Lenalidomide Teva kaps. twarde(25 mg) (25 mg) - 21 szt.
Lenalidomide Teva kaps. twarde(25 mg) (25 mg) - 21 szt.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Lenalidomide Teva, 5 mg, kapsułki, twarde
Lenalidomide Teva, 10 mg, kapsułki, twarde
Lenalidomide Teva, 15 mg, kapsułki, twarde
Lenalidomide Teva, 25 mg, kapsułki, twarde
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Lenalidomide Teva i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed przyjęciem leku Lenalidomide Teva
- Jak przyjmować lek Lenalidomide Teva
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Lenalidomide Teva
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Lenalidomide Teva i w jakim celu się go stosuje
Co to jest lek Lenalidomide Teva
Lek Lenalidomide Teva zawiera substancję czynną „lenalidomid”. Lek ten należy do grupy leków, które wpływają na działanie układu immunologicznego.
W jakim celu stosuje się lek Lenalidomide Teva
Lek Lenalidomide Teva jest stosowany u dorosłych pacjentów w leczeniu:
- szpiczaka mnogiego,
- zespołów mielodysplastycznych,
- chłoniaka z komórek płaszcza,
- chłoniaka grudkowego.
Szpiczak mnogi
Szpiczak mnogi jest rodzajem nowotworu, który atakuje pewien rodzaj białych krwinek, nazywanych komórkami plazmatycznymi. Komórki te gromadzą się w szpiku kostnym i ulegają niekontrolowanym podziałom. Może to prowadzić do uszkodzeń kości i nerek.
W zasadzie szpiczak mnogi jest nieuleczalny. Jednakże możliwe jest czasowe znaczne złagodzenie lub usunięcie oznak i objawów choroby. Nazywamy to „remisją”.
Nowo rozpoznany szpiczak mnogi — u pacjentów po przeszczepie szpiku kostnego
W tym wskazaniu lek Lenalidomide Teva stosuje się bez innych leków w leczeniu podtrzymującym po uzyskaniu odpowiedniego stanu po przeszczepie.
Nowo rozpoznany szpiczak mnogi – u pacjentów, u których nie ma możliwości leczenia z wykorzystaniem przeszczepu szpiku kości
NL/H/4068/001-007/IA/029
Lek Lenalidomide Teva
Lek Lenalidomide Teva jest przyjmowany z innymi lekami, w tym między innymi:
- z lekiem stosowanym w chemioterapii, zwanym „bortezomibem”;
- z lekiem przeciwzapalnym, zwanym „deksametazonem”;
- z lekiem stosowanym w chemioterapii, zwanym „melfalanem” oraz
- lekiem hamującym czynność układu odpornościowego o nazwie „prednizon”.
Pacjent rozpoczyna leczenie z wykorzystaniem dodatkowych leków, a potem je kontynuuje stosując sam lek Lenalidomide Teva.
Jeżeli pacjent jest w wieku 75 lat lub starszym, lub ma problem z nerkami o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, lekarz przeprowadzi dokładne badania przed rozpoczęciem leczenia.
Spicak mnogi – u pacjentów poddanych wcześniejszemu leczeniu
Lek Lenalidomide Teva jest przyjmowany w połączeniu z lekiem przeciwzapalnym, zwanym „deksametazonem”.
Lek Lenalidomide Teva może zatrzymać progresję objawów i oznak szpiczaka mnogiego. Wykazano również, że może opóźnić nawrót szpiczaka mnogiego po leczeniu.
Zespoły mielodysplastyczne (MDS)
Zespoły mielodysplastyczne (MDS) to grupa różnych chorób krwi i szpiku kostnego. Obecne są nieprawidłowe komórki krwi, które nie funkcjonują prawidłowo. U pacjentów mogą występować różne objawy podmiotowe i przedmiotowe, włączając w to małą liczbę czerwonych krwinek (anemia), konieczność przeprowadzania przetoczeń krwi oraz ryzyko zakażenia.
Lek Lenalidomide Teva w monoterapii stosuje się w leczeniu dorosłych pacjentów, u których rozpoznano MDS, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:
- pacjent z powodu małej liczby czerwonych krwinek potrzebuje regularnych przetoczeń krwi („anemia zależna od przetoczeń”);
- u pacjenta występuje nieprawidłowość w komórkach szpiku kostnego nazywana „izolowaną nieprawidłowością cytogenetyczną w postaci delecji 5q”. Oznacza to, że organizm pacjenta nie wytwarza wystarczającej liczby zdrowych komórek krwi;
- u pacjenta stosowano uprzednio inne sposoby leczenia, które okazały się niewłaściwe lub nie były wystarczająco skuteczne.
Przyjmowanie leku Lenalidomide Teva może prowadzić do zwiększenia liczby zdrowych krwinek produkowanych przez organizm, poprzez ograniczenie liczby komórek nieprawidłowych:
- może to prowadzić do zmniejszenia liczby wymaganych przetoczeń krwi. Możliwe jest, że przetoczenia nie będą już potrzebne.
Chłoniak z komórek płaszcza (MCL)
MCL to nowotwór części układu odpornościowego (tkanki limfatycznej). Atakuje on pewien typ białych krwinek zwanych limfocytami B lub komórkami B. Chłoniak z komórek płaszcza to choroba charakteryzująca się niekontrolowanym wzrostem limfocytów B, w wyniku czego dochodzi do ich nagromadzenia w tkance limfatycznej, szpiku kostnym lub krwi.
Lek Lenalidomide Teva w monoterapii stosuje się w leczeniu dorosłych pacjentów, którzy byli wcześniej leczeni innymi lekami.
Chłoniak grudkowy (FL)
Chłoniak grudkowy (FL) to powoli rosnący nowotwór złośliwy atakujący limfocyty B. Jest to typ białych krwinek pomagających organizmowi w zwalczaniu zakażeń. U pacjenta z FL może dochodzić do gromadzenia zbyt dużej liczby limfocytów B we krwi, szpiku kostnym, węzłach chłonnych i śledzionie.
Lek Lenalidomide Teva przyjmuje się razem z innym lekiem zwanym „rytuksymabem” w leczeniu dorosłych pacjentów z uprzednio leczonym chłoniakiem grudkowym.
NL/H/4068/001-007/IA/029
W jaki sposób działa lek Lenalidomide Teva
Lek Lenalidomide Teva działa poprzez wpływ na cyńność układu immunologicznego i bezpośredni atak na komórki nowotworowe. Lek działa na wiele różnych sposobów:
- poprzez zahamowanie rozwoju komórek nowotworowych;
- poprzez zahamowanie rozwoju naczyń krwionośnych w nowotworze;
- poprzez stymulowanie części układu immunologicznego, tak aby atakował komórki nowotworowe.
Informacje ważne przed przyjęciem leku Lenalidomide Teva
Przed rozpoczęciem leczenia za pomocą leku Lenalidomide Teva należy dokładnie przeczytać ulotki wszystkich produktów leczniczych przyjmowanych w skojarzeniu z lekiem Lenalidomide Teva.
Kiedy nie przyjmować leku Lenalidomide Teva:
- jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje zajście w ciążę, ponieważ oczekuje się, że lek Lenalidomide Teva jest szkodliwy dla nienarodzonego dziecka (patrz punkt 2 „Ciąża, karmienie piersią i środki antykoncepcyjne – informacja dla kobiet i mężczyzn”);
- jeśli pacjentka może zajść w ciążę, chyba że stosuje wszelkie wymagane środki zapobiegania ciąży (patrz punkt 2 „Ciąża, karmienie piersią i środki antykoncepcyjne – informacja dla kobiet i mężczyzn”). Jeśli pacjentka może zajść w ciążę, lekarz zawsze podczas przepisywania leku dokona wpisu, że zastosowane zostały niezbędne środki i zapewni o tym pacjentkę;
- jeśli pacjent ma uczulenie na lenalidomid lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). W przypadku podejrzenia uczulenia należy zapytać lekarza o radę.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lenalidomide Teva należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeżeli u pacjenta:
- w przeszłości występowały zakrzepy krwi – oznacza to zwiększone ryzyko wytworzenia skrzepów krwi w żyłach i tętnicach podczas leczenia;
- występują jakiekolwiek objawy zakażenia, takie jak kaszel lub gorączka;
- występuje obecnie lub występowało w przeszłości zakażenie wirusowe, szczególnie wirusem ospy wietrznej i półpaśca, zapalenia wątroby typu B, zakażenia wirusem HIV. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Objawy potencjalne po leczeniu lekiem Lenalidomide Teva
Podczas lub po zakończeniu leczenia u pacjenta mogą wystąpić:
- zaburzenia widzenia, utrata wzroku lub podwójne widzenie
- trudności w mówieniu
- osłabienie ręki lub nogi
- zmiana sposobu chodzenia
- zaburzenia równowagi
- trwałe drętwienie
- zmniejszone czucie lub utrata czucia
- utrata pamięci lub dezorientacja
Możą to być objawy ciężkiej i mogącej zakończyć się śmiercią choroby mózgu, zwanej postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PML, ang. progressive multifocal leukoencephalopathy). Jeśli pacjent miał takie objawy przed leczeniem lekiem Lenalidomide Teva, należy powiadomić lekarza o wszelkich ich zmianach.
Możliwe objawy nadciśnienia płucnego:
- duszność
- zmęczenie
- zawroty głowy
- ból w klatce piersiowej
- przyspieszony rytm serca
- obrzęk nóg lub kostek
Testy i badania
Przed leczeniem i w trakcie leczenia lekiem Lenalidomide Teva u pacjenta będą wykonywane regularne badania krwi, ponieważ lek Lenalidomide Teva może spowodować zmniejszenie liczby komórek krwi. Lekarz wezwie pacjenta na badania krwi:
- przed leczeniem
- co tydzień przez pierwsze 8 tygodni leczenia
- następnie co najmniej raz w miesiącu
Pacjenci z MDS przyjmujący Lenalidomide Teva
Jeżeli u pacjenta występują zespoły mielodysplastyczne, istnieje zwiększona szansa rozwoju ciężkiej choroby nazywanej ostrą białaczką szpikową. Ponadto nie wiadomo, jak lek Lenalidomide Teva wpływa na prawdopodobieństwo zachorowania na ostrą białaczkę szpikową. W związku z tym lekarz może przeprowadzić badania i sprawdzić oznaki, które pozwolą lepiej przewidzieć ryzyko ostrej białaczki szpikowej podczas leczenia lekiem Lenalidomide Teva.
Objawy uboczne leku Lenalidomide Teva
Takie jak czerwone plamki lub wysypka. Lekarz może zmienić dawkę leku Lenalidomide Teva lub przerwać leczenie na podstawie wyników badań krwi pacjenta i jego stanu ogólnego. Jeżeli choroba jest niedawno rozpoznana, lekarz może również ocenić leczenie w oparciu o wiek pacjenta oraz inne schorzenia, które mogły wystąpić u niego w przeszłości.
Oddawanie krwi
Podczas leczenia i przez co najmniej 7 dni po zakończeniu leczenia pacjentowi nie wolno oddawać krwi.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania leku Lenalidomide Teva przez dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat.
Osoby w podeszłym wieku i osoby, u których występują problemy dotyczące nerek
Jeżeli pacjent jest w wieku 75 lat lub starszy, lub ma problemy dotyczące nerek o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, lekarz przeprowadzi dokładne badania przed rozpoczęciem leczenia.
Lek Lenalidomide Teva a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio. Jest to konieczne, ponieważ lek Lenalidomide Teva może wpływać na działanie innych leków. Również inne leki mogą wpływać na działanie leku Lenalidomide Teva.
Ciąża, karmienie piersią i środki antykoncepcyjne – informacja dla kobiet i mężczyzn
Ciąża
Dla kobiet stosujących lek Lenalidomide Teva:
- Nie wolno stosować leku Lenalidomide Teva, jeśli pacjentka jest w ciąży, ponieważ oczekuje się, że jest on szkodliwy dla nienarodzonego dziecka.
- Kobiecie nie wolno zajść w ciążę podczas stosowania leku Lenalidomide Teva. Z tego względu u kobiet mogących zajść w ciążę konieczne jest stosowanie skutecznej metody zapobiegania ciąży.
Karmienie piersią
Nie wolno karmić piersią podczas zażywania leku Lenalidomide Teva, ponieważ nie wiadomo, czy lek przenika do mleka ludzkiego.
Antykoncepcja
Kobiety stosujące lek Lenalidomide Teva: Przed rozpoczęciem leczenia należy zapytać lekarza o możliwość zajścia w ciążę, nawet jeśli pacjentka uważa to za nieprawdopodobne.
Kobiety mogące zajść w ciążę
Kobiety mogące zajść w ciążę:
- będą miały testy ciążowe wykonane pod nadzorem lekarza (przed każdym leczeniem, przynajmniej co 4 tygodnie w trakcie leczenia i co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia), z wyjątkiem przypadków, kiedy przecięto i uniedrożniono jajowody, w celu zapobiegnięcia przedostania się jajeczka do macicy (sterylizacja jajowodowa)
- muszą stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży przez co najmniej 4 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie leczenia i co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia. Lekarz zaleci pacjentce właściwe metody antykoncepcji.
Mężczyźni stosujący lek Lenalidomide Teva
Mężczyźni stosujący lek Lenalidomide Teva:
Lek Lenalidomide Teva przenika do ludzkiej spermy. Jeżeli kobieta jest w ciąży lub może zajść w ciążę i nie stosuje skutecznej metody antykoncepcji, jej partner powinien używać prezerwatywy w czasie leczenia oraz przez co najmniej 7 dni po zakończeniu leczenia. Dotyczy to również mężczyzn po wazektomii. Podczas leczenia i przez co najmniej 7 dni po zakończeniu leczenia pacjentowi nie wolno oddawać nasienia.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn:
Nie należy prowadzić pojazdów ani nie obsługiwać maszyn, jeśli u pacjenta po zażyciu leku Lenalidomide Teva występują zawroty głowy, zmęczenie, senność, zaburzenia równowagi spowodowane przez zawroty głowy pochodzenia błędnikowego lub niewyraźne widzenie.
Lenalidomide Teva zawiera sód
Lenalidomide Teva zawiera sód:
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Jak przyjmować lek Lenalidomide Teva
Jak przyjmować lek Lenalidomide Teva:
Lek Lenalidomide Teva musi być podawany przez fachowy personel medyczny, który posiada doświadczenie w leczeniu szpiczaka mnogiego, MDS, MCL lub FL.
- W przypadku stosowania leku Lenalidomide Teva w leczeniu szpiczaka mnogiego u pacjentów, u których nie ma możliwości leczenia z wykorzystaniem przeszczepu szpiku kostnego lub którzy zostali w przeszłości poddani innemu leczeniu, lek stosuje się z innymi lekami (patrz punkt 1 „W jakim celu stosuje się lek Lenalidomide Teva”).
- W przypadku stosowania leku Lenalidomide Teva w leczeniu szpiczaka mnogiego u pacjentów po przeszczepie szpiku kostnego lub w leczeniu pacjentów z MDS lub MCL lek należy stosować w monoterapii.
- Gdy lek Lenalidomide Teva stosuje się w leczeniu chłoniaka grudkowego, przyjmuje się go razem z innym lekiem zwanym „rytuksymabem”.
Lek Lenalidomide Teva należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Cykl leczenia
Cykl leczenia:
- Lek Lenalidomide Teva przyjmowany jest w konkretnych dniach w czasie trzech tygodni (21 dni).
- Każde 21 dni nazywane jest cyklem leczenia.
- W zależności od dnia cyklu pacjent przyjmie jeden lub więcej leków. Jednakże w niektóre dni pacjent nie będzie przyjmował żadnych leków.
- Po zakończeniu każdego 21-dniowego cyklu pacjent powinien rozpocząć nowy cykl trwający 21 dni.
LUB NL/H/4068/001-007/IA/029
Lek Lenalidomide Teva
Lek Lenalidomide Teva przyjmowany jest w konkretnych dniach w czasie czterech tygodni (28 dni).
Każde 28 dni nazywane jest cyklem leczenia.
W zależności od dnia cyklu pacjent przyjmie jeden lub więcej leków. Jednakże w niektóre dnipacjent nie będzie przyjmował żadnych leków.
Po zakończeniu każdego 28-dniowego cyklu pacjent powinien rozpocząć nowy cykl trwający28 dni.
Zalecana dawka leku Lenalidomide Teva
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz poinformuje pacjenta:
- ile leku Lenalidomide Teva powinien przyjmować;
- ile innych leków pacjent powinien przyjmować w skojarzeniu z lekiem Lenalidomide Teva, jeżelikonieczne jest przyjmowanie innych leków;
- w których dniach cyklu przyjmować jakie leki.
Jak i kiedy przyjmować lek Lenalidomide Teva
Kapsułkę należy połykać w całości, najlepiej popijając wodą.
Nie łamać, nie otwierać ani nie rozgryzać kapsułek. W razie kontaktu proszku z uszkodzonejkapsułki leku Lenalidomide Teva ze skórą, należy natychmiast dokładnie umyć skórę wodą zmydłem.
Osoby należące do fachowego personelu medycznego, opiekunowie i członkowie rodziny powinninosić rękawiczki jednorazowe podczas pracy z blistrem lub kapsułką. Rękawiczki należynastępnie ostrożnie zdjąć, aby uniknąć narażenia skóry, umieścić w zamykanej polietylenowej torebceplastikowej i usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. Następnie należy dokładnie umyć ręce mydłem iwodą. Kobiety w ciąży lub podejrzewające, że mogą być w ciąży, nie powinny dotykać blistra anikapsułki.
Kapsułki można zażywać z posiłkiem lub bez.
Lek Lenalidomide Teva należy zażywać w przybliżeniu o tej samej porze każdego dnia, wktórym zaplanowane zostało podanie produktu.
Przyjmowanie tego leku
W celu wyjęcia kapsułki z blistra:
- kapsułkę należy nacisnąć wyłącznie z jednej strony i wypchnąć ją przez folię;
- nie należy naciskać środka kapsułki, ponieważ może to spowodować jej uszkodzenie.
Czas trwania leczenia lekiem Lenalidomide Teva
Lek Lenalidomide Teva stosuje się w cyklach leczenia; każdy cykl trwa 21 lub 28 dni (patrz powyżej„Cykl leczenia”). Cykle leczenia należy kontynuować do momentu przerwania stosowania leku przezlekarza.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Lenalidomide Teva
NL/H/4068/001-007/IA/029
Ważne informacje dotyczące leku Lenalidomide Teva
W przypadku przyjęcia większej niż przepisana dawki leku Lenalidomide Teva należy natychmiastpowiadomić lekarza.
Pominięcie przyjęcia leku Lenalidomide Teva
Jeśli pominięto przyjęcie leku Lenalidomide Teva o wyznaczonej porze i
- od tego czasu upłynęło mniej niż 12 godzin: należy natychmiast przyjąć kapsułkę;
- od tego czasu upłynęło ponad 12 godzin: nie należy przyjmować kapsułki. Należy przyjąć kolejnąkapsułkę o wyznaczonej porze następnego dnia.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się dolekarza lub farmaceuty.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych, należy przerwaćprzyjmowanie leku Lenalidomide Teva i natychmiast zwrócić się do lekarza – może być koniecznenatychmiastowe leczenie:
- pokrzywka, wysypka, obrzęk oczu, ust lub twarzy, trudności w oddychaniu lub świąd, któremogą być objawami ciężkich postaci reakcji alergicznych nazywanych obrzękiemnaczynioruchowym i reakcją anafilaktyczną;
- ciężka reakcja alergiczna mogąca zaczynać się jako wysypka w jednym miejscu, ulegającarozszerzeniu na obszar całego ciała i przebiegająca ze znaczną utratą naskórka (zespół Stevensa-Johnsona i (lub) toksyczna rozpływna martwica naskórka);
- rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych,nieprawidłowości w obrazie krwi (eozynofilia), powiększone węzły chłonne i zajęcie innychnarządów (wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi określana również jako„DRESS” lub „zespół nadwrażliwości na lek”). Patrz również punkt 2.
Należy natychmiast poinformować lekarza o wystąpieniu któregokolwiek z poniższych ciężkichdziałań niepożądanych:
- gorączka, dreszcze, ból gardła, kaszel, owrzodzenie w jamie ustnej lub jakiekolwiek inne objawyzakażenia (włączając w to zakażenia krwi (posocznica));
- krwawienie lub siniaczenie przy braku urazu;
- ból w klatce piersiowej lub ból nóg;
- duszność;
- ból kości, osłabienie mięśni, uczucie splątania lub zmęczenie mogące wynikać z wysokiegostężenia wapnia we krwi.
Lek Lenalidomide Teva może zmniejszać liczbę krwinek białych, które zwalczają zakażenie, a takżekomórek krwi, które ułatwiają krzepnięcie krwi (płytek krwi), co może prowadzić do zaburzeńkrzepnięcia, np. krwawienia z nosa oraz siniaczenia.
Lek Lenalidomide Teva może również powodować powstawanie zakrzepów w żyłach (zakrzepica).
Inne działania niepożądane
Należy zauważyć, że u niewielkiej liczby pacjentów może dojść do rozwoju innych rodzajów raka oraz żejest możliwe, iż ryzyko to może się zwiększyć przez leczenie lekiem Lenalidomide Teva. Dlatego lekarzprowadzący powinien dokładnie ocenić korzyści i ryzyko, przepisując lek Lenalidomide Teva pacjentowi.
Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):
- zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, co może powodować niedokrwistość prowadzącą domęczliwości i osłabienia;
- wysypki, świąd;
- skurcze mięśni, osłabienie mięśni, ból mięśni, bolesność mięśni, ból kości, ból stawów, ból
NL/H/4068/001-007/IA/029
Objawy częste:
- Ból pleców, ból kończyn
- Uogólnione obrzęki, w tym obrzęki rąk i nóg
- Osłabienie, zmęczenie
- Grypa i objawy grypopodobne, w tym gorączka, ból mięśni, ból głowy, ból ucha, kaszel i dreszcze
- Drętwienie, mrowienie lub pieczenie skóry, bóle dłoni lub stóp, zawroty głowy, drżenie
- Zmniejszenie apetytu, zmienione odczuwanie smaków
- Nasilenie bólu, powiększenie się guza lub zaczerwienienie wokół guza
- Zmniejszenie masy ciała
- Zaparcie, biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha, zgaga
- Małe stężenie potasu lub wapnia i (lub) sodu we krwi
- Nieprawidłowo niska czynność tarczycy
Objawy rzadkie:
- Depresja, zmiana nastroju, trudności ze snem
- Kaszel
- Spadek ciśnienia krwi
- Niejasne uczucie fizycznego dyskomfortu, złe samopoczucie
- Bolący stan zapalny ust, suchość w jamie ustnej
- Odwodnienie
Częste działania niepożądane:
- Rozpad czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna)
- Niektóre rodzaje guzów skóry
- Krwawienie z dziąseł, żołądka lub jelit
- Zwiększenie ciśnienia krwi, wolny, szybki lub nieregularny rytm pracy serca
- Zwiększenie ilości substancji powstającej w wyniku rozpadu czerwonych krwinek
- Zwiększenie stężenia białka wskazującego na stan zapalny w organizmie
Działania niepożądane leków:
Częste działania niepożądane:
- duszność, zwłaszcza w pozycji leżącej (co może być objawem niewydolności serca);
- trudności ze wzwodem;
- udar, omdlenia, zawroty głowy (zaburzenia ucha wewnętrznego wywołujące uczucie, że wszystko wokół wiruje), przejściowa utrata przytomności;
- ból w klatce piersiowej rozprzestrzeniający się do ramion, szyi, żuchwy, pleców lub brzucha, uczucie pocenia się i braku oddechu, nudności lub wymioty, które mogą być objawami ataku serca (zawał mięśnia sercowego);
- słabość mięśni, brak energii;
- ból szyi, ból w klatce piersiowej;
- dreszcze;
- obrzęki stawów;
- spowolnienie lub zablokowanie wypływu żółci z wątroby;
- małe stężenie fosforanów lub magnezu we krwi;
- trudności w mówieniu;
- uszkodzenie wątroby;
- zaburzenia równowagi, trudności z poruszaniem się;
- głuchota, szumy uszne (dzwonienie w uszach);
- ból nerwów, nieprzyjemne nieprawidłowe odczucia, zwłaszcza w reakcji na dotyk;
- nadmierna ilość żelaza w organizmie;
- pragnienie;
- uczucie splątania;
- ból zęba;
- upadek mogący prowadzić do urazu.
Niezbyt częste działania niepożądane:
- krwawienie wewnątrz czaszki;
- problemy z krążeniem;
- utrata widzenia;
- utrata popędu płciowego (libido);
- wydalanie dużych ilości moczu, z towarzyszącym bólem kości i osłabieniem;
- żółte zabarwienie skóry, błon śluzowych lub oczu (żółtaczka), jasne zabarwienie stolca, ciemne zabarwienie moczu, świąd skóry, wysypka, ból lub obrzęk brzucha – mogą być objawami uszkodzenia wątroby (niewydolność wątroby);
- ból brzucha, wzdęcie lub biegunka, które mogą być objawami zapalenia jelita grubego;
- uszkodzenie komórek nerek;
- zmiana koloru skóry, wrażliwość na światło słoneczne;
- zespół rozpadu guza – powikłania przemiany materii, które mogą wystąpić w trakcie leczenia nowotworu;
- podwyższone ciśnienie krwi w naczyniach krwionośnych prowadzących do płuc (nadciśnienie płucne).
Działania niepożądane o częstości nieznanej:
- nagły lub łagodny, ale nasilający się ból w górnej części brzucha i (lub) pleców, trwający przez kilka dni, najczęściej z towarzyszącymi nudnościami, wymiotami, gorączką oraz nagłym przyspieszeniem tętna;
- świszczący oddech, duszność lub suchy kaszel, których przyczyną może być zapalenie tkanki płuc.