Ketilept 200 mg tabletki powlekane (200 mg) - 100 tabl.
Ketilept 200 mg tabletki powlekane (200 mg) - 100 tabl.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Ketilept 25 mg, tabletki powlekane
Ketilept 100 mg, tabletki powlekane
Ketilept 200 mg, tabletki powlekane
Ketilept 300 mg, tabletki powlekane
Quetiapinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
- Co to jest lek Ketilept i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ketilept
- Jak stosować lek Ketilept
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Ketilept
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Ketilept i w jakim celu się go stosuje
Ketilept zawiera substancję nazywaną kwetiapiną. Należy ona do grupy leków zwanych lekami przeciwpsychotycznymi.
Ketilept może być stosowany do leczenia chorób, takich jak:
- Choroba dwubiegunowa i ciężkie epizody depresyjne w przebiegu zaburzeń depresyjnych.
- Mania.
- Schizofrenia.
Lekarz może zalecić kontynuowanie leczenia lekiem Ketilept, nawet gdy pacjent czuje się lepiej.
Pomocne dla pacjenta może być poinformowanie przyjaciół i krewnych o swych objawach i poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić o informowanie go, jeśli zauważą, że objawy nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ketilept
Kiedy nie stosować leku Ketilept:
- jeśli pacjent ma uczulenie na kwetiapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia dotyczące leku Ketilept
Jeżeli pacjent przyjmuje lub przyjmował niedawno którykolwiek z następujących leków:
- niektóre leki stosowane w zakażeniu wirusem HIV,
- leki z grupy azoli (stosowane w zakażeniach grzybiczych),
- erytromycynę lub klarytromycynę (antybiotyki stosowane w zakażeniach),
- nefazodon (stosowany w leczeniu depresji).
Jeżeli któraś z wymienionych powyżej sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy stosować leku Ketilept. W razie wątpliwości, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku Ketilept.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Ketilept należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty:
- jeśli u pacjenta lub w jego rodzinie występują lub występowały choroby serca np. zaburzenia rytmu serca, osłabienie lub zapalenie mięśnia sercowego lub jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą mieć wpływ na rytm serca,
- jeśli pacjent ma niskie ciśnienie krwi,
- jeśli pacjent przebył udar, zwłaszcza gdy pacjent jest w podeszłym wieku,
- jeśli u pacjenta występują problemy z wątrobą,
[Tutaj kontynuować tekst ostrzeżeń i środków ostrożności]
Zagrożenia związane z lekami
Zawroty głowy, uczucie bardzo nasilonej senności
Może to zwiększać ryzyko przypadkowych urazów (upadki) u pacjentów w podeszłym wieku.
Drgawki
Długotrwała i bolesna erekcja (priapizm)
Szybkie i nieregularne bicie serca
Nawet podczas odpoczynku, kołatanie serca, trudności z oddychaniem, ból w klatce piersiowej lub niewyjaśnione zmęczenie. Lekarz będzie musiał zbadać serce i jeśli to konieczne, natychmiast skierować pacjenta do kardiologa.
Wszystkie te objawy mogą wystąpić podczas leczenia lekami z tej grupy terapeutycznej. Należy jak najszybciej powiadomić lekarza, jeśli wystąpi:
- Gorączka, objawy grypopodobne, ból gardła lub inna infekcja
- Zaparcie z uporczywym bólem brzucha lub zaparcie niereagujące na leczenie
Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa.
Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.
Ciężkie skórne reakcje niepożądane (SCARs)
Podczas leczenia kwetiapiną bardzo rzadko zgłaszano ciężkie skórne reakcje niepożądane (SCARs), które mogą zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu.
W przypadku wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie leku Ketilept i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się po pomoc medyczną.
Przyrost masy ciała
U pacjentów stosujących lek Ketilept występował przyrost masy ciała. Należy regularnie samemu lub z lekarzem kontrolować masę ciała.
Dzieci i młodzież
Ketilept nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Ketilept a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nie należy stosować leku Ketilept jeśli pacjent przyjmuje:
- niektóre leki stosowane w leczeniu HIV,
- leki z grupy azoli (stosowane w zakażeniach grzybiczych),
- erytromycynę lub klarytromycynę (stosowane w zakażeniach),
- nefazodon (stosowany w leczeniu depresji).
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje:
- leki przeciwpadaczkowe (takie jak fenytoina lub karbamazepina),
- leki przeciwdepresyjne,
- leki przeciwnadciśnieniowe,
- barbiturany (leki stosowane w zaburzeniach snu),
- tiorydazynę lub lit (inny lek przeciwpsychotyczny),
- leki, które mają wpływ na rytm serca, na przykład leki zaburzające bilans elektrolitów (zmniejszone stężenie potasu lub magnezu), takie jak leki moczopędne (odwadniające) lub wybrane antybiotyki (leki stosowane w zakażeniach),
- leki, które mogą spowodować zaparcia,
- leki (tzw. preparaty antycholinergiczne), które wpływają na funkcjonowanie nerwów, by leczyć określone schorzenia.
Stosowanie leku Ketilept z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Ketilept może być przyjmowany z jedzeniem lub bez.
Należy zachować ostrożność w spożywaniu napojów alkoholowych. Należy powiedzieć lekarzowi przed przyjęciem leku Ketilept, jeśli pacjent regularnie pije alkohol. Jednoczesne stosowanie leku Ketilept i alkoholu może wywołać senność.
Nie należy spożywać soku grejpfrutowego w czasie stosowania leku Ketilept. Może to wpływać na sposób działania leku.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Ketilept w czasie ciąży o ile nie zostanie to omówione z lekarzem.
Nie należy stosować leku Ketilept w okresie karmienia piersią.
U noworodków, których matki stosowały lek Ketilept w ostatnim trymestrze (ostatnie 3 miesiące ciąży) mogą wystąpić następujące objawy odstawienne: drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie, senność, pobudzenie, trudności z oddychaniem oraz trudności związane z karmieniem. W razie zaobserwowania takich objawów u własnego dziecka, należy zwrócić się do lekarza.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Ketilept może powodować senność. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki pacjent nie upewni się, jak lek na niego wpływa.
Ketilept zawiera laktozę i sód
W przypadku nietolerancji laktozy, należy wziąć pod uwagę, że każda tabletka powlekana leku Ketilept 25 mg, 100 mg, 200 mg i 300 mg zawiera odpowiednio: 4,42 mg, 17,05 mg, 34,1 mg i 50,94 mg laktozy.
Jeżeli lekarz poinformował pacjenta o nietolerancji niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego produktu leczniczego.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Wpływ na badanie narkotyków w moczu
U pacjentów poddawanych badaniu moczu na obecność narkotyków, przyjmowanie leku Ketilept może być przyczyną dodatnich wyników dla metadonu lub niektórych leków na depresję zwanych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi przy zastosowaniu niektórych metod, nawet jeśli pacjent nie przyjmuje metadonu ani trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. W takim przypadku można wykonać inny, bardziej specyficzny test.
Jak stosować lek Ketilept
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz prowadzący określi dawkę początkową, którą może stopniowo zwiększać. Istnieją różne schematy dawkowania w zależności od wskazania.
Dawka podtrzymująca (dawka dobowa) zależy od choroby i potrzeb pacjenta, zwykle może wynosić od 150 mg do 800 mg na dobę.
- Lek należy przyjmować raz na dobę przed snem lub dwa razy na dobę w zależności od choroby.
- Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą.
- Tabletki można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu.
- Nie należy spożywać soku grejpfrutowego podczas stosowania leku Ketilept. Może on wpływać na sposób działania leku.
- Nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej, nie należy przerywać stosowania leku, jeśli lekarz tak nie zdecyduje.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Lekarz może zalecić zmianę dawki leku u pacjenta z zaburzeniami czynności wątroby.
Pacjenci w podeszłym wieku
Lekarz może zalecić zmianę dawki leku u pacjenta w podeszłym wieku.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Leku Ketilept nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ketilept
W razie przyjęcia większej niż przepisana przez lekarza dawki leku Ketilept, pacjent może odczuwać senność, zawroty głowy, nieprawidłowe bicie serca. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą tabletki Ketilept.
Pominięcie zastosowania leku Ketilept
Dawkowanie leku Ketilept
Jeśli pacjent zapomniał zastosować dawkę leku, powinien przyjąć ją jak najszybciej. Jeżeli zbliża siępora zastosowania kolejnej dawki, należy przyjąć lek o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Ketilept
Nie należy zaprzestawać przyjmowania tabletek bez konsultacji z lekarzem. W razie nagłego przerwania stosowania leku Ketilept mogą wystąpić trudności w zasypianiu (bezsenność), nudności,bóle głowy, biegunka, wymioty, zawroty głowy lub drażliwość. Lekarz może doradzić stopniowezmniejszanie dawki przed zakończeniem leczenia.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócićsię do lekarza lub farmaceuty.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż u 1 na 10 osób):
- Zawroty głowy (mogące powodować upadki), ból głowy, suchość w jamie ustnej.
- Senność (może ustępować podczas dalszego stosowania leku Ketilept) (może powodowaćupadki).
- Objawy odstawienia (objawy, które mogą wystąpić po przerwaniu stosowania leku Ketilept),w tym trudności w zasypianiu (bezsenność), nudności, bóle głowy, biegunka, wymioty,zawroty głowy lub rozdrażnienie i przybieranie na wadze. Zaleca się stopniowe odstawianieleku w czasie 1–2 tygodni.
Częste (mogą wystąpić do 1 na 10 osób):
- Przyspieszenie czynności serca.
- Uczucie łomotania serca, szybkiego bicia serca lub wypadania pojedynczych uderzeń serca.
Zwiększenie stężenia hormonu prolaktyny we krwi
Zwiększenie stężenia prolaktyny może w rzadkich przypadkach prowadzić do następujących objawów:
- Obrzmienie piersi u mężczyzn i kobiet i nieoczekiwane wytwarzanie mleka.
- Zanik miesiączki lub nieregularne miesiączki u kobiet.
Niezbyt częste (mogą wystąpić do 1 na 100 osób):
- Napady drgawek.
- Reakcje nadwrażliwości, w tym guzki i bąble na skórze, obrzęki skóry i okolicy ust.
- Nieprzyjemne odczucia w obrębie kończyn dolnych (tzw. zespół niespokojnych nóg).
- Utrudnione połykanie.
- Niekontrolowane ruchy, głównie mięśni twarzy lub języka.
- Zaburzenia czynności seksualnych.
- Cukrzyca.
- Zmiany aktywności elektrycznej serca obserwowane w EKG (wydłużenie odstępu QT).
- Wolniejsza niż normalnie czynność serca, która może występować przy rozpoczynaniuleczenia i która może być związana z niskim ciśnieniem tętniczym i omdleniem.
- Trudności z oddawaniem moczu.
- Omdlenie (może prowadzić do upadku).
- Zatkany nos.
- Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek.
- Zmniejszenie stężenia sodu we krwi.
- Nasilenie istniejącej cukrzycy.
- Dezorientacja.
Rzadkie (mogą wystąpić do 1 na 1000 osób):
- Jednoczesne wystąpienie takich objawów jak wysoka temperatura (gorączka), poty, sztywność mięśni, uczucie silnej senności lub omdlenie (zaburzenie zwane „złośliwym zespołem neuroleptycznym”).
- Zażółcenie skóry i gałek ocznych (żółtaczka).
- Zapalenie wątroby.
- Długotrwała i bolesna erekcja (priapizm).
- Obrzęk piersi i niespodziewana produkcja mleka (mlekotok).
- Zaburzenia miesiączkowania.
- Zakrzepy żylne szczególnie w kończynach dolnych (objawy to: obrzęk, ból i zaczerwienienie nóg), które naczyniami krwionośnymi mogą dostać się do płuc powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu. Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów, należy natychmiast poradzić się lekarza.
- Chodzenie, mówienie, jedzenie lub wykonywanie innych czynności w czasie snu.
- Zmniejszenie temperatury ciała (hipotermia).
- Zapalenie trzustki.
- Stan (zwany “zespołem metabolicznym”), w którym mogą współistnieć 3 lub więcej spośród następujących objawów: zwiększenie ilości tłuszczu na brzuchu, zmniejszenie stężenie „dobrego cholesterolu” (HDL), zwiększenie stężenia tłuszczu zwanego trójglicerydami, wysokie ciśnienie tętnicze i zwiększenie stężenia cukru we krwi.
- Współistnienie gorączki, objawów grypopodobnych, bólu gardła lub innej infekcji z bardzo małą liczbą białych krwinek, stan zwany agranulocytozą.
- Niedrożność jelit.
- Zwiększenie stężenia fosfokinazy kreatynowej (substancji pochodzącej z mięśni) we krwi.
Bardzo rzadkie (mogą wystąpić do 1 na 10 000 osób):
- Ciężka wysypka, pęcherze, czerwone plamy na skórze.
- Ciężka reakcja alergiczna (anafilaktyczna), która może powodować trudności w oddychaniu lub wstrząs.
Szybko pojawiający się obrzęk skóry, zazwyczaj dookoła oczu, ust lub gardła (obrzęk naczynioruchowy).
Ciężka choroba skóry, jamy ustnej, oczu i narządów płciowych przebiegająca z powstawaniem pęcherzy (zespół Stevensa-Johnsona). Patrz punkt 2.
Nieodpowiednie wydzielanie hormonu regulującego objętość moczu.
Rozpad włókien mięśniowych i ból mięśni (rabdomioliza).
Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:
- Zaburzenia mięśnia sercowego (kardiomiopatia).
- Zapalenie mięśnia sercowego.
- Wysypka skórna z nieregularnymi czerwonymi plamkami (rumień wielopostaciowy). Patrz punkt 2.
- Nagłe pojawienie się obszarów zaczerwienionej skóry z małymi krostami (małe pęcherze wypełnione biało-żółtym płynem zwanym ostrą uogólnioną osutką krostkową (AGEP). Patrz punkt 2.
- Ciężka, nagła reakcja alergiczna z objawami takimi jak gorączka oraz powstawanie pęcherzy na skórze i złuszczanie się skóry (toksyczna nekroliza naskórka). Patrz punkt 2.
- Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (DRESS) obejmująca objawy grypopodobne z wysypką, gorączką, obrzękiem węzłów chłonnych i nieprawidłowymi wynikami badań krwi (w tym zwiększenie liczby białych krwinek (eozynofilia) i aktywności enzymów wątrobowych). Patrz punkt 2.
Zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń), często z wysypką skórną z małymi czerwonymi lub fioletowymi guzkami.
U noworodków matek, które stosowały Ketilept w czasie ciąży mogą wystąpić objawy odstawienne.
Udar mózgu.
Leki z grupy, do której należy Ketilept, mogą zaburzać rytm serca, co może być poważnym stanem, a nawet, w pojedynczych przypadkach, powodować zgon.
Niektóre działania niepożądane są widoczne dopiero po wykonaniu badań krwi. Należą do nich zmiany w stężeniach niektórych tłuszczów (trójglicerydów i cholesterolu całkowitego) lub cukru we krwi, zmiany w stężeniach hormonów tarczycowych we krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zmniejszenie liczby niektórych rodzajów krwinek, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, zwiększenie stężenia fosfokinazy kreatynowej (substancja pochodząca z mięśni) we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi i zwiększenie stężenia hormonu prolaktyny we krwi. Zwiększenie stężenia prolaktyny może w rzadkich przypadkach prowadzić do następujących objawów:
- Obrzęku piersi i niespodziewanej produkcji mleka zarówno u kobiet jak i mężczyzn.
- Zaniku lub nieregularnej miesiączki u kobiet.
Lekarz może zalecić wykonanie badań kontrolnych.
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży:
Takie same działania niepożądane jak u dorosłych, mogą także występować u dzieci i młodzieży.
Następujące działania niepożądane obserwowano częściej u dzieci i młodzieży lub nie występowały u dorosłych:
- Zwiększona ilość hormonu zwanego prolaktyną we krwi. W rzadkich przypadkach może powodować
- obrzęk gruczołów piersiowych i nieoczekiwane wytwarzanie mleka u chłopców i dziewcząt,
- zanik lub nieregularne miesiączki u dziewcząt
- Wzmożony apetyt
Wymioty
Nietypowe ruchy mięśni, w tym trudności z rozpoczynaniem ruchu, drżenie, zespół niespokojnych nóg i sztywność mięśni bez odczuwania bólu.
Zwiększone ciśnienie krwi
Częste (mogą wystąpić do 1 na 10 osób)
- Uczucie osłabienia, omdlenie (może powodować upadki)
- Uczucie zatkanego nosa
- Uczucie rozdrażnienia
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa:
Jak przechowywać lek Ketilept
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Ketilept Substancją czynną leku jest hemifumaran kwetiapiny. Każda tabletka powlekana 25 mg, 100 mg, 200 mg i 300 mg zawiera odpowiednio 28,78 mg, 115,13 mg, 230,26 mg i 345,4 mg hemifumaranu kwetiapiny. Pozostałe składniki to: Ketilept 25 mg, tabletki powlekane magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon K-90, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), laktoza jednowodna, mikrokrystaliczna celuloza Otoczka: Opadry II 33G28523 White (triacetyna, makrogol 3350, laktoza jednowodna, tytanu dwutlenek (E171), hypromeloza). Ketilept 100 mg, tabletki powlekane magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon K-90, karbokymetyloskrobia sodowa (typ A), laktoza jednowodna, mikrokrystaliczna celuloza
Skład leku Ketilept
Otoczka: Opadry II 33G28523 White (triacetyna, makrogol 3350, laktoza jednowodna, tytanu dwutlenek (E171), hypromeloza).
Ketilept 200 mg, tabletki powlekane zawierają:
- magnezu stearynian
- krzemionka koloidalna bezwodna
- powidon K-90
- karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)
- laktoza jednowodna
- mikrokrystaliczna celuloza
Wygląd i zawartość opakowania
Ketilept dostępny jest w różnych stężeniach:
- Ketilept 25 mg, tabletki powlekane
- Ketilept 100 mg, tabletki powlekane
- Ketilept 200 mg, tabletki powlekane
- Ketilept 300 mg, tabletki powlekane
Opakowanie może zawierać 30, 50, 60, 70, 80, 90 lub 100 tabletek powlekanych w bezbarwnych, przezroczystych blistrach foliowych z PVC/PVDC/Aluminium umieszczonych w tekturowym pudełku.
Informacje o producencie
Podmiot odpowiedzialny: PROTERAPIA Spółka z o.o.
Wytwórca: EGIS Pharmaceuticals PLC, 1165 Budapeszt, Bökényföldi út 118-120, Węgry.
Informacje o dopuszczeniu do obrotu
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Ekonomicznego pod różnymi nazwami, m.in. w Polsce jako Ketilept 25/100/200/300 mg.
Data ostatniej aktualizacji ulotki
Data: 17.06.2024