Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Eligard 7,5 mg,

proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Octan leuproreliny

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Eligard i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Eligard
3. Jak stosować lek Eligard
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Eligard
6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Eligard i w jakim celu się go stosuje

Substancja czynna leku Eligard należy do grupy leków zwanych gonadoliberynami. Leki te są stosowane w celu zahamowania wytwarzania określonych hormonów płciowych (testosteronu). Eligard jest stosowany u dorosłych mężczyzn w leczeniu raka gruczołu krokowego z przerzutami, wrażliwego na terapię hormonalną oraz w połączeniu z radioterapią - w leczeniu raka gruczołu krokowego dużego ryzyka bez przerzutów, wrażliwego na terapię hormonalną.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Eligard

Kiedy nie stosować leku Eligard

• U kobiet i dzieci.
• Jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną - octan leuproreliny, na jakikolwiek związek działający podobnie do naturalnie występującego hormonu - gonadotropiny lub na którykolwiek z pozostałych składników leku Eligard (wymienionych w punkcie 6).
• Po operacyjnym usunięciu jąder, ponieważ Eligard nie powoduje dalszego zmniejszenia stężenia testosteronu w surowicy.
• Jako jedynego leczenia, jeśli u pacjenta występują dolegliwości związane z uciskiem na rdzeń kręgowy lub przerzutami do kręgosłupa. W takim przypadku Eligard można stosować jedynie w połączeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu raka gruczołu krokowego.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Eligard należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką:

• Jeżeli występuje którykolwiek z następujących przypadków: jakiekolwiek choroby serca

Lek Eligard - ważne informacje

W trakcie stosowania leku Eligard mogą wystąpić różne niepożądane objawy. Należy zwrócić szczególną uwagę na:

• Problemy z sercem i naczyniami krwionośnymi
• Trudności z oddawaniem moczu
• Ucisk na rdzeń kręgowy
• Nagłe bóle głowy i inne objawy neurologiczne
• Cukrzycę
• Osteoporozę
• Problemy ze stanem psychicznym, w tym depresję
• Choroby układu sercowo-naczyniowego
• Drgawki
• Skórne reakcje alergiczne

Powikłania podczas stosowania

W pierwszym tygodniu leczenia może dojść do zwiększenia stężenia testosteronu we krwi, co przyczynia się do przejściowego nasilenia objawów choroby. Jeśli objawy nie ustępują, konieczna jest konsultacja z lekarzem.

Brak działania leku

U niektórych pacjentów lek Eligard może okazać się nieskuteczny. W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Interakcje z innymi lekami

Lek Eligard może wpływać na działanie niektórych leków, zwłaszcza tych stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Należy unikać jednoczesnego stosowania leku Eligard z metadonem.

Informacje o leku Eligard

Eligard może być stosowany w różnych sytuacjach, m.in. w leczeniu bólu i detoksykacji u narkomanów, jako antybiotyk moksyfloksacyna oraz leki przeciwpsychotyczne w ciężkich chorobach psychicznych.

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o wszystkich innych lekach, które pacjent przyjmuje obecnie lub w przeszłości, również tych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Eligard nie jest zalecany do stosowania u kobiet. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ponieważ lek może powodować zmęczenie, zawroty głowy i zaburzenia widzenia.

Jak stosować lek Eligard

Dawkowanie leku zależy od zaleceń lekarza. Zazwyczaj Eligard 7,5 mg podaje się raz na miesiąc poprzez podskórne wstrzyknięcie. Badania powinny być przeprowadzane regularnie, aby monitorować odpowiedź pacjenta na leczenie.

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Pominięcie dawki również powinno być zgłoszone specjalistycznej opiece medycznej.

Leczenie zaawansowanej postaci raka gruczołu krokowego

Wymaga długotrwałego podawania leku Eligard. Dlatego nie należy przerywać stosowania leku nawet wtedy, gdy stan pacjenta poprawi się lub gdy objawy choroby ustąpią. W przypadku przedwczesnego przerwania leczenia objawy choroby mogą się zaostrzyć. Nie należy przedwcześnie przerywać leczenia, bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Eligard może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane obserwowane podczas stosowania Eligard wynikają przede wszystkim ze specyficznego działania octanu leuproreliny, który zwiększa lub zmniejsza stężenia poszczególnych hormonów. Najczęściej obserwowane działania niepożądane to uderzenia gorąca (u około 58% pacjentów), nudności, złe samopoczucie i zmęczenie oraz przemijające podrażnienia w miejscu wstrzyknięcia.

Działania niepożądane w pierwszym okresie leczenia

Podczas pierwszych tygodni leczenia lekiem Eligard może dojść do zaostrzenia objawów choroby, w związku z początkowym, krótkotrwałym zwiększeniem stężenia męskiego hormonu płciowego – testosteronu we krwi. Dlatego lekarz może zalecić przyjmowanie odpowiedniego przeciwandrogenu w początkowej fazie leczenia, w celu zmniejszenia powyższego działania leku.

Miejscowe działania niepożądane

Miejscowe działania niepożądane opisane po wstrzyknięciu leku Eligard są podobne do tych, które występują po podaniu innych leków podskórnie. Łagodne uczucie pieczenia tuż po wstrzyknięciu jest bardzo częste, podobnie jak uczucie kłucia, bólu, zasinienie, zaczerwienienie i inne objawy, które mogą wystąpić w miejscu podania. Wszystkie te działania są łagodne i krótkotrwałe.

Działania niepożądane występujące bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż u 1 na 10 osób)

• Uderzenia gorąca
• Samoistne krwawienia ze skóry i błon śluzowych, zaczerwienienie skóry
• Zmęczenie, działania niepożądane w miejscu wstrzyknięcia

Działania niepożądane leku

Zapalenie jamy nosowo-gardłowej (objawy przeziębienia)

Nudności, złe samopoczucie, biegunka, zapalenie żołądka i jelit (żołądka i jelit/okrężnicy)

Swędzenie, nocne poty

Ból stawów

Nieregularne wizyty w toalecie w celu oddania moczu (również w nocy), trudności w oddawaniu moczu, bolesne oddawanie moczu, zmniejszenie ilości oddawanego moczu

Nadwrażliwość piersi, obrzęk piersi, zanik jąder, ból jąder, bezpłodność, zaburzenia wzwodu, zmniejszenie wielkości prącia

Dreszcze (epizody wzmożonego drżenia z wysoką gorączką), osłabienie

Działania niepożądane występujące niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)

Zakażenia dróg moczowych, miejscowe zakażenia skóry

Nasilenie objawów cukrzycy

Niezwykłe sny, depresja, zmniejszenie popędu płciowego

Zawroty głowy, ból głowy, zaburzenia czucia skórnego, bezsenność, zaburzenia smaku, zaburzenia czucia zapachu

Nadciśnienie (podwyższone ciśnienie krwi), niedociśnienie (obniżone ciśnienie krwi)

Skrócenie oddechu

Zaparcia, suchość w ustach, niestrawność (zaburzone trawienie z uczuciem pełności żołądka, ból żołądka, odbijanie się, nudności, wymioty, uczucie pieczenia w żołądku), wymioty

Zwiększenie wilgotności skóry, nadmierne pocenie się

Ból pleców, skurcz mięśni

Hematuria (obecność krwi w moczu)

Skurcz pęcherza, częstsze niż zwykle wizyty w toalecie w celu oddania moczu, niemożność oddawania moczu

Powiększenie piersi u mężczyzn, impotencja

Letarg (senność), ból, gorączka

Zwiększenie masy ciała

Utrata równowagi, uczucie pustki w głowie

Zanik mięśni/utrata tkanki mięśniowej po długotrwałym stosowaniu

Działania niepożądane występujące rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób)

Ruchy mimowolne

Nagła utrata świadomości, omdlenie

Wzdęcie z oddawaniem wiatrów, odbijanie się

Wypadanie włosów, wykwity skórne (krosty na skórze)

Ból piersi

Owrzodzenie w miejscu wstrzyknięcia

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

Martwica w miejscu podania

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zmiany w elektrokardiogramie (wydłużenie odstępu QT)

Zapalenie płuc, choroba płuc

Idiopatyczne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe

(zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe wokół mózgu, charakteryzujące się bólem głowy, podwójnym widzeniem i innymi objawami dotyczącymi widzenia oraz dzwonieniem lub brzęczeniem w jednym uchu lub obu uszach)

Czerwonawe, niewyniesione, tarczowate lub okrągłe plamy na tułowiu

Często z pęcherzami pośrodku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i oczu. Te ciężkie wysypki skórne mogą być poprzedzone gorączką i objawami grypopodobnymi (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica rozpływna naskórka)

Zaczerwienienie skóry i swędząca wysypka

(toksyczne wykwity skórne)

Reakcja skórna powodująca wystąpienie czerwonych punktów lub plam na skórze

Które mogą wyglądać jak tarcza strzelnicza z ciemnoczerwonym środkiem otoczonym jaśniejszymi czerwonymi pierścieniami (rumień wielopostaciowy)

Pozostałe działania niepożądane

Inne działania niepożądane opisane w literaturze jako związane z leczeniem leuproreliną - substancją czynną zawartą w leku Eligard to: obrzęk obwodowy (gromadzenie się płynu w tkankach, objawiające się jako opuchnięcie dłoni i stóp), zatorowość płucna (objawiająca się brakiem tchu, trudnością w oddychaniu i bólem w klatce piersiowej), kołatanie serca (odczuwalne bicie serca), zmniejszenie siły mięśni, dreszcze, wysypka, zaburzenia pamięci i zaburzenia widzenia.

W przypadku długotrwałego leczenia lekiem Eligard można oczekiwać zwiększonej częstości występowania objawów zmniejszenia gęstości kości (osteoporozy). W związku z osteoporozą zwiększa się ryzyko złamań.

Po stosowaniu produktów należących do tej samej grupy co Eligard rzadko zgłaszano ciężkie reakcje alergiczne, powodujące trudności w oddychaniu lub zawroty głowy.

Po stosowaniu produktów należących do tej samej grupy co Eligard zgłaszano wystąpienie drgawek.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Jak przechowywać lek Eligard

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Instrukcje dotyczące przechowywania:

• Przechowywać w lodówce (2°C do 8°C).
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

Przechowywanie produktu leczniczego Eligard

Przed wstrzyknięciem produktu leczniczy musi mieć temperaturę pokojową. Należy go wyjąć z lodówki około 30 minut przed przygotowaniem. Po wyjęciu produktu leczniczego z lodówki, można go przechowywać w oryginalnym opakowaniu w temperaturze pokojowej (poniżej 25°C) do 4 tygodni.

Po pierwszym otwarciu plastikowej tacki zamkniętej folią, należy natychmiast sporządzić roztwór i jak najszybciej podać go pacjentowi. Produkt jest przeznaczony do jednorazowego użycia.

Instrukcje dotyczące postępowania z nieużytym lub przeterminowanym lekiem Eligard Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Eligard

Substancją czynną leku Eligard jest octan leuproreliny. Jedna z ampułko-strzykawek (Strzykawka B) zawiera 7,5 mg octanu leuproreliny. Pozostałe składniki leku to kwas poli (DL-mleczano-ko-glikolowy) (50:50) oraz N-metylopirolidon zawarte w ampułko-strzykawce z rozpuszczalnikiem do sporządzania roztworu do wstrzykiwań (Strzykawka A).

Jak wygląda lek Eligard i co zawiera opakowanie

Eligard to proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Eligard 7,5 mg jest dostępny w różnych opakowaniach, np. zestaw składający się z formowanej termicznie tacki zamkniętej folią oraz jałowej igły o średnicy 20G, w tekturowym pudełku.

Opakowanie zbiorcze zawierające 3 zestawy, z których każdy zawiera jeden system połączonych strzykawek. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Recordati Industria Chimica e Farmaceutica S.p.A. Via Matteo Civitali 1, 20148 Mediolan, Włochy. W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Recordati Polska sp. z o.o. Al. Armii Ludowej 26, 00-609 Warszawa, tel: +48 22 206 84 50.

Lek Eligard w różnych krajach

Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

• Austria: Eligard Depot 7,5 mg
• Belgia: Depo-Eligard 7,5 mg
• Cypr: Eligard
• Czechy: Eligard
• Dania: Eligard
• Estonia: Eligard
• Finlandia: Eligard
• Francja: Eligard 7,5 mg
• Niemcy: Eligard 7,5 mg
• Węgry: Eligard 7,5 mg
• Islandia: Eligard
• Irlandia: Eligard 7,5 mg
• Włochy: Eligard
• Łotwa: Eligard 7,5 mg
• Litwa: Eligard 7,5 mg
• Luxemburg: Depo-Eligard 7,5 mg
• Holandia: Eligard 7,5 mg
• Norwegia: Eligard
• Polska: Eligard 7,5 mg
• Portugalia: Eligard 7,5 mg
• Słowacja: Eligard 7,5 mg
• Słowenia: Eligard 7,5 mg
• Szwecja: Eligard

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 10/2024

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Przed otwarciem należy doprowadzić produkt leczniczy do temperatury pokojowej wyjmując go z lodówki około 30 minut przed użyciem.

W pierwszej kolejności należy przygotować pacjenta do podania produktu, a następnie przygotować roztwór według poniższej instrukcji. Jeżeli roztworu nie przygotuje się z zastosowaniem odpowiedniej techniki, nie należy go podawać pacjentowi, gdyż w wyniku nieprawidłowej rekonstytucji produktu leczniczego może wystąpić brak skuteczności klinicznej.

Krok 1

Na czystym podłożu, otworzyć tackę poprzez zdarcie folii zaczynając od rogów w celu wyjęcia zawartości. Usunąć torebkę ze środkiem pochłaniającym wilgoć. Wyjąć system połączonych strzykawek (Ryc. 1.1) z tacki. Otworzyć opakowanie zawierające igłę z osłoną zabezpieczającą (Ryc. 1.2), odrywając papierową część opakowania.

Uwaga: Strzykawka A i Strzykawka B nie powinny być jeszcze ustawione w jednej linii.

Krok 2

Palcem i kciukiem chwycić przycisk zatrzaskowy na łączniku i naciskać (Ryc. 2), do momentu usłyszenia zatrzaśnięcia. Dwie strzykawki zostaną ustawione w jednej linii. Uruchomienie łącznika nie wymaga żadnego specjalnego położenia systemu połączonych strzykawek. Nie należy wyginać systemu połączonych strzykawek (należy zwrócić uwagę, że może to spowodować wyciek, ponieważ strzykawki mogą zostać częściowo odkręcone).

Krok 3

Trzymając strzykawki w pozycji poziomej, przemieścić płynną zawartość Strzykawki A do octanu leuproreliny w postaci proszku znajdującego się w Strzykawce B. Dokładnie wymieszać produkt przez 60 cykli, delikatnie przemieszczając zawartość obu strzykawek pomiędzy obiema strzykawkami (jeden cykl oznacza jedno naciśnięcie tłoka Strzykawki A i jedno naciśnięcie tłoka Strzykawki B) ustawionymi w pozycji poziomej, do uzyskania jednorodnego, lepkiego roztworu (Ryc. 3). Nie należy wyginać systemu połączonych strzykawek (należy zwrócić uwagę, że może to spowodować wyciek, ponieważ strzykawki mogą zostać częściowo odkręcone).

Nacisnąć tłok Strzykawki A
Nacisnąć tłok Strzykawki B
Nacisnąć tłok 1 Nacisnąć tłok Strzykawki A CYKL Strzykawki B
Powtórzyć 60x

Po dokładnym wymieszaniu lepki roztwór ma kolor bezbarwny do białego lub do jasnobrązowego (odcienie białego do jasnożółtego).

Ważne: Po wymieszaniu należy natychmiast przejść do następnego kroku ponieważ w miarę upływu czasu zwiększa się lepkość produktu. Nie należy zamrażać wymieszanego produktu.
Uwaga: Produkt należy mieszać zgodnie z instrukcją; wstrząsanie NIE zapewni właściwego wymieszania produktu.

Krok 4

Po wymieszaniu, trzymać strzykawki w pozycji pionowej tak, aby Strzykawka B była na dole. Strzykawki powinny pozostać prawidłowo połączone. Przemieścić cały wymieszany produkt do Strzykawki B (krótka, szeroka strzykawka) naciskając tłok Strzykawki A i nieznacznie pociągając tłok strzykawki.

Ryc. 4

Strzykawka A

Strzykawka B

Krok 5

Upewniając się, że tłok Strzykawki A jest całkowicie wciśnięty, trzymając za łącznik należy wykręcić go ze Strzykawki B. Strzykawka A pozostanie połączona z łącznikiem (Ryc. 5). Upewnić się, że produkt nie wycieka, gdyż w przeciwnym razie igła, po nałożeniu, nie zabezpieczy prawidłowo strzykawki.

Uwaga: W mieszaninie mogą pozostać jeden duży lub kilka małych pęcherzyków powietrza – jest to zjawisko normalne. Nie należy usuwać pęcherzyków powietrza ze Strzykawki B na tym etapie, ponieważ może to spowodować stratę produktu!

Strzykawka A

Strzykawka B

Krok 6

Trzymać Strzykawkę B pionowo i przytrzymać biały tłok, aby zapobiec stracie produktu.

Nałożyć igłę z osłoną zabezpieczającą na Strzykawkę B, trzymając strzykawkę, i delikatnie przekręcić igłę o około trzy czwarte obrotu w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, aż do umocowania igły (Ryc. 6).

Nie należy dokręcać zbyt mocno, gdyż może to spowodować pęknięcie nasadki igły i w konsekwencji wyciek produktu podczas wstrzykiwania. W przypadku dokręcania igły ze zbyt dużą siłą, uszkodzeniu może ulec również osłona zabezpieczająca.

Jeśli nasadka igły będzie pękniętą lub będzie wyglądała na uszkodzoną, bądź zaobserwuje się wyciek, nie należy podawać produktu leczniczego. Uszkodzonej igły nie należy zastępować inną/wymieniać na inną a produktu nie należy wstrzykiwać. Wszystkie elementy niezużytego produktu należy usunąć w bezpieczny sposób.

W przypadku uszkodzenia nasadki igły należy podać nowy produkt leczniczy.

Strzykawka B

Krok 7

Odgiąć osłonę zabezpieczającą od igły i zdjąć osłonkę zakrywającą końcówkę igły bezpośrednio przed podaniem produktu leczniczego (Ryc. 7).

Ważne: Przed podaniem produktu nie należy manipulować przy mechanizmie osłony zabezpieczającej igłę. Jeśli nasadka igły będzie wyglądała na uszkodzoną lub zaobserwowany zostanie wyciek, NIE należy używać produktu. Uszkodzonej igły NIE należy wymieniać na inną, a produktu NIE należy wstrzykiwać. W przypadku uszkodzenia nasadki igły należy użyć nowego zestawu produktu leczniczego Eligard.

Krok 8

Przed podaniem produktu leczniczego należy usunąć wszystkie duże pęcherzyki powietrza ze Strzykawki B. Podać ten produkt podskórnie tak, aby osłona zabezpieczająca pozostała odgięta od igły.

Procedura podania:

• Wybrać miejsce wstrzyknięcia, które nie było ostatnio używane, na brzuchu, w górnym obszarze pośladków lub innej lokalizacji z dostateczną ilością tkanki podskórnej i bez przebarwień, guzków, zmian lub włosów.
• Oczyścić obszar w miejscu wstrzyknięcia przy użyciu gazika nasączonego alkoholem (nie dołączony).
• Kciukiem i palcem wskazującym chwycić i ścisnąć obszar skóry wokół miejsca wstrzyknięcia.

Instrukcja wstrzykiwania produktu leczniczego

Ręką dominującą szybko wkłuć igłę pod kątem 90° w stosunku do powierzchni skóry. Głębokość penetracji będzie zależeć od ilości i zagęszczenia tkanki podskórnej oraz długości igły. Po wkłuciu igły puścić skórę.

Wstrzyknąć produkt powoli i równomiernie naciskając tłok do momentu opróżnienia strzykawki. Przed usunięciem igły należy upewnić się, że wstrzyknięto całą ilość produktu ze Strzykawki B.

Utrzymując nacisk na tłok, szybko wycofać igłę pod takim samym kątem 90°, jakiego użyto do wkłucia.

Krok 9

Po wstrzyknięciu produktu leczniczego należy zamknąć osłonę zabezpieczającą igłę, stosując jedną z metod wymienionych poniżej:

1. Zamykanie na płaskiej powierzchni

   Przycisnąć osłonę zabezpieczającą, skierowaną dźwignią w dół, do płaskiej powierzchni w celu zakrycia igły i zamknięcia osłony zabezpieczającej. Osłona jest zamknięta jeżeli usłyszy się i wyczuje kliknięcie. W pozycji zamkniętej końcówka igły będzie całkowicie zakryta.

2. Zamykanie kciukiem

   Umieścić kciuk na osłonie zabezpieczającej, zakryć końcówkę igły i zamknąć osłonę zabezpieczającą. Osłona jest zamknięta jeżeli usłyszy się i wyczuje kliknięcie. W pozycji zamkniętej końcówka igły będzie całkowicie zakryta.

Po zamknięciu osłony zabezpieczającej natychmiast wyrzucić igłę i strzykawkę do pojemnika przeznaczonego na ostre przedmioty.