Cefotaxim-MIP 2 g proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji (2 g) - 10 fiol. 10 ml
Cefotaxim-MIP 2 g proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji (2 g) - 10 fiol. 10 ml
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Cefotaxim-MIP 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji
Cefotaxim-MIP 2 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji
Cefotaximum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Cefotaxim-MIP i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Cefotaxim-MIP
- Jak stosować lek Cefotaxim-MIP
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Cefotaxim-MIP
- Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Cefotaxim-MIP i w jakim celu się go stosuje
Cefotaksym jest lekiem z grupy cefalosporyn trzeciej generacji do stosowania pozajelitowego. Mechanizm bakteriobójczego działania cefotaksymu polega na zahamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii. Zakres działania przeciwbakteryjnego jest bardzo szeroki.
Wskazania:
- Zakażenia dolnych dróg oddechowych.
- Zakażenia dróg moczowych.
- Zakażenia narządów płciowych.
- Posocznica.
- Zakażenia skóry i tkanek miękkich.
- Zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej.
- Zakażenia kości i stawów.
- Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
- Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym w przypadku zwiększonego zagrożenia wystąpienia zakażenia u pacjenta.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Cefotaxim-MIP
Kiedy nie stosować leku Cefotaxim-MIP:
- jeśli pacjent ma uczulenie na cefotaksym lub inne cefalosporyny,
- jeśli pacjent ma uczulenie na penicyliny ponieważ może wystąpić reakcja alergiczna na cefalosporyny (nadwrażliwość krzyżowa).
Ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania Cefotaxim-MIP
Po przyjęciu cefotaksymu lub innych cefalosporyn u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek ciężkawysypka skórna lub łuszczenie się skóry, pęcherze lub owrzodzenia w jamie ustnej.Patrz również punkt: „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych przypadków leku Cefotaxim-MIP nie należyprzyjmować i należy o tym powiedzieć lekarzowi.
Przed rozpoczęciem stosowania Cefotaxim-MIP należy omówić to z lekarzem.
Kiedy zachować szczególną ostrożność, stosując Cefotaxim-MIPW związku ze stosowaniem cefotaksymu notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, w tymzespołu Stevensa-Johnsona, toksycznej nekrolizy naskórka, reakcji polekowej z eozynofilią iobjawami ogólnymi (zespół DRESS), ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP). Należy przerwaćstosowanie cefotaksymu i natychmiast zwrócić się do lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z objawówzwiązanych z tymi ciężkimi reakcjami skórnymi, opisanych w punkcie 4.Jeśli u pacjenta wcześniej występowała ciężka alergia lub astma − należy koniecznie powiedzieć otym lekarzowi.
Uwaga!
U pacjentów mających skłonność do alergii może wystąpić reakcja alergiczna po zastosowaniutego leku − należy wówczas przerwać jego podawanie.Pacjenci z nadwrażliwością na cefotaksym mogą wykazywać również alergię na inne antybiotykibeta-laktamowe (np. na inne cefalosporyny lub penicyliny).
Informacja dla pacjentów
U pacjentów otrzymujących cefotaksym opisywano ciężkie, w tym śmiertelne, reakcjenadwrażliwości. Jeśli wystąpi reakcja nadwrażliwości, leczenie należy bezwzględnie przerwać.Zastosowanie cefotaksymu jest bezwzględnie przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwościątypu natychmiastowego na cefalosporyny, stwierdzoną w wywiadzie.
Ostrzeżenia dla osób przyjmujących lek
Leczenie cefalosporynami należy podejmować ze szczególną ostrożnością u pacjentównadwrażliwych na penicylinę, ponieważ między penicylinami i cefalosporynami występuje alergiakrzyżowa.Szczególną ostrożność należy zachować u osób, u których wcześniej występowała ciężka alergialub astma.
Objawy niepożądane
Jeśli u pacjenta w trakcie lub zakończeniu leczenia wystąpi biegunka − należy konieczniepowiedzieć o tym lekarzowi.Ciężka i utrzymująca się biegunka może wskazywać na wystąpienie groźnego dla życiarzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Jest to powikłaniem występujące w pojedynczychprzypadkach podczas stosowania antybiotyków o szerokim zakresie działania. Lekarz zdecydujeczy zakończyć podawanie cefotaksymu i w razie konieczności natychmiast podejmie odpowiednieleczenie (np. podanie specjalnych antybiotyków lub chemioterapeutyków). Nie należyprzyjmować leków hamujących perystaltykę jelit.
Informacje dodatkowe
Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek lekarz może zmodyfikować dawkowanie. Należyzachować ostrożność, jeśli cefotaksym jest podawany razem z aminoglikozydami lub innymilekami nefrotoksycznymi (patrz punkt „Lek Cefotaxim-MIP a inne leki”). U tych pacjentów, uosób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z występującą wcześniej niewydolnością nerek lekarzmoże zalecić kontrolowanie czynności nerek.Jeśli u pacjenta, zwłaszcza z niewydolnością nerek, wystąpią takie objawy, jak zaburzeniaświadomości, nieprawidłowe ruchy i drgawki, może to świadczyć o zaburzeniach czynnościmózgu, spowodowanych stosowaniem zbyt dużych dawek cefotaksymu. Konieczny jestnatychmiastowy kontakt z lekarzem przed kontynuacją leczenia.
Informacje dotyczące stosowania leku Cefotaxim-MIP
W razie stosowania leku przez dłuższy okres lekarz może zalecić kontrolę czynności wątroby i nerek.
Jeśli cefotaksym stosuje się dłużej niż przez 7-10 dni, lekarz może zalecić kontrolowanie parametrów krwi, w tym liczby białych krwinek.
Jeśli cefotaksym jest zbyt szybko podawany we wstrzyknięciu przez żyły środkowe za pomocą cewnika (krócej niż przez 1 minutę) może dojść do ciężkich zaburzeń rytmu serca.
Każde zastosowanie antybiotyków może powodować wzrost drobnoustrojów niewrażliwych na dany antybiotyk. Należy zwrócić uwagę na objawy nowo powstałego zakażenia i w razie ich zaobserwowania zwrócić się do lekarza, który zaleci odpowiednie leczenie.
Stosowanie cefotaksymu może mieć wpływ na wyniki badań diagnostycznych.
W czasie leczenia cefotaksymem w rzadkich przypadkach wyniki testu Coombsa mogą być fałszywie dodatnie.
Fałszywie dodatnie wyniki testu wykrywającego glukozę mogą wystąpić po zmniejszeniu dawek, chyba że użyto specyficznej metody z oksydazą.
Podczas określania stężenia glukozy w moczu i krwi, w zależności od zastosowania metody, może dojść do wyniku fałszywie dodatniego; można tego uniknąć stosując metody enzymatyczne.
Dzieci
Nie należy stosować cefotaksymu z dodatkiem lidokainy do wstrzykiwań domięśniowych u dzieci w pierwszym roku życia.
Pacjenci w podeszłym wieku
Następujące wraz z wiekiem naturalne osłabienie czynności nerek może prowadzić do zwiększenia stężenia cefotaksymu w osoczu, jeśli dawka nie jest właściwie dostosowana (patrz punkt 3).
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Bezpieczeństwo stosowania cefotaksymu u kobiet w ciąży nie zostało ustalone. Cefotaksym przenika przez barierę łożyska. Dlatego nie należy go stosować w okresie ciąży, zwłaszcza w pierwszych trzech miesiącach, chyba że oczekiwane korzyści przewyższają ryzyko. Dotychczas nie ma odpowiednich badań na temat zastosowania cefotaksymu u kobiet w ciąży. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu cefotaksymu na płód.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Cefotaksym podawany w małych lub średnich dawkach nie wpływa na zdolność koncentracji i szybkość reakcji.
Duże dawki cefotaksymu, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek, mogą powodować zaburzenia czynności mózgu (tak zwaną encefalopatię, objawiającą się zaburzeniami świadomości, nieprawidłowymi ruchami, drgawkami). Nie należy prowadzić pojazdów, ani obsługiwać maszyn, jeśli wystąpią takie objawy.
Lek Cefotaxim-MIP a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Cefotaksym i inne antybiotyki
Ze względu na działanie antagonistyczne cefotaksymu nie należy stosować razem z innymichemioterapeutykami o działaniu bakteriostatycznym (np. tetracykliny, erytromycyna, chloramfenikol,sulfonamidy).
Z powodu niezgodności ze wszystkimi aminoglikozydami, cefotaksymu nie należy podawać zaminoglikozydami w jednym wstrzyknięciu lub roztworze do infuzji. W razie koniecznościzastosowania obu antybiotyków, należy podać je za pomocą osobnych przyrządów i wstrzyknąć wróżne miejsca.
Cefotaksym i probenecyd
Jednoczesne podawanie probenecydu prowadzi do zahamowania wydalania cefotaksymu przez nerki,a przez to do zwiększenia jego stężenia w surowicy i wydłużenia czasu działania.
Cefotaksym i leki działające toksycznie na nerki lub leki moczopędne oddziałujące na pętlę Henlego
W razie jednoczesnego stosowania z cefotaksymem leków mogących uszkadzać nerki (np.antybiotyków aminoglikozydowych, polimiksyny B i kolistyny) oraz leków moczopędnychdziałających na pętlę Henlego, może dojść do wzmocnienia toksycznego działania tych leków nanerki. Jeżeli konieczne jest jednoczesne leczenie cefotaksymem i antybiotykiem aminoglikozydowym,leki te należy podawać osobno oraz kontrolować czynność nerek.
Cefotaxim-MIP zawiera sód
Lek zawiera 48 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w 1 g. Odpowiada to 2,4%maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Jak stosować lek Cefotaxim-MIP
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić siędo lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie
Dawkowanie i sposób podawania zależy od ciężkości zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanupacjenta.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat
Zazwyczaj 1 do 2 g cefotaksymu na dobę, w dwóch dawkach podzielonych, podawanych co 12godzin. W ciężkich przypadkach dawkę dobową można zwiększyć do 12 g. Dawki dobowe do 6 gnależy podzielić na co najmniej dwie dawki pojedyncze, podawane w odstępie 12 godzin. Większedawki dobowe należy podzielić na co najmniej 3 do 4 dawek pojedynczych, podawanych w odstępachodpowiednio co 8 lub 6 godzin.
Poniższa tabela może stanowić wytyczne dotyczące dawkowania:
| Rodzaj zakażenia | Dawka dobowa | Częstotliwość i droga podania |
|---|---|---|
| Rzeżączka (z wyjątkiem rzeżączki odbytnicy u mężczyzn) | 500 mg | 500 mg jednorazowo im. |
| Rzeżączka odbytnicy u mężczyzn | 1 g | 1 g jednorazowo im. |
| Zakażenia niepowikłane | 2 g | 1 g co 12 h im. lub iv. |
| Zakażenia umiarkowane do ciężkich | 3 do 6 g | 1 lub 2 g co 8 h im. lub iv. |
| Zakażenia ciężkie, w których konieczne jest podawanie wysokich dawek (np. posocznica) | 6 do 8 g | 2 g co 6 lub 8 h iv. |
| Zakażenia zagrażające życiu | do 12 g | 2 g co 4 h iv. |
W leczeniu rzeżączki u dorosłych kobiet należy podać pojedynczą dawkę 500 mg cefotaksymu. Umężczyzn oraz w leczeniu zakażeń wywołanych mniej wrażliwymi drobnoustrojami może być
Zobacz również inne leki z tej kategorii:
Dawkowanie leku
Konieczne zwiększenie dawki do 1 g. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badania wykrywające ewentualne zakażenie kiłą.
Dawkowanie u dorosłych
W zapobieganiu zakażeniom okołooperacyjnym należy podać pojedynczą dawkę 1 g cefotaksymu w odstępie od 30 do 90 minut przed planowaną operacją. W zależności od ryzyka zakażenia można kontynuować podawanie leku po zabiegu.
Dawkowanie u niemowląt i dzieci do lat 12
W zależności od ciężkości zakażenia stosuje się 50 do 100 mg cefotaksymu na kilogram masy ciała na dobę, podzielone na 2, 3 lub 4 dawki pojedyncze o jednakowej wielkości, które podawane są, odpowiednio, co 12, 8 lub 6 godzin.
Dawkowanie u noworodków, w tym wcześniaków
Ze względu na nie w pełni wykształconą czynność nerek, nie należy przekraczać dawki 50 mg cefotaksymu na kilogram masy ciała na dobę, w 2, 3 lub 4 dawkach podzielonych, podawanych, odpowiednio, co 12, 8 lub 6 godzin.
Sposób podawania
Szczegółową instrukcję zamieszczono na końcu ulotki w punkcie „Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego.”
Okres stosowania
Okres leczenia zależy od rodzaju zakażenia, klinicznego przebiegu choroby oraz wyniku badania bakteriologicznego. Lek należy podawać regularnie, za każdym razem o tej samej porze.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Należy niezwłocznie przerwać stosowanie cefotaksymu i poinformować lekarza, jeśli pacjent zauważy wystąpienie któregokolwiek z objawów niepożądanych.