Furosemide Kalceks Roztwór do wstrzykiwań / do infuzji (10 mg/ml) - 5 amp. 5 ml
Furosemide Kalceks Roztwór do wstrzykiwań / do infuzji (10 mg/ml) - 5 amp. 5 ml
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Furosemide Kalceks, 10 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji
Furosemidum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawieraona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Furosemide Kalceks i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Furosemide Kalceks
- Jak jest stosować lek Furosemide Kalceks
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Furosemide Kalceks
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Furosemide Kalceks i w jakim celu się go stosuje
Substancją czynną leku Furosemide Kalceks, 10 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji jest furosemid. Furosemid należy do grupy leków moczopędnych. Ten lek działa poprzez zwiększenie ilości wytwarzanego moczu. Pomaga to złagodzić objawy spowodowane zbyt dużą ilością płynów w organizmie.
Jest stosowany, jeśli po doustnym podaniu furosemidu nie uzyskano wystarczającego poziomu wydalanego moczu lub jeśli podawanie doustne nie jest możliwe.
Lek Furosemide Kalceks wskazany jest:
- w leczeniu zatrzymania płynów w tkankach (obrzęk) i (lub) nagromadzenia płynu w jamie brzusznej (wodobrzusze) spowodowanego przez choroby serca lub wątroby;
- w leczeniu gromadzenia się płynów w tkance (obrzęk) spowodowanego przez choroby nerek;
- w przypadku gromadzenie się płynu w tkance płucnej (obrzęk płuc) (np. w przypadku ostrej niewydolności serca);
- w przypadku bardzo wysokiego ciśnienia krwi (przełomu nadciśnieniowego), w skojarzeniu z innymi środkami terapeutycznymi.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Furosemide Kalceks
Kiedy nie stosować leku Furosemide Kalceks:
- jeśli pacjent ma uczulenie na furosemid lub którykolwiek z pozostałych składników leku(wymienionych w punkcie 6);
- jeśli pacjent jest uczulony na antybiotyki sulfonamidowe;
- w przypadku niewydolności nerek i braku oddawania moczu, pomimo podania furosemidu;
- w przypadku niewydolności nerek powstałej jako rezultat zatrucia substancjami toksycznymidla nerek lub wątroby;
Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku Furosemide Kalceks
Sytuacje, w których należy zachować ostrożność:
- w przypadku niewydolności nerek związanej ze stanem śpiączki spowodowanym niewydolnością wątroby;
- jeśli pacjent jest w śpiączce spowodowanej niewydolnością wątroby;
- jeśli u pacjenta występuje znaczne obniżenie stężenia potasu lub sodu we krwi;
- jeśli pacjent ma małą objętość krwi lub jest znacznie odwodniony (np. z powodu silnej biegunki lub wymiotów);
- jeśli pacjentka karmi piersią.
Ostrzeżenia i środki ostrożności przed rozpoczęciem stosowania leku:
- jeśli pacjent ma niskie ciśnienie krwi;
- jeśli pacjent jest chory na cukrzycę (konieczne jest regularne kontrolowanie stężenia cukru we krwi);
- jeśli u pacjenta występuje dna moczanowa lub choroba wątroby;
- w przypadku zmniejszonego stężenia białka we krwi;
- jeśli u pacjenta występuje szybko nasilające się zaburzenia czynności nerek związane z ciężką chorobą wątroby.
Monitoring podczas terapii:
Szczególnie podczas długotrwałego stosowania leku lekarz powinien regularnie kontrolować stężenie potasu, sodu, wapnia, magnezu, wodorowęglanów, chloru, kreatyniny, mocznika i kwasu moczowego, a także stężenie cukru we krwi.
Dawkowanie u dzieci:
Podanie furosemidu wcześniakom może być przyczyną powstania kamieni nerkowych lub wapnicy nerek. U wcześniaków, przewód pomiędzy tętnicą płucną a aortą, który jest otwarty u nienarodzonego dziecka, może pozostać otwarty po urodzeniu.
Zwróć uwagę na inne leki:
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jest to ważne, ponieważ
Niektórych leków nie należy stosować jednocześnie z Furosemide Kalceks, lub może być konieczne dostosowanie dawki furosemidu lub innego jednocześnie przyjmowanego leku.
Następujące leki mogą wpływać na działanie Furosemide Kalceks:
- Leki przeciwzapalne, w tym NLPZ (np. diklofenak, ibuprofen, indometacyna, celekoksyb) oraz duże dawki kwasu acetylosalicylowego (aspiryna);
- Probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
- Metotreksat (stosowany w leczeniu niektórych nowotworów lub ciężkiego zapalenia stawów);
- Fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki);
- Sukralfat (stosowany w leczeniu wrzodów żołądka). Nie należy przyjmować furosemidu w ciągu dwóch godzin od przyjęcia sukralfatu, ponieważ działanie furosemidu może być osłabione.
Furosemide Kalceks może wpływać na działanie następujących leków:
- Leki stosowane w schorzeniach serca (np. digoksyna);
- Leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid);
- Terfenadyna (stosowana w leczeniu alergii);
- Lit (stosowany w leczeniu zaburzeń nastroju);
- I inne
Następujące leki nasilają działania niepożądane, gdy są stosowane z Furosemide Kalceks:
- Glikokortykoidy (stosowane w leczeniu stanu zapalnego lub alergii, np. prednizolon, deksametazon);
- Karbenoksolon (stosowany w leczeniu wrzodów żołądka);
- Antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń (aminoglikozydy, cefalosporyny, polimyksyny), ponieważ jednoczesne
Furosemide Kalceks z jedzeniem i piciem:
Duże dawki lukrecji w połączeniu z furosemidem mogą prowadzić do zwiększonej utraty potasu.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność:
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Furosemid może być
Furosemid - informacje dla pacjentów
Stosowanie w czasie ciąży i karmienia piersią
Furosemid powinien być stosowany w czasie ciąży wyłącznie, jeśli lekarz uzna to za konieczne. Ten lek może stymulować wytwarzanie moczu u płodu. Furosemid przenika do mleka ludzkiego, hamując produkcję i wydzielanie mleka. Kobiety karmiące piersią nie powinny stosować furosemidu.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Ten lek może wpływać na zdolność reagowania, zaburzając zdolność prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub wykonywania niebezpiecznych czynności. Ryzyko jest większe na początku leczenia, przy zwiększeniu dawki, podczas zamiany leku i w połączeniu z alkoholem.
Furosemide Kalceks zawiera sód
Lek zawiera 3,686 mg sodu w każdym ml roztworu, co odpowiada 0,18% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Jak stosować lek Furosemide Kalceks
Lekarz określi wymaganą dawkę, czas podania oraz czas trwania leczenia. Furosemide Kalceks jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę dożylnie w powolnym wstrzyknięciu lub infuzji, lub domięśniowo. Terapia zostanie zmieniona na doustną tak szybko, jak będzie to możliwe.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Furosemide Kalceks
W przypadku obaw pacjenta o otrzymanie zbyt dużej dawki furosemidu, należy natychmiast zwrócić się do lekarza. Objawy przedawkowania mogą obejmować suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększone pragnienie, nieregularną czynność serca, zaburzenia nastroju, skurcze mięśni, nudności, osłabienie, a nawet utratę apetytu.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, furosemid może powodować działania niepożądane. Należy natychmiast powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pacjent zauważy ciężkie reakcje alergiczne, reakcje skórne lub uszkodzenie mięśni.
Działania niepożądane
Duże zmniejszenie niektórych rodzajów białych krwinek
Zwane "agranulocytozą". Objawy mogą obejmować gorączkę z dreszczami, zmiany błony śluzowej i ból gardła (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 10 000).
Inne działania niepożądane
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10)
- Utrata płynów ustrojowych i związane z nią zaburzenia spowodowane utratą składników mineralnych (sodu, potasu, magnezu, wapnia), mała objętość krwi (zwłaszcza u osób w podeszłym wieku)
- Zwiększone stężenie niektórych lipidów we krwi (trójglicerydów)
- Niskie ciśnienie krwi, zawroty głowy lub omdlenia, podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej (w przypadku podania dożylnego)
- Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi (wskazuje, jak działają nerki pacjenta)
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 10)
- Zagęszczenie krwi (w przypadku, gdy pacjent oddaje mocz częściej niż normalnie)
- Niskie stężenie sodu i chloru we krwi (szczególnie przy jednocześnie ograniczonej podaży chlorku sodu). Objawami niedoboru sodu we krwi, mogą być: się apatia, skurcze łydek, utrata apetytu, osłabienie, senność, wymioty i dezorientacja
- Niskie stężenie potasu we krwi (szczególnie przy ograniczonej podaży potasu lub jego utracie poprzez wymioty lub biegunkę). Objawami niedoboru potasu mogą być: osłabienie mięśni, dyskomfort kończyn (np. mrowienie, drętwienie lub bolesne pieczenie), niemożność poruszenia częścią ciała (paraliż), wymioty, zaparcia, nadmierne gromadzenie się gazów w jelitach, nadmierne wydalanie moczu, patologicznie wzmożone pragnienie, wolny lub nieregularny puls. Duża utrata potasu może prowadzić do porażenia jelit (porażennej niedrożności jelit) lub zaburzeń świadomości, a nawet do śpiączki
- Zwiększone stężenie cholesterolu we krwi
- Zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi
- Napady dny moczanowej
- Zaburzenia funkcjonowania mózgu jako skutek ciężkich zaburzeń wątroby (encefalopatia wątrobowa)
- Oddawanie większej ilości moczu niż normalnie
Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 100)
- Mała ilość płytek krwi
- Zwiększenie stężenia cukru we krwi. U pacjentów ze stwierdzoną cukrzycą może się to nasilać. U pacjentów z nierozpoznaną cukrzycą może prowadzić do jej ujawnienia
- Zaburzenia słuchu, głównie przejściowe, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami dotyczącymi nerek lub w przypadku zbyt szybkiego wstrzyknięcia dożylnego
- Głuchota (czasami nieodwracalna)
- Nudności
- Swędzenie, pokrzywka, wysypka, reakcje skórne i błon śluzowych z zaczerwieniem, powstawaniem pęcherzy lub łuszczeniem (np. schorzenia takie jak pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, pemfigoid, złuszczające zapalenie skóry, plamica), zwiększona wrażliwość skóry na światło słoneczne
Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 osób na 1 000)
- Zwiększona liczba pewnego typu białych krwinek (eozynofilia)
- Zmniejszona liczba białych krwinek (leukopenia)
- Mrowienie, drętwienie lub bolesne pieczenie kończyn
- Dzwonienie w uszach (szumy uszne)
- Zapalenie naczyń krwionośnych
- Wymioty, biegunka
- Uszkodzenie nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek)
- Gorączka