Lenalidomide Sandoz kapsułki twarde (25 mg) - 21 kaps.
Lenalidomide Sandoz kapsułki twarde (25 mg) - 21 kaps.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Lenalidomide Sandoz, 25 mg, kapsułki, twarde
Lenalidomidum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Lenalidomide Sandoz i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lenalidomide Sandoz
- Jak stosować lek Lenalidomide Sandoz
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Lenalidomide Sandoz
- Zawartość opakowania i inne informacje
Co to jest lek Lenalidomide Sandoz i w jakim celu się go stosuje
Co to jest lek Lenalidomide Sandoz
Lek Lenalidomide Sandoz zawiera substancję czynną lenalidomid i należy do grupy leków, które wpływają na czynność układu odpornościowego.
W jakim celu stosuje się lek Lenalidomide Sandoz
Lek Lenalidomide Sandoz stosuje się u dorosłych w leczeniu:
- szpiczaka mnogiego,
- zespołów mielodysplastycznych,
- chłoniaka z komórek płaszcza,
- chłoniaka grudkowego.
Szpiczak mnogi
Szpiczak mnogi jest rodzajem nowotworu, który powstaje w wyniku rozrostu pewnego rodzaju krwinek białych, nazywanych komórkami plazmatycznymi. Komórki te gromadzą się w szpiku kostnym i dzielą się w niekontrolowany sposób. Może to prowadzić do uszkodzeń kości i nerek. W zasadzie szpiczak mnogi jest nieuleczalny. Jednak możliwe jest czasowe znaczne złagodzenie lub usunięcie objawów choroby. Stan taki nazywa się „remisją”.
Noworozpoznany szpiczak mnogi – u pacjentów po przeszczepieniu szpiku kostnego
Lek Lenalidomide Sandoz stosuje się bez innych leków w leczeniu podtrzymującym u pacjentów, którzy uzyskali odpowiedni stan po przeszczepieniu szpiku kostnego.
Noworozpoznany szpiczak mnogi – u pacjentów, u których nie jest możliwe przeszczepienie szpiku kostnego
Lek Lenalidomide Sandoz przyjmuje się razem z innymi lekami, w tym między innymi:
- z lekiem stosowanym w chemioterapii, zwanym „bortezomibem”
- z lekiem o działaniu przeciwzapalnym o nazwie „deksametazon”,
- z lekiem stosowanym w chemioterapii o nazwie „melfalan” oraz
- z lekiem hamującym czynność układu odpornościowego o nazwie „prednizon”.
1 NL/H/4082/007/IB/016
Pacjent rozpoczyna leczenie przyjmując lek Lenalidomide Sandoz razem z dodatkowymi lekami, a następnie kontynuuje leczenie samym lekiem Lenalidomide Sandoz. Jeśli pacjent ma 75 lat lub więcej albo stwierdzono u niego zaburzenia czynności nerek o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, lekarz przeprowadzi dokładne badania przed rozpoczęciem stosowania leku Lenalidomide Sandoz.
Spicczak mnogi
U pacjentów otrzymujących wcześniejsze leczenie, lek Lenalidomide Sandoz przyjmuje się razem z lekiem przeciwzapalnym - deksametazonem. Lek Lenalidomide Sandoz może zatrzymać zaostrzenie objawów szpiczaka mnogiego. Wykazano również, że może opóźnić nawrót szpiczaka po leczeniu.
Zespoły mielodysplastyczne (MDS)
Zespoły mielodysplastyczne (MDS) to grupa różnych chorób krwi i szpiku kostnego. Obecne są nieprawidłowe komórki krwi, które nie funkcjonują prawidłowo. U pacjentów mogą występować różne objawy podmiotowe i przedmiotowe, włączając w to małą liczbę czerwonych krwinek (niedokrwistość), konieczność przeprowadzania przetoczeń krwi oraz ryzyko zakażeń. Lek Lenalidomide Sandoz w monoterapii stosuje się w leczeniu dorosłych pacjentów, u których rozpoznano MDS.
Chłoniak z komórek płaszcza (MCL)
MCL to nowotwór części układu odpornościowego (tkanki limfatycznej). Lek Lenalidomide Sandoz w monoterapii stosuje się w leczeniu dorosłych pacjentów, którzy byli uprzednio leczeni innymi lekami.
Chłoniak grudkowy (FL)
Chłoniak grudkowy to powoli rosnący nowotwór złośliwy atakujący limfocyty B. Lek Lenalidomide Sandoz przyjmuje się razem z innym lekiem zwanym „rytuksymabem” w leczeniu dorosłych pacjentów z uprzednio leczonym chłoniakiem grudkowym.
Jak działa lek Lenalidomide Sandoz
Lek działa poprzez wpływ na układ odpornościowy organizmu i bezpośrednio atakuje komórki nowotworowe. Na mechanizm jego działania składają się: hamowanie rozwoju komórek nowotworowych, hamowanie proces tworzenia się naczyń krwionośnych w nowotworze.
pobudzenie części układu odpornościowego
w celu zaatakowania komórek nowotworowych.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lenalidomide Sandoz
Przed rozpoczęciem leczenia za pomocą leku Lenalidomide Sandoz należy dokładnie przeczytaćulotki wszystkich produktów leczniczych przyjmowanych w skojarzeniu z lekiem LenalidomideSandoz.
Kiedy nie stosować leku Lenalidomide Sandoz
- jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży albo planuje ciążę, gdyż lekLenalidomide Sandoz może działać szkodliwie na płód (patrz „Ciąża, karmienie piersiąi antykoncepcja – informacja dla kobiet i mężczyzn” w punkcie 2);
- jeśli pacjentka jest w wieku rozrodczym, chyba że przestrzega wszystkich koniecznych metod w celuzapobiegania zajściu w ciążę (patrz „Ciąża, karmienie piersią i antykoncepcja – informacja dla kobieti mężczyzn” w punkcie 2). Jeśli pacjentką jest kobieta w wieku rozrodczym, lekarz odnotuje podczaskażdej wizyty kontrolnej, że podjęte zostały niezbędne działania i przekaże pacjentce takiepotwierdzenie.
- jeśli pacjent ma uczulenie na lenalidomid lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych tego leku(wymienionych w punkcie 6). Jeśli pacjent podejrzewa, że może być uczulony, powinienskonsultować się z lekarzem.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy przyjmować leku LenalidomideSandoz. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed zastosowaniem leku Lenalidomide Sandoz należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lubpielęgniarką, jeśli:
- pacjent miał w przeszłości zakrzepy krwi, gdyż istnieje u niego zwiększone ryzyko powstaniazakrzepów krwi w żyłach i tętnicach;
- pacjent ma jakiekolwiek objawy zakażenia, takie jak kaszel lub gorączka;
- pacjent ma lub miał kiedykolwiek w przeszłości zakażenie wirusowe, zwłaszcza wirusowezapalenie wątroby typu B, zakażenie wirusem ospy wietrznej i półpaśca, HIV. W razie wątpliwościnależy skonsultować się z lekarzem. Stosowanie leku Lenalidomide Sandoz może spowodowaću nosicieli wirusa jego reaktywację, a w konsekwencji nawrót zakażenia. Lekarz powiniensprawdzić, czy pacjent miał kiedykolwiek wirusowe zapalenie wątroby typu B.
- pacjent ma zaburzenia czynności nerek – lekarz może dostosować u niego dawkę lekuLenalidomide Sandoz;
- pacjent przebył zawał serca, miał kiedykolwiek zakrzep krwi, pali tytoń, ma wysokie ciśnienie krwilub duże stężenie cholesterolu;
- u pacjenta wystąpiła reakcja alergiczna po przyjęciu talidomidu (innego leku stosowanegow leczeniu szpiczaka mnogiego), taka jak wysypka, świąd, obrzęk, zawroty głowy lub trudnościw oddychaniu;
- u pacjenta wystąpiło w przeszłości połączenie którychkolwiek z następujących objawów: rozległawysypka, zaczerwienienie skóry, wysoka temperatura ciała, objawy grypopodobne, podwyższonaaktywność enzymów wątrobowych, nieprawidłowości w obrazie krwi (eozynofilia), powiększonewęzły chłonne – są to objawy ciężkiej reakcji skórnej zwanej wysypką polekową z eozynofiliąi objawami układowymi, określanej również jako „DRESS” lub „zespół nadwrażliwości na lek”(patrz również punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi,farmaceucie lub pielęgniarce przed rozpoczęciem leczenia.
Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli w dowolnymmomencie w trakcie lub po zakończeniu leczenia u pacjenta wystąpią:
- zaburzenia widzenia, utrata wzroku lub podwójne widzenie, trudności w mówieniu, osłabienie rękilub nogi, zmiana sposobu chodzenia lub zaburzenia równowagi, trwałe drętwienie, zmniejszone
Czujność i reakcja na objawy
Czucie lub utrata czucia, utrata pamięci lub dezorientacja. Mogą to być objawy ciężkiej i mogącej zakończyć się śmiercią choroby mózgu, zwanej postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PML). Jeśli pacjent miał takie objawy przed leczeniem lenalidomidem, należy powiadomić lekarza o wszelkich ich zmianach.
Objawy stanu zdrowia
Duszność, zmęczenie, zawroty głowy, ból w klatce piersiowej, przyspieszony rytm serca albo obrzęk nóg lub kostek. Mogą to być objawy ciężkiego stanu określanego jako nadciśnienie płucne (patrz punkt 4).
Testy i badania
Przed rozpoczęciem stosowania leku Lenalidomide Sandoz i w trakcie leczenia pacjent będzie poddawany regularnym badaniom krwi, gdyż lek ten może spowodować zmniejszenie liczby komórek krwi, które ułatwiają zwalczenie zakażenia (krwinki białe) oraz tych, które ułatwiają krzepnięcie krwi (płytki krwi).
Badania krwi
Lekarz zleci pacjentowi badania krwi:
- przed leczeniem,
- co tydzień przez pierwszych 8 tygodni leczenia,
- następnie co najmniej raz w miesiącu.
Pacjenci z MDS
Jeżeli u pacjenta występują zespoły mielodysplastyczne, istnieje zwiększona szansa rozwoju ciężkiej choroby nazywanej ostrą białaczką szpikową.
Pacjenci z MCL
Lekarz poprosi o wykonanie badania krwi:
- przed leczeniem,
- co tydzień przez pierwsze 8 tygodni (2 cykle) leczenia,
- następnie co 2 tygodnie w cyklach 3. i 4.,
- następnie na początku każdego cyklu oraz
- co najmniej raz w miesiącu.
Przed rozpoczęciem leczenia
Przed rozpoczęciem leczenia lenalidomidem i w trakcie leczenia pacjent może zostać poddany ocenie pod kątem problemów dotyczących krążenia i oddychania.
Badanie skóry
Lekarz może zbadać skórę pacjenta w celu sprawdzenia, czy nie pojawiły się na niej zmiany, takie jak czerwone plamy lub wysypka.
Lekarz a lek Lenalidomide Sandoz
Lekarz może zmienić dawkę leku Lenalidomide Sandoz lub przerwać leczenie na podstawie wyników badań krwi pacjenta i jego stanu ogólnego. Jeśli choroba została niedawno rozpoznana, lekarz może również ocenić leczenie uwzględniając wiek pacjenta oraz inne istniejące u niego schorzenia.
Oddawanie krwi
Nie należy oddawać krwi podczas leczenia i przez co najmniej 7 dni po jego zakończeniu.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania leku Lenalidomide Sandoz u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Osoby w podeszłym wieku i osoby z zaburzeniami czynności nerek
Jeśli pacjent ma 75 lat lub więcej albo stwierdzono u niego zaburzenia czynności nerek o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, lekarz przeprowadzi dokładne badania przed rozpoczęciem leczenia.
Lenalidomide Sandoz a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, gdyż lek Lenalidomide Sandoz i niektóre inne leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie.
- niektóre środki stosowane w celu zapobiegania ciąży, takie jak doustne środki antykoncepcyjne, gdyż mogą utracić skuteczność
- niektóre leki stosowane w chorobach serca, takie jak digoksyna
- niektóre leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, takie jak warfaryna
Ciąża, karmienie piersią i antykoncepcja – informacja dla kobiet i mężczyzn
Ciąża
Informacja dla kobiet przyjmujących lek Lenalidomide Sandoz
Nie wolno przyjmować leku Lenalidomide Sandoz, jeśli pacjentka jest w ciąży, gdyż może on działać szkodliwie na płód.
Pacjentkom nie wolno zajść w ciążę podczas stosowania leku Lenalidomide Sandoz. Dlatego kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży (patrz„Antykoncepcja”).
Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku Lenalidomide Sandoz, musi natychmiast przerwać leczenie i poinformować o tym lekarza.
Informacja dla mężczyzn przyjmujących lek Lenalidomide Sandoz
Jeśli partnerka mężczyzny, który przyjmuje lek Lenalidomide Sandoz, zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Zaleca się, aby partnerka zasięgnęła porady lekarskiej.
Pacjent również musi stosować skuteczne metody antykoncepcji (patrz „Antykoncepcja”).
Karmienie piersią
Nie wolno karmić piersią podczas przyjmowania leku Lenalidomide Sandoz, gdyż nie wiadomo, czy przenika on do mleka kobiecego.
Antykoncepcja
Informacja dla kobiet przyjmujących lek Lenalidomide Sandoz
Przed rozpoczęciem leczenia pacjentka powinna zapytać lekarza, czy możliwe jest zajście przez nią w ciążę, nawet jeśli sama uważa to za nieprawdopodobne.
Jeśli pacjentka jest w wieku rozrodczym:
- będzie wykonywała testy ciążowe pod nadzorem lekarza (przed każdym leczeniem, przynajmniej co 4 tygodnie w trakcie leczenia i co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia), chyba że lekarz potwierdzi przecięcie i pozbawienie drożności jej jajowodów w celu uniemożliwienia przedostania się komórek jajowych do macicy (sterylizacja jajowodowa)
5 NL/H/4082/007/IB/016
Ważne informacje dotyczące leku Lenalidomide Sandoz
Zapobieganie ciąży
Osoba przyjmująca lek musi stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży przez co najmniej 4 tygodnie przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie leczenia i do co najmniej 4 tygodni po zakończeniu leczenia. Lekarz zaleci pacjentce odpowiednie metody antykoncepcji.
Informacja dla mężczyzn
Jeśli partnerka pacjenta jest w ciąży lub może zajść w ciążę i nie stosuje skutecznej antykoncepcji, pacjent musi stosować prezerwatywy w czasie leczenia i przez co najmniej 7 dni po jego zakończeniu, nawet jeśli miał wykonaną wazektomię. Podczas leczenia i przez co najmniej 7 dni po zakończeniu leczenia pacjentowi nie wolno oddawać nasienia lub spermy.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Jeśli po przyjęciu leku pacjent odczuwa zawroty głowy, zmęczenie, senność, ma wrażenie wirowania lub niewyraźnego widzenia, nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Skład leku
Jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, powinien skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Jak stosować lek Lenalidomide Sandoz
Lek Lenalidomide Sandoz musi być podawany przez fachowy personel medyczny z doświadczeniem w leczeniu różnych schorzeń. Należy zawsze stosować lek zgodnie z zaleceniami lekarza.
Cykl leczenia
Lek Lenalidomide Sandoz przyjmuje się w określonych dniach przez 4 tygodnie (28 dni). Każde 28 dni nazywa się „cyklem leczenia”. Po zakończeniu każdego 28-dniowego cyklu pacjent powinien rozpocząć nowy cykl trwający 28 dni.
Zależnie od dnia cyklu pacjent przyjmuje jeden lub więcej leków
Jednak w niektórych dniach pacjent nie przyjmuje żadnych leków
Po zakończeniu każdego 28-dniowego cyklu pacjent powinien rozpocząć nowy cykl trwający 28 dni
Ile leku Lenalidomide Sandoz należy przyjmować
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz poinformuje pacjenta:
- ile leku Lenalidomide Sandoz należy przyjmować;
- ile innych leków (jeśli w ogóle) pacjent powinien przyjmować razem z lekiem Lenalidomide Sandoz;
- w których dniach cyklu przyjmować każdy z tych leków.
Jak i kiedy przyjmować lek Lenalidomide Sandoz
Kapsułkę należy połknąć w całości, najlepiej popijając wodą.
Kapsułek nie wolno przełamywać, nie otwierać ani żuć. W razie kontaktu proszku z uszkodzonej kapsułki leku Lenalidomide Sandoz ze skórą, należy natychmiast dokładnie umyć skórę wodą z mydłem.
Osoby należące do fachowego personelu medycznego, opiekunowie i członkowie rodziny powinni nosić rękawiczki jednorazowe podczas pracy z blistrem lub kapsułką. Rękawiczki należy następnie ostrożnie zdjąć, aby uniknąć narażenia skóry, umieścić w zamykanej polietylenowej torebce plastikowej i usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. Następnie należy dokładnie umyć ręce mydłem i wodą. Kobiety w ciąży lub podejrzewające, że mogą być w ciąży, nie powinny dotykać blistra ani kapsułki.
Kapsułki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Lek należy przyjmować w wyznaczonych dniach w przybliżeniu o tej samej porze.
Przyjmowanie tego leku
W celu wyjęcia kapsułki z blistra:
- kapsułkę należy nacisnąć wyłącznie z jednej strony i wypchnąć ją przez folię,
- nie należy naciskać na środek kapsułki, gdyż może to spowodować jej uszkodzenie.
Czas trwania leczenia lekiem Lenalidomide Sandoz
Lek Lenalidomide Sandoz stosuje się w cyklach leczenia; z których każdy trwa 21 lub 28 dni (patrz wyżej „Cykl leczenia”). Leczenie należy kontynuować do czasu, aż lekarz zaleci jego przerwanie.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Lenalidomide Sandoz
Jeśli pacjent przyjął więcej kapsułek niż powinien, należy natychmiast zwrócić się do lekarza.
Pominięcie zastosowania leku Lenalidomide Sandoz
Jeśli pacjent zapomni przyjąć lek Lenalidomide Sandoz o zwykłej porze:
- i od tego czasu upłynęło mniej niż 12 godzin, należy niezwłocznie przyjąć kapsułkę z lekiem,
- i od tego czasu upłynęło więcej niż 12 godzin, nie należy przyjmować zapomnianej kapsułki. Kolejną dawkę leku należy przyjąć w następnym dniu o zwykłej porze.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych, należy przerwać przyjmowanie leku Lenalidomide Sandoz i natychmiast zwrócić się do lekarza – może być konieczne natychmiastowe leczenie:
- pokrzywka, wysypka, obrzęk oczu, ust lub twarzy, trudności w oddychaniu lub świąd, które mogą być objawami ciężkich postaci reakcji alergicznych nazywanych obrzękiem naczynioruchowym
Reakcje anafilaktyczne:
- Ciężka reakcja alergiczna mogąca zaczynać się jako wysypka w jednym miejscu, ulegająca rozszerzeniu na obszar całego ciała i przebiegająca ze znaczną utratą naskórka (zespół Stevensa-Johnsona i (lub) toksyczna rozpływna martwica naskórka).
- Rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, nieprawidłowości w obrazie krwi (eozynofilia), powiększone węzły chłonne i zajęcie innych narządów (wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi określana również jako „DRESS” lub „zespół nadwrażliwości na lek”).
Należy natychmiast poinformować lekarza o wystąpieniu któregokolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych:
- Gorączka, dreszcze, ból gardła, kaszel, owrzodzenie w jamie ustnej lub jakiekolwiek inne objawy zakażenia (włączając w to zakażenia krwi (posocznica))
- Krwawienie lub siniaczenie przy braku urazu
- Ból w klatce piersiowej lub ból nóg
- Duszność
- Ból kości, osłabienie mięśni, uczucie splątania lub zmęczenie mogące wynikać z wysokiego stężenia wapnia we krwi
Inne działania niepożądane:
U niewielkiej liczby pacjentów może rozwinąć się jeszcze inny rodzaj nowotworu i możliwe, że ryzyko jego powstania jest większe podczas stosowania leku Lenalidomide Sandoz.
Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób):
- Zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, co może spowodować niedokrwistość prowadzącą do zmęczenia i osłabienia
- Wysypki, świąd
- Skurcze mięśni, osłabienie mięśni, ból mięśni, bolesność mięśni, ból kości, ból stawów, ból pleców, ból kończyn
- Uogólnione obrzęki, włączając w to obrzęki rąk i nóg
- Osłabienie, zmęczenie
- Gorączka, grypa i objawy grypopodobne, włączając gorączkę, ból mięśni, ból głowy, ból ucha, kaszel i dreszcze
- Drętwienie, mrowienie lub odczucie pieczenia skóry, kłucie rąk lub stóp, zawroty głowy, drżenie
- Zmniejszenie apetytu, zmiany odczuwania smaku
- Nasilenie bólu, powiększenie się guza lub zaczerwienienie wokół guza
- Zmniejszenie masy ciała
- Zaparcie, biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha, zgaga
- Małe stężenie potasu lub wapnia i (lub) sodu we krwi
- Nieprawidłowo niska czynność tarczycy
- Ból nóg (który może być objawem zakrzepicy), ból w klatce piersiowej lub duszność (które mogą być objawem obecności skrzeplin krwi w płucach, nazywaną zatorowością płucną)
- Wszystkie rodzaje zakażeń, w tym zakażenie zatok przynosowych, zakażenie płuc i górnych dróg oddechowych
- Duszność
- Zamazane widzenie
- Zamglone widzenie (zaćma)
- Problemy z nerkami, między innymi nieprawidłowa praca nerek lub niezdolność do utrzymania prawidłowej czynności nerek
Kod: 8 NL/H/4082/007/IB/016
Skutki uboczne leku:
Najczęstsze działania niepożądane:
- Nieprawidłowe wyniki badań wątroby;
- Zwiększenie wartości wyników badań czynności wątroby;
- Zmiany dotyczące białek krwi, prowadzące do obrzęku naczyń (zapalenie naczyń);
- Zwiększenie stężenia cukru we krwi (cukrzyca);
- Zmniejszenie stężenia cukru we krwi;
- Ból głowy;
- Krwawienie z nosa;
- Suchość skóry;
- Depresja, zmiana nastroju, trudności ze snem;
- Kaszel;
- Spadek ciśnienia krwi;
- Niejasne uczucie fizycznego dyskomfortu, złe samopoczucie;
- Bolący stan zapalny ust, suchość w jamie ustnej;
- Odwodnienie.
Częste działania niepożądane:
- Rozpad czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna);
- Niektóre rodzaje guzów skóry;
- Krwawienie z dziąseł, żołądka lub jelit;
- Zwiększenie ciśnienia krwi, wolny, szybki lub nieregularny rytm pracy serca;
- Zwiększenie ilości substancji powstającej w wyniku prawidłowego i nieprawidłowego rozpadu czerwonych krwinek;
- Zwiększenie stężenia białka wskazującego na występowanie stanu zapalnego w organizmie;
- Ciemnienie skóry; zabarwienie skóry w wyniku krwawienia pod jej powierzchnią, zwykle wywołanego przez siniaczenie; obrzęk skóry napełnionej krwią, siniaki;
- Zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi;
- Wykwity skórne, zaczerwienienie skóry, pękanie, schodzenie lub łuszczenie się skóry, pokrzywka;
- Wzmożone pocenie, poty nocne;
- Trudności w przełykaniu, ból gardła, problemy z jakością głosu lub zmiany głosu;
- Nieżyt nosa (katar);
- Wydalanie znacznie większej lub znacznie mniejszej ilości moczu niż prawidłowo lub niezdolność do kontrolowania czasu oddawania moczu;
- Wydalanie krwi w moczu;
- Duszność, zwłaszcza w pozycji leżącej (co może być objawem niewydolności serca);
- Trudności ze wzwodem;
- Udar, omdlenia, zawroty głowy (zaburzenia ucha wewnętrznego wywołujące uczucie, że wszystko wokół wiruje), przejściowa utrata przytomności;
- Ból w klatce piersiowej rozprzestrzeniający się do ramion, szyi, żuchwy, pleców lub brzucha, uczucie pocenia się i braku oddechu, nudności lub wymioty, które mogą być objawami ataku serca (zawał mięśnia sercowego);
- Słabość mięśni, brak energii;
- Ból szyi, ból w klatce piersiowej;
- Dreszcze;
- Obrzęki stawów;
- Spowolnienie lub zablokowanie wypływu żółci z wątroby;
- Małe stężenie fosforanów lub magnezu we krwi;
- Trudności w mówieniu;
- Uszkodzenie wątroby;
- Zaburzenia równowagi, trudności z poruszaniem się;
- Głuchota, szumy uszne (dzwonienie w uszach);
- Ból nerwów, nieprzyjemne nieprawidłowe odczucia, zwłaszcza w reakcji na dotyk;
- Nadmierna ilość żelaza w organizmie;
- Pragnienie;
- Uczucie splątania;
- Ból zęba;
- Upadek mogący prowadzić do urazu.