiazepiny nie działają na przyczynę. Zmniejszają dolegliwości i mogą również stanowić dużą pomoc, na przykład w ułatwieniu dostępu do trwającego leczenia i odpowiedniego rozwiązania problemu.

Podczas stosowania benzodiazepin może rozwinąć się uzależnienie fizyczne i psychiczne. W celu zapewnienia możliwie najmniejszego ryzyka należy zwrócić szczególną uwagę na poniższe instrukcje:

1. Benzodiazepiny są przeznaczone wyłącznie do leczenia choroby i muszą być stosowane jedynie zgodnie z zaleceniami lekarza.
2. Nie wolno przyjmować benzodiazepin, jeśli pacjent jest uzależniony bądź był w przeszłości uzależniony od alkoholu, leków lub narkotyków, z wyjątkiem rzadkich sytuacji, w których lekarz podejmie decyzje o konieczności ich zastosowania.
3. Należy unikać niekontrolowanego, długotrwałego przyjmowania, ponieważ może to prowadzić do uzależnienia od leków na receptę. Na początku leczenia należy umówić się na wizytę kontrolną z lekarzem prowadzącym leczenie, aby mógł podjąć decyzję o kontynuacji leczenia. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek bez zalecenia lekarza, zmniejsza to możliwość pomocy pacjentowi poprzez zalecenie tych leków na receptę.
4. Nigdy nie należy zwiększać dawki przepisanej przez lekarza ani skracać przerw między przyjmowaniem leku, nawet jeśli działanie leku nie jest już tak silne. Może to być pierwszy objaw uzależnienia. Samodzielne zmiany dawki przepisanej przez lekarza utrudniają leczenie ukierunkowane na pacjenta.
5. Nigdy nie wolno nagle odstawiać benzodiazepin, ale należy stopniowo zmniejszać dawkę. Po przerwaniu leczenia po dłuższym okresie stosowania może wystąpić pobudzenie, niepokój, bezsenność, napady drgawkowe i omamy – często z kilkudniowym opóźnieniem. Te objawy odstawienia ustępują po kilku dniach lub tygodniach. W razie potrzeby należy omówić to z lekarzem.
6. Nigdy nie należy przyjmować benzodiazepin od innych osób i nie stosować ich, ponieważ „pomogły innym”. Nigdy nie należy też przekazywać tego leku innym osobom.