Alventa kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde (75 mg) - 28 kaps.
Alventa kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde (75 mg) - 28 kaps.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta - Alventa
Alventa, 37,5 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde
Alventa, 75 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde
Alventa, 150 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde
Venlafaxinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
- Co to jest lek Alventa i w jakim celu się go stosuje
- Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa
- Jak stosować lek Alventa
- Możliwe działania niepożądane
- Jak przechowywać lek Alventa
- Zawartość opakowania i inne informacje
Co to jest lek Alventa i w jakim celu się go stosuje
Lek Alventa zawiera substancję czynną - wenlafaksynę. Alventa jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI).
Leki z tej grupy stosowane są w leczeniu depresji oraz innych chorób takich, jak zaburzenia lękowe. Uważa się, że u ludzi w stanie depresji i (lub) lęku występuje mniejsze stężenie serotoniny i noradrenaliny w mózgu
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa
Kiedy nie stosować leku Alventa
- Jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6)
- Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowany do leczenia depresji lub choroby Parkinsona
- Jeśli pacjent przyjmuje również inne leki z grupy zwanych inhibitorami wychwytu serotoniny (SSRI), leki zawierające lit, triptany, tramadol, tryptofan, fenfluraminę lub zioła zawierające liść dziurawca zwyczajnego
Alventa a inne leki - Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Alventa należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
- Jeżeli pacjent stosuje inne leki, które przyjmowane jednocześnie z lekiem Alventa mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (patrz punkt „Alventa a inne leki”)
- Jeżeli pacjent choruje na choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej)
- Jeżeli u pacjenta wystąpiło w przeszłości wysokie ciśnienie krwi
- Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca
- Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości zaburzenia rytmu serca
- Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości napady drgawek (padaczka)
- Jeżeli u pacjenta wystąpiło w przeszłości zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia)
- Jeżeli pacjent ma skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień (zaburzenia krwawienia w przeszłości) lub jeśli pacjentka jest w ciąży (patrz punkt „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”) bądź, jeżeli pacjent przyjmuje inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawień, np. warfarynę (stosowaną przeciwzakrzepowo)
Alventa w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia może wywołać uczucie niepokoju lub niezdolności do usiedzenia lub ustania w miejscu. W razie wystąpienia takich objawów, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego.
Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Alventa, ponieważ może to powodować skrajne zmęczenie i utratę przytomności. Jednoczesne stosowanie z alkoholem i (lub) niektórymi lekami może spowodować nasilenie się objawów depresji i innych stanów chorobowych, takich jak zaburzenia lękowe.
Myśli samobójcze i pogłębienie się depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później. Takie myśli mogą również wystąpić po zmniejszeniu dawki lub podczas odstawiania leku Alventa.
Powyższe myśli o popełnieniu samobójstwa lub o samookaleczeniu są bardziej prawdopodobne u:
- pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie
- młodych, dorosłych pacjentów. Dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi
Jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić o informowanie go, gdy zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu pacjenta.
Zaburzenia czynności seksualnych
Leki takie, jak Alventa
(tak zwane SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.
Suchość w ustach
Suchość w ustach jest zgłaszana przez 10% pacjentów leczonych wenlafaksyną. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia próchnicy. Należy więc szczególnie zadbać o higienę jamy ustnej.
Cukrzyca
Lek Alventa może spowodować zmianę stężenia glukozy we krwi i dlatego może zaistnieć potrzeba dostosowania dawki leków przeciwcukrzycowych.
Dzieci i młodzież
Lek Alventa nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również podkreślić, że pacjenci w wieku poniżej 18 lat, którzy przyjmują leki z tej grupy narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze oraz wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu).
Alventa a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Inhibitory monoaminooksydazy
Inhibitory monoaminooksydazy, które stosowane są w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona, nie mogą być przyjmowane z lekiem Alventa. Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent stosował te leki w ciągu ostatnich 14 dni (IMAO: patrz punkt „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa”).
Zespół serotoninowy
W trakcie leczenia wenlafaksyną może wystąpić stan zagrożenia życia lub reakcje typu złośliwego zespołu neuroleptycznego (patrz punkt „Możliwe działania niepożądane”), zwłaszcza w przypadku jednoczesnego stosowania z lekami, takimi jak:
- tryptany (substancje stosowane w migrenowych bólach głowy);
- inne leki stosowane w leczeniu depresji, np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (ang. SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki zawierające lit;
Zdrowie psychiczne - leki Alventa
Lista leków zawierających składniki takie jak:
- metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia od opioidów lub silnego bólu)
- błękit metylenowy (substancja stosowana w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi)
- ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum, leki pochodzenia naturalnego stosowane w leczeniu łagodnej depresji)
- tryptofan (stosowany w problemach ze spaniem i w depresji)
- leki przeciwpsychotyczne (stosowane w leczeniu choroby z objawami takimi jak halucynacje, nienaturalna podejrzliwość, zamknięcie w sobie)
Zespołu serotoninowego
Objawy zespołu serotoninowego mogą obejmować kombinację następujących symptomów: niepokój ruchowy, halucynacje, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszone tętno, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty.
Interakcje z lekiem Alventa
Lista leków, które mogą wchodzić w interakcje z lekiem Alventa:
- ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy)
- haloperydol lub rysperydon (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych)
- metoprolol (beta-adrenolityk stosowany w leczeniu nadciśnienia i chorób serca)
Alventa z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Alventa należy przyjmować z jedzeniem. Nie spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Alventa, jako że może to prowadzić do skrajnego zmęczenia i utraty przytomności.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży, karmi piersią lub planuje mieć dziecko, powinna skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Alventa. Przyjmowanie leku Alventa pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy.
Informacje dotyczące leku Alventa
Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Alventa. Przyjmowanie podczas ciążypodobnych leków [takich jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)] może zwiększaćryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnieniapłucnego noworodka (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiająsię zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należynatychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.
Jeżeli pacjentka przyjmuje ten lek w okresie ciąży, u jej dziecka po urodzeniu oprócz trudności zoddychaniem może wystąpić inny objaw w postaci problemów ze ssaniem. Jeśli pacjentka jestzaniepokojona takimi objawami u noworodka, powinna skontaktować się z lekarzem i (lub) położną,którzy będą w stanie udzielić właściwej rady.
Lek Alventa przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Istnieje ryzyko wpływu leku na dziecko.Dlatego należy przedyskutować tę kwestię z lekarzem i lekarz podejmie decyzję, czy zaprzestaćkarmienia piersią, czy przerwać terapię tym lekiem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, do czasu poznania wpływu tego leku naorganizm pacjenta.
Alventa zawiera sacharozę
Jeżeli pacjent został poinformowany przez lekarza, że stwierdzono u niego nietolerancję niektórychcukrów, powinien zwrócić się do lekarza przed przyjęciem tego leku.
Jak stosować lek Alventa
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwościnależy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zazwyczaj zalecana początkowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobiispołecznej wynosi 75 mg na dobę. Dawka ta może zostać zwiększona stopniowo przez lekarza, jeślijest to konieczne nawet do dawki maksymalnej, tj. 375 mg na dobę w przypadku depresji. Wprzypadku lęku napadowego leczenie należy rozpocząć od dawki mniejszej (37,5 mg) i następniestopniowo ją zwiększać. Maksymalna dawka w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych, fobiispołecznej i lęku napadowego wynosi 225 mg na dobę.
Lek Alventa należy przyjmować codziennie mniej więcej o tej samej porze, niezależnie od tego, czyprzyjmowany jest rano czy wieczorem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem.Nie należy ich dzielić, kruszyć, żuć lub rozpuszczać.
Lek Alventa należy przyjmować z pokarmem.
Należy poinformować lekarza o problemach z wątrobą lub nerkami, ponieważ może zaistnieć potrzebazmiany dawki.
Nie należy przerywać stosowania tego leku bez konsultacji z lekarzem (patrz punkt „Przerwaniestosowania leku Alventa”).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Alventa
W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki tego leku, należy niezwłocznie skontaktować się zlekarzem.
Przedawkowanie może zagrażać życiu, zwłaszcza po przyjęciu z alkoholem i (lub) niektórymi lekami(patrz punkt „Alventa a inne leki”).
Objawy możliwego przedawkowania
Mogą obejmować przyspieszoną akcję serca, zaburzenia świadomości (od senności do śpiączki), zaburzenia widzenia, napady padaczkowe lub drgawki oraz wymioty.
Pominięcie zastosowania leku Alventa
W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją możliwie jak najszybciej. Jednakże, jeśli zbliża się pora zażycia następnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę i przyjąć tylko jedną dawkę o zwykłej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Nie należy stosować większej dawki w ciągu jednego dnia, niż dzienna dawka leku Alventa przepisana przez lekarza.
Przerwanie stosowania leku Alventa
Nie należy przerywać leczenia, ani zmniejszać dawki leku, bez konsultacji z lekarzem, nawet w przypadku poprawy samopoczucia. Jeżeli lekarz uzna, że można odstawić lek Alventa, to poinformuje pacjenta, w jaki sposób należy stopniowo zmniejszać dawkę przed całkowitym zaprzestaniem leczenia. U pacjentów odstawiających lek Alventa, zwłaszcza w razie nagłego przerwania leczenia lub zbyt szybkiego zmniejszania dawki, mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak myśli samobójcze, agresywność, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, ból głowy, bezsenność, koszmary senne, suchość w ustach, utrata apetytu, nudności, biegunka, nerwowość, pobudzenie, dezorientacja, dzwonienie w uszach, mrowienie lub drętwienie, osłabienie, pocenie się, drgawki lub objawy grypopodobne, problemy ze wzrokiem oraz wzrost ciśnienia krwi (który może powodować bóle głowy, zawroty głowy, dzwonienie w uszach, pocenie się itp.).
Lekarz udzieli porady
W jaki sposób należy stopniowo odstawić lek Alventa. Może to zająć kilka tygodni lub miesięcy. U niektórych pacjentów konieczne może być bardzo stopniowe odstawienie leku trwające miesiące lub dłużej. Jeżeli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów lub inne objawy, które są uciążliwe dla pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości
Związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy odstawić lek Alventa oraz skontaktować się bezzwłocznie z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala na Izbę Przyjęć:
Niezbyt często
(mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób) - obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu.
Rzadko
(mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób) - ucisk w klatce piersiowej, sapanie, trudności w przełykaniu lub oddychaniu, - ciężka wysypka skórna, swędzenie lub pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd), - objawy zespołu serotoninowego mogą być następujące: niepokój ruchowy, halucynacje, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszone tętno, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, wzmożenie odruchów (nadreaktywność), biegunka, śpiączka, nudności, wymioty.
Objawy niepożądane podczas leczenia
Objawy zakażenia:
Objawy zakażenia, takie jak wysoka gorączka, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne. Może być to rezultatem choroby krwi, która prowadzi do zwiększenia ryzyka zakażenia.
Ciężka wysypka:
Ciężka wysypka, która może prowadzić do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry.
Ból mięśni:
Ból mięśni o nieznanym pochodzeniu, tkliwość lub osłabienie. Mogą to być objawy rabdomiolizy.
Objawy "kardiomiopatii stresowej":
Objawy choroby określanej jako ”kardiomiopatia stresowa”, które mogą obejmować: ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy, omdlenie, nieregularne bicie serca. Jeśli wystąpi którekolwiek z powyższych objawów, należy skontaktować się z lekarzem.
Inne działania niepożądane:
Bardzo często:
Zawroty głowy, ból głowy, senność, bezsenność, nudności, suchość w ustach, zaparcia, pocenie się (w tym poty nocne).
Często:
Zmniejszenie łaknienia, splątanie, depersonalizacja, brak orgazmu, zmniejszenie popędu płciowego, pobudzenie, nerwowość, niezwykłe sny, drżenie, uczucie niepokoju, mrowienie, zaburzenia smaku, zwiększenie napięcia mięśniowego, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach, przyspieszone bicie serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, duszność, ziewanie, wymioty, biegunka.
Częstość nieznana:
Czarne (smołowate) stolce lub krew w stolcu, swędzenie, żółty kolor skóry lub oczu, ciemny kolor moczu, zaburzenia pracy serca, zaburzenia oczu, zaburzenia układu nerwowego, zaburzenia psychiczne, objawy odstawienia leku, wydłużony czas krwawienia.
Działania niepożądane leku Alventa
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów)
- nieregularności w miesiączkowaniu, takie jak nasilone krwawienie lub częstsze nieregularne krwawienie, zaburzenia wytrysku/orgazmu (mężczyźni), zaburzenia erekcji (impotencja),
- osłabienie (astenia), zmęczenie, dreszcze,
- zwiększenie masy ciała, utrata wagi,
- zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi.
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów)
- nadmierne pobudzenie, gonitwa myśli i zmniejszona potrzeba snu (mania),
- omamy, derealizacja (uczucie oderwania lub oddzielenia od rzeczywistości), zaburzenia orgazmu, apatia, uczucie nadmiernego pobudzenia, zgrzytanie zębami,
- omdlenie, niekontrolowane ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi,
- zawroty głowy (zwłaszcza przy zbyt szybkim wstawaniu), zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi,
- wymiotowanie krwią, czarne, smołowate stolce (kał) lub krew w stolcu, które mogą być oznaką wewnętrznego krwawienia,
- nadwrażliwość na światło, siniaki, nadmierna utrata włosów,
- nietrzymanie moczu,
- sztywność, skurcze i mimowolne ruchy mięśni,
- niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi.
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
- drgawki,
- kaszel, sapanie i duszność, czemu może towarzyszyć wysoka temperatura,
- dezorientacja i stan splątania, często z towarzyszącymi omamami (majaczenie),
- nadmierne zatrzymanie wody w organizmie (ang. SIADH),
- zmniejszenie stężenia sodu we krwi,
- silny ból oka oraz osłabienie widzenia lub niewyraźne widzenie,
- nieprawidłowa, przyspieszona lub nieregularna czynność serca, która może spowodować omdlenie,
- ciężkie bóle brzucha lub pleców (które mogą wskazywać na poważne problemy z jelitami, wątrobą lub trzustką),
- świąd, żółty kolor skóry lub białkówek oczu, ciemny kolor moczu lub objawy grypopodobne, które są objawami zapalenia wątroby.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- przedłużające się krwawienia, które mogą być objawem zmniejszonej liczby płytek krwi, co oznacza zwiększone ryzyko siniaków lub krwawień,
- nieprawidłowe wydzielanie mleka u kobiet,
- niespodziewane krwawienia, np. krwawienie z dziąseł, krew w moczu lub w wymiocinach, pojawienie się niespodziewanych siniaków lub pękniętych naczyń krwionośnych (pęknięte żyły).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- myśli i zachowania samobójcze, w trakcie leczenia wenlafaksyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych (patrz punkt 2. „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa”),
- zachowanie agresywne,
- zawroty głowy,
- ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), aby uzyskać dodatkowe informacje patrz punkt 2 „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”.
Alventa może czasami powodować działania niepożądane, z których pacjent nie będzie zdawał sobie sprawy, takie jak wzrost ciśnienia krwi lub nieprawidłowa czynność serca; niewielkie zmiany stężenia sodu, cholesterolu lub enzymów wątrobowych we krwi. W jeszcze rzadszych przypadkach, lek Alventa może zaburzać czynność płytek krwi, co prowadzi do zwiększonego ryzyka wybroczyn lub krwi.
Lek Alventa - informacje dla pacjentów
4. Możliwe działania niepożądane
Podczas stosowania leku Alventa może wystąpić szereg działań niepożądanych, w tym kłopoty z zaśnięciem, nudności, biegunka, bóle głowy oraz rzadziej, wymioty.
W przypadku długotrwałego stosowania leku, ważne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia oraz badanie krwi zalecane przez lekarza.
Zgłaszanie działań niepożądanych
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do właściwych organów.
5. Jak przechowywać lek Alventa
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Nie należy stosować leku po upływie daty ważności.
Zużyte leki należy poprawnie utylizować, zgodnie z zaleceniami farmaceuty.
6. Zawartość opakowania i skład leku
Lek Alventa zawiera substancję czynną wenlafaksynę oraz szereg innych składników. Opakowanie zawiera kapsułki o różnej dawce substancji czynnej.
Składniki otoczki kapsułek: żelatyna, tlenek żelaza czerwony, tytanu dwutlenek, tlenek żelaza żółty.
Zalecenia dotyczące dawkowania
Przed rozpoczęciem stosowania leku Alventa, należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniej dawki.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca/importer
KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
- Czechy Olwexya
- Dania, Finlandia, Islandia, Norwegia, Szwecja Venlafaxin Krka
- Estonia, Litwa, Łotwa, Słowacja Alventa
- Hiszpania Venlafaxina Retard Krka
- Holandia Venlafaxine retard Krka
- Portugalia Venlafaxina Krka
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 11.09.2024